Een lezer wees me op een aanbieding van Tringg voor “onbeperkt bellen en sms’en”, en zelfs de optie om onbeperkt mobiel te internetten. En inderdaad, de advertentie (zie screenshot hiernaast) zegt keihard “onbeperkt”. Maar kijk je iets verder op de
site, dan zie je ineens een voetnootnummer, die verwijst naar een tekst met “Op de services van Tringg is een Fair Use policy van toepassing.”
Nou ja ok, fair use betekent misbruik en overbelasting, dus logisch dat ze dat hebben. Maar als je dan gaat bestellen en de algemene voorwaarden leest, dan zie je iets heel anders dan “onbeperkt” of zelfs maar “onbeperkt met fair use policy”:
De Klant zal de SIM-kaart en de Diensten slechts gebruiken voor redelijk eigen gebruik met een enkel mobiel telefoontoestel. … Redelijk eigen gebruik betekent:
i. Maximaal twaalfhonderdvijftig (1.250) units per maand gebruiken voor bellen en SMS communicatie binnen Nederland, waarbij één (1) belminuut of één (1) SMS gelijk staat aan één (1) unit, of
ii. Indien de Klant een Tringg 3G dienst afneemt die gebruik van mobiele data toestaat, maximaal duizend (1.000) units mobiele data per maand waarbij één (1) MB gelijk staat aan één (1) unit, (…)
Tringg zegt alleen in te grijpen als gebruikers daar ‘ver’ overheen gaan.
De terminologie “redelijk eigen gebruik” is waarschijnlijk bedoeld om aan te sluiten bij artikel 6:2 BW: “Schuldeiser en schuldenaar zijn verplicht zich jegens elkaar te gedragen overeenkomstig de eisen van redelijkheid en billijkheid.” Het idee daarachter is dat je als klant niet onredelijk mag zijn naar de provider toe, en de hele dag aan de telefoon hangen is onredelijk zodat Tringg dat niet hoeft te accepteren.
Ik snap de redenering, en Tringg is er ook helder genoeg in dat deze grenzen gelden maar ik blijf moeite houden met zo’n interpretatie. Mensen zien “onbeperkt” en interpreteren dat als “echt onbeperkt onbeperkt” om dan achteraf te horen dat er wel degelijk beperkingen op zitten. Natuurlijk kun je zeggen dat mensen moeten weten dat echt onbeperkt niet bestaat, of dat mensen wel redelijk moeten zijn in hun gebruik maar er blijft iets knagen. Al was het maar omdat concurrenten die netjes met “Bij ons 1250 minuten of sms’jes uit één bundel” bellen, er slechter uitkomen in de vergelijksites want 1250 minuten is slechter dan onbeperkt.
Arnoud
Betaal je in een sportschool voor een kluisje, dan is dat volgens mij wel een huurovereenkomst. Betaal je om een uur lang van een bepaalde ruimte gebruik te kunnen maken, dan is dat ook een huurovereenkomst. Betaal je om een bepaalde tijd een specifiek apparaat te mogen gebruiken, dan zou dat ook heel goed een huurovereenkomst kunnen zijn, maar het zou ook kunnen dat je in feite betaalt voor begeleiding door een instructeur, en dat lijkt me meer een overeenkomst van opdracht. Je kunt een tennisbaan huren, maar je kunt ook een tennisleraar “huren” die dan zelf voor de tennisbaan zorgt. Dat laatste lijkt me een overeenkomst van opdracht en geen huurovereenkomst.
Bij het sluiten van een sportschoolabonnement kom je niet overeen een specifiek ding voor een welbepaalde tijd te mogen gebruiken. Je betaalt om, samen met anderen, toegang te krijgen tot de verschillende faciliteiten die de sportschool te bieden heeft.
Overigens denk ik nu dat een overeenkomst met een telecomprovider soms wel een huurovereenkomst kan zijn, bijvoorbeeld als je een glasvezellijn huurt.
Wat nu als je geen fysieke vezel huurt tussen 2 punten, maar bandbreedte tussen 2 punten? Het zou aan ??n kant raar zijn om verschil te maken, aan de andere kant is er niet echt een “goed” (zaak of ander vermogensrecht) dat je huurt. (Het recht op de bandbreedte is op zich wel een goed, maar dat is de vordering die de klant heeft op de ISP, en niet een goed van de ISP dat tijdelijk ter beschikking wordt gesteld aan de klant. Huur je een auto, dan is die auto (te identificeren met het eigendomsrecht op de auto) het verhuurde goed, niet de vordering die je hebt op de verhuurder.)
