Mag je als ouder foto’s van je zieke kind publiceren als je wilt klagen over handelen van een reisoperator? Een lezer (dank) wees me op dit Tweakerstopic waarin iemand zijn ontevredenheid uit over reisoperator Arke naar aanleiding van de ziekte van zijn tweejarig kind tijdens een vakantie in Turkije. Gezien de situatie snap ik best dat de plaatser behoorlijk boos is en dat ook duidelijk wil laten merken, maar ik verbaasde me over de vele foto’s die erbij stonden van het zieke kind. Mag dat nu?
De topicstarter zelf verdedigt de keuze:
De foto’s zetten kracht bij de situatie. Als ik deze niet had gepost, dan had je wellicht een ander beeld van de situatie. De foto’s zijn niet fraai om naar te kijken, maar duidden wel aan dat wij wanhopig op zoek waren naar hulp. Het zijn verder ook geen foto’s waar iets verkeerds/ of anders dan de aandoening te zien is, dus ik ben van mening dat het blurren van gezichten niet hoeft.
Dit leidde echter tot alleen maar meer discussie over onder meer de privacy van het kind. En ja, dat is een factor waar je als ouder rekening mee te houden hebt. Formeel beslis je als ouder over zaken die je kind aangaan, echter als dat privacyaspecten heeft dan moet je die meenemen in de beslissing.
Probleem is natuurlijk: wat als ouders die afweging onjuist maken? Als de ouders het met elkaar oneens zijn, dan kunnen zij elkaar erop aanspreken. Dit gebeurde recent nog in een rechtszaak over Twitterfoto’s van de kinderen. Maar als beide ouders het eens zijn, dan houdt het normaal wel een beetje op. Het kind zou natuurlijk zelf naar een advocaat kunnen gaan, maar bij een kind van twee is dat ondenkbaar. En anderen hebben juridisch geen belang bij zo’n zaak, dat gaat hen niet aan.
Er is een noodmiddel: als “de belangen van de met het gezag belaste ouders of een van hen dan wel van de voogd of de beide voogden in strijd zijn met die van de minderjarige” dan kan de rechtbank een bijzonder curator benoemen die opkomt voor de belangen van het kind (art. 1:250 BW). Dit verzoek kan door iedere belanghebbende worden ingediend, dus je moet wel iets van een band met het kind hebben.
Het voelt wel als een erg zwaar middel, en bij mijn weten is het nog nooit ingezet bij ouders die foto’s van hun kind publiceren op internet. Je zou denken dat zoiets vanzelf wel opgelost wordt wanneer het publiek laat weten dat dit geen verstandige keuze was. Tegelijk, ik snap het ergens ook wel: je bent erg geschrokken en boos door wat er is gebeurd, en wat is er nu beter dan mensen met een indringende foto datzelfde gevoel te geven?
Arnoud