Ik heb een pakketje van de buren stukgemaakt, ben ik nu aansprakelijk?

Een lezer vroeg me:

Help! Ik ben zo stom geweest een pakketje voor mijn buren een paar huizen verderop aan te nemen. Natuurlijk zat er iets breekbaars in, natuurlijk heb ik het op z’n kant gezet en natuurlijk sprong de kat er tegenaan waardoor het stuk is (de “krák” van porselein was niet te missen). Ik leef niet zo goed met deze buren, dus hoe groot is mijn probleem nu?
We hebben het al vaker over pakketjes en boze buren gehad, en het blijft een lastige combinatie. Pakketjes niet aannemen tenzij je zéker weet dat je goed zit met je buren blijft mijn devies. Maar goed, je wil vriendelijk zijn, je wist even niet wat te zeggen toen je je eigen pakketje kreeg en “ach mag ik deze ook meteen even afgeven” erbij hoorde: kan gebeuren.

De hoofdregel uit de wet is natuurlijk dat de webwinkel moet zorgen dat het pakket bij de besteller (de buur dus) terecht komt. Dat is nu niet gelukt, dus de buur kan gaan klagen en de webwinkel kan het dan opnieuw sturen. Praktisch gezien zal de winkel zeggen: uw buurman van nummer 7 heeft het pakket, gaat u daar maar langs. Dat is dan geen fijn gesprek, maar ik zie geen juridische claim die de buur van verderop bij de buur van nummer 7 kan leggen.

Iets anders wordt het wanneer de buur bij de winkel meldt dat de buurman van nummer 12 het stukgemaakt heeft. In hun onderlinge relatie verandert dat niets: of het nou de postbode of de buurman was, is immers niet relevant. De webwinkel moet zorgen dat het pakket aankomt. Maar voor de webwinkel kan het interessant zijn om toch eens een aansprakelijkheidsstelling eruit te gooien (afhankelijk van waarde en wat z’n verzekeraar zegt, natuurlijk).

Waar ik dan even mee zit, is welke juridische hoedanigheid je precies hebt als buurman van nummer 12. Voor de hand ligt bewaarneming, je krijgt iets waar je op past totdat de eigenaar het weer wil hebben (art. 7:600 BW):

Bewaarneming is de overeenkomst waarbij de ene partij, de bewaarnemer, zich tegenover de andere partij, de bewaargever, verbindt, een zaak die de bewaargever hem toevertrouwt of zal toevertrouwen, te bewaren en terug te geven.
De bewaarnemer moet bij de bewaring de zorg van een goed bewaarder in acht nemen, staat dan in artikel 7:602. Schendt hij die zorgplicht, dan moet hij de schade vergoeden. Alleen: dit zou impliceren dat je als buurman een contract sluit met de webwinkel. Dat voelt wat gekunsteld, nog los van het feit dat je het artikel niet terug gaat geven aan de webwinkel maar aan de buur. Het past dus niet helemaal bij wat de wet zegt, maar het lijkt er best veel op – de postbode vraagt je namens de afzender om dit pakket aan te nemen zodat de ontvanger het kan ophalen.

In zo’n situatie zou ik dan zeker even met je eigen verzekeraar contact opnemen, want als de webwinkel zich echt meldt met een claim dan is dat een zakelijk geschil over aansprakelijkheid dat een consumentenverzekeraar gewoon kan oppakken. Maar de boze buur heeft niets te claimen bij jou.

Arnoud

40 reacties

  1. Niet het meest nette om te doen, maar hoe gaat een partij aantonen dat jij het hebt gebroken en het niet al gebroken was toen je het kreeg.

    Het is volkomen geloofwaardig dat jij een pakketje dat niet voor jou is niet opent en dus niet hebt kunnen constateren dat het danwel kapot was toen je het ontving. Uiteindelijk is de verkoper verantwoordelijk dat het heel bij de koper komt en als die wil stellen dat de buurman het kapot gemaakt heeft zal die dat ook moeten bewijzen. Wie stelt, bewijst.

  2. Het lijkt mij toch voor de hand liggender om de Postbezorger aansprakelijk te stellen. Die heeft immers zijn werk uitbesteed aan een niet-professional, die hij ook nog eens niet betaalt. Vind je het dan gek als er dingen fout gaan? En dat alleen zodat hij niet -zoals het doorgaans hoort-, een tweede keer op bezoek komt.

    Ik zou zeggen dat de webwinkel enkel de Postbezorger kan aanspreken. En dat de Postbezorger op zijn beurt, de buurman kan aanspreken.

    Als je als freelancer een klus aanneemt, en je besteedt die stiekem uit aan je buurjongen, voor een kratje bier… Dan kan de opdrachtgever toch ook niet die o zo domme sql-injectie op de login van de voorpagina direct op de buurjongen verhalen?

  3. Pakketbezorgbedrijven kunnen kennelijk erg makkelijk onder hun zorgplicht uitkomen door te zeggen dat het niet goed genoeg verpakt was. Als het immers goed genoeg verpakt was, dan kon het niet zo makkelijk beschadigd raken. Waarom zouden er andere normen gelden voor de buurman die het pakketje aan nam, dan voor de pakketbezorger?

