Als je een Web 2.0 site begint, lijkt het logisch dat je dan ook in je gebruiksvoorwaarden rekening houdt met het actieve karakter van de website. Toch gebeurt het nog vaak genoeg dat prachtige nieuwe initiatieven worden gelanceerd met een set voorwaarden en disclaimer die neerkomt op “wij mogen alles met wat u doet en u niet met wat wij doen”. Zo ook Leraar24, een online platform van, voor en door leraren. Het initiatief werd met veel bombarie gelanceerd, maar de onderwijscommunity (o.a. Margreet van den Berg, Pierre Gorissen en Willem Karssenberg) viel het al snel op dat de ‘disclaimer’ heel wat meer deed dan aansprakelijkheid uitsluiten.
Ik mag bijvoorbeeld het logo van Leraar24 niet tonen om te verwijzen naar Leraar24, omdat ik geen uitdrukkelijke toestemming heb. Guess what: die heb ik niet nodig als ik een nieuwsbericht over Leraar24 schrijf. Ook mag ik de broncode van de HTML-pagina’s niet reverse engineeren.
Raadselachtig vond ik het verbod op “Hyperlinks of een vorm van linken die de URL wijzigen”. Wie weet wat dit zou kunnen betekenen?
Ook eist men alle gebruiksrechten op alles wat je plaatst of bijdraagt op de site:
De gebruiker verleent Leraar24 een onherroepelijke, onvoorwaardelijke, wereldwijd en voor altijd geldende, royaltyvrije licentie voor het gebruik van dergelijk materiaal of een onderdeel daarvan in enige en alle media op een naar eigen goeddunken in te vullen wijze. De gebruiker doet tevens afstand van alle persoonlijkheidsrechten en/of morele rechten en soortgelijke rechten op het materiaal;
Dat kan op zich wel (afgezien van de afstand van ‘alle’ persoonlijkheidsrechten), maar het is natuurlijk bepaald onvriendelijk. Als je een communitysite gaat uitprinten en als boek gaat uitgeven, is het op zijn minst wel zo netjes om dat even te overleggen met je leden.
Verder ontbreekt de privacyverklaring waar men in de disclaimer naar verwijst.
De mooiste vind ik nog steeds:
Leraar24 ervaart geen enkele aansprakelijkheid voor enige content of enige schade…
Ik ervaar ook zelden aansprakelijkheid, maar de ervaring leert dat aansprakelijk gesteld worden een interessante ervaring kan zijn.
Misschien moet ik maar eens een cursus “gebruiksvoorwaarden schrijven voor advocaten” gaan geven.
Update: (19 maart) Leraar24 heeft haar voorwaarden aangepast en ze lezen nu een stuk prettiger. Het scheelt dat ik ze (mede) mocht schrijven.
Arnoud
???Hyperlinks of een vorm van linken die de URL wijzigen??? Ik vermoed dat ze het hier hebben over webservices zoals tinyurl die aanbiedt. (http://tinyurl.com/al3w9p stuurt je door naar http://blog.iusmentis.com/)
Inderdaad wat Joost zegt… geen Twitter link naar Leraar24 dus 🙂
Maar mogen ze dat wel verbieden? Los van het feit dat ik de zin ervan niet zo zie; die tinyurl links zijn juist handig als een krant naar een lange URL op Leraar24 wil linken.
Wat bedoelen ze eigenlijk met het verbod op het reverse engineeren van de HTML code?
(Wat ze waarschijnlijk bedoelen is een soort indekken-tegen-alles als “het bezoeken van, linken naar, schrijven over of uberhaupt denken aan Leraar24 is verboden, tenzij we het eigenlijk niet zo erg vinden.)
Tja… Gelukkig staat de aan/uit knop er al netjes bij in het logo. Stemmen met de voeten dan maar. Uit dus, zou ik zeggen. 😉
@Martijn: ze kunnen zo veel verbieden, maar veel effect heeft dat niet. Je bent immers niet verplicht die voorwaarden te aanvaarden. Alleen, als je je registreert en expliciet akkoord gaat met de voorwaarden, dan heb je een iets moeilijker verhaal waarom dat stukje onredelijk is. Maar daar komen we wel uit.
En ik vermoed dat de jurist die dit schreef, het verschil tussen C++ en HTML niet wist.
Ben je bij die site ook verplicht om je te registreren voor je mag bijdragen? En wordt je dan ook gevraagd alle gebruiksvoorwaarden te lezen? Dat vind ik zo irritant. Ik wilde eens reageren op een opiniestuk dat op de website van een Amerikaans blad stond. Moest ik me eerst registreren, accoord. Werd me gevraagd de “Terms” te lezen en aan te klikken of ik deze accepteerde. Ik ben er aan begonnen, maar na een minuutje lezen ben ik overgegaan op het tellen van de regels. De Terms bestond uit 256 regels juridische tekst. Dus om te mogen reageren op een artikel van zo’n 50 regels, moet je eerst nog 256 regels juridische voorwaarden lezen.
