Bij discussies over spam en het spamverbod alhier komt regelmatig het punt aan de orde of het spamverbod niet in strijd zou zijn met de uitingsvrijheid uit het Europese Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). Vaste reageerder jdk (Jeroen de Kreek) schreef op mijn verzoek deze blog met een uitgewerkt betoog over dit punt, zodat we deze discussie hier kunnen voeren.
Het Nederlandse spamverbod is in strijd met de Europese uitingsvrijheid. Wie een boete krijgt van de Onafhankelijke Post en Telecommunicatie Autoriteit (OPTA) wegens spam kan het best naast alle overige weren ook aanvoeren dat uitvoering van de anti-spamregeling van artikel 11.7 Telecommunicatiewet in strijd is met artikel 10 EVRM. Het EVRM beschermt alle aspecten van de vrije meningsuiting, ook het leveren en ontvangen van denkbeelden. Per mei 2004 en oktober 2009 verbiedt de Telecommunicatiewet het versturen van ongevraagde commerciële, ideële of charitatieve berichten (“spam”) via elektronische communicatiesystemen. Daarmee ontstaat strijd met artikel 10 lid 1 EVRM.
Artikel 11.7 Telecommunicatiewet
Volgens artikel 11.7 lid 1 is het aanwenden van elektronische communicatiesystemen voor het overbrengen van ongevraagde berichten voor commerciële, ideële of charitatieve doeleinden aan abonnees toegestaan, mist de verzender kan aantonen dat de ontvanger voorafgaande toestemming heeft verleend. Daarnaast verbiedt artikel 11.7 lid 2 van de telecommunicatiewet het gebruik van elektronische contactgegevens voor commerciële, ideële of charitatieve business to business communicatie indien die gegevens niet zijn gebruikt overeenkomstig de door de abonnee aan die gegevens verbonden doeleinden. Andere middelen voor het overbrengen van commerciële, ideële of charitatieve zijn toegestaan, tenzij de abonnee via een register of anderszins heeft aangegeven de ongevraagde communicatie niet te willen ontvangen.
De anti-spamwet is dermate ruim en algemeen geformuleerd dat welhaast elk bericht dat zonder voorafgaande toestemming verzonden is, onder verboden spam vallen kan. Daaronder expliciete meningsuitingen, zoals van kerken, politieke partijen en verenigingen. Hoewel lang niet iedereen zit te wachten op zulke ongevraagde mails, gaat het niet aan dat de overheid met zo’n keihard verbod de uitingsvrijheid aan banden legt. Spam op bovenstaande wijze bestrijden is een bevoegdheid die de overheid niet toekomt.
Artikel 10 EVRM
Artikel 10 lid 1 EVRM verleent iedereen feitelijk het mensenrecht op het
leveren of ontvangen van spam. Hoe vervelend spam ook zijn kan, dat
mensenrecht mag u niet zonder meer ontnomen worden. Voorheen had
iedereen het recht zonder voorafgaande toestemming denkbeelden te ontvangen.
Nu is dat voor iedereen verboden als het gaat om spam, op straffe van een boete voor de
verzender.
Artikel 10 EVRM discrimineert in principe niet op grond van de inhoud van uitingen, tenzij die inhoud dusdanig is dat deze overeenkomstig artikel 10 lid 2 EVRM kan worden onderworpen aan bepaalde formaliteiten, voorwaarden, beperkingen of sancties, die bij de wet zijn voorzien en die in een democratische samenleving noodzakelijk zijn in het belang van:
de nationale veiligheid, territoriale integriteit of openbare veiligheid, het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten, de bescherming van de gezondheid of de goede zeden, de bescherming van de goede naam of de rechten van anderen, om de verspreiding van vertrouwelijke mededelingen te voorkomen of om het gezag en de onpartijdigheid van de rechterlijke macht te waarborgen.
De opsomming in artikel 10 lid 2 EVRM wordt de proportionaliteitstoets genoemd. Er dient altijd aan deze proportionaliteit getoetst te worden, voordat een recht voortvloeiend uit artikel 10 lid 1 EVRM ingeperkt worden mag. Indien er minder ingrijpende manieren zijn om het vermeende probleem aan te pakken, is de maatregel niet proportioneel en dus ontoelaatbaar. De algemene regel die uit artikel 10 EVRM volgt is dat heen en weer sturen en ontvangen van berichten via internet louter in individuele gevallen verboden kan of mag worden.
Rechtspraak
Volgens het Sunday Times-arrest van het
Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) stelt op grond van de
proportionaliteitstoets van artikel 10 lid 2 EVRM drie eisen aan beperkingen
op het recht van vrije meningsuiting. De beperking moet zijn:
- bij wet voorzien;
<li>ten behoeven van de opgesomde legitieme doelen van algemeen
belang;
<li>noodzakelijk in een democratische samenleving.</li>
De eerste eis (de voorziening bij wet) wordt ruim uitgelegd in de rechtspraak van het EHRM. Niet de formele status van de beperkende regeling is van belang, maar de kenbaarheid en voorzienbaarheid ervan.
Het EHRM laat onder andere van het aangevoerde doel van de beperking (de tweede eis) afhangen of deze beperking nodig is. Het gaat dan om de vraag of de beperkende maatregel evenredig is aan het legitieme doel dat het beoogt. Wanneer de maatregel ongeschikt is om dat doel te bereiken of wanneer een minder ingrijpende maatregel hetzelfde doel had kunnen dienen, is de maatregel onevenredig. Het EHRM weegt de met de beperking gemoeide belangen af tegen het belang van de uitingsvrijheid.
De derde eis, de noodzaak van beperking voor de democratische samenleving, wordt dusdanig uitgelegd door het ERHM dat er sprake hoort te zijn van een ‘pressing social need’. Nationale overheden hebben hierin een zekere marge. ‘Pressing social need’ is geen wet van Meden en Perzen. Dat begrip is aan interpretatie onderhevig.
Europese richtlijn
Om te weten wat het doel van het spamverbod is, kan naar de titel van het
hoofdstuk bij artikel 11.7 van de Telecommunicatiewet en naar de bijpassende Europese richtlijnen gekeken worden. Volgens die titel is het doel van die bepaling “de bescherming van persoonsgegevens
en de persoonlijke levenssfeer”. Dit doel blijkt ook uit de richtlijn betreffende privacy en
elektronische communicatie waar het artikel uit komt (2002/58/EG).
Privacybescherming en bescherming van persoonlijke levenssfeer is een legitiem doel om te dienen, net als de bescherming van de uitingsvrijheid. In het kader van de effectuering van deze richtlijn strijden twee mensenrechten om belangenbehartiging: het genoemde artikel 10 EVRM en artikel 8 EVRM, dat de persoonlijke levenssfeer beschermt. De overheid heeft tot taak deze rechten op gelijke wijze te wegen. Het ene recht weegt in principe niet zwaarder dan het andere recht. Bij en tijdens bescherming van persoonlijke levenssfeer, hoort ook de uitingsvrijheid beschermd te zijn. De bovengenoemde proportionaliteitstoets van artikel 10 lid 2 EVRM ziet hier op toe.
De Europese richtlijn in relatie tot de artikelen 8 en 10 EVRM plaatst nationale overheden voor een dilemma. Aan de ene kant verlangt de richtlijn dat nationale overheden privacy- en levenssfeerbeschermende maatregelen nemen, aan de andere kant zal uitvoering kunnen stuiten op belangen die door artikel 10 EVRM beschermd worden.
