Na jaren van protestacties heeft Starbucks in de VS besloten om porno te blokkeren op de gratis wifi-netwerken in zijn koffiezaken. Dat las ik bij RTL Nieuws vorige week. De koffieketen staat al jaren onder druk van de bezorgde burgers van ‘Enough Is Enough’, die fel tegen porno is en bedacht heeft dat Starbucks wezenlijke invloed daarop kan uitoefenen. Starbucks gaat nu overstag, waarschijnlijk vanuit bezorgdheid om haar reputatie – ik zag het argument “veroordeelde zedendelinquenten gaan dan ook in de Starbucks porno kijken” en dan wordt het ongezellig. Wel vooralsnog alleen in de VS, maar het riep toch de vraag op hoe dit bij ons zou uitpakken. Is dat niet in strijd met netneutraliteit?
Netneutraliteit is het beginsel dat alle internetverkeer gelijk moet worden behandeld. Er mag geen onderscheid op afkomst of inhoud worden gemaakt, behalve in een beperkte set situaties zoals netwerkbeveiliging of een wettelijke plicht. Een internetprovider mag dus geen toeslag vragen voor bijvoorbeeld internetbellen, maar mag ook geen blokkades opwerpen tegen ongepast (maar legaal) internetverkeer zoals pornografie.
In Nederland hadden we als tweede land ter wereld een wet die netneutraliteit regelde. Daarbij was lange tijd onduidelijk of dit nu gold voor iedereen die een ander op internet liet, of alleen voor ‘echte’ internetproviders die het algemene publiek toelieten.
De Europese Verordening op dit gebied die tegenwoordig geldt, lijkt duidelijk genoeg:
Aanbieders van internettoegangsdiensten behandelen bij het aanbieden van internettoegangsdiensten alle verkeer op gelijke wijze, zonder discriminatie, beperking of interferentie, en ongeacht de verzender en de ontvanger, de inhoud waartoe toegang wordt verleend of die wordt verspreid, de gebruikte of aangeboden toepassingen of diensten, of de gebruikte eindapparatuur.
Echter, een ‘aanbieder’ wordt in het vorige artikel gedefinieerd als een “onderneming die openbare communicatienetwerken of openbare elektronische communicatiediensten aanbiedt”. Een koffieketen zoals Starbucks voldoet niet aan die omschrijving, omdat hun netwerk en dienst alleen toegankelijk is voor het beperkte publiek dat haar cafés bezoekt. Dus ja, dit zou mogen.
Wel denk ik dat Starbucks dit expliciet moet melden, omdat anders een essentieel aspect van de geboden dienst (koffie met internet) ontbreekt. Dit vanuit de algemene informatieplichten die je als winkelier hebt. Ik weet alleen niet goed hoe je dát bordje zou moeten formuleren.
Arnoud
Zo beperkt is dat publiek in de VS volgens mij toch niet. Bovendien mag iedereen een Starbucks binnenlopen (of vanaf buiten het wifi gebruiken). Daarmee is dat toch redelijk publiek?
Waar zit anders de scheidingslijn met een stadswifi; “Is niet openbaar, want niet iedereen komt in die stad”?
Ben zelf geen Starbucks klant, maar is het niet zo dat de WiFi met wachtwoord beveiligd is? Bij Coffee Company staat dat wachtwoord dan op je bonnetje zodat alleen klanten daar gebruik van kunnen maken. Lijkt me dus geenszins publiek.
Overigens betwijfel ik wel ten zeerste of toegang tot internet porno redelijkerwijs als onderdeel van de dienst mag worden beschouwd. Als je namelijk merkbaar in een koffiezaak porno gaat zitten kijken dan trappen ze je er gewoon uit voor schending van de ongeschreven normen van het maatschappelijk verkeer. Of is er hier iemand die met droge ogen wil beweren dat in het openbaar porno kijken een gangbare zaak is?
Dat is nog steeds publiek, omdat je klanten het publiek zijn.
Wat voor de een porno is voor de ander een bikiniwinkel. En wat met de ongeschreven norm in het maatschappelijk verkeer dat je niet op andermans scherm gluurt? Welke ongeschreven norm gaat voor?
Laten we nou niet overal een gevecht voor burgerrechten in gaan zien. Porno kijken, op je scherm of in een blaadje, waar anderen bij zijn is geen maatschappelijk aanvaard fenomeen. De notie dat je op de een of andere manier de consumptie van porno in jouw zaak niet zou kunnen tegenhouden slaat helemaal nergens op. Dat is bij uitstek een voorrecht van de eigenaar. Er is geen enkele reden om te denken dat Starbucks de Wehkamp gaat verbieden. Als het zover is laten we het er dan nog eens over hebben.
beste EM Meijers, Natuurlijk zit ik er ook niet op te wachten om met mijn kinderen de Starbucks in te gaan terwijl de porno van alle kanten op me afkomt. Ik vind het eigenlijk logisch dat de Starbucks iets mag doen.