Ik denk dat het hoog tijd is voor zo’n cursus gebruiksvoorwaarden schrijven.
Persoonlijk vind ik het de hoogste tijd voor een bijlage “verboden algemene voorwaarden op websites” en misschien zelfs wel een sectie in het wetboek met standaardregels voor toegang tot websites.
Arnoud, hoe verbindend is een linkje naar de algemene voorwaarden in een hoekje op elke pagina van een website? Vaak lees ik “met uw ingebruikname van deze website verklaard u zich akkoord met onze algemene voorwaarden”. Dat vind ik nogal krom, want dat betekent onder andere dat je de voorwaarden al bindend zijn voordat je de mogelijkheid hebt gehad om ze te lezen. Verder gaat het er vanuit dat je dat linkje ziet.
Aan de andere kant: als je de supermarkt binnenwandelt ben je blijkbaar ook verbonden aan de algemene voorwaarden daarvan. Toch kan ik me niet herinneren ooit in een supermarkt te hebben gelezen dat er algemene voorwaarden zijn of waar je die zou kunnen inzien.
Het wachten is op Leraar25, de website die stelt dat “het gelezene in geen enkele vorm, hetzij gesproken bij de koffie-automaat, hetzij tijdens vergaderingen in aanwezigheid van leraren (inclusief zij-instromers) of in enige andere vorm van communicatie gedeeld danwel medegedeeld kan worden. Leraar25 is niet aansprakelijk voor rugklachten danwel RSI-achtige fenomenen die feitelijk toegeschreven kunnen worden aan het gebruik van deze website. Linken wordt per definitie beschouwd als verlinken, waarop wij een vriendje zullen bellen, want we weten waar u woont en waar uw kinderen naar school gaan. BEGREPEN?”
Zo te zien is die disclaimer niet ‘geschreven’, maar bij elkaar gecopy/paste uit verschillende disclaimers. De tekst over linken komt ook voor in de disclaimer van de website van TeleacNOT, aansprakelijkheid ervaart ShareYourPlanet.nl ook al niet, en een modereerbeleid dat gericht is op het laten staan van postings hebben ze bij de NPS en Tros Radar ook.
Ik weet niet waar al die sites nu meer moeite mee hebben; juridische teksten of het Intuhnet.
@Bastiaan: dat is ook krom en ik denk niet dat dat geldig is. Er is 1 zaak geweest (NTS/Netwise) waar een professionele gebruiker van een internetsite gehouden werd aan de voorwaarden. Deze wilde e-mailadressen uit de gids overnemen om te spammen (pardon, direct mail te sturen) en dat was verboden in de AV. En daarom werd hij door de rechter teruggefloten. Ik denk niet dat datzelfde opgaat voor een particulier die een webpagina leest.
@Vincent: wauw, wat een mooie vondst! Heb je dat allemaal handmatig gevonden of via Copyscape of zo?
“- Gebruik van het logo van Leraar24 ten behoeve van linken of verwijzen, zonder onze uitdrukkelijke toestemming.”
En dan toch het logo kopieren naar je eigen server als toevoeging aan dit artikel. Shame on you!
Hoewel,… Betreft het nu wel een link of verwijzing? Ach, laat ook maar.
Is dit een aardige gooi naar een link die de url wijzigt?
Ik zie de rechtszaak van Leraar24 wegens vermeende schending van hun disclaimer met vertrouwen, sterker nog met plezier tegemoet Maarten 🙂
Ik vermoed voor als er frames gebruikt worden en een slimmerik een deeplink plaatst. Het lijkt mij niet geldig. Bovendien kan de website dat natuurlijk met javascript code oplossen.
“De gebruiker verleent Leraar24 een onherroepelijke, onvoorwaardelijke, wereldwijd en voor altijd geldende, royaltyvrije licentie”. Als de gebruiker een “royaltyvrije licentie” heeft gegeven, kan iemand (Leraar24?) daar dan nog een andere licentie van maken? Oftewel, zijn alle te downloaden materialen daarmee ook, eeuwig, royaltyvrij? Oftewel, kan ik de downloads dan commercieel als boek uitgeven?
Royaltyvrij betekent niet meer dan dat Leraar24 geen geld hoeft te betalen om de licentie te krijgen. Het zegt niets over de inhoud van de licentie. De gebruiker blijft gerechtigd om zijn werk te exploiteren zoals hij wil. Het is alleen Leraar24 toegestaan om te doen wat zij wil met het werk – ook het uitgeven in boekvorm zonder royalties te hoeven betalen.
@Arnoud: belangrijke constructies uit de disclaimers in Google gestopt. Het verbaast me niet; je komt veel van dit soort kopieerwerk tegen in ‘gebruiksvoorwaarden’ en ‘disclaimers’ op websites. Wie heeft er een jurist nodig als je Intuhnet hebt?