Hoe kan ik de reserveringskosten bij mijn ticket annuleren?

Een lezer vroeg me:

Ik heb vandaag telefonisch theatertickets gekocht. Aan de telefoon werd mij alleen een totaalbedrag vermeld, maar werd niet vermeld dat er sprake is van “reserveringskosten”. Toen ik de tickets ontving, bleek er maar liefst 23,50 aan reserveringskosten te worden berekend. Ik ben het daar niet mee eens. Kan ik die kosten terugbetaald krijgen via de Wet koop op afstand?

Nee, ik vrees van niet. Tickets zijn uitgesloten van de Wet koop op afstand. Je koopt namelijk niet echt een stukje karton, maar je krijgt het ticket als bewijs dat je een dienst (een theatervoorstelling) mag afnemen op de vermelde datum. En dergelijke diensten van vrijetijdsbesteding op specifieke datum zijn uitgesloten van de Wet koop op afstand.

De reserveringskosten zou je inderdaad kunnen zien als een aparte dienst, het bemiddelen bij het afsluiten van de overeenkomst tot theatertoegangverlening. Zo’n dienst is op zich niet uitgesloten. Maar toch kom je niet ver. Die reserveringskosten betaal je omdat je wil dat nu je tickets geleverd worden. En dan val je onder de uitzondering van “diensten die met instemming meteen geleverd worden”. Ook die diensten mag je niet annuleren.

Wel moet de ticketleverancier je vooraf de volledige prijs melden, dus inclusief reserveringskosten. Als je pas achteraf hoort dat er reserveringskosten gelden, dan zou ik zeggen dat deze reserveringskosten te laat zijn gemeld. Je kon niet weten dat ze golden, dus ze gelden niet. Wel is het nu een welles/nietes-spelletje: zij zullen zeggen dat het wél gemeld is. En wat dan?

Misschien wordt het tijd voor een browserplugin die alle transacties automatisch screenshot en ergens opslaat? En dan binnen 14 dagen wissen tenzij de gebruiker ze wil bewaren? Dat zou nog iets van bewijs opleveren als de wederpartij zegt “het is bedrijfsbeleid altijd de reserveringskosten tijdig te melden”.

Arnoud

39 reacties

  1. Ik bestel als het via internet mogelijk is al lang niet meer via de telefoon. Daarbij maak ik altijd een screenshot van de overzicht pagina die je altijd krijgt met daarop de akkoord/bestelling plaatsen knop. Geen idee of het juridisch nuttig is, ik doe het eigenlijk alleen voor mijn eigen administratie. In iedergeval is het geen enkele moeite en neemt het zo weinig schijfruimte in, dat iedere 14 dagen wissen ook niet nodig is.

    Wel goed je PC beveiligen wanneer je dat soort informatie er op opslaat natuurlijk.

  2. Is er geen grens aan dit soort ‘extra’ kosten. Een maximum percentage bijvoorbeeld. Ik kan me namelijk voorstellen, dat als de kaartjes maar een totaalbedrag van rond de vijftig euro moeten opbrengen deze 23,50 wel heel veel is. Maar praat je over een bedrag van 175 euro valt het wel weer mee…

  3. Ik moet zeggen dat ik, zoals het hier staat, het nog wel logisch vind dat je niet kan annuleren. Ze hebben een totaal prijs gegeven en daarmee is de koper akkoord gegaan. Ik zou het anders vinden als de koper de prijs van de tickets had gekregen en dan later nog even 23,50 aan brandstoftoeslag… uh… ik bedoel reserveringkosten erbij kreeg.

    Wat ik overigens wel raar blijf vinden is dat je bij ticketbedrijven ook de reserveringskosten niet terug krijgt als hun het evenement verplaatsen naar een datum waarop jij niet kan gaan. Okay; de dienst tot het kopen van de ticket is misschien dan wel geleverd, maar ik had die dienst niet afgenomen als ik geweten had dat het event op een dag zou zijn dat ik niet kan. Maar het schijnt heel normaal te zijn en klagen bij een 0900 nummer gaat je meer kosten 🙂

  4. Ik maakt met de plugin screengrab! onder firefox altijd screenshots van iedere overeenkomst die ik online maak. Maar het lijkt mij dat de verkoper in deze de bewijslast zou moeten dragen. Dat het bedrijfsbeleid is om dat altijd te doen wil bewijst niet dat het in dit geval ook is gebeurt.

