Een lezer vroeg me:
Het is voor mij haast een dagtaak om ondernemingen en ook instanties erop te wijzen dat wij niet geïnteresseerd zijn in hun nieuwsbrieven, en dat ik ook geen behoefte heb aan accounts die ze aanmaken na een eenmalig contactverzoek of bestelling. Welke juridische stappen zijn er mogelijk, want men is niet onder de indruk van mijn verwijzingen naar wetsartikelen.De frustratie spat haast van de mail af, en dat is heel begrijpelijk. Ik krijg zelf ook dagelijks vijf nieuwe nieuwsbrieven en ik ben opgehouden accountaanmaken te tellen. Gelukkig kan ik het technisch vrij goed wegfilteren, maar irritant is het.
Veel van die nieuwsbrieven komen vanwege aanvragen of bestellingen bij webshops. Dit is een helaas hardnekkig en al lang voorkomend probleem. Veel software voor webwinkels en dergelijke bevat deze functies, dus men denkt “handig, gaan we doen” en pas vele jaren later komt men erachter dat het niet mag. Want nee, je mag klanten niet zomaar nieuwsbrieven sturen – je moet op het bestelformulier een opt-out hebben staan, en dat heeft die software niet.
Het frustrerende: voor ACM en AP heeft het geen prioriteit. Voor individuele consumenten is het niet de moeite om te gaan procederen. Je rechtsbijstandsverzekeraar zal dit niet vergoeden, en wie wil er nu 5000 euro aan een advocaat uitgeven om hier een rechtszaak over te winnen? En zelfs als je wint: dat is dan die ene winkel, daarna zijn er nog tienduizend te gaan.
De heel misschien kansrijke actie is een collectieve procedure waarbij tienduizend man een euro elk eist, want zo’n precedent kan wat sneller geregeld worden dan drie miljard van Oracle eisen en het zal zeker deining maken. Maar wie heeft er zin in voor dit specifieke probleem?
Arnoud
Misschien is omgekeerde bewijslast een oplossing laat een nieuwsbrief verstuurder maar aantonen dat het gevraagd is. Zo niet een hoge boete per verkeerd verzonden nieuwsbrief opleggen. Misschien dat ze dan de rommel in hun systemen gaan opruimen.
Ik hou van Apple daar kan je je email adres verbergen je krijgt dan @icloud.com. Denk je ik heb het niet meer nodig dan verwijder je uit de settings het email adres en geen email meer vanaf dat email adres.
De bewijslast rust toch al op de verzender? Artikel 11.7 lid 1 Tw:
Offtopic rant: Waarom is het in onze rechtstaat zo, dat je moet zeggen: “en wie wil er nu 5000 euro aan een advocaat uitgeven om hier een rechtszaak over te winnen?” Moeten we daar niet eens een prioriteit van maken, dat iedereen zijn recht kan halen? Er is een zeer grote groep mensen die net te veel verdient om in aanmerking te komen voor gesubsidieerde rechtsbijstand. En te weinig verdient om 5000 euro uit te willen geven om zijn recht te halen. Sowieso is dat een absurd bedrag om af te moeten tikken, simpelweg omdat juristen en advocaten 300+ euro per uur rekenen. Het recht is voor de gewone man onbetaalbaar!
Met gesubsidieerde rechtsbijstand krijg je dan weer de discussie waarom we belastinggeld verspillen aan triviale onzin, omdat mensen dan geen prikkel hebben om na te denken waarover ze naar de rechter willen.
Het aantal advocaten dat 300+ vraagt is vrij beperkt trouwens, zó veel Shells zijn er nou ook weer niet in Nederland.
Ik bedoelde ook niet te zeggen dat er meer gesubsidieerd moet worden. Hoewel voor een discussie over voor onzin naar de rechter stappen, niet mag eindigen in onwettige cowboys die pas stoppen als een autoriteit zich ermee bemoeit. Het gaat me echt om het tarief die er geldt voor juristen en advocaten.
En hoewel ik niet vaak een jurist nodig heb gehad, viel het tarief me wel op. Oke, ze zeggen misschien 240 euro per uur, ipv 300+ uur. Lager is het lastig te vinden. Maar dit is dus wel ex 5% bureaukosten. Dus 252 euro per uur. En natuurlijk, ex btw. Dus 305 euro per uur. (Dit ligt in de buurt van de 5000 euro voor een rechtszaak, die je zelf noemt.)
