Vrouw loopt blijvend oogletsel op door ongeluk met drone in Katwijk

AlLes / Pixabay

Een 42-jarige man uit het Valkenburg heeft op 4 mei vorig jaar met zijn drone blijvend oogletsel veroorzaakt bij een fietsster in Katwijk, die in haar gezicht werd geraakt door het apparaat. Dat meldde het Leidsch Dagblad vorige week. De kantonrechter verklaarde de man schuldig, maar legde hem geen straf op. Bovendien bleek dat de man geen idee had van de regels voor het besturen van een drone en daar ook nooit onderzoek naar heeft gedaan.

De bestuurder kon niet voorkomen dat zijn drone ter hoogte van een basisschool neerstortte en terechtkwam op een fietser, die als gevolg daarvan zwaar lichamelijk letsel heeft opgelopen. Dat meldt het OM in een persbericht. Het vonnis lijkt niet gepubliceerd te zijn, wat gezien aard en soort zaak niet erg raar is.

De uitspraak (schuldigverklaring zonder straf) is ook logisch: omdat de bestuurder zich schuldbewust opstelde en met het slachtoffer een betalingsregeling had getroffen, eiste het OM geen nadere boete of celstraf. Dat zou hier helemaal niets toevoegen.

Een lezer vroeg me naar aanleiding van deze uitspraak of dat wel kan, schuldig zijn maar geen straf. Ja, dat staat in de wet (art. 9a Wetboek van Strafrecht). Het is immers goed denkbaar dat je wel vindt dat iets strafbaar is en de dader het gedaan heeft, maar dat je toch het opleggen van straf nergens goed voor vindt.

Dit is dus wat anders dan bijvoorbeeld overmacht. Als de rechter had geoordeeld dat die drone door een windvlaag de vrouw had geraakt, en de windvlaag was geheel buiten de macht en risicosfeer van de bestuurder, dan was de man naar huis gestuurd met “ontslag van alle rechtsvervolging”. En nog weer anders is vrijspraak: als de rechter niet bewezen vindt dat de man het strafbare feit gepleegd heeft, geheel los van overmacht of noodweer, dan volgt vrijspraak.

Het Openbaar Ministerie (OM) had de zaak niet alleen vanwege het ongeval voorgelegd aan de rechter. De man heeft zijn drone ook te dicht in de buurt van het zweefvliegveld Valkenburg laten vliegen. Daarvoor is speciale toestemming nodig, die de man niet had. Wat dus niet gek is, gezien hij de regels in het geheel niet bleek te kennen over drones.

Arnoud

25 reacties

  1. Een boete voor vliegen waar dat niet zonder speciale toestemming mag was wel terecht geweest. Ik kreeg ooit een parkeerboete voor parkeren op een plaats waar ik nog nooit geweest was en dat kennelijk niet mocht. Het bord dat dat aangaf hing aan op ruim drie meter boven de grond en werd aan het zicht onttrokken door bomen en struiken. Ondanks een foto van die situatie werd bezwaar afgewezen. Ik had het maar moeten weten.

    1. Ah de fijne rechtspraak in ons land.

      Bij mijn huis zijn ze met werkzaamheden in de berm bezig. Als ze werken staat er een snelheidsbeperking. Als ze stoppen draaien ze het bord 180 graden en mag je er weer gewoon 80 rijden.

      Een collega was een aantal jaren geleden geflitst omdat hij ’te hard’ langs een omgedraaid bord had gereden. Bezwaar dat bord omdraaien standaard was als de beperking niet gold en dat hij bovendien de snelheidsbeperking niet kon zien werd afgewezen. Wat bleek, onbekenden hadden ’s nachts het bord omgedraaid, dus het bord was volgens de rechter wel degelijk van toepassing. En omdat hij daar regelmatig reed had hij moeten weten welke snelheidslimiet erop stond. Ik denk dat de ouders die rechter als baby een paar keer te hard op het hoofd hebben laten stuiteren. Je wordt geacht wonderen te verrichten om je aan de wet te houden.

