Een vraag via Twitter:
Ik dacht dat het idee van de verplichte kosten voor plastic zakjes was dat ik minder plastic zakjes zou gebruiken. Nu zit er bij mijn @thuisbezorgd bestelling een verplicht plastic zakje én de extra kosten daardoor. Dit heeft toch geen enkele zin?!
Sinds 2016 mogen winkels niet meer zomaar gratis plastic tasjes meegeven bij een aankoop, dit vanwege de gigantische plasticberg die daardoor ontstaat. Dergelijke tasjes mogen alleen nog tegen betaling worden verstrekt, behalve als de tasjes vanwege de hygiëne nodig zijn (denk aan verse vis) of als ze de primaire verpakking vormen (een zakje rijst, bijvoorbeeld). Dit volgt uit de Regeling beheer verpakkingen van januari 2016.
Naar de letter geldt deze regel ook voor webshops, want het verbod geldt op het verstrekken van draagtasjes aan consumenten bij een aankoop. Het maakt niet uit of dat in een fysieke winkel gebeurt, aan een kraam of bij een koop op afstand. Maar omdat dat al snel tot bizarre situaties zou leiden, is al vrijwel meteen een uitzondering gecreëerd:
“Het, al dan niet dichtgesealde, plastic zakje om vlees(waren), de plastic kledinghoes om bijvoorbeeld gereinigde kleding en de plastic verzendzak die webwinkels gebruiken voor het verzenden van hun producten, worden niet beschouwd als een draagtas.”
Daarmee zou de weg vrij moeten zijn voor restaurants die met Thuisbezorgd en collega’s werken, om het eten gewoon in een plastic tasje aan te bieden voor vervoer naar de klant. Maar je kunt twijfelen of het soort tasje waar we het hier over hebben, wel valt onder deze uitzondering.
Het eten zit in een plastic bak, daar gaat papier omheen en dat gaat bijeen in een draagtas. Vervolgens gaat het in de koeltas van de bezorger. Is die draagtas dan wel echt functioneel relevant als verzendtas voor het eten? Moet het echt daarin zitten? Ik heb daar serieuze twijfels bij.
Wanneer het tasje niet nodig is als verzendzak, dan valt het onder de regeling en moet de consument de tas apart aankopen. Omdat we het hier hebben over internetverkoop, gelden dan de gewone regels voor webshops. De belangrijkste is dan dat als het tasje essentieel is en afgenomen móet worden (omdat de winkel de spullen niet los in de bezorgtas van Thuisbezorgd wil doen) dan moet de prijs van het tasje vooraf gemeld worden (art. 6:230m BW).
Wil de winkel de tas als optie aanbieden, dan moet de consument er apart zijn uitdrukkelijke instemming voor geven (art. 6:230j BW). Dit is de regel tegen vooraf aangevinkte vakjes, en een vinkje voor een draagtasje is natuurlijk niet anders. De enige uitzondering hier is als het tasje gewoon behoort tot de kern van de prestatie. Maar dan zijn we weer terug: als het tasje nodig is als deel van de aangeschafte maaltijd, dan is het een noodzakelijke verzendzak en is de Regeling niet van toepassing – en dan moet het tasje dus gratis zijn.
Ik zie dus niet hoe een restaurant bij internet-bezorgmaaltijden geld kan vragen voor een tasje. Jullie wel?
Arnoud
Ik ben het met je eens dat het voor één bak met papier erom niet zou hoeven. Echter is mijn ervaring dat als je met een aantal mensen wat bestelt, het al gauw om een aantal bakken gaat. Hoewel ik het niet heb kunnen vaststellen, heb ik het idee dat bij veel bezorgende restaurants het niet in een tas op een (brom)fiets wordt bezorgd, maar gewoon een stel zakken in een auto. Op die manier worden verzendingen bij en uit elkaar gehouden en is het makkelijker de bestelling naar de voordeur te dragen (vooral relevant bij flats).
Natuurlijk zijn er alternatieven, zoals een papieren of zelfs stoffen zak, of een systeem in de auto verzinnen om bestellingen uit elkaar te houden, en dan een tas gebruiken om de bestelling te vervoeren bij aankomst. We hebben het echter over een markt waar het allemaal goedkoop moet, dus zullen ze niet veranderen tot ze op de vingers worden getikt.
“Koeltas”
Ik denk dat een milieu club gewoon de handschoen moet oppakken en een principe zaak aanspannen eventueel in samenwerking met een consumentenvertegenwoordiger
het lijkt mij dat het thuisbezorgd vrijstaat om die kosten in rekening te brengen, los van de regeling. op basis van de regeling ben je verplicht, anders mag het alsnog. (thuisbezorgd lift waarschijnlijk gewoon mee op de hype/regeling, niet echt netjes, maar juridisch toegestaan.)
