Het onvolprezen weblog van TILT meldde dinsdag dat online faillissementsveilingen wel eens in strijd met de Nederlandse wet zouden kunnen zijn. Bij een faillissementsveiling is het volgens de Wet Ambtelijk Toezicht Openbare Verkopingen, de Watov, namelijk verplicht om deze “ten overstaan van notarissen of van deurwaarders bij de rechterlijke colleges” te houden. Internetveilingen draaien 24 uur per dag, 7 dagen per week, maar een notaris wil ook wel eens naar bed.
The only possibility of a notary or process-server to be present at the online auction is if he follows the bidding process all the time. But this is only possible if the bidding process of the online auction is only open for several hours, like the physical auction. But then the problem arises that not enough people are logging in, so the eventual price is lower than desired. A liquidator for example needs as much money as possible from the sale of the bankrupt’s estate.
Dit geldt echter alleen voor veilingen van roerende zaken, en dus niet voor huizen. Een huis uit een failliete boedel mag dus gewoon online worden geveild, en die veiling mag 24 uur per dag doorlopen. Maar voor ‘gewone’ boedelveilingen is dit een probleem, zoals ook al eerder in de literatuur werd gesignaleerd.
Ik even even wat gezocht, maar ik kan eigenlijk alleen huizenveilingen vinden die permanent aangeboden worden. Bij boedelveilingen (roerende zaken dus) kom ik al snel uit bij overzichten als van Veilingnotaris.nl, en die veilingen zijn zo te zien keurig tijdsgebonden. Zie ik nu de Faillieteboedelmarktplaats.nl over het hoofd?
In ieder geval, ik kan het alleen maar eens zijn met de conclusie dat “we think that online auctions for selling assets of a bankruptcy should not be illegal for the simple reason that online auctions are cheap and modern.”
Arnoud<br/> Foto: Mike Salsbury, CC-BY 2.0.
Maar wat is dan de oorspronkelijke reden voor die “ten overstaan van notarissen of deurwaarders” verplichting? Moeten die op iets in het bijzonder letten?
Dat vroeg ik me ook af. Dat iets eenvoudiger (c.q. goedkoper) is en dat het moderner is lijken me op zichzelf geen redenen om dat dan maar toe te laten.
Ik heb eerlijk gezegd geen flauw idee. Misschien om te voorkomen dat er wat bekokstoofd wordt tussen de gefailleerde en wat vriendjes? Het is tenslotte de bedoeling dat er een zo hoog mogelijke prijs wordt gegenereerd door de veiling, en dan hoort het niet voor drie kwartjes aan de broer van de gefailleerde verkocht te kunnen worden. Een notaris is onpartijdig en kan dit signaleren.
Zoiets zou ik er achter vermoeden inderdaad.
Als nog steeds geldt dat die controle nodig/wenselijk is, dan kan ik me goed voorstellen dat een veiling via een website het werk van de notaris of deurwaarder moeilijk maakt en het dus terecht niet mag op die manier.
Maar als het zo zou zijn dat de notaris zelf inmiddels ook al niet meer weet waar ie eigenlijk op moet letten… 😉
Voorbeelden van Faillieteboedelmarktplaats.nl: Daan Veilingen
Inventarisveiling.nl
BVA Auctions
In onze blogcolumn verwijzen we ook naar het artikel van R. Holtman, die reeds in 2006 een artikel in het notariaat magazine heeft geschreven waarin hij aangeeft: “De vraag rijst of verplicht ambtelijk toezicht op de verkoop van tweedehands inboedel nog van deze tijd is. Naar mijn gevoelen bestaat thans voldoende reden voor afschaffing van dat verplicht ambtelijk toezicht”. Verder geeft hij aan dat de wet geen regeling over ambtelijk toezicht bevat anders dan artikel 1 en dat die wel erg summier is.
De reden waarom het toezicht op de veilingen op deze manier moet worden gehouden is inderdaad niet duidelijk. Zoals in onze blogcolumn al staat aangegeven is het wellicht verstandig om de wet op dit punt te moderniseren danwel te specificeren!
