Een rechter in New York heeft inbeslagname gelast van tientallen domeinnamen van het Chinese bedrijf Fengtao Software, las ik bij Ars Technica. Ook moeten hun socialmediaaccounts gesloten worden en mogen betalingsproviders geen zaken meer met ze doen. Dit omdat Fengtao DVD-rippingsoftware verspreidt. Maar eh, ook de .de, .cn en .jp domeinnamen?
The Register meldt dat het onder meer gaat om DVDFab.com, DVDFab.net, DVDFab.jp, DVDFab.de, Ray-ripper.us, Boooya.org en CopyBiuRay.us, plus hun accounts op Facebook, Twitter, Google+ en YouTube en oh PayPal, Visa, MasterCard en Amazon Payments mogen geen betalingen meer faciliteren voor het bedrijf. Ben je mooi klaar mee dan, want die bedrijven blijken allemaal keurig gehoor te geven aan een court order van een Amerikaanse rechter. Alle domeinnamen zijn offline voor zover beheerd door een Amerikaans bedrijf, de grote sociale jongens hebben de accounts bevroren en betalingen lijken te zijn gestopt. Buitenlandse registries (zoals .de en .jp) trekken zich niets van het verbod aan.
Kan dat zomaar? Ja, dat kan zomaar. De software van Fengtao is ontworpen om de CSS kopieerbeveiliging op DVD’s en BluRay discs te kraken, en dat is een overtreding van de Amerikaanse auteurswet. Om die overtreding te beëindigen, bepaalt de rechter nu dat alle diensten die bij de verspreiding van de software worden ingezet, daarmee op moeten houden. Een in het juridisch kader begrijpelijke maatregel. Maar het voelt wel als een wereldwijde machtsgreep van een Amerikaanse rechter.
Feit is dat een heel groot deel van het wereldwijde web in feite Amerikaans is. Amerikaanse wetten (en gewoontes en fatsoensnormen) zijn dan ook zeer beeldbepalend voor wat er wel en niet kan en mag op internet. En dat zie je ook bij deze zaak terugkomen.
Natuurlijk, uiteindelijk zijn het Amerikaanse bedrijven dus het Amerikaans recht geldt, maar als internationale bedrijven zó afhankelijk zijn van Amerikaanse diensten, is dat dan nog wel eerlijk? En als het dat wel is, moeten we dan niet eens op zoek naar een andere infrastructuur waardoor de invloed van één land niet zo gigantisch is?
(Natuurlijk zou die Fengtao software bij ons ook een probleem zijn gezien onze antikopieerbeveiligingskraakwetten, maar daar gaat het nu even niet om. Een Amerikaanse rechter bepaalt niet of iets bij ons verboden is, toch?)
Arnoud
Arnouf, volgens mij zijnde enige Amerikaanse online diensten waar we echt afhankelijk van zijn de betalingsproviders.
Als je niet voor een .com..net/.org domein gaat kan je gewoon bij een Europese registrar je domein betrekken (heb ik gedaan) en bij een europese hosting provider je server plaatsen danwel webhosting diensten afnemen (heb ik ook gedaan). Ik betaal via automatische incasso bij de nederlandse staatsbank 😉
Aangezien ik niets verkoop op mijn site en er ook geen reclame banners van een anerikaanse ad provider op staan, ben ik onafhankelijk van wat een Amerikaanse rechter er van vindt. (mijn site blokkeert ook zoveel mogelijk niet Europese IP ranges, omdat ik niets te maken wil hebben met andere wetten dan die in de EU).
Ik kom pas in de problemen als ik europawijd zaken zou willen verkopen. Voor alleen nederland, zou ik nog de betaal functies van de Nederlandse banken kunnen gebruiken, maar voor een universele methode die ik voor heel europa kan gebruiken, zou ik credit cards of paypal(achtige) methoden moeten toevoegen. En ik ken werkelijk geen enkele credit card die niet van een amerikaans bedrijf komt.
