Een gamer die heeft valsgespeeld in meerdere Fortnite-toernooien, moet de makers van de game bijna 150.000 euro betalen. Dat meldde de NOS vorige week. Hij mag ook nooit meer Fortnite spelen – een juridische permaban. De vraag die bij velen opkwam: hoe kan een bedrijf afdwingen dat iemand een boete moet betalen?
De zaak is iets complexer dan “Epic ontdekte dat iemand een keertje valsspeelde en legde een mep van 175.000 dollar op alsof ze de strafrechter waren.” Zoals Tom’s Hardware het uitlegt:
The culprit in question, Sebastian Araujo, had won more than $6,800 after participating in 839 cash tournaments within just four months, while using a direct memory access device to get around anti-cheat measures.Als het gaat om professionele gametournooien dan snap ik wel dat de organisatie valsspelen hard wil aanpakken. Maar nog steeds: hoe komen ze aan dat bedrag?However, even after being busted, Araujo, instead of coming clean, created at least three fake accounts between June and October 2024 to avoid being caught, which led to Epic filing a legal lawsuit.
Nee, het is geen contractuele boete. In Nederland zou dat de logische route zijn geweest, maar in de VS ligt dat ingewikkeld, zogeheten “liquidated damages” of “contractual fines” zijn vaak tegen de wet, zeker als ze bedoeld zijn als straf in plaats van als schatting van moeilijk te bepalen schade.
De basis voor de claim is het auteursrecht. Epic (maker van Fortnite) had gesteld dat de valsspeler 839 keer het auteursrecht op het spel had geschonden door het te spelen in aangepaste vorm. Volgens de wet kun je je schadeclaim dan stellen op 200 dollar per overtreding.
Deze insteek is en blijft controversieel, want schend je wel het auteursrecht door het spel in je eigen werkgeheugen te manipuleren, zonder het verder te verspreiden? Behoort het auteursrecht wel ingezet te kunnen worden op deze oneigenlijke manier? Gaat het niet veel eerder om contractuele schade, zoals door het gebruik van vele valse accounts?
Maar hier speelde dat allemaal niet, want de valsspeler had geen verweer gevoerd (default judgment / verstekvonnis). En dan zal de rechter de eiser gewoon gelijk geven. Maar ook in de VS zit er dan wel een basale check op. Zoals IGN meldt:
Further examination shows Epic had pushed for an even higher fine — with an additional $100,000 penalty in statutory damages for copyright infringement — though it’s here that the judge decided this amount would have been “excessive” versus [de speler z’n] actual ill-gotten gains.Epic heeft gemeld het geldbedrag te zullen doneren aan een goed doel (stichting Child’s Play).
Arnoud
Een verstekvonnis als dit (in een rechtszaal in de VS tegen een buitenlander) roept bij mij altijd vragen op als “Is de aangeklaagde behoorlijk opgeroepen?” en “Hoe serieus is de klager op het gebied van uitvoering van het vonnis?” Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dan dit vonnis vooral bedoeld is voor publiciteit.
Jammer dat Child’s Play blij gemaakt wordt met een dode mus. Ik verwacht dat de volle $175.000 nooit bij de valsspeler te incasseren is, en dat er van het bedrag dat wel geïncasseerd kan worden na aftrek van (juridische) kosten niet veel overblijft.
De speler was geen buitenlander, hij komt uit Californie. Of de aangeklaagde een fatsoenlijke mogelijkheid heeft gehad zich te verweren weet ik niet. Valse accounts maken en zo zal juridisch wel wat mee kunnen, maar een straf op het manipuleren van bits in het werkgeheugen van je eigen computer lijkt me juridisch erg lastig.