Privacy en persoonlijke levenssfeer beschermen door in het algemeen spam te sanctioneren is tegen het zere been van de uitingsvrijheid en dus een brug te ver. Zeker nu er een redelijk alternatief is.
Redelijke alternatieven
Artikel 13 lid 3 van de Europese richtlijn (2002/58/EG) wil dat
lidstaten passende maatregelen nemen om ervoor te zorgen dat, zonder kosten
voor de abonnee, ongevraagde communicatie met het oog op direct marketing
niet toegestaan is zonder toestemming van de betrokken abonnees, of ten
aanzien van abonnees die dergelijke communicatie niet wensen te ontvangen,
waarbij de keuze tussen deze mogelijkheden door de nationale wetgeving wordt
bepaald.
Dat artikel roept niet op tot iets wat lijkt op artikel 11.7 van de telecommunicatiewet. Dat artikel roept overheden eerder op in het kader van veilig internet en bescherming van privacy en levensfeer het gebruik van (gratis) spamfilters en whitelists te propageren, terwijl daarnaast het onklaarmaken van dergelijke filters of whitelists strafbaar is gesteld. Ook kunnen consumenten en ondernemingen kiezen voor een provider met spamfiler en kunnen overheden kiezen voor het implementeren van een gratis spamvrije e-mailservice van Overheidswege voor particulieren en bedrijven.
Daarnaast kan EU Richtlijn 2002/58/EG zo begrepen worden dat lidstaten gehouden zijn de mogelijkheden van civielrechtelijke aansprakelijkheid voor spamboeren niet aan te tasten, zodat zij bij het veroorzaken van eventuele schade aan computersystemen civielrechtelijk aansprakelijk gesteld kunnen worden. Zoals dat bijvoorbeeld succesvol gebeurd is in de zaak AbFab/XS4ALL.
Voordeel van civielrechtelijke aanpak van spam is dat de mensenrecht bepalingen van het EVRM in beginsel niet horizontaal werken. In civiele zaken kan artikel 10 EVRM in principe niet als weer ingeroepen worden. Spam die ondanks deze maatregelen schade aanricht aan computersystemen, kan aangepakt worden met artikel 161 sexies van het wetboek van Strafrecht. Dat artikel verbiedt het opzettelijk vernielen, beschadigen of onbruikbaar maken van een computer- of communicatiesysteem. De overheid beschikt over een legio aan proportionele maatregelen die ingezet kunnen worden om spam te bestrijden en privacy en levensfeer te beschermen. Daarbij is het niet noodzakelijk en zelfs onwenselijk met verboden de algemene uitingsvrijheid aan banden te leggen.
Economisch nadeel & conclusie
Die onwenselijkheid is niet alleen mensenrechttechnisch, ook zit er een sterk
nadelig economisch component aan de anti-spamwet. Moderne techniek maakt
telecommunicatie relatief makkelijk en goedkoop. Daarmee is het voor de
enkeling eenvoudiger tegen relatief lage kosten grote groepen mensen tegelijk
te bereiken en aldus een plek op de markt te verwerven, al dan niet ten koste
van gevestigde partijen. Dat geeft dynamiek aan de vrije mededinging die aan
de Europese economie ten grondslag ligt.
De nieuwe bepalingen van artikel 11.7 van de Telecommunicatiewet frustreren dit economisch voorspoed brengende effect van de moderne technologie en beschadigen daarmee de economische slagkracht van deze technologie voor Europa in handen van onder andere zzp’ers en het MKB. Kortom artikel 11.7 van de Telecommunicatiewet in strijd is met artikel 10 EVRM en niet in het algemeen economisch belang.
> De nieuwe bepalingen van artikel 11.7 van de Telecommunicatiewet frustreren dit economisch voorspoed brengende effect van de moderne technologie en beschadigen daarmee de economische slagkracht van deze technologie voor Europa in handen van onder andere zzp???ers en het MKB.
Helemaal mee oneens, dit is een korte-termijn uitspraak die geen rekening houdt met de belangen van consumenten (maar in groeiende mate ook bedrijven) die niet ongevraagd berichten willen ontvangen. Niet alleen omdat spam-filters betaald moeten worden, ook omdat het scheiden van (toch doorgekomen) spam in de e-mailbox leidt tot minder effici?ntie en ergenis.
Het artikel 11.7 Tw (dat deze in strijd is met EVRM laat ik in het midden) is mijns inziens een goede afweging van deze twee belangen. Met toestemming (waarbij het inderdaad meer moeite kost deze toestemming te verkrijgen) kunnen zzp-ers en MKB berichten sturen; eindgebruikers kunnen op eenvoudige wijze berichten die ze niet meer willen ontvangen laten blokkeren.
Ik wil een Nee/Nee sticker voor op mijn email-box… Helaas is dit niet mogelijk en ik vind dat ik nu al teveel emails per dag ontvang. Om eerlijk te zijn, ik zie dan liever een kleine beperking op de vrijheid van menings-uiting, puur en alleen om het email verkeer wat schoner te houden.
We hebben het er wel eens vaker over gehad hier op het forum, die vrijheid van menings-uiting die ik zelf ook erg hoog heb zitten. Ik ben het domweg niet met je eens dat ik zou moeten betalen voor het uiten van de specifieke mening van iemand anders. En dat is nu net precies wat er gebeurt als iemand mij spam stuurt.
Een goed spamfilter zeg je? Ja, precies. Daar betaal IK dus voor. Bovendien is het niets meer of minder dat geautomatiseerde opt-out. Dat kan de oplossing niet zijn. Opt-in is de enige manier.
Om de discussie nog iets concreter te maken. Dit zijn de “meningen” die ik de laatste tijd ontvangen heb… en vervolgens weer met de Opta heb gedeeld (nog even los van de zondvloed aan meningen over Viagra en Canadese apothekers waar de Opta niets van wil weten natuurlijk):
Dat het spamverbod niet goed is voor kleine bonafide ondernemers lijkt me duidelijk. Je mag niet mailen met de vraag of je mag mailen, en bellen of faxen is tegenwoordig ook verboden. Hierdoor wordt het voor kleine ondernemers, die geen tonnen reclamebudget hebben, onmogelijk om de doelgroep te bereiken zonder de straat op te moeten.
Stel je leest nu op een weblog dat iemand problemen heeft met z’n CV-ketel, dan mag je ‘m niet eens een mailtje sturen om je diensten aan te bieden, dat valt onder spam.
Maar ik betwijfel of het spamverbod in strijd is met de EVRM. Het recht van de een om zijn mening te uiten betekent namelijk niet dat een ander niet meer het recht heeft niet te willen luisteren. Iedereen mag zijn mening uiten, maar niemand mag een ander dwingen te luisteren. Je mag nog steeds op een kistje in het centrum van de stad gaan staan om te blaten wat je maar wilt.
Krijg ook spam. Heb een hele mailbox vol met spam. Spambox heet dat. Daar zitten vele duizenden berichten in. Krijg die berichten niet in mijn inbox omdat de berichten op voorhand gefilterd worden. Kost me betrekkelijk weinig, dat spam filteren is een dienst van de provider. Er glipt wel eens spam door het filter. Om dat te bestrijden kan ik het spamfilter bij de provider beter afstellen of op m’n desktop een extra filter installeren. De spam die door het filter van de provider glipt zie ik liever niet beperkt met de anti-spamwet. Dat is veel duurder dan zo en dan bestanden deleten uit mijn inbox.
