Nike klaagt StockX aan om verkoop NFT’s van sneakers

Kledingmerk Nike heeft het onlineplatform StockX aangeklaagd voor het maken en verkopen van ongeautoriseerde afbeeldingen van zijn sneakers, las ik bij RTL Nieuws. De NFT’s (zoals hiernaast getoond) bevatten immers het merk van Nike, waar deze niet blij mee is. StockX had tegen kopers gezegd dat ze deze tokens in de toekomst zouden kunnen inwisselen voor fysieke versies van de schoenen. Maar Nike is kennelijk van plan zélf NFTs uit te brengen.

We hebben het eerder gehad over de gebakken lucht in een NFT:

De kern van een nft is dat ergens (op de blockchain dus) wordt genoteerd dat jij ‘eigenaar’ bent van een bepaald stukje informatie. Net zoals je eigenaar bent van zo’n zeldzaam voetbalplaatje, of van een koekblik van Rembrandt. En dat is dus niet hetzelfde als eigenaar zijn van waar het echt om gaat; de afbeelding van de voetballer (u mag zelf zeggen of u zich oud voelt bij a) Messi b) Gullit c) Van der Kuijlen) dan wel het schilderij van Rembrandt.
Verkoop van een nft zegt dus niets over de onderliggende rechten. Meestal gaat het dan over auteursrecht, want die plaatjes zijn natuurlijk auteursrechtelijk beschermd.

Nike gooit het over een andere boeg:

“Nike did not approve of or authorize StockX’s Nike-branded Vault NFTs,” the complaint reads. “Those unsanctioned products are likely to confuse consumers, create a false association between those products and Nike, and dilute Nike’s famous trademarks.”
Als ik zelf zo die plaatjes bekijk, dan snap ik dat wel: de naam StockX zegt me weinig, de Nike sneakers en hun wereldberoemde logo des te meer. Dus ik zie wel hoe men bang is voor associatiegevaar dan wel verwarringsgevaar (over het verschil tussen die twee kun je hele boeken schrijven in het merkenrecht). Het helpt natuurlijk niet dat StockX het “authentic NFTs” noemt, terwijl Nike er voor niets tussen zit.

Nike wijst ook op de enorme prijsverschillen, “pointing out that a fairly pedestrian sneaker like the black and white Nike Dunk Low is selling for an average of $282 on the site while the NFT version is selling for an average of $809.” Op dergelijke manier profiteren van andermans merk is zeer zeker niet de bedoeling. (En naast dat Nike als merk wereldberoemd is, heeft ze het merk ook apart gedeponeerd voor NFT’s.)

De enige escape voor StockX zou zijn dat ze als Nike-verkoper gerechtigd zijn de producten te vertonen die ze verkopen. Dat is namelijk een uitzondering op het merkenrecht. En StockX zegt op haar site ook dat ze de betreffende schoen ook echt in hun kluis hebben staan, maar wel een tikje haha cryptisch:

Each Vault NFT is backed by a physical item held in StockX’s custody, tied directly one-to-one via the blockchain. This means if you buy an edition of a Vault NFT, you are the owner of the corresponding physical good which is secured and stored in StockX’s Vault. As an NFT owner you may be granted exclusive access to StockX benefits, promotions, experiences, and rewards.
StockX zegt dus dat je eigenaar wordt van de fysieke schoenen in hun kluis door de NFT te kopen. Het product blijft dan gewoon in de kluis. (Dat kan: levering c.p., mocht u voor een tentamen vermogensrecht zitten.) En je mag het opeisen (revindicatie, sorry, geen tentamenstof), alleen wordt je NFT dan digitaal verbrand oftewel opgeheven. Dat gaat wel een beetje in tegen het doel van een NFT kopen denk ik.

Verder heb ik er conceptueel een beetje moeite mee om dit nog een vorm van verkopen van schoenen te noemen. Juist omdat je standaard dus wel de NFT koopt maar de schoenen niet op een plankje op de muur thuis kunt zetten. Daarmee zou ik een beroep op die uitzondering voor verkopers niet helemaal logisch vinden.

Arnoud

Wat moet ik juridisch nou weer van NFT’s vinden?

In onze digitale wereld, ons ecosysteem dat bestaat uit enen en nullen, onze vrijplaats waar alles kan wat in het echt niet kan, daar is het heel lastig om zaken uniek te maken. Dat las ik in een recent Tweakers Plus-artikel, dat me wijs zou gaan maken over de lol van de non-fungible tokens oftewel NFT’s die nu hot, pardon cool, pardon wreed, pardon populair zijn. U ziet het: ik voel me oud bij het lezen over deze nieuwe technologie. Ik zag het recent voor het eerst voorbij komen als het digitale equivalent van Panini-voetbalplaatjes: de NBA Topshots, flitsen van een spannend basketbalmoment. Maar daar word je dan weer geen eigenaar van. Leeswaarschuwing: blockchain.

Waarom staan nft’s nu ineens zo in de belangstelling? Dat komt doordat Christie’s, een traditioneel kunstveilinghuis, ineens een nft ging veilen. Dat gaf “real world” aandacht voor een internethype, en omdat het ook nog eens over blockchain en crypto gaat is de hype dan snel gegroeid.

De kern van een nft is dat ergens (op de blockchain dus) wordt genoteerd dat jij ‘eigenaar’ bent van een bepaald stukje informatie. Net zoals je eigenaar bent van zo’n zeldzaam voetbalplaatje, of van een koekblik van Rembrandt om het Tweakers-artikel nog even te citeren. En dat is dus niet hetzelfde als eigenaar zijn van waar het echt om gaat; de afbeelding van de voetballer (u mag zelf zeggen of u zich oud voelt bij a) Messi b) Gullit c) Van der Kuijlen) dan wel het schilderij van Rembrandt.

Wat je dan in feite koopt of krijgt, is een token  dat gekoppeld is aan een bepaald digitaal bestand. Dat bestand is gewoon een serie nullen of enen en daar kan van alles mee gebeuren. Maar er is maar één token met die koppeling, en als jij dat token onder jouw beheer bent dan kun je jezelf dus ‘eigenaar’ van dat bestand noemen. De geregistreerde houder van het token kan worden gewijzigd, en zo draag je eigendom dan over. Door dit aan smart blockchains, pardon smart contracts te koppelen kan dat zelfs volledig automatisch gebeuren – na betaling, na een zekere periode, als het bestand ergens verplaatst wordt of ga zo maar door.

Juridisch betekent dit allemaal heel weinig. De échte eigendom op bijvoorbeeld dat schilderij van Rembrandt blijft liggen waar het ligt, en ook de auteursrechten op het werk veranderen niet van eigenaar. Dat vereist namelijk een ondertekend contract (een akte) en een nft is dat niet. Men heeft dus een digitale parallelle handelswereld gecreëerd, waarbinnen ruimte is om geheel eigen regels voor de zelfbedachte “nft eigendom” te hanteren. En dat mag, maar juridisch is daar weinig van te vinden.

Arnoud