Een lezer vroeg me:
Als je op reis gaat met een gedownloade thuiskopie van je favoriete muziek/film/etc. op je laptop/mp3-speler/smartphone, kun je dan in de problemen komen als je naar een land reist dat geen thuiskopieregeling heeft?
De thuiskopie-regeling is ooit ingevoerd met het idee dat je mensen thuis niet moet lastigvallen met auteursrechtclaims. Iets overtypen met een carbonnetje eronder of een cassette-opname van de radio, nou ja vooruit laten we dat gewoon toestaan. En we doen een heffing op de drager, dan krijgt de maker nog niets.
Bij ons is in de jurisprudentie bepaald dat een thuiskopie ook uit illegale bron mag worden gemaakt, maar dat is lang niet in elk Europees land zo. De vraag ligt nu bij het Europese Hof van Justitie hoe dit precies zit: mag je de Europese auteursrechtregels zo uitleggen, of mag een thuiskopie alleen vanuit legale bron.
In een land waar men de thuiskopie uit illegale bron niet erkent, zou men dus in theorie de toerist-met-illegale-thuiskopie kunnen aanklagen voor auteursrechtinbreuk. De vraag is dan natuurlijk hoe men erachter komt. Een rechthebbende heeft geen enkele mogelijkheid om even snel op je laptop of mp3-speler te kijken immers.
Soms hoor je wel dat de douane iemands laptop of telefoon wil doorzoeken. Die zou dan bij aantreffen van een mp3-collectie kunnen vragen wat daar de bron van is, en bij een onbevredigend antwoord in theorie het voorwerp als auteursrechtschendend in beslag kunnen nemen.
Maar dat kan ik me moeilijk voorstellen. Hoe bewijst die douane dat de collectie illegaal is? “Dat is gekopieerd van mijn cd-collectie thuis” lijkt me niet te weerleggen voor de beste petmans. Nou ja, heel misschien als de bestandsnaam heel expliciet naar torrentsites of releasegroepen verwijst. Aangenomen dat die douanier weet wat “kickass.to” en “2hd.eztv” betekent natuurlijk.
Dus nee, ik zou me hier geen zorgen over maken. En je kunt natuurlijk altijd nog al je bestanden even in de cloud zetten, de douane passeren met een keurige zakelijke telefoon en vanuit een internetcafé de boel terug downloaden.
Arnoud
Alleen vindt men dat ook niet leuk, want je zou het daar nog wel eens kunnen hebben staan om het te delen met anderen. (DE reden dat Megaupload de content niet verwijderde wanneer er een publieke link over ge-DMCA-ed was.)
Maar ik zou het inderdaad ook niet langs de Douane (op een duur device, wel eventueel een USB stick) nemen, want je zou het wel eens een tijd zonder je apparaat mogen doen.
Je kunt je bestanden encrypten. Amerikaanse douane medewerkers zijn getrained om dit te herkennen en zijn hier extra alert op. Bij gegrond vermoeden kunnen ze een kopie maken van deze bestanden. Security researcher Jacob Appelbaum stopt standaard een encrypt bestand van “The decleration of independance” op zijn telefoons en laptops. In de US mag je altijd gevraagt worden je laptop af te geven. Voor personen die interessant zijn voor inlichtingendiensten is dan het excuus: kijken of er illegale bestanden op staan of terrorisme plannen.
Attorney client privilege kennen ze wel in de US. Als je je mp3’s dus in een mapje stopt genaamd “attorney-court-documents” dan mogen douane medewerkers deze map niet openenen. Die moeten dan eerst toestemming vragen bij een medewerker van een hoger hof. Hetzelfde geld voor een mapje genaamd “medical-files-hospital”.
In de US is het wél illegaal om DRM te doorbreken. Een thuiskopie DVD mag daar dan ook niet. Ook hoeft men geen reden te geven om je laptop, mp3-speler of telefoon te doorzoeken. Afgeven of terug naar eigen land.
Ik zou het risico zelf niet nemen. Ik zou een schoon geinstalleerde laptop prefereren. Denk ook aan de terugreis. Het zal duur worden om aan te moeten geven dat je een film uit de U.S. probeert te smokkelen.
