En dan kun je niet meer je eigen ontwerpen snijden met je Cricut plotter

De nodige ophef: de nieuwste feature van de consumentenprinter en -snijmachine Cricut is dat je nog maar 20 ontwerpen per maand mag produceren, daarna moet je gaan betalen. Raar, want het ding is jarenlang verkocht voor de consumentenmarkt met als belofte “Creative freedom should be free. Cricut Design Space is free to use for all file types. There is no subscription required to cut your own images.” Natuurlijk is er al een petitie en krijgt de plotter overal nare reviews. Maar dit is een juridische blog, dus de vraag is: kun je hier juridisch wat aan doen?

(Voor wie wil, hier een demovideo van 30 seconden die laat zien hoe het apparaat werkt.)

Juridisch is de zaak terug te brengen tot de vraag: wat mocht je verwachten toen je dit apparaat kocht, was het redelijk dat je mocht verwachten onbeperkt en gedurende de gehele productlevensduur je eigen afbeeldingen gratis zo veel als je wilde te kunnen printen/snijden? Dat lijkt mij van wel, gezien teksten als hierboven. Vele mensen melden ook dat ze hun aankoop juist hadden gebaseerd op het feit dat was beloofd dat ze altijd hun eigen ontwerpen konden blijven printen.

In dat geval is de juridische stap simpel, op papier dan: je stapt naar de verkoper en je eist herstel van de tekortkoming, het opheffen/ongedaan maken van deze beperking op de dienstverlening. Dat is dus het Nederlandse bedrijf waar jij het kocht, niet de Amerikaanse fabrikant van een en ander. En die hebben dan meteen een probleem, want zij kunnen dit feitelijk niet herstellen. Dat betekent juridisch dat ze dan je geld terug moeten geven, en daarbij géén korting mogen inhouden voor de tijd dat het product wel werkte. Alleen moet je printer dan wel terug. Ik weet niet of iedereen daarop zit te wachten, maar op zich is er met het gerestitueerde geld vast een modernere printer te vinden.

Principiëler zou dan zijn de eis dat er wél hersteld moet worden. Want als een Nederlandse rechter dat aan zeg Coolblue op zou leggen (op straffe van een dwangsom) dan zouden zij gaan duwen bij de leverancier om hier wat aan te doen. Alleen is denk ik de Nederlandse markt niet groot genoeg om zo’n vuist effectief te laten zijn, en weet ik bovendien niet een juridisch argument om dit als rechter te bevelen. De wet (art. 7:21 BW) zegt namelijk dat herstel niet geëist kan worden als dat “van de verkoper niet gevergd kan worden”. En daarbij wegen de kosten zwaar. Het gaat hier om een apparaat van 200 euro (grofweg) dus ik denk dat je dan snel klaar bent.

Arnoud