De domeinnaam van de vennootschap onder firma

Ik zie het regelmatig langskomen: een paar mensen besluiten samen te gaan werken als vennootschap onder firma, maar na enige tijd ontstaat onenigheid, men gaat uit elkaar en dan is de vraag “van wie is de domeinnaam nu eigenlijk”? Een hele leuke voor juristen (want vele uurtjes schrijven) maar voor de betrokkenen een stuk minder.

Helemaal complex wordt het als een van de partijen de domeinnaam al had vastgelegd voordat de VOF werd opgezet. Want bij de ruzie neemt deze partij de domeinnaam dan gewoon weer mee, daarmee alle plannen van de rest doorkruisend. En dat vergroot de ruzie dan weer.

Specifiek voor een domeinnaam adviseer ik altijd om in het VOF-contract vast te leggen dat deze ingebracht wordt in het vermogen van de vennootschap. Een VOF heeft een eigen afgescheiden vermogen, en een domeinnaam is een vermogensrecht, dus juridisch kan dat. Daarmee is de domeinnaam “eigendom” van de VOF, en niet meer van één partner. Je kunt natuurlijk ook de domeinnaam aanvragen nadat de VOF is opgericht en dan betalen met het geld van de VOF-bankrekening.

Zonder inbrengbepaling blijft de domeinnaam eigendom van de huidige houder, en krijgt de VOF alleen een gebruiksrecht. Stel dat de VOF ooit uit elkaar gaat vervalt dat recht en kan alleen de huidige houder nog iets doen met de domeinnaam. Als je ‘m in de VOF inbrengt dan word je gedwongen op dat moment samen te gaan zitten en te bekijken wie de domeinnaam krijgt en wat hij daar tegenover moet stellen.

Nadenken over dit soort dingen vinden startende vennoten niet altijd leuk om te horen. “Wij vertrouwen elkaar, anders gingen we niet samenwerken” is het meest gehoorde bezwaar als ik hierover begin, en “we zijn goede vrienden” is nóg een stapje erger, maar het moet wel als je de problemen voor wil zijn. Ik noem mezelf in die rol dan ook wel eens professioneel doemdenker, want ik moet bedenken waar hun samenwerking op stuk gaat, hoe die ruzies zich gaan ontwikkelen en wat de eventuele schikkingen kunnen zijn.

Iemand nog leuke anekdotes over mislukte samenwerking of ontplofte BV’s?

Arnoud

18 reacties

  1. Wij hebben ooit een klant gehad die belde dat zijn compagnon in kunstmatige coma lag en hij even de inloggegevens moest hebben op zijn e-mailadres om aanpassingen te doen aan zijn site.

    Je raadt het al. Een telefoontje later bleek zijn compagnon niet (meer) in coma maar wist ons te vertellen dat ze uit elkaar gingen.

    P.S. We hebben trouwens eerstgenoemde geweigerd als nieuwe klant. Hufters zoeken maar een ander.

  2. Even een ander doemscenario. Man en vrouw Achternaam gaan samen een bedrijf opzetten en gebruiken daarbij de achternaam van de man als handelsnaam en domeinnaam. Achternaam B.V. en Achternaam.nl dus. Dat gaat twee jaar goed maar dan besluit het stel te scheiden. De een gaat door met het bedrijf en de ander emigreert en zet in Belgie een nieuw bedrijf of met een vergelijkbare domeinnaam. Alleen, in plaats van achternaam.nl is het nu achternaam.be geworden. Lijkt mij veel juristenuren te worden. 🙂

    Goed, stapje verder. Meneer en mevrouw Achternaam zijn getrouwd onder huwelijkse voorwaarden. Mevrouw Achternaam is namelijk stinkend rijk en meneer Achternaam had voor het huwelijk een forse schuld. Na de echtscheiding blijft het bedrijf dan ook op naam van mevrouw Achternaam staan maar hoe zit het dan met het gebruik van de naam “Achternaam” voor zowel het bedrijf als het domein? Kassa! Weer veel juristenuurtjes. 🙂

  3. Achternaam.be lijkt me relatief simpel in onderling overleg op te lossen: Ieder besluit zich op het eigen land te richten. Daar is verder geen jurist voor nodig, misschien een paar “verklaringen van geen bezwaar” voor KvK en merkenbureau.

  4. @Mathfox, dat kun je makkelijk beweren maar wat als de echtscheiding niet al te vriendelijk is verlopen? Bijvoorbeeld omdat meneer Achternaam vreemd is gegaan en bij een andere vrouw twee kinderen heeft gekregen… Scheidingen zijn soms keiharde veldslagen die lang niet altijd even vlekkeloos verlopen als gewenst is.