      Aan de andere kant werd ik door de politie eens staande gehouden omdat ik tegen de richting in een eenrichtingsverkeer weg in reed. Op mijn vraag waar het bord dan stond nam de politie mij mee naar het begin van de straat, alwaar een lossende vrachtwagen het bord volledig aan het zicht onttrok. Waarop de agent in kwestie mij zonder bon de straat uit liet rijden. Ze bestaan dus wel; agenten die hun gezond verstand gebruiken. Nu sommige rechters nog…

      1. De wetgeving is soms tegenstrijdig, zodat het onmogelijk is er aan te voldoen. Ik weet niet of het nu nog zo is, maar op de Westerschelde gold zowel het zeevaart als het binnenvaartregelement, en die hebben tegenstrijdige eisen met betrekking tot verlichting: je kan het dus niet goed doen, en effectief was dus varen op de Westerschelde verboden. Toen mijn vader een bon kreeg voor het voeren van de onjuiste verlichting werd de zaak geseponeerd nadat daarop gewezen was.

        Mijn begrip is dat de ter plaatse aanwezige borden bepalen welke regels gelden, ongeacht of deze er terecht staan of niet, dus als ’s nachts onverlaten het bord met 30km/uur omdraaien, dan is dat van toepassing, draaien de wegwerkers hem ten onrechtte niet om, dan geld hij niet. Volgens mij moeten de bijzondere verkeersregels altijd direkt kenbaar zijn van de borden die er staan. Als vandalen een bord weghalen, dan geldt het bord ook niet meer. Moet je wel kunnen aantonen, vrees ik (dashcam in de auto is dan handig).

        Precies hetzelfde met een aan het zicht onttrokken bord is mij ook een keer overkomen, toen ik een straat in fietste waar een fietsverbod gold: er stond een vrachtwagen pal voor het bord. Bovendien was het bord een paar uur ervoor geplaatst (ik reed elke dag door die straat), het verse zand lag nog om de paal. Na daarop gewezen te zijn was, liet de agent mij zonder bon doorwandelen.

        Mijn ervaring is ook dat bezwaarschriften regelmatig zonder enige motivatie worden afgewezen, en dat veel mensen het er bij laten zitten, omdat naar de rechter stappen de lastig of kostbaar is. Erg naar, want daardoor leren agenten dat je zo gemakkelijk van de regels een aanfluiting kunt maken.

        1. Juridisch gezien klopt het inderdaad: de borden bepalen, zelfs als de borden nep zijn en zelfs als jij weet dat ze nep zijn. Het gaat erom dat niet iedereen weet wat echt of nep is, dus als jij denkt “grapjas met z’n verboden inrijden” dan ga je botsen met de andere weggebruiker die niet verwacht dat jij daar in gaat.

          Bewijzen is altijd het lastige. Als de agent zegt “er stond een bord” en jij komt met jouw herinnering dat het omgedraaid was, dan verlies je natuurlijk. Bovendien is het tijdstip van de foto maken (situatie ter plaatse) niet hetzelfde als het tijdstip van de overtreding. Ik snap dus wel dat rechters sceptisch zijn tegen mensen die claimen dat het bord verstopt, omgedraaid of iets dergelijks was. Een dashcam zou handiger zijn.

          1. Dan snap ik nog steeds niet hoe een door een wegwerker omgedraaid bord niet geldt, omdat het omgedraaid is, en een door een vandaal omgedraaid bord wel.

            Wat bewijs betreft was mijn collega niet de enige die het voor had laten komen. Een aantal slachtoffers ondersteunden elkaar als getuige dat het bord daar omgedraaid was. Rechter was onverbiddelijk, wat niet klopt met bovenstaande. Als het om duidelijkheid gaat en een nep bord daarom zelfs moet gelden, dan moet dit ook duidelijk zijn en een omgedraaid bord altijd niet gelden, ook las dit omdraaien ‘nep’ is.

            En een omgedraaid bord altijd laten gelden is pas echt waanzin. Een automobilist moet de maximum snelheid wel kunnen kennen.

            Het lijkt er nu erg op dat de rechter ervoor kiest om altijd in voordeel van politie te kiezen bij twijfel.

            1. Een door een vandaal omgedraaid bord is inderdaad ongeldig. Als een vandaal een verkeerslicht sloopt, kun je ook niet beboet worden voor door rood licht rijden.