  5. @Arnoud:

    Is dit gekocht via een van die beruchte kaart-door-verkopers? Dus: Najib Amhali treedt op in het lokale theater, kaarten kosten 25 Euro, maar de kaart-door-verkopers leveren diezelfde kaarten voor 80 Euro? En dus nog wat reserveringskosten? Die kaart-door-verkopers zijn zo louche als maar kan. Als je daarmee zaken doet, dan kies je er ook wel voor.

    Reden van mijn vraag: een theater dat zelf Euro 23,50 aan reserveringskosten rekent, dat zou nieuw voor mij zijn. Mijn lokale theater rekent overigens wel 1 Euro extra als je via Internet bestelt. Heel vreemd.

  6. Volgens mij zijn de totale kosten gewoon altijd inclusief de reserverings-kosten, anders is het immers geen totaal meer. Misschien denk ik te simpel maar als iemand mij vertelt dat de totale kosten EUR 45 zijn, en ik ga daarmee akkoord, dan verwacht ik geen verdere kosten meer.

    Overigens, hoe regel je zaken zoals algemene voorwaarden over de telefoon? Moet je eerst een lang verhaal aanhoren van het ticket-bureau over wat deze zijn? 🙂

  7. In het geval van telefonische verkoop moet je melden dat ze gelden en ze toesturen samen met de bevestiging van de overeenkomst. De klant zit er dan aan vast. Als de klant protesteert “ik wil ze eerst lezen” dan moet je ze eerst opsturen en daarna nog een keer bellen. Maar dat de klant ze niet gelezen heeft, is expliciet geen reden om de AV buiten toepassing te laten (art. 6:232 BW).

  8. Goed, klant bestelt tickets per telefoon. Ik stuur een bevestiging terug met daarbij de algemene voorwaarden. Die zijn dan nog niet door de klant geaccepteerd, dus kan de klant op dat moment nog de tickets terugsturen? Ten minste, indien ik niet over de telefoon gemeld heb dat er algemene voorwaarden zijn.

    Maar even beter: heeft de klant in dit geval wel de algemene voorwaarden ontvangen en stond daar nog wat extra’s in over reserverings-kosten? Zoniet, dan is er dus totaal niets gezegd over reserveringskosten en “bestaan” ze dus niet. 🙂

    Overigens vind ik enorm veel negatieve berichten over reserveringskosten op Google en het zou een perfect onderwerp zijn voor een Ditzo/Datzo reclame. (Hoewel die juist over administratiekosten gingen.)

    Als een verkoper zo extra reserveringskosten kan toevoegen, kunnen ze dan ook administratiekosten en andere kosten achteraf mee berekenen?

  9. @Alex: Ben het op zich met je eens dat je die kosten niet moet verstoppen. Maar ik twijfel of de kosten een kernbeding zijn. Een kernbeding is een beding waarzonder je de overeenkomst niet kunt sluiten. En je kúnt een overeenkomst van opdracht sluiten zonder expliciet het loon af te spreken, zie 7:405 BW. In dat geval is het gebruikelijke dan wel een redelijk loon verschuldigd. Daarmee lijkt me het beding van reserveringskosten géén kernbeding.

  10. @Alex: de term ‘kernbeding’ moet zeer beperkt worden uitgelegd. Zie Algemene voorwaarden, p. 90. Het moeten de essentialia zijn zonder welke de overeenkomst niet definieerbaar is. Ik lees daar dat de prijs er gewoonlijk wel onder geschoven wordt, maar dat dit wel discutabel is omdat de prijs niet essentieel is. Je kúnt een overeenkomst sluiten zonder prijs, dus is de prijs niet essentieel om van een overeenkomst te spreken. Volgens Hijma p. 17 maakt dat echter niet uit.

  11. Ik ben het eens dat de koopprijs een kernbeding is, maar de hoogte van administratie- of reserveringskosten lijkt me dat niet te zijn. Zie de link naar Hijma: dit lijkt me veel eerder een beding “naar aanleiding van” dan een beding dat de kern van de prestaties aangeeft.

    Dat gezegd hebbende is 23,50 euro aan reserveringskosten vrij bezopen, dus zelfs als dit in de AV zo geregeld is, lijkt die AV me vernietigbaar.

    Een andere redenering kan zijn dat er door het overeenkomen van een “totaalprijs” expliciet is afgeweken van deze AV. Dan kan de verkoper zich natuurlijk ook niet meer op de AV beroepen.