@jdk: wat is het verschil tussen spam die wordt verzonden maar door iedereen wordt weggefilterd en spam die niet wordt verzonden?
Toch legt de overheid dit aan alle kanten aan banden. Het is verboden om met een auto uitgerust met omroepinstallatie je mening te verkondigen. Je mag niet zomaar je mening op andermans muur verven. Het is niet toegestaan dat je zegt dat je concurent een lambal is zonder onderbouwing.
Toch zijn dat geen beperkingen van meningsuiting: ze beperken slechts de manier van uiting. Spammen is zo’n manier van het uiten van je mening die beperkt is. En terecht, wegens de enorme overlast die spam veroorzaakt.
Goede anti-spamwetgeving gaat ook niet in op de inhoud van de spam. Inhoud is irrelevant. Uiteraard mag een kerk mij in een e-mail vertellen welk goed werk zij doen. Ze mogen dat alleen niet ongevraagd en in bulk doen. Die definitie is bruikbaar: ongevraagd en in bulk. Het is een definitie die los staat van de inhoud van het bericht en die voldoet aan het doel: de enorme overlast van spam beperken.
Uiteraard kun je die overlast op meerdere manieren beperken. Maar dat maakt bestrijding complex. Nu kan een centraal orgaan (de Opta) boetes opleggen op basis van a) het ontvangen van veel klachten (wat aangeeft dat een bericht in bulk is verzonden) en b) het feit dat de klager aangeeft dat een bericht overlast veroorzaakt.
Als je spam civielrechterlijk wil aanpakken zoals in xs4all/abfab, dan stuit je op grote problemen. Ten eerste is het aantonen van bulk moeilijk. Alleen grote providers kunnen zoiets redelijkerwijs aantonen. Ten tweede zet je de provider op de stoel van een opsporingsinstantie. Dit terwijl ze daarvoor vaak helemaal niet de middelen hebben. Toon maar eens aan dat Abfab spam verzonden heeft, dat is een hele klus. Het enige wat je in een spam ziet is een afzender IP-adres, vaak van een andere provider. En die mag uit privacyoverwegingen geen informatie geven welke klant er achter dat IP zit. Ten derde is het voeren van een civielrechterlijke procedure duur en complex.
Zonder antispam-wetgeving zijn we dus tandeloos tegen spam. Door spam te definieren op een inhouds-neutrale manier voorkomen we dat er ingegaan wordt tegen de vrijheid van meningsuiting. Door een centrale instantie de bevoegdheid te geven op te treden tegen spam worden zaken effectiever afgehandeld en de overlast voor iedereen beperkt.
Om tenslotte nog even in te gaan op die overlast: een disproportioneel deel van de kosten van een internetabbonnement gaan zitten in de spambestrijding. De gemiddelde provider heeft vijf keer meer mailservers nodig dan nodig zou zijn in een spamvrije wereld. En dan ga ik nog niet eens in op spamfiltering wat enorm veel meer capaciteit kost dan het afhandelen van een legitieme mail.
@jdk: Kost betrekkelijk weinig zeg je?
Kijk even hoeveel procent van de mail spam is. Er zijn tien keer zoveel resources nodig alleen om de spam uiteindelijk naar /dev/null te verwijzen. Daar betaal ik voor… en natuurlijk de eigenaren van de computers in het botnet die de troep versturen.
http://www.xs4all.nl/klant/veiligheid/statistieken.php#spamstats
Spam is een typisch voorbeeld van de tragedie van de Meent. Een vrij beschikbare resource die onvermijdelijk overbelast wordt doordat elk individu zijn eigen opbrengst probeert te maximaliseren. Met als gevolg dat de opbrengst voor de gemeenschap droevig achter blijft bij wat haalbaar is.
Het is daarom in ieders belang dat het gebruik van deze resource minder vrij wordt.
Op zijn minst, recente onderzoeken hebben het over 95% van de mail die spam is. (Het hangt er erg af van hoe je meet.) Ik wil niet eens bedenken hoe veel dat erger zou zijn als spam legaal zou zijn.
@Arnoud/6
Spam die niet is verzonden is geen spam. Dat is hooguit spam in concept.
@Erik/7
Er zijn legio aan beperkingen door de overheid die de evrm-toets niet kunnen doorstaan. Niet over al die maatregelen is geprocedeerd. Beperkingen dienen aan de proportionaliteitstoets te voldoen. Iemand een lambal noemen kan smaad zijn. Graffiti kan eigendom beschadigen en ook spam is – zonder anti-spamwet – strafrechtelijk aan te pakken zoals in het artikel staat wanneer het computersystemen beschadigt. Dat berichten niet ongevraagd en in bulk verzonden mogen worden, is een verbod wat in strijd is met artikel 10 EVRM omdat dit op voorhand zonder dat er tevens aan de proportionaliteitstoets is voldaan het recht op het verzenden en ontvangen van berichten inperkt.
Dit argument faalt. Bij elke onrechtmatige daad heeft de eiser de plicht de onrechtmatigheid en de schade te bewijzen. Dat is standaard. In zekere zin is er altijd sprake van opsporingsactiviteiten. De pleger van de onrechtmatige daad zal getraceerd moeten worden. Bij ABFab is dat gelukt. Het ten eerste argument faalt ook overigens. Dat iets moeilijk is aan te tonen rechtvaardigt geen inbreuk op uitingsvrijheden.
Dat is pertinent niet waar. Heb hierboven helder uitgelegd dat spamfilters heel goed werken en wat de alternatieven zijn.
Ook dat is niet waar omdat artikel 10 EVRM juist discrimineert op de inhoud. In beginsel kunnen uitingsvrijheden alleen op grond van de inhoud beperkt worden.
Bedrijfsrisico heet dat. We wilden internet met de oneindige communicatie mogelijkheden en uitingsvrijheden. Als providers de mailservers niet willen onderhouden om al die inhoudsloze mail te verwerken, kunnen we in de toekomst zeker ook verwachten dat ze inhoudsloze sites niet meer willen hosten?
@Hans/8
Spam filters zijn gratis en ook de industrie standaard software om provider te worden is gratis: http://distrowatch.com/. En je betaalt ook voor het spamverbod. Dat is duurder dan die recources om naar /dev/null te verwijzen. Dat je het gebruik van recources minder vrij wil hebben biedt perspectieven om jouw vrijheden in de toekomst in te perken. Je ademt zuurstof, dat is ook een recource.
@Martijn Grooten/9 Nou en? 95% van de mails zijn berichten die providers niet willen verwerken. Waarom zijn ze dan provider? Waarom een dienst voor slechts 5% leveren?
En lezen jullie die anti-spamwet nog eens goed. Er is heel veel meer verboden dan het versturen of ontvangen van berichten waar niemand op zit te wachten.
Tja, brood en spelen… daar is Rome ook aan ten onder gegaan schijnt het.
Ik betaal graag tijdelijk voor het spam-bestrijdings werk van de Opta in de hoop dat we op die manier de opbrengst van de resource voor de gemeenschap kunnen verbeteren of zelfs maximaliseren.
Wat mijn (en jouw) vrijheden betreft, die zijn al beperkt. Ze houden op waar de vrijheid van een ander begint, heb ik altijd begrepen. ð
In dit geval houdt jouw vrijheid om mij een “mening” te sturen op waar mijn vrijheid om ‘m niet te willen ontvangen laat staan om ervoor te betalen begint.