Maar aan de andere kant: Moeten we dat wel aan de Starbucks overlaten? Zou het niet veel fijner zijn als de wereld vol was met verstandige mensen die het niet in hun hoofd zouden halen om zoiets te te doen? Of die, bij gebrek aan verstandigheid, op basis van parlementaire wetgeving weten dat zoiets niet mag in de publieke ruimte?
Ik meende het wel: mijn Wehkamp kan jouw porno zijn. Ik houd er helemaaaaal niet van als anderen bepalen wat ik mag doen. Want wie weet is het inderdaad volgend jaar de Wehkamp. En dan heb je geen verweer meer, want, tja, verbieden op basis van maatschappelijke onbetamelijkheid mocht toch immers? Als het zover is laten we het er dan nog eens over hebben, schreef je. ‘Nee!’, stel ik daar tegenover, want dan is het te laat.
Of wie weet gaat de Starbucks wel alles bannen waar iemand zich aan zou kunnen storen. Linkse politiek, rechtse politiek… Oh, en waarom dan niet meteen alle politiek? Tja, en religie is ook maar een bron van ruzie. En alle nieuws is fake, dus laten we dat ook maar uitsluiten. En info over waar de koffie vandaan komt… dat kunnen we al helemaal niet hebben.
Fundamenteel vind ik het onverantwoord om die vrijheid aan een marktpartij te geven. Ik ben het wel eens met het resultaat, maar het wordt op een twijfelachtige manier verkregen.
Ik ben het met E.M. Meijers eens. Niet alles is direct een fundamentele kwestie waar elke haak en oog onderzocht moet worden om te kijken of we ons niet op een te glijdende schaal bevinden.
Als je dit niet aan de Starbucks wil overlaten, dan koop je toch gewoon niet meer bij de Starbucks? En als porno verbieden prima is, maar holy hells, nu verbieden ze de Wehkamp! Dan stop je dan met kopen bij de Wehkamp. Als hun internet belabberd wordt, komen vanzelf minder mensen koffie drinken bij ze.
Oeps, tweede Wehkamp klopt uiteraard niet. Het zou moeten zijn; “… nu verbieden ze de Wehkamp! Dan stop je alsnog met kopen bij de Starbucks.”
Ja ik geloof enerzijds wel dat Starbucks tot een correct standpunt komt, uit commerciele motieven.
Maar aan de andere kant geloof ik ook sterk in een staat waarin men uitgaat van fundamentele principes en die door wetgeving in de praktijk brengt.
Ja dat heeft soms niet-voorziene bij-effecten, maar in plaats van dan maar lapmiddelen toe te passen en aan symptoombestrijding te doen, kun je beter de principes opnieuw onder de loep nemen en je afvragen of je er nog achter staat.
Het is dus niet dat ik dit specifieke geval zo’n ramp vind, maar het is typisch een probleem dat in een volgens correct geimplementeerde principes georganiseerde samenleving niet eens zou moeten voorkomen.
Je kunt dan gewoon tegen die demonstranten zeggen: Staat het logische gevolg van je principes je niet aan? Prima, maar realiseer je dan dat je principes blijkbaar niet zo principieel waren als dat je dacht. Definieer eerst je principes maar eens correct voordat je komt klagen over de gevolgen van hoe je je principes gisteren gedefinieerd hebt.
Het feit dat het een issue is, legt een fout in de organisatie van de samenleving bloot.
‘Correct geimplementeerde principes’? Was het maar zo simpel. Zelfs al ben je het eens over die principes probeer dan maar eens overeenstemming over de implementatie te krijgen.
Wat ik maar bedoel is: Als porno beschibaar maken op het internet legaal is, en als je zo nodig netneutraliteit wilt opleggen, dan zul je tegen dit soort dingen oplopen. Je kunt als wetgever gemakkelijk dit soort spanningen tussen verschillende wetten zien aankomen, en dan zou je die wetten niet moeten aannemen, of in ieder geval aanpassen.
Nu is het een kwestie van: Het wringt, maar dat zal ons worst zijn, we laten het aan de markt en aan de rechter over om te bepalen waar de grenzen echt liggen. Ik vindt dat een verkeerde instelling voor de wetgever, dat is namelijk zijn werk.
Het maken van wetgeving is een compromis. ‘De wetgever’ bestaat namelijk uit 225 mensen.
Het feit dat je überhaupt een vergunning nodig hebt om te demonstreren vind ik al erg genoeg. Laten we niet jouw gedachtenspinsels ook nog eens toepassen.
Huh, wat hebben mijn ‘gedachtenspinsels’ te maken met vergunningen voor demonstreren. Natuurlijk mag je demonstreren.
Het enige dat ik wilde zeggen: Je moet als politicus consequent zijn. Als je overtuigd communist/liberaal/whatever bent, dan moet je niet gaan klagen over de consequenties als je overtuiging wordt geimplementeerd.
Als je op dat moment wel klaagt, moet je je eigenlijk schamen, want dan was je ‘overtuiging’ blijkbaar ondoordacht, en heb je jezelf en anderen met het uitdragen van overtuiging schade berokkend.