  12. @Arnoud: De definitie van een kernbeding zoals deze in de wet staat is: een beding dat de kern van de prestaties weergeeft. Dit moet inderdaad beperkt worden uitgelegd, maar daarmee zit nog niet op “een beding waarzonder je de overeenkomst niet kunt sluiten”. Een koop, bijvoorbeeld, is de overeenkomst waarbij de een zich verbindt een zaak te geven en de ander om daarvoor een prijs in geld te betalen. De prestaties hier zijn: een zaak geven, en een prijs in geld te betalen. De bedingen die dit in de kern weergeven zijn: wat die zaak omvat (computer) en hoe hoog die prijs is (vijf honderd euro). Wanneer we de prijs weg laten hebben we het niet meer over een koop, dus het is een kernbeding.

  13. @Piet: Als je vooraf kaartjes koopt voor een concert theater of bioscoop dan is de overeenkomst toch het recht tot toegang inruil voor een prijs in geld. De reserveringskosten zijn dan toch niets meer dan een verkapte verhoging van de prijs en maakt daarmee onderdeel uit van de prijsbepaling.

  14. Dat is dus niet de redenering. De wet laat expliciet de mogelijkheid open dat je iets (ver)koopt zonder een prijs af te spreken. In dat geval is een redelijke prijs verschuldigd (art. 7:4 BW).

    Je hebt gelijk dat de prijs een kernbeding is maar een koopovereenkomst zonder expliciet afgesproken prijs is wel degelijk denkbaar.

  15. Er is hoe dan ook een prijs voor de kaartjes overeengekomen, dus of die koopprijs een kernbeding vormt doet er eigenlijk niet veel toe.

    @Alex(#23):

    @Piet: Als je vooraf kaartjes koopt voor een concert theater of bioscoop dan is de overeenkomst toch het recht tot toegang inruil voor een prijs in geld. De reserveringskosten zijn dan toch niets meer dan een verkapte verhoging van de prijs en maakt daarmee onderdeel uit van de prijsbepaling.
    Tja, de reserveringskosten vormen nu eenmaal niet de koopprijs van de kaartjes, maar een vergoeding voor de kosten van het reserveren.

    Het is in het algemeen zonder meer mogelijk om in de AV overeen te komen dat de wederpartij opdraait voor bepaalde kosten van de uitvoering van de overeenkomst. Denk aan een beding dat bepaalt dat de verzendkosten voor de koper zijn: niet toegestaan bij consumentenkoop, maar wel bij particulieren of bedrijven onderling. Als zo’n beding mogelijk is in algemene voorwaarden tussen bedrijven, dan is het dus geen kernbeding (en wordt dat het ook niet in het geval van consumentenkoop).

    Maar volgens mij vind ik nu de oplossing voor deze casus in art. 7:13 BW:

    Indien bij een consumentenkoop de zaak bij de koper wordt bezorgd door de verkoper of een door deze aangewezen vervoerder, kunnen daarvoor slechts kosten worden gevorderd, voor zover zij bij het sluiten van de overeenkomst door de verkoper afzonderlijk zijn opgegeven of door de verkoper de gegevens zijn verschaft op grond waarvan zij door hem worden berekend. Hetzelfde geldt voor kosten, verschuldigd voor andere werkzaamheden die de verkoper in verband met de koop voor de koper verricht.
    Alle extra kosten voor door de verkoper verrichte werkzaamheden moeten bij consumentenkoop dus afzonderlijk door de verkoper zijn aangegeven.

    Een beding in de AV dat van art. 7:13 BW afwijkt is bij consumentenkoop onredelijk bezwarend (art. 7:6 lid 2 BW).

    Conclusie: reservingskosten die niet expliciet zijn aangegeven bij het sluiten van de verkoop hoeven niet te worden betaald (en kunnen indien betaald worden teruggevorderd).

    Het lijkt zelfs te verdedigen dat dit ook het geval is als de reserveringskosten zijn inbegrepen in het totaalbedrag (zoals CruiseFan in #5 de lezersvraag opvat), al zou dat betekenen dat de verkoper wordt gestraft voor het (weliswaar laat) geven van openheid over de opbouw van het totaalbedrag. Brengt de verkoper geen reserveringskosten in rekening (maar verwerkt hij ze in de verkoopprijs), dan is er niets aan de hand. Brengt hij ze op de factuur wel afzonderlijk in rekening (naast de verkoopprijs), dan moet hij zorgen dat de consumentkoper die informatie al bij het sluiten van de koop heeft (en dus niet slechts in de vorm van een ongespecificeerd totaalbedrag).