Arnoud, je bent vergeten de small-tag af te sluiten in de bronvermelding van de foto. Nu is alles eronder klein… -edit Merci, gefixt-
In onze blogcolumn verwijzen we naar het artikel van Ritzo Holtman in het Notariaat Magazine, waarin hij aangeeft: “De vraag rijst of verplicht ambtelijk toezicht op de verkoop van tweedehands inboedel nog van deze tijd is. Naar mijn gevoelen bestaat thans voldoende reden voor afschaffing van dat verplicht ambtelijk toezicht”. Tevens zegt hij dat naast art. 1 Watov de wet geen regeling geeft over ambtelijk toezicht.
De vraag waarom dat toezicht ambtelijk is, is dus een goede vraag. In de wet is geen rekening gehouden met de groeiende online veiling-markt. Mijns inziens is de wet dan ook toe aan een modernisering!
kijk eens bij http://www.onlineveilingmeester.nl
Waar ik de nodige problemen heb en dit een vorm van oplichting vind waarbij de algemene voorwaarden volgens mij ook niet zo eenzijdig mogen worden opgesteld en dus ongeldig zijn!
Ik vraag me af of de algemene voorwaarden bij deze veiling wel gelden: Als je een bod hebt gedaan moet je de kavel ook nog eens gegund worden, want als ze het bod te laag vinden voor de kavel geven krijg je het niet. Kan dat zomaar eenzijdig? Waarvoor is dan het nut van een openingsbod? Dit is niet koosjer … dan moet je openingsbod maar hoger instellen.
Wanneer je een ander product geleverd krijgt dan waarvoor je betaald hebt geven ze niet thuis en beroepen zich op de kijkdag. Volgens mij mag je als consument vertrouwen op de gegevens die bij de beschrijving staan. Op de factuur staat dan ook een ander product vermeld. Volgens mij is dit oplichting.
Wanneer er nieuw in doos staat vermeld proberen ze je toch een kapotte te verkopen. Je moet eerst betalen en dan krijg je het product pas te zien. Lange rit voor niets geweest.
Wanneer je een pc koopt mag je eerst betalen en krijg je vervolgens te horen dat pc niet mee mag en later wordt opgestuurd. Een rit van 3 uur reistijd met niks naar huis. Volgens mij is dan die pc toch je eigendom? En is het diefstal. Ze hadden je ook van te voren kunnen inlichten dat je de pc niet meekrijgt.
je krijgt niet alle producten die bij een kavel horen aan de hand van foto’s, maar waar je wel op geboden hebt … is mijn inziens ook oplichting
Die constructie met gunnen is op zich legaal, hoewel heel onvriendelijk. Ik zou het niet aanraden aan mijn klanten, maar het kan wel.
Ik vind het heel merkwaardig dat je echt een ander product krijgt. Bij een veiling koop je een specifiek product (die ene stoel, niet zomaar een stoel). Een ander product opsturen lijkt me dan niet toegestaan. Maar over garantie of kwaliteit kun je moeilijk klagen bij een veiling, zeker een faillissementsveiling. Daar koop je de producten zoals ze zijn, en als het niet goed is dan heb je pech.
Wel denk ik dat je je ervaring beter kunt plaatsen op een site die gericht is op het recenseren van veilingsites. Hier richten we ons op juridische vragen in het algemeen.
Mijn vraag is natuurlijk ook juridisch …
De algemene voorwaarden, die hebben toch een aantal voorwaarden, die lijnrecht tegenover de wetgeving staan?
Voorbeelden: Is het juridisch geoorloofd dat als je een bod uitbrengt op een kavel, deze dan toch NIET wordt uitgeleverd, omdat deze je niet wordt gegund, terwijl je wel boven het openingsbod bied en de hoogste bieder bent?
Als je de kavel ter plekke hebt betaald en de factuur in handen hebt, is deze kavel dan van jou en heb je het recht om deze mee te nemen, zoals deze daar staat en aan je verkocht is? Wat kan ik doen als deze dan toch niet meegeven? Bijvoorbeeld omdat ze bij een computer nog info moeten wissen. Dat weten ze natuurlijk ook voordat je het bedrag overhandigd.