              Ik zou als rechter je alleen niet geloven als jij zegt dat het bord omgedraaid was, want je hebt geen bewijs van de wegsituatie ten tijde van je overschrijding maximumsnelheid.

              In de situatie van die collega was het bord kennelijk ten onrechte omgedraaid? Want als de wegwerkers het ’s avonds hadden omgedraaid en de vandalen ’s nachts ook, dan stond het weer naar voren 🙂 Als de wegwerkers nog bezig waren en de vandalen hadden het bord omgedraaid, dan had je collega toch de mensen aan het werk moeten zien. De enkele motivatie “onbevoegd omdraaien telt niet” is juridisch onjuist, maar ik heb het gevoel dat er iets meer speelt bij deze casus.

              1. “Als de wegwerkers nog bezig waren en de vandalen hadden het bord omgedraaid, dan had je collega toch de mensen aan het werk moeten zien.”

                Maar dan ligt de verantwoordelijkheid bij de wegwerkers – die hadden immers moeten controleren of het bord goed stond. Dat is immers één van hun taken aangezien zíj normaliter als enige dat bord horen om te draaien.

        2. Mijn ervaring is ook dat bezwaarschriften regelmatig zonder enige motivatie worden afgewezen, en dat veel mensen het er bij laten zitten, omdat naar de rechter stappen de lastig of kostbaar is. Erg naar, want daardoor leren agenten dat je zo gemakkelijk van de regels een aanfluiting kunt maken.
          Welkom bij het bestuursrecht. Hier nog een mooie rant n.a.v. een vermeende verkeersovertreding.

          1. Prachtig stuk dat laat zien hoe de overheid de rechtsstaat ondermijnd. Het enige reactie die ik anders kan bedenken is een soort van legale wraakactie in de vorm van heel veel WOB verzoeken, steeds voor een onderdeel van die informatie over de betrokken casus, die ook de ambtenaren lekker veel tijd gaan kosten, en natuurlijk een stortvloed aan klachten bij kamerleden en ombudspersonen (maar in zekere zin help je daarmee die ambtenaren, want het enige wat ambtenaren echt goed kunnen is meer werk bedenken voor steeds weer meer andere ambtenaren).

            Verder heb ik in het verleden al besloten dat ik niet op bijeenkomsten kom, of subiet vertrek, als er ook medewerkers van de IND aanwezig zijn, en dat ik mijn redenen daarvoor op niet mis te verstane manier duidelijk zal maken. Een soort van sociale boycot van medewerkers van die instantie, die ook totaal lak heeft aan alle wetgeving. Ik raad al deze mensen aan een andere baan te zoeken, die wel respectabel is.

    2. Je mist het punt van dit vonnis. Jij was het niet eens met je boete, dat is iets heel anders dan dit geval, waar de betrokkene zich wel bewust was van zijn eigen schuld. En als hij een boete had gekregen had hij die vast ook zonder mopperen geaccepteerd. En feitelijk had hij al een boete, de schaderegeling met het slachtoffer. Ik ga er vanuit dat dat een behoorlijk bedrag zal zijn geweest (permanent letsel). Daar voegt een boete van een paar honderd euro niets meer aan toe, en bij hogere boetes loop je het risico dat hij de schaderegeling niet meer kan betalen. Als er vanuit het slachtoffer verder ook geen behoefte is aan een zwaardere straf, ben ik blij dat er hier gewoon met een menselijke maat gemeten kan worden. Niks mis mee. Dat is waarom we menselijke rechters hebben en niet puur algoritmes om de strafmaat te bepalen.

  2. Nederland kent een enorme regeldruk waarbij het uitgangspunt is dat een ieder wordt geacht de wet te kennen. Reeds vanuit gezond verstand kun je vooraf bedenken dat een niet langer door jou gecontroleerde en vallende drone (groot) gevaar op levert. Dus het je toerekenbaar niet verdiepen in relevante regelgeving word je in het strafrecht (in deze zaak) blijkbaar niet meer persoonlijk aangerekend. Hiermee leg je de bijl aan de “vertrouwensmaatschappij”, het mogen vertrouwen dat andere mensen zich ook aan de regels houden. Tevens vervang je de signaal-functie van het strafrecht (normhandhaving) de facto door het aansprakelijkheidsrecht.