    Hmm, een tegenargument (voor de vorige alinea) is dat door het afspreken van een “totaalbedrag” wordt afgeweken van art. 7:13 BW. En dat mag, want het totaalbedrag vormt natuurlijk een kernbeding. Dus als de lezing van CruiseFan in #5 juist zou zijn, denk ik nu dat er inderdaad niets aan de hand is.

  16. @Alex(#28): Het verschil tussen schenking en koop is zeer duidelijk: schenking is iets geven om niet, kopen is iets geven in ruil voor geld. Door te kijken naar de inhoud van de overeenkomst (tot stand gekomen via een aanbod en aanvaarding) valt te achterhalen of het gaat om schenking of koop.

    De vraag of er sprake kan zijn van een koopovereenkomst zonder een koopprijs af te spreken moet je zien in het kader van art. 6:227 BW: de verbintenissen die partijen op zich nemen, moeten bepaalbaar zijn.

    Als verkoper en koper niet een voldoende duidelijke afspraak maken over het object van koop, is de verbintenis die de verkoper op zich neemt niet bepaalbaar. Er is dan dus geen koopovereenkomst.

    Als verkoper en koper geen koopprijs overeenkomen, is de verbintenis die de koper op zich neemt wél bepaalbaar. Hij dient een redelijke prijs te betalen (art. 7:4 BW). (Het lijkt mij dat dit ook zonder art. 7:4 BW zo zou zijn.)

    Dat laatste betekent echter niet dat er in alle gevallen een koopovereenkomst tot stand komt als de ene partij aangeeft iets te willen kopen en de andere partij aangeeft daarmee akkoord te gaan. Vaak zal de verkoper moeten begrijpen dat de verklaring van de kandidaatkoper nog geen aanbod tot koop is, juist omdat er nog geen prijs is genoemd. In een café bestel je rechtsgeldig twee bier zonder het over de prijs te hebben, maar bij een nieuwe fiets zal de verkoper toch moeten begrijpen dat een enthousiaste klant nog wel even de prijs wil horen voordat hij echt beslist of hij de fiets koopt (als die prijs niet duidelijk staat aangegeven).

  17. @Piet: Ik meen dat het over het algemeen juist niet mogelijk is om de wederpartij via de AV te laten opdraaien voor reserveringskosten, verzendkosten of administratiekosten, omdat dit allemaal kosten zijn die onvermijdbaar zijn en vooraf vaststaan en m.i. daarom tot het kernbeding prijs moeten worden gerekend. In de gedachte van Arnoud meegaande, dat de reservering een aparte dienst is, is hier spraken van een samengestelde overeenkomst die bestaat uit a) het kopen van de kaartjes c.q. recht tot toegang en b) het reservering van de kaartjes. De prijsbepaling van de dienst is dan ook een kernbeding. Het zelfde geld voor het sluiten van een koopovereenkomst bij een webwinkel: er wordt een samengestelde overeenkomst gesloten die bestaat uit a) het kopen van een product en b) het verzenden van dat product. Ik zie niet in waarom de prijs van het ene wel een kern beding is en de prijs van het andere niet. Dat is net zo iets als in de supermarkt iets kopen en dat dan de prijs van ene product wel een kernbeding is en de prijs van het andere niet.

  18. @Alex:

    @Piet: Ik meen dat het over het algemeen juist niet mogelijk is om de wederpartij via de AV te laten opdraaien voor reserveringskosten, verzendkosten of administratiekosten
    En waarom zou art. 7:13 BW dit dan voor consumentenkoop onmogelijk maken? Als jij gelijk had is art. 7:13 BW volstrekt overbodig.

    De reservering of verzending of andere bijkomende werkzaamheden vormen niet de kern van de geleverde prestaties. Het zou heel onhandig zijn als bedrijven onderling niet bij algemene voorwaarden kunnen regelen wie voor die kosten opdraait.

    Ik denk dat jij het te veel in het licht van consumentenkoop ziet: inderdaad zijn dit soort bedingen dan wel ongewenst, maar daarvoor hebben we dan ook art. 7:13 BW.

  19. Het staat nog niet vast dat ik ongelijk heb, Piet. Artikel 7:13 BW bied vooral zekerheid. Uit het bestaan van artikel 7:13 BW volgt niet dat dit zonder het artikel toegestaan is. Asser noemt in een voorbeeld de levering van een paard als hoofdverbintenis. Hijma geeft aan dat de verkoper drie hoofdverbintenissen heeft de verkoper moet de zaak 1) in eigendom overdragen, 2) aflevering en 3) laten beantwoorden aan de overeenkomst. Broekveldt doet in meer algemene termen het zelfde. Tekst en commentaar noemt de levering van het goed ook een hoofdverbintenis.