Deze opmerking snap ik nooit zo. In het verleden werd inderdaad regelmatig gesteld door allerlei aan Brein en consorten gelieerde advocaten dat Css (het drm systeem van DVDs) een kopieerbeveiliging is. Maar in werkelijkheid voorkomt dit systeem het kopieren helemaal niet. Het versleuteld alleen maar de data op de DVD, ik kan deze versleutelde data gewoon kopieren en afspelen op elke DVD speler naar mijn keuze. Met een simpele kopie van een DVD doorbreek ik dus geen DRM..
En jouw opmerking snap ik dan weer niet :). Natuurlijk moet een DVD-speler de data op een DVD decoderen om deze af te spelen. Als deze speler dat niet kan, dan heb je een bierviltjeshouder. Als je een DVD echter “ripped” dan wordt gesteld dat je de DRM “circumvent”/omzeilt. En dat mag specifiek niet. Je moet hier namelijk een sleutel voor reverse engineeren of de output van je DVD-speler afvangen en kopieren. De Digital Millennium Copyright Act uit 1998 gaat specifiek in op deze omzeil methodes.
Zie ook: http://en.wikipedia.org/wiki/AACSencryptionkey_controversy waar alleen het posten van de sleutel leidde tot cease-and-desist brieven.
Let wel, ik ben het persoonlijk niet eens met de DMCA, maar probeer er feitelijk op in te gaan.
Sorry voor de late reactie 🙂
Misschien ontstaat de verwarring over de term rippen. CSS voorkomt namelijk niet dat ik een ge-encrypyte DVD kopieer. Mijn DVD speler kan deze 1-op-1 kopie namelijk prima af spelen. Ik kan (door CSS) alleen niet bij de data om daar iets anders mee te doen. Als je de DVD wilt converteren naar een ander formaat dan kan dat dus niet door CSS.
Die truc heb ik in Nederland wel langs zien komen als “stop je documenten in een mapje dat je Staatsgeheim-Zeer Geheim noemt”. Idee is dan dat een douane-ambtenaar niet bevoegd is dergelijke gerubriceerde informatie in te zien, en dus dan moet stoppen met zoeken. Hij kan dan een wél bevoegd iemand erbij halen, maar dat is gedoe, duurt lang en héél veel formulieren. Dus wellicht dat ‘ie je dan laat doorlopen. Plus, het is niet verboden om een mapje zo te noemen als je er niet daadwerkelijk staatsgeheimen in hebt staan.
De truc van de douane zal wel zijn.
Meneer we moeten er iemand bij halen die bevoegd is hier een beslissing over te nemen. Deze kunnen we helaas nu niet bereiken, het kan wel 8 uur duren. Weet u zeker dat we niet in dat mapje mogen kijken....
NB ik neem expres DVD’s als voorbeeld in plaats van CD’s, omdat DVD’s door hun encryptie onder beveiligde werken vallen als bedoeld in act 17 van de DMCA.
Het rippen is echter in een ander land gebeurd. Het land zou daarnaast dus alle media uit illegale bron specifiek moeten verbieden. Alleen kan ik me voorstellen dat men dat gat niet heeft dicht gemaakt.
En dan kan het nog steeds lastig zijn om te bewijzen dat je het uit illegale bron hebt verkregen (met DVD screeners – je zou een reviewer kunnen zijn, download/streaming diensten, of het kan gewoon gedeeld zijn door een copyright-houder).
De ACTA-wet ging uiteindelijk niet door. Deze wet zou douane medewerkers opleiden om data uit illegale bron te herkennen (“judgment call”). Elke data drager zou onderzocht mogen worden. Men was bang dat men op deze manier elke iPod moest gaan onderzoeken. Hier kwam toen een provisie voor.
De EU provisie:
Nu kan een laptop wel sneller als commercieel worden beschouwd (u doet er commercieel werk op of uw bezoek kan “business” ipv “holiday” zijn).