@Arnoud, het belangrijkste verschil tussen die twee is volgens mij hoeveel ik ervoor betaal.
@Hans/11
Nee, in dit geval beschermt artikel 10 evrm het recht ongevraagde post te sturen en/of te ontvangen. Het recht om het verzenden van ongevraagde post via wetgeving te verbieden is ingeperkt door de werking van artikel 10 evrm.
Waarom wordt mij het recht om ongevraagde post te ontvangen ontnomen om jou het recht op een lege spambox te gunnen? leg mij dat eens uit. Waarom staat jouw recht om verschoond te blijven van spam boven mijn recht om ongevraagd berichten te ontvangen? Waarom heeft de zzper te accepteren dat het dure marketing kosten maken moet omdat jij geen spam wil? De kosten van marketing worden doorberekend in de kostprijs van producten en diensten. Daarmee is op voorhand aannemelijk dat producten en diensten duurder worden door het spamverbod. Marketing via spam is goedkoper dan zonder spam. De kosten voor de consument zijn altijd duurder zonder spam. De prijsbewuste consument heeft voordeel bij spam.
Toch wel hoor. Iemand die een probleem publiekelijk bekent maakt en daarbij een emailadres toont kun je gewoon een mailtje sturen omdat een dergelijk publieke uiting gezien kan worden als een verzoek om hulp aan een ieder en als er een email adres bij staat biedt dat dus de mogelijkheid om die hulp via email aan te bieden.
Het is echter geen invitatie om reclame voor willekeurige andere producten/diesnten te sturen en die zijn dus wel verboden.
Er is nog een andere reden waarom dit geen spam is! Een enkel emailtje is geen bulk-mail. Als je dat mailtje aan alle leden van het forum zou versturen dan heb je inderdaad een probleem want dat is spam. Als je een forum-bericht plaatst om alleen maar je eigen zaak aan te prijzen dan is dat ook (forum)spam. Maar 1 emailtje aan 1 bezoeker in nood is geen spam.
En ik heb met een dergelijke, persoonlijke email ook geen probleem. Wat mij het meeste stoort zijn spam-berichten voor dingen die ik niet nodig heb. Die blauwe pilletjes en zo. Maar ook maffe, religieuze opinies wil ik niet in mijn mailbox. En in goede doelen heb ik ook weinig interesse. Als ik wil doneren zoek ik wel een organisatie. Ze moeten mij niet lastigvallen want dan komen ze op mijn blacklist, zowel in mijn mailbox als mijn portemonnee…
@jdk, Omdat jouw vrijheden nu eenmaal ophouden waar die van anderen beginnen. Je hebt alleen “recht” op vrijheden die vrijheden van anderen niet beperken. Dus zet vooral je eigen vermeende vrijheden even op een rijtje en kijk of die de vrijheden van anderen misschien aantasten.
De vrijheid om als individu zoveel mogelijk zuurstof uit de lucht te halen, zodat je die in flessen kunt verkopen aan de daardoor naar adem snakkende gemeenschap, heb je niet. Hoe vervelend je dat ook vindt. ;-P
In de anti-spam wet staat niet dat het ‘bulk versturen’ een voorwaarden is om spam aan te nemen. In het algemeen is het gebruik van elektronische communicatiesystemen voor het versturen van commerci?le berichten zonder voorafgaande toestemming is verboden.
@jdk, En wat die prijsbewuste consument betreft die graag spam wil hebben omdat het scheelt in de marketing kosten. Als dat zo is waarom heb je dan zelf een spamfilter?
Volgens de Opta is alleen “zonder toestemming” niet voldoende om in overtreding te zijn. Het moet ook “overlast” veroorzaken. UBE dus. Ongevraagd en in bulk. Dat lijkt me de juiste insteek.
https://www.spamklacht.nl/ik-verzend-elektronische-berichten/
Hans/19
Overlast is een rekbaar begrip. Dat is ruimer dan de schade die nodig is om overeenkomstig de proportionaliteits toets beperking op artikel 10 EVRM te accepteren.
Straks mag je op straat alleen nog mensen aanspreken wanneer ze daar vooraf toestemming voor gegeven hebben omdat vragen zonder toesteming als overlast wordt gezien.
Algemeen advies: anders leren omgaan met spam is voor iedereen vele keren voordeliger dan onderhavige anti-spamwet accepteren.
Algemene toelichting: internet is als met heel veel andere dingen. Wanneer de verkeerde producten gebruikt worden, ontstaan er problemen. Dan ontstaat er bijvoorbeeld overlast van spam. Of krijgt men virussen. Of andere bij vrijheid passende ongemakken.
Algemene verwondering: iedereen maakt zich druk om het download verbod. Terecht. En niemand ziet de trojan horse van de anti-spamwet.
En dat laatste vind je vreemd?
Daar hebben de spammers het helemaal zelf naar gemaakt. Eigenlijk moet je je pijlen op de spammers richten. Die hebben met hun pogingen om snel rijk te worden ervoor gezorgd dat nu de vrije meningsuiting wordt bedreigd. De goeden moeten het weer eens met de kwaden ontgelden.
Of eigenlijk in termen van de Meent, de socialen moeten het met de asocialen ontgelden.
Eigenlijk zijn we het dus helemaal eens, ontdek ik nu ineens. Aanpakken die spammers! ð
Omdat vrijwel alle eindgebruikers die 95% ook niet willen ontvangen. En omdat slechts een klein gedeelte van die 95% reclame maakt voor bestaande producten/diensten/ideeen die verkocht/aangeboden/gepropagandeerd worden door mensen die zich verder wel aan de wet willen houden.
We zijn het er over eens dat spam bestrijden geen schande is. Muggen worden ook bestreden. Spam aanpakken is de vraag niet. Het gaat om de manier waarop. Een kanon op een mug is niet handig. Net zo min als jezelf insmeren met gif. Dat zijn buitenproportionele maatregelen.
De anti-spamwet is ook buitenproportioneel. Die wet doet zelfs vermoeden dat de wetgever bij bestrijding van spam een dubbele agenda hanteert. De anti-spamwet is ook dienstbaar aan markbeschrming van snailmailproviders. Spamverbod voorkomt tevens dat nieuwe politieke partijen tegen lage kosten werven kunnen onder leden van gevestigde partijen.
Het voorkomt dat kerken en non-profit organisaties goedkoop ide?le of charitatieve berichten versturen kunnen. Mind you, een organsiatie zal maar weten hoe met wat huis tuin en keuken middeltjes gratis energie opgewekt worden kan. Aan alle kanten blokkeert de anti-spamwet profeitelijk gebruik van moderne internet technologie. Dat kan nooit de bedoeling zijn in een dynamische kenniseconomie.
De anti-spamwet voorkomt ook dat bijstandgerechtigden eenvoudig(er) participeren op de arbeidsmarkt. Iets wat niemand opvalt. Samen met het download verbod, de bewaarplicht, cameratoezicht, het aanstaande foullere overal, is de anti-spamwet de zoveelste inbreuk op algemene vrijheden. Dat benauwt.
Bijdragen aan bewustwording over veilig en spam vrij internetgebruik, verzorgen van gratis spamfilters, aanbieden van spam vrij mail service, bevorderen van civielrechtelijke aansprakelijkheid van spamboeren, allemaal maatregelen die de overheid ten dienste staat in plaats van het door artikel 10 evrm verboden (algemene) administratief/strafrechtelijke verbod op gebruik van elektronische communicatiesystemen.