    Als het op het wijzigen van de prijs aankomt die de klant moet betalen hebben we het m.i. niet meer over een nadere invulling van een hoofdverbintenis, maar het aanpassen van deze hoofdverbintenis.

  20. De leveringskosten behoren tot het kernbeding prijs in geld zodat deze geen algemene voorwaarden zijn. Hieruit volgt dat de AV regels uit boek 6 niet van toepassing zijn op een prestatie als verzendkosten. Uit het betaalbaarheidsvereisten zoals art. 6:227 BW volgt dat de prestaties voldoende bepaald zijn of bepaald kunnen worden. Hieruit volgt echter niet dat deze prestaties nauwkeurig en uitdrukkelijk moeten bepalen. Het aanbod zou kunnen bestaan uit het kopen en leveren van een computer voor 500 euro excl. BTW en verzendkosten. De koopprijs kan men dan vermeerderen met de kosten zoals TNT deze rekent. Vanwege art. 7:13 BW is dit dus bij een consumenten onvoldoende.

  21. Als het op het wijzigen van de prijs aankomt die de klant moet betalen hebben we het m.i. niet meer over een nadere invulling van een hoofdverbintenis, maar het aanpassen van deze hoofdverbintenis.

    Misschien vind je het interessant dat een beding dat de verkoper de bevoegdheid geeft de bedongen prijs te wijzigen geen kernbeding is. Zie art. 6:236 sub i BW.

    Of bedoel je dat het op die lijst voorkomen ook nog niet betekent dat het geen kernbeding is?

    De leveringskosten behoren tot het kernbeding prijs in geld zodat deze geen algemene voorwaarden zijn.

    Het is zo want het is zo? Waarom vormen leveringskosten een kernbeding?

    Uit art. 7:12 BW in combinatie met art. 7:6 lid 2 BW volgt heel duidelijk dat de wetgever van mening is dat de kosten van aflevering in principe wel bij AV kunnen worden geregeld. Zo’n regeling vormt dus geen kernbeding.

  22. Nee, een beding dat op een van de lijsten staan is een algemene voorwaarden, omdat het anders geen zin had om deze daar op te nemen, en kan daarom geen kernbeding zijn. Maar ik vind art. 7:12 jo 7:6 lid 2 BW overtuigend. Ik moet nog overwegen of het verhogen van de prijs via algemene voorwaarden niet in beginsel onredelijk bezwarend acht.

    Het is zo want het is zo?

    Dat staat er niet.

  23. Rb. Almelo 13 november 2007, LJN BB8149 over afwikkelingskosten die de gerechtsdeurwaarder in rekening brengt:

    2.1 (…) In het tarievenoverzicht, behorend bij de algemene voorwaarden, is over afwikkelingskosten het volgende bepaald: Voor de afwikkeling van executoriale titels en betalingen voordat een executoriale titel is verkregen: Grondslag voor de afwikkelingskosten percentage over het eerste tot ??? 10.000,00 4,5 over het meerdere boven ??? 10.000,00 2,5

    (…)

    2.3 Op 1 augustus 2005 zendt eiser naar gedaagde een factuur groot ??? 4.079,96. Het bedrag is als volgt gespecificeerd: betekening en bevel ??? 67,76 executiekosten ??? 517,77 informatiekosten ??? 18,44 afwikkelingskosten ??? 2863,93 B.T.W. 19% ??? 612,06 totaal ??? 4079,96.

    (…)

    5.2 (…) Eiser heeft opdracht gekregen executoriaal beslag te leggen en er moet vanuit worden gegaan dat het doorvoor door gedaagde te betalen loon het kernbeding is. Het gaat hier om de bij gedaagde in rekening gebracht kosten betekening en bevel, de executiekosten en de informatiekosten. Deze kosten zijn door gedaagde voldaan. Afwikkelingskosten zijn geen kernbeding als bedoeld in artikel 6: 231 sub a BW. (…) Interessant is dat het niet gedaagde maar de deurwaarder is die aanvoert dat het om een kernbeding gaat (vernietiging via art. 6:233 sub b BW te voorkomen nu de AV niet ter hand waren gesteld). Probleem van die redenering lijkt mij dat een kernbeding dat nooit onder de ogen van de wederpartij is gekomen per definitie geen deel kan uitmaken van de overeenkomst (art. 3:33/35 en 6:217 BW).

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.