De US douane zal het toch een worst wezen of jij met je externe harddisk binnenkomt waar 4 TB aan muziek / films / etc op staan? Het is hun werk om de staatsgevaarlijke terroristen eruit te pakken en te controleren op wapens, drugs, etc. De enige die het in de VS echt erg vindt dat jij met illegale content rondloopt is de RIAA en gelieerde instanties, maar die organiseren geen grenscontroles. Ik kan me dus goed voorstellen dat een douanebeambte denkt ‘loop maar door’, want het is een veel te grote klus om bij iedere toerist even de iPod en de eReader uit de tas te moeten halen en te controleren op auteursrechtenschending. De ‘winst’ die dat oplevert voor de VS als staat is veel kleiner dan de winst die ze hebben door drugs en wapens te filteren aan de grens. Hoewel die ook weer gemakkelijk verkrijgbaar zijn in dat land, dus ach…
Het is net zulke illegale handel als neppe t-shirts. Taak van de douane is ook om te controleren op illegale handel. En als je alleen op zoek bent naar staatsgevaarlijke terroristen, dan stop je een blond kind van 7 jaar niet in een body scanner. Nee, dan claim je dat illegale piraterij de kas van Al-Quaida spekt.
Het is echter niet zo zwart-wit. De VS profiteert van het feit dat Europese landen Amerikaanse films importeren over het internet. Bij elk handelsverdrag en samenwerkingsverband komt dit namelijk op de tafel. Je staat een stuk minder stevig in de onderhandelingen als de tegenpartij aantoont dat je voor vele miljoenen aan illegale handel importeert. Maar niet getreurd: als u onze veiligheidsdienst vrije toegang geeft tot uw burgers, dan knijpen wij een oogje dicht…
Of ze kunnen bewijzen dat de collectie illegaal is maakt weinig uit in het geval van de douane. Als ze enkel maar het vermoeden hebben kan het al nadelig voor je uitpakken. Terwijl de douane bezig is met het uitzoeken of jj iets strafbaars hebt gedaan vertrekt jouw vliegtuig.
Volgens mij is er juridisch niets aan de hand. Het auteursrecht regelt grosso modo twee exclusieve rechten: verveelvoudiging en openbaarmaking van werken. Van beide handelingen is geen sprake als ik de grens over ga met mijn mobieltje.
De verveelvoudiging heeft plaatsgevonden in Nederland en valt hier onder de thuiskopie-exceptie. In het land van bestemming vindt geen verveelvoudiging plaats. Ik luister het nummer via mijn koptelefoon, dus van openbaarmaking is ook geen sprake.
In hoeverre heeft het auteursrecht hier mee te maken? Als ik het me goed herinner gaat dat alleen over het verrichten van bepaalde handelingen, namelijk het kopiëren en openbaar maken. Als je een harde schijf de grens over neemt, verricht je toch niet een van die handelingen?
Ik bedenk me net dat het wellicht vergelijkbaar is met een namaakmerkkledingstuk mee de grens over nemen. In hoeverre bemoeit de douane zich daarmee?
Nou, volgens mij is sinds de zaak Manning élke CD met daarop een artiest in viltstift geschreven aanleiding dat je staatsgeheimen smokkelt…. http://gizmodo.com/5701089/how-a-burnt-lady-gaga-cd-helped-leak-thousands-of-intelligence-files
🙂 Desondanks vond niemand het bij de NSA verdacht dat hij rewritable CD’s bij zich had, kennelijk met allerlei muziek erop die mogelijk niet legaal gekopieerd zijn. En dat doet mij afvragen in hoeverre medewerkers van BREIN zelf zich aan de regels houden. Zouden ze echt alles gewoon legaal aanschaffen? Ik weet dat dit prima mogelijk is, want ikzelf koop ook gewoon wat ik leuk vind, in plaats van het te downloaden uit illegale bronnen. Maar dat is wel best prijzig en voor een beetje gezin met twee kinderen een tikkeltje duur. Zeker indien de ouders het al niet ruim hebben.
De douane is onderdeel van de belastingdienst. Ik weet niet hoever het reikt maar de belastingdienst mag toch gebruik maken van omgekeerde bewijslast? Geldt dit voor de douane dan ook niet? Mr. van Schijndel heeft hier over geschreven maar even snel scannend kan ik hier niets in vinden over auteursrecht. (link)
Bij twee bedrijven waar ik heb gewerkt staandaar procedure bij reizen buiten de EU: Laptop backup maken, verse image erop in land van aankomst via VPN backup terug zetten. Voor verlaten van het land via vpn weer backup maken en met tooltje de bestanden echt wissen.
Prive doe ik het ook zo, maar dan via een encrypted archive op een cloadservice.
Overigens een leuke voor de reizigers naar de US: http://www.techdirt.com/articles/20130212/02045321947/do-you-live-constitution-free-zone-us.shtml Je hoeft niet aan de grens te zijn om je laptop doorzocht te hebben.