Mag je de Twitter API scrapen voor wetenschappelijk onderzoek?

| AE 8877 | Intellectuele rechten | 9 reacties

twitter-agent-politieEen lezer vroeg me:

Deze meneer heeft een mooie data-analyse gemaakt van Donald Trump zijn tweets: Trump zelf gebruikt een Android-apparaat en een ghostwriter nuanceert de boel vanaf een iPhone. Daarbij vroeg ik mij af of dit zomaar mocht. Twitter zegt van wel bij onderzoeksdoeleinden (onder bepaalde voorwaarden). Zoals dat je je dataset niet mag delen met anderen, wat het weer moeilijk maakt voor écht onderzoek.

Op het eerste gezicht zou je zeggen dat onderzoek op Twitterberichten geen probleem zou zijn. Onderzoek op basis van krantenberichten is al decennia oud en geen probleem. En wat is Twitter nou anders dan een krant, zij het sneller en korter en met megaveel meer berichten?

Nou ja, om er eens eentje te noemen: Twitter is een dienst, en een krant is een product. Kranten kun je dan ook legaal inzien vanuit allerlei plekken, zoals bibliotheken, zonder dat daar allerlei gebruiksvoorwaarden gelden. Natuurlijk is het kopiëren van krantenberichten auteursrechtelijk een probleem, maar onderzoeken welke artikelen in Nederlandse kranten door ghostwriter zijn geschreven, is volgens mij volstrekt legaal.

Bij Twitter ligt dat anders. Twitter is een dienst, en kan daar voorwaarden aan verbinden. Die hebben ze dan ook, maar ik kan er geen specifieke regels over wetenschappelijk onderzoek in vinden. Deze API licentie gaat primair over het kunnen vertonen van tweets in je eigen dienst, eventueel licht gemasseerd om ze passend te krijgen. Het is bijvoorbeeld expliciet verboden de berichten op te slaan, wat onderzoek al bemoeilijkt – helemaal voor het verifieerbaar maken van je onderzoek want je mag de dataset dus niet vrijgeven.

Op zich is dat legaal. Een dienstverlener mag zelf weten wat ze toestaat met de resultaten van haar dienst, er is geen regeling zoals de auteursrechtelijke uitputting die bepaalt dat beschermde producten zoals boeken of kranten vrij bruikbaar zijn voor legale verkrijgers.

In de praktijk lijkt het wel mee te vallen. Ik heb nog nooit gezien dat Twitter een sommatie stuurde naar een researcher, en kan me dat (afgezien van research dat de servers overbelast) ook eigenlijk niet voorstellen. Twitter zou er weinig mee te winnen hebben en veel te verliezen. Maar afhankelijk zijn van een welwillende opstelling van een dienstverlener is natuurlijk wat anders dan iets mógen.

Arnoud

Deel dit artikel

  1. Ik heb nog nooit gezien dat Twitter een sommatie stuurde naar een researcher, en kan me dat (afgezien van research dat de servers overbelast) ook eigenlijk niet voorstellen.

    Dat ligt eraan hoe je ernaar kijkt. Het mag dan geen sommatie zijn, maar Politwoops is wel degelijk afgesloten door Twitter – en dat zou ik toch echt onder onderzoeksdoeleinden scharen, net zoals dat het geval zou zijn bij aggregratie van fysieke krantenknipsels met uitspraken van politici.

  2. Ik begrijp het niet. Het gaat hier toch om openbare tweets? Twitter stelt die toch beschikbaar aan iedere internetgebruiker, en niet alleen aan mensen die een account hebben aangemaakt?

    Ik heb zelf geen Twitter-account, maar ik bekijk wel eens tweets. Ik kan deze bekijken zonder akkoord te zijn gegaan met gebruiksvoorwaarden o.i.d.; er is zelfs geen “I agree” knop langsgekomen. Misschien is er wel ergens een heel klein linkje “algemene voorwaarden”, maar alleen het feit dat ik een site bezoek betekent nog niet dat ik akkoord ben met de algemene voorwaarden van die site, al is het maar omdat je eerst de site moet bezoeken voordat je je überhaupt kan informeren over de inhoud van de algemene voorwaarden. Ik zie de algemene voorwaarden meer als eenzijdige mededeling van “dit vinden wij een redelijke manier om met elkaar om te gaan”. Die redelijkheid valt altijd te betwisten. Voor zover het bestaan van algemene voorwaarden überhaupt juridisch effect heeft t.o.v. een situatie zonder algemene voorwaarden, waarin ook redelijkheid wordt verlangd, zou dat effect helemaal in het voordeel van de site-bezoeker moeten zijn. Het zelfde geldt voor alle eenzijdige verklaringen.

    Ik vind de afhankelijkheid van Twitter als dienstverlener toch wel een nadeel. Ik zou liever een Twitter-achtig systeem zien dat op een Bittorrent-achtige manier tweets verspreidt. Waarom zou een centrale dienstverlener voorwaarden mogen stellen aan het gebruik van tweets? Wat mij betreft is dat misbruik van een machtspositie, en een reden om van de machthebber af te willen.

Laat een reactie achter

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren en <em> en <strong> voor italics en vet.

(verplicht)

Volg de reacties per RSS