Daar lijkt me toch niets controversieels aan, eerder absoluut rationeel en logisch.
Dan is het te laat? Dacht het niet! Onder maatschappelijke druk kunnen ze het nog terugdraaien. Het is niet dat er een gebouw uit 1670 wordt gesloopt en achteraf wilde men dat niet. Een replica bouwen kan dan, maar het origineel krijg je er niet mee terug. Maar als Starbucks Site A blokkeert, dan kun ze die blokkering zo weer terugdraaien en is het alsof het nooit anders is geweest.
Ja, te laat. Ten eerste omdat het maken van verandering over het algemeen veel weerstand oproept (en het terugdraaien van een reeds gemaakte verandering dus ook). Van iedere verandering wordt immers wel iemand slechter, dus die gaat dan heel hard roepen.
Ten tweede omdat mentaliteitswijzigingen en daadwerkelijke technisch implementatie daarvan elkaar versterken. Met andere woorden: als het eenmaal stil en sluipend aangepast is, gaan mensen denken dat het normaal is, en de voorstanders van die wijziging voelen zich ondersteund en gaan nog meer eisen. Hellend vlak, inderdaad. Maar niet ieder hellend vlak argument is onzin. Ook 1 voetje op het hellend vergroot de kans op een val!
1 Nog steeds publiek, want iedereen mag een kopje koffie bestellen en het kost bijna geen drol. 2 Nog meer publiek, want het wachtwoord is na dat bonnetje algemeen bekend, hoe ga je voorkomen dat Annie tegen Klaas zegt “ik was bij Coffee Company en het wachtwoord stond op het bonnetje, dus als je in de buurt bent en hun Wi-Fi wilt gebruiken, dan heb je hier het wachtwoord”?
Starbucks is populair in de VS, maar toch ook enigszins beperkt want de concurrentie is stevig. Zo drinken bijv. steeds meer Amerikanen ook koffie bij Dunkin’ Donuts omdat die goedkope koffie aanbiedt die ook nog eens goed smaakt (naar hun zeggen – ik drink zelf geen koffie) of bij lokale café’s. Dus in zekere zin is het publiek wel beperkt ja. En dat geldt ook voor allerlei dingen hier: er doen wel veel mensen boodschappen bij de Jumbo, maar er zijn er ook genoeg die de Jumbo mijden en bijv. bij AH of Hoogvliet of Deen of … hun boodschappen doen, dus ook in die zin het publiek beperkt.
Ik kom niet vaak bij Starbucks, maar hoe maakt internet onderdeel uit van de geboden dienst en waarom is dat een essentieel aspect?
Nou ik ben toch wel teleurgesteld als ik niet Teenage Pyjama Party IX kan kijken bij mijn latte macchiatio.
Dan download je die toch gewoon thuis en sla je hem op je laptop of telefoon op.
Starbucks biedt al heel lang internet aan. Als gevolg daarvan trekt men een werkend en studerend publiek aan. Inmiddels is wifi voor die mensen echt onderdeel van de dienst.
Dat ze het al lang aanbieden, zal best, maar ik zie niet hoe wifi een essentieel onderdeel wordt van het verkopen van koffie/thee/cakejes. Leveren ze een wanprestatie als de wifi er een dag uit ligt? Wellicht bieden ze hun klanten ook al heel lang sanitaire voorzieningen – dat maakt het toilet toch geen onderdeel van de verkoop van koffie?
Het is essentieel omdat ze het erbij leveren en je daarmee ook binnen lokken. “Your home-away-from-home-office delivers everything you need: a comfortable atmosphere, free wifi, and delicious coffee handcrafted by your very own barista.” Starbucks positioneert zich als meer dan een koffietent, het idee is dat je er lekker een dagje gaat werken. Wifi is dan onderdeel van de merkbelofte.
–
“Gratis en veilig internet voor het hele gezin”
Voor het hele gezin bij elkaar of voor ieder gezinslid afzonderlijk?
1 apparaat per gezin, dus je moet allemaal op hetzelfde kleine schermpje naar je film kijken 😉
Nee grapje, ieder gezinslid afzonderlijk, natuurlijk.
De dienst is dus beperkt tot haar eigen klanten. Net zoals de dienst van -noem maar eens wat- KPN alleen voor haar eigen klanten (een beperkt publiek) beschikbaar is? Ja, natuurlijk, je kan abonnee worden en daarmee toetreden tot dat beperkte publiek van KPN. Maar dat kan ik ook bij Starbucks door er naar toe te gaan…
Maar hoe ga je voorkomen dat Annie tegen Klaas zegt “ik was bij Coffee Company en het wachtwoord stond op het bonnetje, dus als je in de buurt bent en hun Wi-Fi wilt gebruiken, dan heb je hier het wachtwoord”? Zó beperkt tot klanten is het dus ook weer niet. Dat zou het pas zijn als je bijv. eerst je bonnetje moet scannen (QR-code) vóórdat Wi-Fi wordt geactiveerd (en dan alleen die dag geldig, zodat je niet alsnog je bonnetje aan iemand anders kunt geven de volgende dag).