    1. Mooi gesteld, en helemaal akkoord met ‘ Dus het je toerekenbaar niet verdiepen in relevante regelgeving word je in het strafrecht (in deze zaak) blijkbaar niet meer persoonlijk aangerekend. Hiermee leg je de bijl aan de “vertrouwensmaatschappij”, het mogen vertrouwen dat andere mensen zich ook aan de regels houden.’

      Maar ‘Reeds vanuit gezond verstand kun je vooraf bedenken dat een niet langer door jou gecontroleerde en vallende drone (groot) gevaar op levert.’ kan ik niet helemaal plaatsen. Natuurlijk is dat correct, maar niet relevant: Het was natuurlijk nooit die man zijn bedoeling dat hij de controle zou verliezen over zijn drone.

      Je kunt hem verwijten dat hij onvoldoende controle had, of desnoods dat hij vloog op een plek waar dat niet mocht, maar niet dat dat ding schade aanrichtte NADAT hij de controle verloren had [civielrechtelijk kun je hem dat natuurlijk wel verwijten, maar strafrechtelijk niet]. Geen controle = geen verantwoordelijkheid.

      1. In het normale verkeer geldt de regel: het overige verkeer niet onnodig in gevaar brengen. Binnen de vliegwereld geldt een laagvliegverbod boven plaatsen waar veel mensen verwacht kunnen worden. M.a.w. je moet je handelen altijd zo afstemmen, dat je bij calamiteiten de schade beperkt. Gezond verstand zegt dan, dat je niet boven fietspaden, voetpaden, schoolpleinen met mensen, markten en parken vliegt, wanneer daar geen noodzaak voor bestaat.

        1. Ik denk alleen wel dat je verkeerde verwachtingen hebt als je denkt dat iemand die op Ali Express een drone koopt weet wat normaal is/de regels zijn in de vliegwereld.

          Ik ken genoeg mensen met een drone die dat ding al hebben voor er uberhaupt nieuwe regels voor werden opgesteld. En de regels die daarvoor golden voor modelvliegen … drones zijn veel laagdrempeliger dus daar had en heeft ook niemand naar gekeken.

          Het probleem blijft dat als er geen algemene ruchtbaarheid aan wordt gegeven de meeste mensen dit toch gewoon als een stuk speelgoed zullen zien. Helemaal als ze dan op youtube geweldige filmpjes van menigten en historische gebouwen zien, onwetend dat deze of met speciale vergunnningen, of illegaal of in een land met veel vrijere regels of geen regels voor drones zijn gemaakt.

          Het is absurd te denken dat mensen algemeen dit soort regelgeving kennen of maar weten van het bestaan.

          1. Het probleem zit hem meer in het feit dat er zóveel wetten en regels zijn dat zelfs politici, juristen en rechters soms boeken er op na moeten slaan. Als zíj alles al niet uit hun hoofd kennen, dan kun je dat van een normaal mens ook niet verwachten.

      2. “Niet dat dat ding schade aanrichtte NADAT hij de controle verloren had”? Hoezo niet, dat is toch het logisch gevolg van de controle verliezen? Als jij achter het stuur met beide handen gaat telefonen, en je rijdt iemand dood, dan zeggen we toch dat je gewoon nalatig was en niet dat het dodelijk ongeluk gebeurde nadat je de controle kwijt was?

        Ik denk dat je bedoelt “controleverlies door overmacht”. Bij nalatigheid (je had in deze situatie de controle niet mogen verliezen) zijn de regels gewoon streng.

        1. Het is misschien een nuance, maar hij HEEFT de controle verloren door overmacht. Als het geen overmacht was, had hij de controle wel behouden, hij had zijn immers besturing gewoon in zijn handen.

          Dat in tegenstelling tot je autovoorbeeld.

          Er is een verschil tussen rijden waar dat is toegestaan, maar zonder handen aan het stuur, dat is (nalatig) controle opgeven, of verkeerdom rijden op een eenrichtingsweg met beide handen aan het stuur, dat is (nalatig) niet de borden volgen.

          Uiteindelijk is de consequentie hetzelfde, en de schuld van de bestuurder ook, maar de aard van de fout is wel degelijk verschillend.