Maar dan wel vooraf melden en niet achteraf als verplicht product in je winkelmandje stoppen. In Engeland heten verzendkosten doorgaans “Post & Packaging” en daar vallen de kosten van een zakje misschien ook wel onder?
Hier komt dat ook voor. Ik heb ook wel bij Nederlandse webshops bestelt die “verpakkingskosten” rekenen.
Tja, die regeling… wat zal ik zeggen.
Ik koop wekelijks minimaal één boek in de boekenwinkel in de buurt. Is loopafstand van mijn huis en ik neem nooit een tas, behalve als het regent. Tasje kost 10ct, laat ik nu steevast als het regent op de kassabon voor het boek 10ct minder zien staan dan de prijs op het boek zelf en een tasje voor 10ct.
Thuisbezorgd kan natuurlijk ook de bezorgkosten 10ct duurder maken en geen tasje rekenen, maar dan komt men waarschijnlijk in de problemen met de wet, dus doen ze het zo. Ik denk dat het kansloos om hier iets aan te proberen te doen. Ik zou zelf iig als ik gedwongen werd iets te doen extra bezorgkosten rekenen voor losse artikelen, want extra werk voor de bezorger en korting op de bezorgkosten als je de werknemer moeite bespaart door een tasje te nemen. Waarbij ik waarschijnlijk de extra bezorgkosten hoger zou maken als de prijs van een tasje zodat de lin kniet direct duidelijk is.
Ik krijg toch de neiging te vragen wat de moeite nou is om een tas van huis mee te nemen?
Geen moeite, maar meestal kom ik niet van huis als ik langs de boekenwinkel loop, maar ga ik juist naar huis toe.
En ik ga niet voor het geval dat altijd en overal met een tasje lopen.
Dan stop je het boek onder je jas? Ik heb ook wel eens een boek of papieren onder mijn jas gestopt, kwam prima heelhuids thuis aan.
Als je nu potloden en pennen als voorbeeld had genomen dan had ik alleen aangegeven dat het een schoolvoorbeeld is van waarom het nodig is (structureel een tasje in de auto / tas / jas is nul moeite en scheelt een boel plastic. Al is dat wat offtopic op deze site).
Maar specifiek voor (NL) boeken: dan heeft de boekwinkel een probleem met de Wet op de vaste boekenprijs..
Het helpt ze dat ik vrijwel nooit Nederlandstalige boeken koop, voornamelijk Engels en Duits welke beide niet onder Wvbp vallen.
Ik heb overigens structureel tasjes in de auto liggen. Mijn bezoek aan de boekenwinkel maak ik meestal op Zaterdag na een flinke wandeling, waarbij ik vrijwel nooit een jas mee heb. Mijn zakken zijn vol met portemonee, sleutels en telefoon, een tasje extra is zeker wel moeite, aangezien ik dan structureel met iets in mijn hand moet gaan lopen, wat na een uur of twee erg gaat irriteren!
Voor de boodschappen pak ik een stevige tas uit de auto of neem ik er één van thuis mee, dat is inderdaad geen moeite. Ik vindt het ook een prima innitiatief die wet, alleen zie ik in de praktijk nog steeds de meeste mensen zonder tas de winkel inlopen, een aantal winkels die de tasjes nog steeds gratis verstrekt dmv een korting op je aankopen gelijk aan de prijs van het tasje. En heel veel winkels met papieren tassen, waarbij ik ernstig mijn twijfels krijg of dit nu wel zo’n goed plan is. Wie herbruikt een papieren tas? Hoeveel bossen kost dat?
En dan heb je natuurlijk de partijen die er proberen extra winst op te maken, tasje van 10 cent voor 20 cent verkopen is gratis extra winst.
Er zijn inderdaad nog winkels die zomaar (plastic) tasjes gebruiken, zelfs zonder je te vragen, en vaak ook zonder er geld voor te rekenen. Ik zie echter toch wel dan het grootste deel het niet meer zo doet. Er wordt gevraagd of je een tasje wilt (en geld voor in rekening gebracht), of je moet het zelf aangeven/pakken (en betalen) of er is geswitcht naar veelal papieren tassen. In het verleden werd er vaak zonder te vragen al een tasje omheen gedaan (als “service”, maar stiekem vooral omdat de bedrijfsnaam op de tas staat en je zo dus als wandelend reclamebord verderloopt). Ikzelf heb vaak een rugzak, boodschappentas of een plastic zak (ik heb er een stuk of tien uit de tijd dat ze werden weggegeven, zodat ik ze kon gaan hergebruiken) bij me, en volgens mij doen veel mensen dit tegenwoordig ook op die manier. De hoeveelheid plastic tasjes zal dus toch wel flink zijn afgenomen in die sector. Blijft wel de restaurants (afhaal en bezorg), waar het niet echt een impact lijkt te hebben.