Inderdaad, volgens mij zijn inderdaad vooral de betalingsproviders het probleem: met uitzondering van iDeal zijn die voor zover ik weet volledig in usaniaanse handen. Zowel het circus rond wikileaks (waarin de paypals van deze wereld door de usgovt onder druk gezet werden om wikileaks te boycotten) als dit geven toch wel de indruk dat we als EU behoefte hebben aan een europese betalingsprovider.
Dat alleen is niet genoeg. Ik vrees dat we dan ook Europese partijen moeten gaan verplichten deze te ondersteunen. Europese CC verplicht accepteren als je ook Visa en Mastercard accepteerd bijvoorbeeld.
Waarom? Omdat ik in de Amerikaanse politiek een groot enthousiasme voor FATCA constructies constateer. En de Amerikanen als we dit niet doen de volgende constructie zullen uitrollen: Amerikaanse bedrijven mogen alleen zakendoen met bedrijven die zich aan de uitspraken van Amerikaanse rechters onderwerpen, zo niet dan wordt iedere transactie belast. Om te voorkomen dat er een schakel tussen wordt gezet om aan de wetgeving te voldoen geldt dat iedere schakel een verklaring moet afgeven dat ze dit doen, zit er 1 onderbrekeing in, dan wordt op het niveau van de amerikaanse onderneming iedere transactie belast.
Het gevolg: Ameikaanse instellingen zullen geen zaken meer willen doen met Europese bedrijven die niet naar de pijpen van de amerikanen dansen uit angst voor die boete/belasting. Europese bedrijven die met Amerikaanse bedrijven zaken willen doen (en dus alle banken) zullen hieraan gaan voldoen en we hebben nog geen onafhankelijke Europese betal;ingsprovider.
Als Europa echter verplicht om zaken te doen met de provider van de Europese Credit Card, dan is er geen keus meer en zal het op politiek niveau uitgevochten moeten worden. En het wordt een keer tijd dat we in de EU de VS de middelvinger tonen.
Je wil elke (nederlandse) webshop (die creditcards accepteert) verplichten om een contract af te sluiten met een derde partij en accoord te gaan met de voorwaarden van deze partij?
Ja, vermits de voorwaarden niet ongunstiger zijn dan een partij waarmee men al zaken doet.
Als de domeinen gewoon bij een Chinese registar staan kan een Amerikaanse rechter er niets mee. Als het bedrijf ervoor kiest om de domeinen in de VS te laten beheren is dat hun keuze.
Nederlandse rechters hebben er trouwens ook geen problemen mee om bevelen aan VS bedrijven te geven of ze zelfs dwangsommen op te leggen (Uber)
Die dwangsom is opgelegd aan Uber International BV te Amsterdam, een gewoon Nederlands bedrijf dus. En hij was voor activiteiten door Nederlandse chauffeurs, een evidente band met Nederland wat mij betreft.
Misschien kan Europa minitel weer afstoffen en dat aanbieden als alternatief voor Amerikaanse systemen. Met een beetje mazzel en veel publiek geld zijn we dan over 20 a 30 jaar op hetzelfde niveau als het Amerikaanse internet nu is.
Het amerikaanse internet?
Ja het onderliggende netwerk is op ARPANet gebaseer en Vint Cerf en Bob Kahn, beide Amerikanen, zijn degenen achter TCP/IP.
Maar wat iedereen vandaag als ‘het internet’ ziet is het World Wide Web en dat is toch echt het geesteskind van Tim -Berners-Lee een echte Engelsman en dus Europeaan, niet Amerikaan! Ook bedacht hij dit niet in de Verenigde staten, maar bij het CERN (Conseil Européen pour la Recherche Nucléaire).
Verder hebben de consumenten in Europa inmiddels veel betere internet verbindingen dan in de VS.
De claim dat het internet Amerikaans is, is populair in de VS en ze leggen graag hun wil op. Maar feit is dat ze dit alleen kunnen omdat de rest van de wereld het toelaat. Er is technisch niets dat Europa tegenhoud om een alternatief netwerk van DNS servers op te zetten. Kwestie van alle europeanen naar dat DNS netwerk laten verwijzen en aangezien het merendeel de DNS server automatisch van de provider doorkrijgt, heb je daar alleen maar de medewerking van de providers voor nodig.