Spam is spam. UBE dus. Ongevraagd en in bulk verzonden. Dat is het probleem. Commercieel of ide?el doet er niet toe.
It’s not about content, it’s about consent.
http://www.spamhaus.org/definition.html
@jdk: is het wenselijk dat kerken en non-profit organisaties goedkoop ide?le en charitatieve berichten versturen kunnen? Het fundamentele probleem is namelijk dat email niet locatiegebonden is. Er is geen enkele manier om je te beperken tot bijvoorbeeld je stad of wijk. Je spamt dus je Nederlandstalige bericht dus maar gewoon naar alle tien miljoen e-mailadressen die je gekocht hebt. Kost immers niks. Dit is een re?el probleem: iedereen zal herkennen dat je spam krijgt in talen die je niet kunt lezen.
Spam is een globaal probleem waar iedereen last van heeft. Bovendien een probleem dat grotendeels veroorzaakt is door criminele organisaties (bijvoorbeeld botnet operators). Het is een probleem dat (vrijwel) elke internetgebruiker geld kost. Spammers discrimineren niet: ze spammen iedereen. Dat maakt het al inherent lastig om het civielrechtelijk aan te pakken: dan moet een specifieke partij zijn nek uitsteken om voor de rest van de wereld een probleem op te lossen. Dat zal veel te weinig gebeuren.
Het is dus mijns inziens volstrekt disproportioneel om spam legaal te maken en civielrechtelijk te bestrijden. Je lokt uit dat bedrijven illegale methodes gebruiken om hun spam afgeleverd te krijgen, om hun concurrenten voor te blijven. De ontvangers klagen immers toch niet of nauwelijks en een rechtszaak aan je broek is al helemaal onwaarschijnlijk.
Ik heb het gevoel dat jdk geen enkel benul heeft van de schaal van het spamprobleem. Het kost de maatschappij verschrikkelijk veel geld en een zeer aanzienlijk deel van de spammers maakt gebruik van criminele methodes om hun rotzooi afgeleverd te krijgen. Ik daag hem uit om een week de vrijheid van meningsuiting in zijn volle glorie in zijn mailbox afgeleverd te krijgen. Ik stel de spam die op mijn priv?adres wordt afgeleverd kosteloos ter beschikking.
Whatever, consent is gegeven met artikel 10 evrm.
Welnee, dat is geen toestemming. Dat is een recht. Het verschil zou jij moeten kennen als ex-advocaat toch?
Persoonlijk vind ik het betoog van jdk erg eenzijdig en geen rekening houdend met de consument/burger. Laat staan met de nogal ingrijpende gevolgen van deze ongewenste troep.
De internet gebruiker wordt nu ongevraagd gebombardeerd met e-mails die hij niet wenst te ontvangen: overlast dus!
Vrijheid van meningsuiting heeft ook zijn grenzen. Een daarvan is dat je geen overlast mag veroorzaken. Als iemand bij mij voor de deur staat te roepen dat ik viagra nodig heb, bel ik de politie: ik wens niet lastig gevallen te worden!
Spam kost miljarden op jaarbasis. Extra netwerkonderdelen, servers en spamfilters zijn nodig om wereldwijd de spam te filteren. Kijk naar de statistieken: 98% van alle e-mailverkeer is spam. De kosten worden ondubbelzinnig verhaald bij de consument: ik wens niet extra te betalen voor onzin die anderen mij ongevraagd toesturen!
Door deze hoge omvang van spambestrijding wordt enorm veel energie verbruikt. Niet bepaald milieuvriendelijk: Spam is slecht voor het milieu!
Ik kan thuis aangeven dmv JA/NEE sticker wat ik wel of niet in de brievenbus wil hebben. Die stickers zijn niet voor niets ingevoerd. Voor ongewenste e-mail kan dit helaas niet: ik wordt gebombardeerd met ongevraagde e-mails.
door de spam loop ik regelmatig belangrike e-mails mis. Alleen door een bepaald keywoord of plaatje wordt niet spam onterecht als spam aangeduid. Dat kost mij ook flink wat opdrachten, en dus geld: weg met spam, desnoods met geweld (lees wetgeving en strenge handhaving)
Dus, leuk die vrijheid van meningsuiting, maar met spam wordt elke norm van fatsoen overschreden, worden mensen lastig gevallen en bovendien nog eens op kosten gejaagd. Bovendien beschouw ik het als aantasting van mijn priveleven en daar wens ik niet aan mee te doen! Om even terug te komen op die gast bij mij voor de deur: wat jdk dus zegt is: “leer er maar mee leven en koop maar oordopjes, want recht van meningsuiting is veel belangrijker”…….
Dit vind ik zelfs voor een complottheorie nogal ver gaan. Vaak wordt juist het tegendeel beweerd — over de Amerikaanse CANSPAM wet, bijvoorbeeld — namelijk dat anti-spam wetten niet ver genoeg gaan onder druk van e-marketeers. Zijn er ooit klachten van de snailmailproviderlobby gekomen over dat het maar veel teeenvoudig is om Jan en alleman een emailtje te versturen met dingen die zij heel mooi in een envelop kunnen stoppen?
Enfin, het is me duidelijk dat het je niet om viagra-mail gaat. Maar als iedereen zomaar iedereen kan mailen met weet ik veel welke goedbedoelde en/of goedverdienende boodschap, gaat email dan niet gewoon aan haar eigen succes ten onder? Als ik hier iets in hoofdletters typ VALT DAT LEKKER OP. Maar alleen omdat anderen dat niet doen. Is het dan niet beter dat email gereguleerd wordt zodat mensen alleen krijgen wat ze willen krijgen? Zelfde effect, maar met een hoop minder troep.
En omdat het vrijdagavond is: hulde aan Arnoud voor het laten posten van dit stuk! En respect voor jdk voor wat verder een prima geschreven artikel is en waarvan hij, denk ik, zelf ook wel had kunnen verwachten dat het afgeschoten zou worden!
Art. 10 EVRM geeft een ander op geen enkele manier het recht om mijn muur vol te kalken.
http://www.xs4all.nl/klant/veiligheid/statistieken.php
Wanneer ik naar de statistieken van xs4all kijk blijken daar andere dingen uit dan hierboven beweerd. Zo zijn nu door xs4all sinds 14 nov 2007 48-miljoen berichten gescand waarvan 26-miljoen gescande spamberichten. Daarnaast komt het door xs4all gemeten percentage spam overeen met het aantal windows gebruikers. Windows staat er om bekend meer ressources nodig te hebben dan een willekeurige ditro van distrowatch. Anders gezegd: de kosten van spam voor de particulier vallen in het niets wanneer open source software gebruikt wordt.
Dit is ook aardig bij de statistieken van x44all: “omdat abonnees in het Service Centre zelf aangeven hoe zij willen dat spamberichten behandeld worden”.
Bij xs4all kan de ontvanger dus aangeven of het spam ontvangen wil. Dat hoeft de wetgever dus niet te regelen.
De cijfers van xs4all vertellen dat van alle gescande berichten 54% spam berichten zijn en dat van die 54% spamberichten 94 % onderschept is. Bovendien wordt niet alle e-mail gescand. Het staat er.