    “Ieder besluit in eigen land op te richten” is lastig indien beiden de ander het recht op de naam niet eens meer gunnen.

    Zoals ik al zei, veel uren voor een jurist.

  5. @Wim: Maar als ze in twee aparte landen actief zijn dan kan van handelsnaaminbreuk eigenlijk nooit sprake zijn. Zowel in België als in Nederland geldt dat je in het land zelf als bedrijf actief moet zijn. En dan nog, je handelsnaam geldt voor de regio waar je actief bent, niet automatisch het hele land. En bij de domeinnaam geldt dan wie het eerst komt. Zie de Shoe Time-zaak waarbij een Gronings en een Panningens bedrijf ruzieden over de domeinnaam waarin hun beider handelsnaam stond.

    Als je vlak naast elkaar zit, dan wordt het lastiger. Ik ken een zaak waarbij vader en zoon na ruzie uit elkaar gingen, en met zeer sterk gelijkende handelsnamen dezelfde dienstverlening gingen leveren vanuit kantoren in dezelfde straat in dezelfde gemeente, tien huizen van elkaar. De domeinnamen waren ook vrijwel identiek (denk “jansen-aannemer.nl” en “aannemerjansen.nl”). Dat ging dus goed mis bij Google en bij anderen die naar ze linkten, en daarover stapten ze naar de rechter. Maar die wees de eis af, dit was hun eigen schuld want ze hadden bij het uit elkaar gaan schriftelijk afgesproken elkaar te tolereren onder die namen.

  6. “Internationaal” is geen criterium eigenlijk. Je moet van land tot land kijken of het bedrijf daar opereert. Dat zal vaak wel met een international maar het hoeft niet. Zo heeft Exxon bij ons geen handelsnaamrecht voor “Exxon”, want hier heten ze Esso. En ik kan zo gauw geen voorbeeld bedenken maar er zijn vast internationale bedrijven die geen zaken doen in Nederland. Die hebben hier dan geen handelsnaamrecht.

  7. Parktijkvoorbeeld: 1 Shared IP adres met meer dan 100 verschillende domeinnamen, de 100 domeinnamen zijn eigendom van ongeveer 70 verschillende eigenaren, niet gerelateerd aan elkaar.

    Op 11 domeinnamen vinden auteursovertredingen plaats door 1 merk (vennootschap), de domeinnamen zijn echter geen eigendom van de vennootschap, maar prive eigendom van diverse aandeelhouders.

    Wie moet ik aanspreken? De vennootschap of de diverse vennootschapaandeelhouders in prive?

  8. Nee klopt, een VOF is geen rechtspersoon. Dat maakt het een unieke situatie. Het VOF-vermogen staat los van de vermogens van de vennoten, en mag alleen worden ingezet ten behoeve van de VOF. En gaat een vennoot failliet dan mag de curator niet graaien in het VOF-vermogen.

  9. Aha. Als ik nu mijn eenmansbedrijf even opvat als een eenpersoons-Vof, dan kan ik ook privé failliet gaan en het bedrijf erbuiten houden, of andersom? Dat gaat zeker juridisch niet op?

    De twee eenmans-/eensvrouwsbedrijven hier ten huize omzetten in twee wederzijdse VOFs zou dus faillissementstechnisch gunstiger zijn?

    (Gelukkig puur theoretisch allemaal.)

  10. Je hebt pas een VOF als je samenwerkt met iemand. Dus je zult een partner moeten vinden. En beide partners zijn volledig in privé aansprakelijk voor schulden uit de VOF, maar pas nadat het VOF-vermogen niet toereikend blijkt. Dus zit er een ton in de VOF, dan kan een schuld van 50.000 euro niet tot jouw faillissement leiden, ook niet als jij privé geen 50.000 euro hebt. Maar is de VOF blut, dan moet jij uit privé de schuld bijleggen.

  11. En wat te doen in deze situatie: ik ben 9 jaar geleden een bedrijf begonnen met een compagnon. In 2006 heb ik met mijn bedrijf de website http://www.bbb.nl laten vastleggen op mijn bedrijf bbb.

    In januari 2008 ben ik een vof aangegaan met een nieuwe compagnon onder dezelfde naam.

    Nu we uit elkaar gaan is het voor mij niet duidelijk wie nu recht heeft op de domeinnaam http://www.bbb.nl Ik heb begrepen dat een vof geen rechtspersoon is en ga er eigenlijk dan ook vanuit dat het eigendom ervan bij mij ligt aangezien ik ook degene ben die het vast heeft laten leggen. In ons vof contract wordt er niet specifiek over de domeinnamen geschreven.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.