Ik geef toe dat het allemaal wat subtieler ligt dan ik aanvankelijk dacht, al ben ik het vooralsnog nog wel eens met wat ik eerder schreef. Ik denk dat je voorzichtig moet zijn met lid 2 van art. 7:201 BW, maar je inderdaad niet al te veel zorgen moet maken om het “verstrekken”. Ik denk dat je moet kijken naar wat nu de essentie van de overeenkomst is: wordt er een zaak ter beschikking gesteld, of wordt er een dienst verleend? Mijn internetverbinding is een dienst.
Ik ben met je eens dat een tennisleraar “huren” een overeenkomst van opdracht is.
Dus als je voor een goed betaald dat je moet delen voor anderen moet delen vind je dat er geen sprake is van een huurovereenkomst. Als een groepje studenten een kamer huurt in het zelfde gebouw met een gemeenschappelijke woonkamer, dan vind je dat woonkamer niet door de groep studenten is gehuurd. Begrijp ik je zo goed?
Welke opdracht heb jij aan de provider gegeven op het moment dat je het abonnement afsloot, welke werkzaamheden werden daarop verricht en welke persoon verrichten die?
@Alex: huur is (7:201 BW)
Het moet dus concreet gaan om een zaak die je in gebruik neemt als huurder, en een tegenprestatie (bv. huurpenningen) die je moet voldoen als huurder. Gratis ergens wonen is dus geen huur.Als ik toestemming krijg van een sportschooleigenaar om de sportschool te betreden, is nog geen sprake van huur. Ik “gebruik” de apparaten, niet het gebouw. Maar voor die apparaten betaal ik niet apart, dus ik denk dat je moeilijk kunt zeggen dat ik ze huur. Het kluisje waar ik 1 euro in stop, huur ik wel.
@Arnoud: ik bedoelde uiteraard: eigen kamer + gezamenlijke woonkamer = een tegenprestatie.
Ja, het is dan de kamer die je huurt en het gemeenschappelijk gebruik van de gemeenschappelijke woonkamer krijg je erbij.
Dat zo’n overeenkomst een overeenkomst van opdracht is heb ik (nog) niet gezegd. Ik zeg alleen dat ik in ruil voor mijn centen verwacht dat een bepaalde dienst wordt geleverd, en welke dienst dat is lijkt me duidelijk: een internetverbinding. Welke apparatuur de ISP daarvoor inzet zal mij verder worst wezen. Het is (dus) niet die apparatuur die ik huur.
Als ik dienst hoor dan hoor ik “overeenkomst van opdracht”, omdat van Dale dienstverlening als volgt definieerd : ???hulp die een persoon, instantie of onderneming biedt aan het publiek???.
Je vraagt mij welke opdracht ik mijn ISP heb gegeven. Ik zeg je: ik heb ze gevraagd mij een internetverbinding te leveren (zonder dit per se een opdracht te willen noemen).
Beantwoordt “het leveren van een internetverbinding” je vraag? Zo ja, fijn.
Zo nee, dan vind je blijkbaar dat ik niet kan volstaan met “het leveren van een internetverbinding” alleen omdat: – jij dat kennelijk geen opdracht vindt, en – jij “dienst” desondanks wel gelijkstelt met “opdracht”.
Conclusie: dan doe jij gewoon onnodig moeilijk.
Geachte Dames en heren,
Bellen is een voornaam deel van mijn vak.