Als bij de beschrijving een computer staat Dell Precision en ik krijg een Dell Dimensions, die factor tien goedkoper is qua aanschaf, wat zijn dan mijn rechten? Mijn bod was op een veel duurder systeem gericht en dacht die dan ook te krijgen!
Een onlineveiling is natuurlijk ook een sport omdat je iets koopt dat er beter of iets minder goed uit kan zien dan je verwacht, maar je mag toch wel op z’n minst verwachten dat je een product krijgt zoals omschreven is? Het kan toch niet zo zijn dat als je een boek koopt je dan zomaar een appel krijgt? Als dit dus af en toe gebeurt kan ik daar nog inkomen en dat de vergissing dan ook hersteld wordt onderling. maar als dit met regelmaat gebeurt en ik de indruk krijg dat er een graaipolitiek wordt gevoerd, wat in mijn ogen helemaal niet nodig is, en curatoren hieraan meewerken, wat zijn dan mijn juridische mogelijkheden en maak ik enige kans op compensatie? Kan ik ze dwingen die voorwaarden aan te passen? Welke juridische middelen heb ik? Deze manier van verkopen in combinatie met de algemene voorwaarden en de slechte ervaringen lijken mij de richting op te gaan van oplichting en dat is een strafbare feit!
Ik kom hier niet alleen voor mezelf op, mij maakt dat beetje geld niet zoveel uit, maar het principe zoals dat werkt stoot mij enorm tegen de borst en voel ik een onrechtmatige daad tegenover consumenten. De verkoper heeft verplichtingen, die die moet nakomen, maar de verkoper heeft dat mijn inziens toch ook?>
Even denken… Bedrijf gaat failliet en deurwaarder verkoopt de boel. Op afstand geef ik het winnende bod op een bureautafel met 4 stoelen. Maar als ik het op wil halen zijn mijn spullen weg. Ik kan wel een salontafel krijgen met 4 tuinstoelen maar dat is niet waar ik op heb geboden… Okay, geld terug eisen dus. Maar hoe moet dat dan bij de inboedel-verkoop van een failliet bedrijf? Bedrijf heeft dan nog een paar dozijn schuldeisers plus de belastingdienst die allemaal hun geld krijgen dus kan ik mijn geld wel terugkrijgen in zo’n geval?
In dit geval gaat een organisatie http://www.onlineveilingmeester.nl in opdracht van een curator de inboedel verkopen. Te koop aanbieden, via hun veiling. Zij moeten dus de stap nog maken om het geld over te dragen naar de curator. Je betaalt over het algemeen vooruit of ter plekke en dan pas daarna wordt je begeleid naar de spullen waarop je geboden hebt. Deze veilingorganisatie verschuilt zich achter hun opdrachtgever. De gegeven informatie blijkt vaak onjuist en bij reclamatie over de transactie wordt gezegd de opdrachtgever neemt er nota van en zal er de volgende keer beter om denken. Maar goed er verandert vrijwel niets! Je bent afhankelijk van de coulange van de veilingorganisatie. Wie is nu eigenlijk verantwoordelijk voor de transactie en de beschrijving die niet klopt. Dit gebeurt echt vaak. Ze verschuilen zich ook achter de kijkdag, maar het internet is wereldwijd dus kan je niet verwachten dat iedere bieder op de kijkdag komt en je mag er toch van uitgaan dat de informatie klopt? Of is dit juridisch dan opeens niet meer van kracht?
Natuurlijk is dit juridisch wel van kracht. Helaas kan je er niet zo maar van uit gaan dat iedereen online eerlijk is en kan het dus zou zijn dat de informatie niet klopt. Natuurlijk zou deze situatie wel gewenst zijn, maar in de praktijk is dit niet zo. Vooral bij producten die te mooi om waar te zijn lijken, adviseer ik altijd om te gaan kijken mits dit kan. Mocht je niet in de gelegenheid zijn, dan raad ik af om het product te kopen.