En dát snap ik dus gewoon niet. Waarom moet dat tarief zodanig hoog, dat voor velen het recht niet meer haalbaar is? Is er zo weinig concurrentie op de juristenmarkt? Worden de prijzen kunstmatig hoog gehouden? Of kan een jurist echt niet leven van (240 x 173 / 2 =) 20’760 euro per maand obv 50% declarabele uren?
Misschien een les nemen uit de VS door een Smaal Claims Court op te zetten. Max bedrag is 10.000,00 euro die je kan claimen daarboven naar normale rechtbank. Het is zonder juristen maar je mag wel meenemen als je dat wilt, maar kosten is voor je eigen.
In Nederland heb je bij de kantonrechter (tot €25.000) zonder advocaat terecht. Een kantonrechter kan wel de tegenpartij tot een (forfaitaire) vergoeding van de kosten voor juridische bijstand veroordelen.
Het probleem is dat als het bedrag boven de grens komt waar beroep mogelijk is – en die is maar 1750 euro – een bedrijf altijd in beroep zal gaan en dan moet je wel een advocaat in de hand nemen.
Ik heb bijvoorbeeld sterk de indruk dat de inconsistenties in ‘schade’ bij auteursrechteninbreuk vooral blijft bestaan omdat heel veel van die zaken ’toevallig’ een schade net onder de grens hebben. Een rechter die er dan een verkapte boete van maakt blijft dit doen omdat hij nooit door het hof of de HR zal worden teruggefloten.
Zou een bedrijf beroep aantekenen tegen een dwangsom wanneer hun reclameberichten overduidelijk niet voldoen aan de wettelijke standaard? Zoiets is vragen om een hogere dwangsom dan in eerste aanleg.
Ik denk dat bij zo’n heldere zaak de kosten van een simpele verdediging wel meevallen.
Het is een typisch first-world-problem natuurlijk, maar goed we leven in de first-world dus het is super irritant. Zeker omdat er ook bedrijven zijn die, al dan niet “per ongeluk” elke keer weer nieuwsbroeven en aanbiedingen sturen en waarvan de unsubscribe-link het domweg niet doet (gaat naar een 404 of lijkt te werken maar de mail blijft komen). Ik heb geen juridische oplossing, wel een paar suggesties voor de vraagsteller en een ieder.
1) Als het mailen niet stopt, dien dan een klacht in tegen het bedrijf bij de ACM. Dit is vrij eenvoudig en snel online te doen. Ik weet niet of het helpt, maar in elk geval kan je dan (zie optie 2) zeggen dat je een klacht hebt ingediend.
2) Je kan natuurlijk verwijdering van je gegevens eisen. Er zijn standaard templates voor. Ik heb dit een paar keer gedaan met wisselend succes. De financiele gegevens over de transactie je met een bedrijf hebt gehad kan je niet weg laten halen, maar niet daarvoor relevante gegevens zoals je e-mailadres wel. Begin met een email, zeg daarin ook dat je een klacht hebt ingediend bij de ACM en eis verwijdering van je gegevens. Als men niet reageert en ze bleven zolang emails sturen dat je gemotiveerd bent om je gelijk te halen kan je daarna een (aangetekende) brief sturen; op ouderwets papier. In mijn ervaring helpt dat wel.
3) Kijk in de headers van de mail of je kan zie hoe of via welk bedrijf de mail verzonden is. Veelal gebruikt men voor nieuwsbrieven e.d. een dienst zoals MailChimp. Daar kan je een abuse-report maken. Ik heb dit zelf twee keer gedaan bij MailChimp, en beide keren zorgden die er voor dat ik geen mail meer kreeg, en dat binnen enkele uren.