Ter info op bovenstaande posting (31): Xs4all geeft hier aan http://www.xs4all.nl/klant/veiligheid/spam/index.php dat meer dan 75% van alle e-mail die de mailservers verwerken uit spam bestaat.
Het is niet bepaald een duidelijke pagina, maar ik lees het als: 54% van de berichten is gescand, daarvan is 94% als spam herkend.
Ik zie heel veel statistieken over het percentage van email dat spam is. Zowel van instanties die er belang bij zouden kunnen hebben om het te overdrijven als van instanties die dat juist niet hebben. Geen van die statistieken komt maar in de buurt van jouw 54%. 80% is toch wel een minimum (het hangt er ook erg vanaf hoe je telt, zoals XS4ALL al aangeeft), maar het is eerder 90% of meer. De 95% die ik hierboven noemde kwam van ENISA, de EU-computerclub zeg maar.
Maar willen die mensen daadwerkelijk spam ontvangen of vertrouwen ze XS4ALLs filter niet? Of weten ze gewoon niet precies wat spam is?
Martin/32
Relevant om die hele pagina goed te lezen. Daar staan interessante dingen in. Bijvoorbeeld:
Zo is het maar net. Niet de primaire verantwoordelijkheid van de wetgever.
Ook staat er:
Niemand verbiedt de gebruikers een whitelist aan te leggen.
En er staat:
Als eerste is de stelling dat ongevraagd ongewenst is niet algemeen. Ten tweede (nogmaals) verbiedt niemand gebruikers een whitelist aan te leggen. Ten derde krijgen spammers hun e-mail adressen uit openbare bronnen van websites en nieuwsgroepen, wie daar e-mailadressen plaatst op een wijze dat ze door spammers verzameld en gebruikt kunnen worden heeft eigen schuld aan spam. Ten vierde kan het spamfiler zo ingesteld worden dat spam automatisch in de spambox verdwijnt en derhalve geen overlast veroorzaakt ook als is het ongevraagd toegezonden. Ten vijfde gebruiken veel mensen gratis hotmail accounts, dus betalen zij niet voor de ontvangst van spam. Ten zesde is het ontvangen van spam een mensenrecht.
@Martijn Grooten/29
Na al het commentaar ben ik er meer van overtuigd geraakt dat er geen noodzaak is om het spamverbod ingevoerd te hebben. Iedereen met een spamboete die in bezwaar klaagt over schending van art 10 evrm, kan een redelijke kans worden toegedicht.
Het is eigenlijk best droevig gesteld dat er ?berhaupt een discussie wordt gevoerd over dit onderwerp. 99% van de spam gaat over Viagra, gokken of over “business opportunities”. Ik denk dat niemand daar op zit te wachten.
Daarnaast alleen omdat een “distro” gratis is betekent niet dat een spam filter gratis is. Daar is hardware voor nodig, en daar is iemand voor nodig met kennis van zaken die het spam filter steeds bijstelt om de laatste spam vormen te pakken. Voor het xs4all service center heeft iemand moeten programmeren om het voor de klant mogelijk te maken om ?berhaupt te kiezen of en hoe ze spam willen ontvangen. Bij elk ontvangen mailtje moet een lookup worden gedaan wat de spam instellingen zijn voor die mailbox. Dat zijn allemaal (kostbare) resources. Dat kost dus niet niets zelfs al gebruik je open source alternatieven..
Het is ook nonsens om te verkondigen dat je door je mail adres achter te laten op een website of nieuwsgroep zelf schuldig bent aan het feit dat je ongevraagd boodschappen krijgt. Door ergens een mail adres achter te laten is dat geen vrijbrief om mij ongevraagd mailtjes toe te sturen. Daarnaast wordt heel veel spam verstuurd via ???dictionary attacks’ waarbij het dus niet nodig is dat je je mail adres achter laat. Ik heb mijn xs4all mail adres nog nooit gebruikt en toch komt daar hopen spam op binnen (en het is niet eens en gangbare naam…)
En ik vind het echt ultieme onzin dat mensen mensen dat spam geen overlast veroorzaakt. Zelfs als het in een spam folder terecht komt ervaar ik dat als overlast want ik moet sowieso kijken of er geen goede mail per ongeluk in die folder is terecht gekomen en sowieso moet ik de folder leeggooien. Buiten dat feit, een spam filter pakt geen 100% spam (iig niet zonder ook ham te pakken) dus er zullen altijd mailtjes binnenkomen in mijn mailbox die of spam zijn, of in mijn spam box die ham zijn. Hoezo geen overlast??
@Pascal/35
Als overlast de maat der dingen is, wil ik wel eens weten waarom iedereen de overlast van een spamverbod heeft te accepteren en jij de overlast van spam niet. Het spamverbod kost ondernemers heel veel meer aan marketingkosten dan het installeren van een spamfilter en onderzoeken hoe dat werkt. Wordt allemaal doorberekend in de kostprijs voor consumenten. Met het spamverbod betaal je misschien minder voor het bestrijden van spam, maar andere producten worden duurder omdat de kosten van dure marketing afgewenteld worden op de consument. Voor ondernemers liggen de kosten van het spamverbod heel veel hoger dan de kosten van spam. Dat kan een honderd tot duizendvoudige factor of meer zijn.
Voorts: alles kost energie om te leren, ook de techniek die nodig is om zonder schending van artikel 10 evrm spam te bestrijden. Het kan echt. Je lijkt echter dermate verblind door spam dat je verhoudingen uit het oog verliest. Soms heeft de overheid niet het recht bepaalde oplossingen na te streven. Dat is met de spamwet het geval. Dat betekent niet dat overlast niet bestreden kan of mag worden. Dat betekent alleen dat de overlast niet bestreden mag worden door een algemeen verbod op het gebruik van communicatie faciliteiten. Ook niet schade of ongemak veroorzakende spam valt onder het spamverbod, bijvoorbeeld. Hierboven heb ik een legio aan technieken aangedragen waarmee spam zonder spam-verbod bestreden worden kan. De argumenten voor het spamverbod geven een overtrokken beeld van de schade van spam. Wanneer die argumenten aanvaard worden is te verwachten dat in de toekomst meer uitingen verboden zullen worden omdat ze nu eenmaal ongevraagd zijn.
De wet bevat voldoende straf en andere bepalingen om zonder spamverbod schade veroorzakende spamboeren de nek om te draaien. De algemene OD-bepaling en artikel 161 sexies van het wetboek van Strafrecht. Deze strafbepaling niet benut door de overheid. Een algemeen verbod op het gebruik van communicatie technieken is niet noodzakelijk in een democratische samenleving en derhalve in strijd met artikel 10 evrm. Niemand in de commentaren is er in geslaagd aan te geven wat de noodzaak in een democratische samenleving is waarmee het algemeen verbod op communicatie faciliteiten te rechtvaardigen is.
Waarom is het in een democratische samenleving noodzakelijk dat oproepen via elektronische communicatie systemen tot wereldvrede of tot het doneren aan een goed doel verboden horen te zijn? Daar is geen antwoord op gegeven.