Bederfelijke goederen mag je meestal niet terugsturen onder ‘wet koop op afstand’. De meeste andere dingen mag je wel terug sturen. Uit coulance staan webshop het meestal toe om gedeeltelijke bestellingen terug te sturen, maar ze staan in hun recht om te zeggen alles of niets terug.
Zou je na het bestellen van eten bij thuisbezorgd, waar je apart heb betaald voor het plastic zakje, het plastic zakje terug kunnen sturen? Het eten zelf valt immers niet onder ‘wet koop op afstand’, dus lijkt het mij onredelijk als ze dan zeggen alles of niets.
Mocht dit niet mogen omdat er eten in de bestelling zit, dan zou elke webshop een extratje met elke zending meesturen die niet onder onder die wet valt, zodat de hele bestelling niet teruggestuurd mag worden.
Ik had nooit begrepen dat alles of niks terug moest. Waar staat dat dan? Het lijkt me dat als niet alles terug gaat, dat dan niet de (gehele) bezorgkosten terugbetaald moeten worden, maar dat is een ander onderwerp.
De wet benoemt alleen het concept van het ontbinden van de overeenkomst, dus als geheel. Zie deze antieke blog. Gedeeltelijk ontbinden bestaat alleen bij wanprestatie. In theorie zou het analoog op moeten gaan, maar dat is nog nooit getest.
In het guidance document van de EU bij de richtlijn wordt er het een en ander over gezegd (pagina 43, bovenaan):
Arnoud, in je blog staat Thuiswinkel waar Thuisbezorgd bedoeld wordt.
-edit Arnoud: dank je, gefixt-
Ik neem aan dat bestellingen via Thuisbezorgd bezorgkosten kennen. Dat lijkt het mij evident dat een plastic tasje, vooral wanneer deze noodzakelijk wordt geacht, hier gewoon inbegrepen moeten zijn. Of moet ik zometeen nog een brandstoftoeslag gaan betalen aan thuisbezorg? En misschien een verzekering voor de bezorger? Flauwe kul zeg.
Waarschijnlijk een poging om in naam van de wet consumenten te treiteren, zodat die belachelijke regeling wellicht een keer wordt ingetrokken. Wie weet krijgen we binnenkort wel een bijdrage voor rechtsbijstand tegen koeriers die menen in loondienst horen te zijn, standaard in ons winkelwagentje.
Het lijkt mij logisch dat het tasje gratis is als de winkel het nodig acht. Voor de plastic bak wordt ook geen geld gevraagd. Die is duurder en bevat veel meer plastic.
Zelf haal ik regelmatig bij de Indonees. Hun bakken bevatten 10x zoveel plastic dan het flutzakje om die bak te kunnen dragen. Voor dat zakje vragen ze 10ct en dat heb ik er voor over. Dergelijke ’tasjes’ stellen veel minder voor dan een plastic tas van de supermarkt.
De zakjes met touwtje die je tegenwoordig in elke supermarkt vind bij de gevulde koeken afdeling, worden wel gratis verstrekt. Die rommel tref ik zeer vaak als zwerfvuil. Ik vermoed dat het bij het plastic mag, maar de winkels konden die vraag niet beantwoorden.
“Als de winkel het nodig acht” is nogal een probleem. Als je het de winkels vraagt, is, gezien de marketingwaarde (het logo op de tas) en de service, het altijd nodig. Ze verzinnen wel een reden. Ondertussen drijft er een eiland aan (o.a.) plastic tasjes in de oceaan. Een drempel inbouwen door geld te moeten vragen voor dit vervuilende product is precies wat nodig was om de hoeveelheid plastic tassen terug te dringen. Dat er nog andere tassen zijn die dan weer wel mogen maar misschien ook wel vervuilend zijn doet daar niets aan af. Dat zo’n tas af en toe toch verrekte handig is ook niet (ook daar geldt overigens weer dat er alternatieven zijn, zoals papieren tassen, maar die zijn 10 keer zo duur voor de verkoper). Overigens, in het kader van de recent aangekondigde verboden op bepaalde plastic producten (zoals plastic rietjes en wattenstaafjes met een plastic midden), zou het me niet verbazen als plastic tassen en plastic bakken ook een keer verboden gaan worden, als daar voldoende alternatieven voor bestaan.