          1. Dat is me te makkelijk. Je kunt genoeg dingen doen waarbij je wel de besturing in je handen hebt maar toch nalatig de controle kwijt bent. Je stond te staren naar een leuke dame (m/v) die langsliep, je kijkt terug en je drone is weggeblazen. Dan ga je in paniek wat bijsturen maar je lette niet op en je drone vloog ondertussen ondersteboven, dus hij knalt naar beneden. Ik kan dat geen overmacht noemen.

            1. Het gaat me eigenlijk niet eens zozeer om de overmacht, of het wel als juridische overmacht telt of niet.

              Ik ben nogal een zeikerd als het gaat om correctheid van redenering en de weergave daarvan op schrift.

              Ik werd getriggerd door ‘Reeds vanuit gezond verstand kun je vooraf bedenken dat een niet langer door jou gecontroleerde en vallende drone (groot) gevaar op levert.’

              Dat impliceert (voor mij toch) dat Alex schreef dat het gevaar lag in het feit dat de bestuurder geen controle had nadat hij de controle kwijt was geraakt. Maar dat is ten eerste natuurlijk een ‘duh…’ statement, en ten tweede kun je de bestuurder moeilijk verwijten dat hij geen controle had nadat hij de controle kwijt was.

              Zijn verwijtbare fout was dat hij onvoldoende, gezien de omstandigheden en zijn vaardigheden, de controle over die drone gewaarborgd heeft. [Maar dat is natuurlijk ‘onderzoeksraad-voor-veiligheid’ taalgebruik, dat weet ik ook wel].

              Wat daarna gebeurde was geen fout van hem, maar een onvermijdelijke volgorde van gebeurtenissen die in combinatie met toevalligheden (de aanwezigheid van die persoon op die plek, wind) de schade veroorzaakt heeft.

        2. Nalatigheid is voor mij iets wat je had moeten doen maar niet hebt gedaan, of iets dat je had moeten laten maar niet hebt gelaten. Je mag de controle niet verliezen is niet realistisch. Je had een vluchtplan moeten maken of de risico vooraf moeten inschatten die moeten verkleinen is wel realistisch.

  3. Ik ben dus zo’n dronie, iemand met een drone, en ik erger me eerlijk gezegd scheef aan mensen die met zo’n ding vliegen en niet in het minst zijn geinteresseerd naar de geldende regels. Het “schuldig zonder straf” ligt volgens mij echter eerder in de aanklacht. Het “vliegen van een drone waar dit niet is toegestaan”, “het vliegen van een drone zonder de hiervoor vereiste zorgvuldigheid” zijn zo’n paar aanllachten die ik me zou hebben laten invallen. Je mag niet vliegen in bebouwd gebied, je moet voor je gaat vliegen controleren of het veilg kan (plaats, afstanden, weer etc…). Het gedrag van dit soort kamikaze dronies leidt er uiteindelijk toe, dat je nergens meer mag vliegen, en dat zou zeer te betreuren zijn.

    1. “Het gedrag van dit soort kamikaze dronies leidt er uiteindelijk toe, dat je nergens meer mag vliegen, en dat zou zeer te betreuren zijn.”

      Er zijn ook mensen die door, bijvoorbeeld, telefoongebruik slachtoffers maken, maar ik hoor niemand zeggen “door dat soort bestuurders mag je straks nergens meer autorijden”. Met andere woorden: ik zou me er dus niet zo druk over maken.

    1. Jawel, overtredingen (en stroperij) kunnen door de kantonrechter worden behandeld (art. 382 Sv). Rechtspraak.nl heeft hiervoor een mooi overzichtje. Blijkens het persbericht is de man vervolgd vanwege:

      (..) gevaar te hebben veroorzaakt door niet voortdurend de controle te houden over de drone waarmee hij vloog. Bovendien vloog hij met deze drone in de nabijheid van zweefvliegveld Valkenburg (artikel 5.3 Wet Luchtvaart).
      De gedraging in art. 5.3 Wet Luchtvaart is een overtreding (zie art. 11.9 Wet Luchtvaart). De strafbaarstelling van het niet onder controle hebben van een drone kan ik in zo gauw niet vinden, maar het zou mij verbazen als dat een misdrijf ipv een overtreding is.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.