@arnoud: Top dat je de mogelijkheid geeft deze discussie hier te kunnen voeren @jdk: Goed artikel. Je onderbouwt je stelling (eindelijk) met argumenten. Ik ben het er alleen niet mee eens. Volgens mij is de anti-spam wet wel degelijk volledig ondersteund door de voorwaarden van art10 lid 2. Het installeren, onderhouden en gebruiken van een spam-filter (al dan niet door middel van je ISP, het installeren van een specifieke distro van een al dan niet open-source besturingssysteem) kost nu eenmaal geld. Zonder spam (wat blijkbaar 80% of meer van het e-mail verkeer behelst) kunnen ISPs met 5 x minder mailservers toe. Als er nu dus 4 van de 5 mailservers worden weggehaald, zullen er ‘wanordelijkheden’ ontstaan, doordat legitieme mail te laat ontvangen wordt. Tevens moeten ‘anderen’ kosten maken om hun mailbox goed toegankelijk te houden. Spam, in zijn totaal, zorgt dus voor overlast, en daarmee een inbreuk op mijn rechten. Het doet namelijk inbreuk op mijn recht om informatie tot mij te nemen.
De oplossing die de overheid heeft gekozen is mijns inziens proportioneel: De overgrote meerderheid van de spam wordt verstuurd met extra technieken om spamfilters om de tuin te leiden, er wordt met hele grote volumes gewerkt tegen hele lage responsepercentages. Een verbod en strafrechterlijke vervolging van overtreders is dan een adequaat en doelmatig middel.
Jouw argument dat niet alleen commerciele partijen hierdoor getroffen worden, maar ook bijvoorbeeld religieuze groeperingen: Wat een kul. Religieuze splintergroepen bestonden 100 jaar geleden ook al, en die mensen hebben nog zat mogelijkheid om hun mening op het internet en daarbuiten te verkondigen. Als je werkelijk denkt dat de overheid dit spamverbod als onderdeel van een groter geheel ziet om onze burgerrechten in te perken, heb je het echt niet begrepen
@Jasper/37
Grinnik: als je werkelijk denkt dat het spamverbod niet benut worden zal om burgerrechten in te perken, moet je nog maar eens je klassiekers nalezen. Wanneer providers serieus zijn met de belangen van abonnees, nemen zij die extra mailservers voor lief in ruil voor geen spamverbod.
jdk: “Waarom is het in een democratische samenleving noodzakelijk dat oproepen via elektronische communicatie systemen tot wereldvrede of tot het doneren aan een goed doel verboden horen te zijn?”
Die zijn niet verboden. Wat verboden is is alleen het verspreiden van dergelijke oproepen op mijn kosten zonder mijn toestemming.
Iedereen die wat belangrijks te melden heeft (zoals “Uw lul is te kort, koop mijn Viagra!” of “Mijn God is leuker dan de jouwe!”) mag die mening op eigen kosten geheel vrij uiten. Als je dat liever wilt doen op kosten van een ander of op kosten van de gemeenschap, dan is het niet meer vrij maar heb je er toestemming voor nodig. Gek he? ð
Dus als bezitter van een belangrijke mening kun je heel eenvoudig kiezen:
1) Je betaalt er zelf voor (of vindt een sponsor) om ‘m te verspreiden. 2) Je beperkt je tot het publiek wat die mening ook belangrijk vindt en er voor wil betalen.
Je verwart vrij je mening kunnen uiten met gratis je mening kunnen uiten. Dat laatste is geen recht. TANSTAAFL
Artikel 11.7 lid 1 Tw betreft enkel het “gebruik van automatische oproepsystemen zonder menselijke tussenkomst”. Zolang de kerk, politieke partijen of verenigingen maar handmatig mails versturen valt dat niet onder het spamverbod.
Filteren door de provider van de abonnee leid wel dergelijke tot kosten voor de abonnee. De mail gebruikt bandbreedte en moet verwerkt worden door computers en dat kost geld. Bovendien is deze methode verre van water dicht. Hoe beter het filter mechanisme des ter hoger de kosten zullen zijn voor de abonnee. En artikel 13 lid 3 van de Europese richtlijn (2002/58/EG) beoogt m.i. dat de mail helemaal niet verstuurd wordt, tenzij er toestemming is gegeven.
Ik het met je oneens dat artikel 11.7 Tw in strijd zou zijn met art. 10 EVRM.
Alex, dit klopt niet:
Artikel 11.7 lid 1 moet zo gelezen worden:Het gebruik van a) automatische oproepsystemen zonder menselijke tussenkomst, b) faxen en c) elektronische berichten voor het overbrengen van ongevraagde communicatie voor x) commerci?le, y) ide?le of z) charitatieve doeleinden aan abonnees is uitsluitend toegestaan, mits de verzender kan aantonen dat de desbetreffende abonnee daarvoor voorafgaand toestemming heeft verleend, onverminderd hetgeen is bepaald in het tweede en derde lid.
Ook een handmatig verstuurde e-mail kan spam zijn, wanneer de inhoud voldoet aan x, y of z en geen sprake is van toestemming of het bepaalde uit lid 2 of 3. De OPTA treedt er niet tegen op omdat bulkmail prioriteit krijgt, maar het is echt onjuist dat dit buiten de definitie zou vallen.
Er zit nog een probleem in het betoog van JDK. Het stukje dat gaat over art. 10 EVRM gaat er vanuit dat de gemiddelde ontvanger van spam deze graag wilt ontvangen. Daarin tegen impliceert art. 8 EVRM, dat de gemiddelde ontvanger deze helemaal niet wilt ontvangen.
Nee, de gebruiker kan aangegeven hoe hij wilt dat wordt omgegaan met spamberichten die hij of zij heeft ontvangen. Als spammers een publieke lijst opzetten kunnen burgers ook aangeven of ze in het algemeen spam willen ontvangen.
Dat recht wordt je niet ontnomen, je moet er alleen iets meer voor doen dan voorheen. Als jij zo graag spam wilt ontvangen, dan zet je dat toch gewoon in koeienletters op je website?!!
Die duurdere marketing is anders wel een duizend keer effectiever. Er moeten miljoenen spams verstuurd worden om 1 klant te werven. Die miljoen ontvangers moeten dus meer kosten van de provider betalen, zodat de ene klant een product iets goedkoper kan bemachtigen.
Alex, lees alles nog eens goed aub. Nergens ga ik er vanuit dat de gemiddelde abonnee spam wil ontvangen. Ik zeg dat er een recht op het ontvangen van ongewenste spam bestaat. En dat dit recht collectief ontnomen is. Voorts: de duurdere marketing is niet effectiever. Die is vooral duurder. Marketing (DM daar gaat het hier over) heeft over het algemeen een standaard succes percentage. Heb aangegeven wat de alternatieven zijn en je bevestigt dat bij xs4all de ontvanger aangeven kan wat er met spam gebeurt, precies zoals de Europese Richtlijn dat graag heeft. Middels spamfilters kan de abonnee van te voren aangeven of het spam ontvangen wil of niet.
Het punt is dat burgers die geen spam willen ontvangen niet naar het EHRM zullen stappen met het argument dat ze recht hebben op het ontvangen van ongewenste spam. Wanneer het aankomt op belangen afweging is dit argument van het academische soort.
Je hebt aan de ene kant het belang van de verzender en de andere kant het belang van de ontvanger. Het argument “maar de ontvanger heeft recht om mijn ongewenste mail te ontvangen” is te weerleggen met “Ik wens van dat dat recht geen gebruik te maken”. Het belang van de verzender legt het naar mijn mening af tegen het belang van de ontvanger die ongewenste spam ontvangt.
Het lijkt me toch echt evident dat marketing waarbij de ontvanger geen moeite wenst te doen om deze te filteren toch echt effectiever is.