Ik dames en heren heb deze week een nota van de KPN ontvangen die ik u niet onthouden wil. Bundel flexibel 45 ??? 37,81 bellen vaste nummers ??? 97,49 aantal 213 gesprekken 488,35 min = ??? 0,19.9631 per minuut. Naar mobiel nummers ???126,71 aantal 213 gesprekken 614,10 min = ??? 0,20.6334 per minuut. Nummers opvr/Doorsch ??? 6,76 aantal 3 gesprekken 7,39 min = ??? 1,09.3195 per minuut. SMS berichten ??? 2,63 aantal 13 gesprekken
Service nummers ??? 3,10 aantal 1 gesprekken Servicenummers BTW vrij ??? 5,30 aantal 2 gesprekken Totaal ??? 241,99 exclusief BTW BTW 19% ??? 45,98 Totaal deze nota ??? 287,97 Plus een extra nummer ??? 16,81 ex btw En een voor data voor het geval mijn Ziggo er uit vliegt op het verkeerde moment. Uiteindelijk incl BTW ??? 330,71
Laat de bel maar bellen ding dong of tringg Ik ga om te beginnen eerst een extra nummer bestellen bij Tringg Daar kan ik het voor die prijs altijd voor proberen Kees Ligthart
@ Kees, ik zou Tringg maar laten varen, daar kom je ook van een koude kermis thuis.
Wat mij betreft mag dat proefproces er trouwens komen, ik voel me een oor aan genaaid. Dat onbeperkt niet onbeperkt was, had ik al gelezen voor ik het 3G abonnement daar afsloot. Fair use kon ik nog wel akkoord mee gaan, al was de gestelde limiet natuurlijk wel vreemd i.c.m. fair use policy, maar zoals hierboven al te lezen viel, er zou pas actie ondernomen worden voor je hier ver overheen komt. Bovendien is het bij fair use policy gebruikelijk dat je dan vooraf een waarschuwing krijgt.
Na 3 maanden was het zover, mijn dataverbruik was blijkbaar aan de hoge kant, want ik kreeg een smsje met de mededeling dat ik bijna aan de limiet zat (zo’n anderhalve week voor het einde van de maand) en dat mijn abonnement spoedig geblokkeerd zou worden voor uitgaand verkeer, totdat ik akkoord zou gaan met betalen per eenheid (sms/belminuut/mb). Hoezo vaste prijs, geen verrassingen achteraf??? De mogelijkheid om inzicht te krijgen in het eigen verbruik bestond toen nog niet, maar al snel kwam die er.
Daarop ging ik kijken hoe ver ik zat: dataverbruik zat op 950 mb en mijn belminuten/smseenheden stonden op de 450 op dat moment. Uiteindelijk heb ik daar nog 650 ongeveer van kunnen maken, maar vanwege de limiet op het dataverkeer werd AL het uitgaande verkeer geblokkeerd zo’n week voor het einde van de maand.
Hier werd eerder met geen woord over gerept en zeker niet in de algemene voorwaarden waar ik mee akkoord ben gegaan. Aangezien de voorwaarden tussentijds aangepast zijn, zonder dat ik hiervan op de hoogte gesteld ben of in de gelegenheid gesteld ben om de voorwaarden niet te accepteren, meen ik toch het recht te hebben de overeenkomst te ontbinden.
Desalniettemin vind ik het ongelofelijk dat Tringg nog steeds mag adverteren met onbeperkt / fair use policy.
In de uitspraak van de RCC van 31-03 is overigens gebleken dat dit wel degelijk misleidend is.
nl-x Het wordt grappiger met Tringg… Nu lees ik: http://tweakers.net/nieuws/66928/tringg-verhoogt-prijzen-vanwege-babyfoonklanten.html
Kan Tringg eigenlijk wel per direct zijn prijzen verhogen voor bestaande klanten? Klanten mogen volgens het bericht wel opzeggen. Maar dat zie ik weer niet terug in de Algemene Voorwaarden.
Ik kan niet nagaan of de AV zijn gewijzigd overigens. De AV 7.1 zegt: “Vanaf het moment van totstandkoming van de Overeenkomst is de Klant aan Tringg voor de levering van de Diensten vergoedingen verschuldigd in overeenstemming met de tarieven die gelden op het moment dat de Diensten worden geleverd. De geldende tarieven worden door Tringg gepubliceerd op haar website en kunnen door Tringg worden gewijzigd.”
Het moet minstens 4 weken van te voren aangekondigd zijn ?n de klant moet kunnen opzeggen. Dit is een nadelige contractswijziging en dat valt onder artikel 7.2 Telecommunicatiewet. (Prijzen zijn ook “bedingen” in de zin van dit wetsartikel.)
Tringg doet het per 1 mei… Dus gaat er wederom wat fout bij ze.