4) Na alle bovenstaande dingen een paar keer aan de hand te hebben gehad heb ik het over een andere boeg gegooid, en deze methode werkt uitstekend. Maak een account aan bij simplelogin.io, de gratis versie is afdoende (maar overweeg zeker ook de betaalde). Je kan daar in een handomdraai een nieuw, tijdelijk e-mailadres maken (bestaande uit een deel dat je zelf kiest, bijvoorbeeld de naam van het bedrijf waarvoor je een nieuw mail-alias nodig hebt) en een willekeurig gegenereerd deel, met als domein een uit een lijstje van vier. Je krijgt dan iets als “winkel.oaktree294@aleeas.com” of zo. Dit mailadres kan je met een knopje eenvoudig aan- of uitschakelen en gebruiken om een bestelling te doen. Mails naar dat adres worden geforward naar het adres dat je opgeeft bij het registreren van je account. Je kan zelf gewoon een reply sturen op die mail, die dan weer via simplelogin.io wordt doorgestuurd naar de afzender. Tegenwoordig als ik iets bestel maak ik een tijdelijk adres aan, en als ik de bevestiging binnen heb zet ik het alias uit. Dit voorkomt ook de 5 tot 7 emails die ik normaal van de pakketbezorger krijg elke keer als iemand in een distrutiecentrum of vrachtwagen naar het pakketje gekeken heeft. Je kan zelf configureren of nieuwe emails naar een adres dat je hebt uitgeschakeld moeten worden geaccepteerd en weggegooid of moeten worden gebounced. Als je je bestelling binnen heb gooi je het alias gewoon weer weg, en geen nieuwsbrief, aanbieding, enquete, prijsvraag, marktonderzoek of herinnering aan niet ingevulde marktonderzoeken zullen je ooit nog bereiken.
N.a.v 4. Er komen steeds meer services die ‘tijdelijke’ e-mail adressen aanbieden. Het al eerder genoemde ‘verberg mijn e-mail adres van Apple’s iCloud+, Fastmail’s ‘Masked e-mail’ en ‘Privé-duck adres’ van DuckDuckGo.
Voor mij is het frustrerend dat ik ooit een domeinnaam heb geregistreerd die al lange tijd in quarantaine zat. De vorige eigenaar was echter actief als reporter in de radio-wereld en dat was mij niet bekend. En het domein was al een jaar in quarantaine zat nadat de eigenaar was overleden. Echter, 6 jaar later krijg ik nog steeds af en toe een nieuwsbrief richting dit domein met allerlei onzin omdat die vorige eigenaar zich daar ooit voor heeft ingeschreven…
En dan moet ik opeens denken aan al die bedrijven die hun personeel van email adressen voorzien en het personeel deze dan gebruiken om zich voor nieuwsbrieven in te schrijven. En dan gaat uiteindelijk dat personeel weer weg maar het bedrijf blijft maar nieuwsbrieven ontvangen die nu naar de admin gaan…
Eigenlijk zou SpamKlacht een API moeten maken die dan gebruikt kan worden om dit soort spam met 1 knop aan te melden als spam. Als dat in de GMail web interface gebakken kan worden en ook in Outlook als optie beschikbaar wordt dan komt er mogelijk snel een einde aan al deze spam.
Of niet…
Ieder bedrijf wat dat bij mij doet krijgt gelijk een AVG verzoek om al mijn gegevens te wissen.
Zelfs dán presteren sommige bedrijven het nog om enkele jaren later weer een nieuwsbrief te sturen. Helaas levert een klacht bij de AP niet meer op dan een brief naar het desbetreffende bedrijf.
Ik maak systematisch gebruik van spamcop. Ik heb de indruk dat dit goed werkt. Werkt voor mij eenvoudig, je moet wel de e-mail headers kunnen doorsturen.
De verzender komt dan ook op een blacklist terecht en zo help ik anderen. Het is uiteraard ook een motivatie voor de verzender om het op orde te houden.
PS. Bij twijfel gebruik ik ook tijdelijke adressen. Ik zet ze dan inactief na enkele spamcop meldingen.
“Want nee, je mag klanten niet zomaar nieuwsbrieven sturen.” – In een B2B-relatie mag je toch opvolgen als iemand is ingegaan op een leadmagnet of op een andere manier met jou in contact komt?
OK, het is kies om ze een optie te bieden om zich af te melden voor verdere berichten, maar juridisch … B2B marketing valt dan toch onder gerechtvaardigd belang?
De Telecomwet is hier strenger dan de AVG: ongevraagde commerciële communicatie vereist toestemming, punt. Mailen op grond van gerechtvaardigd belang kan dus niet als de inhoud van je mail én ongevraagd én commercieel is.
Er zit in de Tw inderdaad een uitzondering voor klanten, maar die vereist dat je bij het klant-worden een opt-out hebt geboden. Dat is dus dat vooraf aangevinkte vinkje voor de NB bij bestelformulieren. Enkel dat iemand wat bestelt, is dus niet genoeg om toestemming te veronderstellen of iets dergelijks.