Volgens mij verbied deze richtlijn lidstaten niet om een betere bescherming aan burgers te bieden, dan waar het toe oproept. Verder roept de Europese Richtlijn lidstaten op om maatregelen te nemen dat “ongevraagde communicatie met het oog op direct marketing (…) niet toegestaan is zonder toestemming van de betrokken abonnees, of ten aanzien van abonnees die dergelijke communicatie niet wensen te ontvangen”. Wetgeving maken die directe marketing zonder toestemming niet toestaat acht ik toch echt iets anders dan wetgeving die zich richt op de effecten van directe marketing zonder toestemming.
Uit het gegeven dat de abonnee van de provider kan aangegeven wat er met het spam bericht moet gebeuren, volgt dat de ontvanger het bericht heeft ontvangen voordat deze door deze door de filter heen gaat.
@Alex
Niks academisch. Wie een boete krijgt opgelegd kan zich op bovenstaande argumenten beroepen. Geef dat een goede kans. Alsdan is het spamverbod getorpedeerd.
Verder Alex, e-mail wat bij mijn provider in de spambox verdwijnt of wat op mijn desktop automatisch in de trashbin beland is e-mail die ik niet ontvang. Ik zie het niet, ik weet niet dat het bestaat, ik merk er niks van, ik persoonlijk ontvang het niet, de boodschap komt niet aan. De boodschap, het bericht wordt niet aan mij geopenbaard.
Geef het je te doen wanneer je kleine zelfstandige bent en je wil een markt bereiken. Internet en DM per e-mail is dan een uitkomst. Niet dus, want die kleine zelfstandige zal eerst dure marketiers moeten inhuren om via dure snailmail potenti?le klanten te vragen of hij aub een voordelig aanbod mag doen.
Deze wet is een schande. Dat spam vervelend is wordt niet ontkend. Heb aangegeven dat er andere technieken voorhanden zijn om spam te bestrijden en jij en de wetgever gaan daar aan voorbij. Dat er spam is die schade veroorzaakt geeft niemand het recht een algemeen verbod uit te vaardigen op het verzenden en ontvangen van commerci?le, charitatieve of ide?le berichten per electronische communicatie systemmen.
Voorts ga je volledig voorbij aan de opmerking van Arnoud dat zelfs het versturen van een enkel bericht onder het spam verbod valt. Je zal maar een politieke partij willen beginnen en slim denken per e-mail te werven onder leden van andere partijen. Dan is aangifte door die andere partijen snel geregeld.
Jeroen,
Het argument van de spammers zou dan moeten zijn dat de ontvanger de verplichting heeft om zijn ongewenste mails te ontvangen. Jij komt met een ander argument, nl. dat de ontvanger een grondrecht heeft om ongewenste mails te ontvangen en dit hem derhalve niet mag worden ontzegt. Met dit argument geef je de ontvanger een (academisch) argument niet de verzender. Voor de verzender is dat een truukje waar iedere door heen zal prikken.
De vraag is dan wanneer geld iets als het hebben ontvangen. Het equivalent van de mail uit de webmail van de provider lezen, is om deze te downloaden. In dat laatste geval kun je ook een spamfilter installeren met het zelfde effect. Het niet installeren van zo’n filter staat dan gelijk aan het geven van toestemming. Dat acht ik geen redelijke uitleg van de richtlijn.
Mijn reactie is jouw oplossingen de abonnee geld kosten en dat je iets kunt ontvangen zonder het onder ogen te hebben gehad. Jouw verweer op het eerste is dat de consument meer moet betalen, maar de consument is niet dezelfde als de abonnee. Wat het laatste betreft verschillen we gewoon van mening.
Ik neem dat ter kennisgeving aan.
Alex,
Het argument is dat er een onvervreemdbaar mensenrecht bestaat op het ongevraagd verzenden en ontvangen van berichten. Het recht op het ontvangen van ongevraagde berichten is geschonden omdat anderen niet mogen versturen en het recht op versturen is geschonden omdat dit nu eenmaal verboden is. Dat er mensen zijn die niks ongevraagd willen ontvangen, houdt niet in dat het recht op versturen en/of ontvangen geschonden mag worden. Wie niet ongevraagd wil ontvangen heeft het recht een spamfilter te installeren of een whitelist aan te leggen met e-mailadressen van verzenders waarvan de berichten wel ongevraagd in de inbox mogen komen.
Het belang van mensen die niet ongevraagd willen ontvangen is derhalve reeds zonder spamverbod gewaarborgd. Bovendien is deze wet niet geschikt om de grote bulk aan berichten van bots bestreden te krijgen. Het over grote deel van de berichten in mijn spambox zien er zo uit:
Of zo:
Die berichten zijn in het algemeen niet commercieel, charitatief of ide?el van aard en vallen dus niet onder het spamverbod. Het spamverbod treft juist dat deel van de bulkmail die goed is voor de economie. Verder zijn consumenten en abonnees hier: particulieren met een internet aansluiting.
Hoe denkt jdk over de Amerikaanse wetgeving die al sinds lange tijd het verzenden van ongevraagde faxberichten verbiedt? Freedom of speech wordt in de VS nog een heel stuk hoger aangeslagen dan in Europa, maar die wetgeving is nooit in strijd geacht met freedom of speech.
(bron)
@jdk 38: Goed lezen is een kunst. Er zijn vast ambtenaren, politieagenten of andere overheidsdienaren die denken met dit spamverbod andere (on?)frisse zaken op oneigenlijke gronden aan te pakken. Er zijn best veel ambtenaren, en die zijn net als andere mensen soms zowel creatief als overactief. Ik zeg alleen, dat dit spamverbod NIET ingesteld wordt met als doel om de vrijheid van meningsuiting in te perken. De overheid als geheel is gewoon niet zo slim.
Dat het er voor mis- of gebruikt kan worden doe ik geen uitspraak over. Jij doet dat wel, niet onderbouwd met argumenten, maar door in te spelen op onderbuikgevoelens.
Begin eens met discussieren, in plaats van te verwijzen naar, ja, naar wat eigenlijk? Ik heb graag een provider die zo goedkoop mogelijk mijn internetverbinding regelt. Ik heb er geen belang bij dat mijn provider extra capaciteit moet aanleggen om spam voor mij en mijn medeabonnees door te sturen of te filteren (welke oplossing mijn provider neemt boeit niet, beiden kosten de provider geld). Omdat mijn provider winst wil maken, moet ik indirect via mijn provider betalen voor de spam. Daar heb ik geen zin in, dus verbieden die hap.
Wat jij commerciele mailings noemt is hetzelfde als je advertentie drukken in 1 miljoen voud, en dan op zaterdag morgen op de markt in Enschede op de grond smijten. Op jaarbasis krijgt de markt immers 1 miljoen unieke bezoekers. Dat het aan het eind van de dag (en ook gedurende de dag) zo’n zootje is met al dat papier is niet jouw schuld, de mensen hadden immers toch gewoon allemaal 1 blaadje mee kunnen nemen?
Ik weet niet goed hoe ik anders kan aangeven dat spam een serieus probleem is, wat serieuze overlast veroorzaakt. Dit probleem speelt al een tijd en wettelijke maatregelen zijn de zoveelste in een lange reeks van maatregelen, die allemaal niet afdoende bleken. Nee, het is misschien niet de ideale oplossing, maar wel de beste. ( In mijn opinie)
Trouwens, ben je al een proefproces begonnen hiertegen?