Het is jammer dat ik niet kan vinden hoe die speler precies vals heeft gespeeld. Ik ken het spel ook niet echt dus ik weet niet wat er gangbaar is bij dat spel. Er zijn cheats waarbij je op een bepaalde manier zorgt dat de reactietijden voor andere spelers oplopen, dat geeft je natuurlijk een bepaald voordeel en je manipuleert het systeem van een andere speler. Maar er zijn ook cheats waarbij je bijvoorbeeld de manier waarop je vijanden op je eigen scherm worden weergegeven aanpast zodat je ze makkelijker en van grotere afstand kan zien. Of cheats waarbij je de textures van objecten aanpast zodat je door muren en objecten heen kan kijken. Het lijkt mij (maar IANAL) juridisch onhoudbaar om dat te verbieden, het is immers jouw eigen hardware. Aangepaste weergave t.b.v mensen die kleurenblind zijn is tenslotte ook niet strafbaar.
Maar inderdaad, ik denk dat het meer publiciteit is. Dat goede doel zal niet veel krijgen, het zou Epic in deze sieren als ze wel sowieso zelf dat bedrag schenken.
Excuses, de valsspeler blijkt een Colombiaanse naamgenoot te hebben die een verdienstelijk voetbalkeeper is.
Zoals ik het begrijp was het gebruik van een cheat die je werkgeheugen bijwerkt en daarna een hardware spoofer zodat hij een opgelegde ban kon omzeilen. Er waren 991 klachten van medespelers gedurende de 4 maanden dat hij allerlei toernooien bijwoonde. https://www.pcgamer.com/games/battle-royale/fortnite-cheater-wins-usd6-850-in-competitive-tournaments-gets-caught-now-owes-epic-usd175-000/
Ik zie het argument “je eigen hardware” in de context van een toernooi niet echt. Regels gaan voor, vanwege de eerlijkheid. Dus “blijf van je werkgeheugen af” is volgens mij een legitieme spelregel. Als het bij ‘gewoon’ spelen is tegen medespelers dan zie ik iets meer ruimte voor redelijkheid. Maar als het toernooi iets voorschrijft, dan is dat de regel.
Ook buiten officiële toernooien om is dat vals spelen een probleem.
Nieuwe spelers blijven weg als er in een spel te veel gecheat wordt en dat kost de uitgever geld. Alternatief is dat de uitgever continue een wapenwedloop met de cheaters voert die niet goedkoop is.
Links om of rechts om kosten cheaters de uitgevers geld.
Wat mij betreft prima dat cheaters aangepakt worden. Een ban en de aankoopkosten van het spel kwijt als je het spel moet kopen. En als het via het auteursrecht moet is dat maar zo.
Maar aan de andere kant heb je natuurlijk ook uitgevers die er een potje van maken. Blizzard die tegenwoordig een automatische ban uitdeelt bij veel reports, en vervolgens niets doet aan het feit dat er hele groepen aan het trollen zijn door onschuldige spelers te mass reporten.
Ik vraag me sowieso af waarom dat kan, misschien een leuke vraag voor Arnoud: Een Warcraft speler heeft een overeenkomst met Blizzard. Je hebt betaald voor een aantal maanden speeltijd en die leveren zij.
Blizzard deelt bans uit voor overtreden van de voorwaarden en zegt niet eens specifiek waar je van beschuldigd wordt, waardoor je geen enkele mogelijkheid hebt dit te weerleggen en ondertussen verloopt jouw betaalde speeltijd. Het gebeurt ook regelmatig dat ze deze terugdraaien, vooral maar niet alleen na publieke druk bij bekende personen. Het is dus duidelijk dat ze fouten maken.
Maar staat dat niet op gespannen voet met de zwartelijst. Ik zie daar als eerste al:”dat de wederpartij geheel en onvoorwaardelijk het recht ontneemt de door de gebruiker toegezegde prestatie op te eisen;” (Gebruiker van de algemene voorwaarden, Blizzard dus, de consument is in deze context de ‘wederpartij’)
Maar vooral punt d.: dat de beoordeling van de vraag of de gebruiker in de nakoming van een of meer van zijn verbintenissen is te kort geschoten aan hem zelf overlaat, of dat de uitoefening van de rechten die de wederpartij ter zake van een zodanige tekortkoming volgens de wet toekomen, afhankelijk stelt van de voorwaarde dat deze eerst een derde in rechte heeft aangesproken;
Als ze eenzijdig zeggen dat jij de voorwaarden schendt en de dienst stopzetten dan zeggen ze niet tekort te schieten door de dienst niet te leveren. Maar de gehele beoordeling daarvan ligt bij hun zelf en delen ze niet.