OP dat moment kunnen de amerikanen xxx.com wel laten afsluiten door de amerikaanse registrar, maar als de Europese registrar xxx.com op zijn DNS netwerk ook heeft vergeven hoeft men alleen maar in de VS handmatig een andere DNS server te kiezen. Je kan zelfs als je een aanvraag krijgt die je niet kent, deze automatisch door laten sturen naar het huidige netwerk van DNS servers, waardoor jouw registraties voorang krijgen maar onbekende aanvragen doorgeleid worden.
Dat dit niet gebeurt (op grote schaal, er zijn wel eens partijen geweest met hun eigen TLDs) is omdat er geen goede reden voor is geweest. Maar dat wil niet zeggen dat dit nioet zo blijft als Amerika dictatortje gaat spelen op het internet.
De Amerikaanse markt is een grote. Maar op zich zou Fengtao er goed aan hebben gedaan om in dit geval Amerika uit te sluiten als klant. Dus bijvoorbeeld shipping naar USA niet mogelijk maken en/of op basis van IP geen verkoopsite tonen aan Amerika.
Je sluit dan wel een grote groep uit als klant, maar dat is nog altijd beter dan geen beschikking hebben over de diensten uit dat land, zoals Mastercard, de domainnamen, etc.
Ik ga er van uit dat in zo een geval, een Amerikaanse rechter die zich alsnog bevoegd acht, toch echt TE ver gaat.
Los van het vrij evidente gegeven dat America veel meer judische macht heeft over het Internet dan welk ander land (vanwege het grote aantal Amerikaanse bedrijven die een cruciale rol spelen), vond ik voordat dit stukje in het oorspronkelijke TorrentFreak artikel merkwaardig:
“It was not my intention to sweep within the Preliminary Injunction lawful conduct, i.e. entirely extraterritorial conduct. However, Defendant’s recalcitrant persistence in accessing the United States market makes clear to me that no more narrowly-tailored relief would be effective,” the Judge writes. Volgens mij erkend de rechter hier dat de DMCA inderdaad enkel in Amerika van toepassing is. Vervolgens constateert de rechter dat DVDFab zich niet netjes gedragen heeft en dat daar alleen effectief tegen opgetreden kan worden door te besluiten de DMCA internationaal toe te passen.
Die kronkel kan ik eerlijk gezegd niet helemaal volgen. Als de wet niet adequaat is in het dienen van een doel, dan kan een rechter ertoe besluiten om die reikwijdte van die wet te vergroten? En ik maar denken dat het aanpassen van wetten een politiek proces was.
Uiteraard snap ik ook wel dat TorrentFreak zijn best doet om een specifieke draai te geven aan dit verhaal, maar de zinsnede die zij uit het vonnis geciteerd hebben blijft toch wel opmerkelijk. Dat een Amerikaanse rechter handelt in het belang van Amerika, daar kan ik nog wel in komen. Maar een alternatieve uitleg aan een nationale wet geven omdat je anders niet een doel kan bereiken, lijkt me toch wel erg veel op “voor eigen rechter spelen”.
Inderdaad.
Dit is de reden waarom we Bitcoin nodig hebben. CSS-krakers zijn lang niet de enige slachtoffers van het Amerikaanse regime. Wikileaks is een bekend voorbeeld, maar erotische dienstverleners schijnen ook continu problemen te hebben met creditcard-betalingen.
Je schrijft dat .de en .jp geen gehoor geven aan het bevel van de Amerikaanse rechter; het DNS functioneert dus blijkbaar nog een beetje. Ik ben trouwens wel benieuwd hoe the Pirate Bay hun .org-adres in de lucht blijven houden. Mocht DNS gaan falen, dan zou Namecoin een robuster alternatief kunnen zijn: bij Namecoin worden namen gewoon first-come-first-serve uitgegeven, zonder de mogelijkheid van confiscatie of politieke/juridische inmenging.