Iedere communicatie om bewijs te leveren wimpelen ze af met dat hun beslissing definitief is, hoe is dat houdbaar met “k.dat de bevoegdheid van de wederpartij om bewijs te leveren uitsluit of beperkt, of dat de uit de wet voortvloeiende verdeling van de bewijslast ten nadele van de wederpartij wijzigt, hetzij doordat het een verklaring van haar bevat omtrent de deugdelijkheid van de haar verschuldigde prestatie, hetzij doordat het haar belast met het bewijs dat een tekortkoming van de gebruiker aan hem kan worden toegerekend;”
Schenden de voorwaarden, of ten minste het handelen, van Blizzard niet meerdere bedingen van de zwarte lijst?
De zwarte lijst gaat over de tekst van de voorwaarde zelf. Die is op zich juridisch in orde. De AV laten toe dat men je bij cheating (dus voorwaardelijk, niet onvoorwaardelijk) je een ban geeft. Dat is niet wat op de zwarte lijst staat. Het probleem is dat men deze regel handhaaft zonder te motiveren waarom jij cheat. Dat is via allerlei redeneringen ongepast, bijvoorbeeld “dat is niet wat in je AV staat” of “het is tegen de redelijkheid en billijkheid dat jij gewoon stelt dat ik cheat en dat dat genoeg is”. Ook eist de DSA bij dit soort digitale diensten expliciet dat een ban pas gegeven wordt na motivatie én als proportioneel.
Je kunt het dus aanvechten, geen probleem. Alleen ga jij dat doen gezien dat al snel een paar duizend euro kan kosten?
Natuurlijk niet, maar dan zijn we weer terug bij het feit dat we een functionerende small claims court nodig hebben. Persoonlijk heb ik twee weken extra gekregen toen ze hun fout toegaven, maar dat was meer mazzel omdat ik 1 van vele slachtoffers van een massale onterechte ‘banwave’ was en het een PR nachtmerrie voor ze was geworden.
Het is absoluut te gek voor woorden dat voor het gros van de consumentenovereenkomsten de wet er in de praktijk niet toe doet, omdat het te duur is om je gelijk te halen!
Overigens een ander ‘leuk’ feitje. Advocaten mogen niet gratis voor je werken. Ik dacht ooit de kosten te voorkomen door een vriend (advocaat) te vragen namens mij een brief te sturen in een geschil. Hij moest mij toen vanwege de regels een nota sturen. Nu was die nota geen honderden euros, laat staan duizenden en de winkel bond in toen ze een brief van een advocaat kregen, maar toch dat helpt ook niet mee tegen winkels die consumenten recht negeren.
Dat klopt, het idee is dat je onafhankelijkheid in gevaar komt als je niet gewoon een uurtarief krijgt voor je werk. Want dan ga je het afraffelen bijvoorbeeld omdat je toch wel erg veel werk krijgt in die gratis klus. Eens dat dat hier zuur uitpakt.
Alleen is het auteursrecht dan wel de verkeerde stok om mee te slaan, en dat is waarschijnlijk alleen gedaan omdat ze in dat geval ‘copyright math’ konden toepassen en het fictieve schadebedrag zo hoog mogelijk konden opblazen.
De werkelijk geleden schade is immers alleen maar het onrechtmatig gewonnen prijzengeld.
Ja, eens dat het manipuleren van het werkgeheugen een overtreding van de voorwaarden van zo’n toernooi is, en terecht dat iemand daardoor wordt uitgesloten. Wat ik bedoelde was de juridische hoek; is het manipuleren van je eigen werkgeheugen wel een schending van auteursrecht? Want dat was de juridische insteek. Daar twijfel ik dus aan. Als er wel verweer zou zijn gevoerd, wat zou dan de meest waarschijnlijke uitkomst zijn geweest?