    De pakketbezorger heeft waarschijnlijk algemene voorwaarden en een contract met de webshop waar dit allemaal expliciet instaat. Aangezien er geen overeenkomst op papier staat tussen de buurman en de webshop zou je terugvallen op wat normaal en te verwachten is. Hoe onredelijk sommige mensen het ook vinden, het is industriebreed de standaard dat de vervoerder schade niet vergoed tenzij er er betaald is voor een extra verzekering. De buurman is niks betaald, er is dus geen verzekering bij de buurman afgesloten en dus hoeft hij niks van de schade te vergoeden.

    Als deze redenatie onredelijk is met betrekking tot de buurman, waarom is die dan wel redelijk bij pakketbezorgers? Ik had een monitor teruggestuurd naar een webshop (webshop regelde de bezorger die de monitor kwam ophalen). Vervolgens kwam deze beschadigd aan en werd er niks vergoed voor de verzendschade vanuit de bezorger of voor de reparatie vanuit de webshop, ookal deed de monitor het niet meer voordat hij verzonden werd. Er zat immers een glasplaat in de monitor en dus had ik hem moeten verpakken onder de normen voor glas, aardewerk of porselein die ergens diep op de website van de bezorger staan. Dat de deuk zo groot en hard was dat zelfs het aluminium frame van de monitor verbogen was, zagen ze even voor het gemak over het hoofd.

    1. Ik vermoed dat er een verschil zit tussen een bewaarnemer en postbezorger die onder een overeenkomst van opdracht werkt waarbij hij bij de zakelijke afzender zijn aansprakelijkheid mag beperken. (Dit heeft verder niets te maken met de rechten van de consument-ontvanger.)

      Daarnaast is in het recht eerlijkheid vaak eerder een nadeel dan een voordeel.

  4. Ik weet niet precies wat TS heeft gedaan, maar als iets op zijn kant staat en het breekt bij kantelen is her slecht verpakt, en snap ik niet hoe het sowieso heel is aangekomen bij de behulpzame buur. Heeft de kat het ook nog eens van de tafel gemikt?

  5. Ik denk dat de juridische hoedanigheid van de buurman op nr 12 die van zaakwaarnemer is. Hij heeft zich immers op redelijke grond ingelaten met de belangenbehartiging van buurman 7, zonder dat deze een overeenkomst hebben gesloten, zie art. 6:198 en verder van het Burgerlijk Wetboek waar dit (de zaakwaarneming) geregeld is . Hij is dan verplicht de nodige zorg te betrachten en ik denk dat hij dat ook heeft gedaan, immers als het pakketje zo slecht verpakt was dat de inhoud bij een naar ik aanneem klein ongelukje al stuk gaat, was dat naar alle waarschijnlijkheid bij iedere ontvanger gebeurd. Van bewaarneming is m.i. geen sprake omdat in dat geval de bewaarnemer (buurman 12 ) het pakketje na afloop van de bewaartermijn had moeten teruggeven aan de bewaargever (de bezorger) en niet aan een ander (buurman 7).

    1. Ja, dat punt van bewaarneming zit ik ook mee. Naar de letter moet het ’terug’, hoewel ik zou zeggen naar de webwinkel (de eigenaar immers) en niet het postbedrijf. De buur wordt pas eigenaar bij ontvangst.

      Zaakwaarneming klinkt ook logisch. Het enige ‘nadeel’ voor de vraagsteller is dat er nu een rechtsverhouding tussen hem en de gevreesde buur van nummer 7 is ontstaan.

    2. Behartig je de belangen van de buurman door een pakje aan te nemen? Volgens mij neem je het pakketje eerder aan om de bezorger van dienst te zijn dan om de buurman te helpen, zeker in het verhaal in de blog waar de buren elkaar niet kunnen luchten. Ik zou pas van zaakwaarneming spreken als je een pakje bij de buren in de tuin ziet staan en dat even binnenhaalt, bijvoorbeeld omdat het begint te regenen of omdat er in jouw wijk veel wordt gestolen.

  6. Hoezo zou het naar de webwinkel terug moeten aan het einde van de bewaartermijn? Bij een normale, overeengekomen bewaarneming doet het er immers niet toe wie de eigenaar van de zaak is. Dat hoeft de bewaarnemer gelukkig dan niet uit te zoeken. Niet wanneer hij het aanpakt en ook niet wanner het terug moet, gewoon aan degene die het hem heeft gegeven.

    En er is inderdaad een verbintenis ontstaan tussen buurman 7 en 12. Sowieso niet uit overeenkomst (want 7 en 12 hebben niets afgesproken), dan resteert dan onrechtmatige daad (dat zal nummer 7 betogen als het zover komt) of een verbintenis uit Titel 4 van Boek 6. En uit dat setje van Titel 6.4 (onverschuldigde betaling/onrechtvaardige verrijking/zaakwaarneming blijft alleen de laatste over denk ik.

      1. Nee toch?

        Bij “gekregen” denk ik aan gift/schenking – maar dat zal het zeker ook niet zijn. Buurman 12 heeft een pakketje in ontvangst genomen van een bezorger (een zzp-er c.q. werknemer van/bij Post NL/DHL/whatever). De postbezorger is hulppersoon in de overeenkomst tussen de webwinkel en de geadresseerde Buurman 7. De vraagsteller (buurman 12) heeft geen overeenkomst met de webwinkel, noch met buurman 7.

      1. In praktijk wordt het gegeven aan hem. De meeste bezorgers zijn niet echt “correct” in hun taalgebruik.

        Zelfde is achterlaten pakjes aan de deur (in een voortuin). Geen probleem voor een pakje van 20 euro, maar als dat ettelijke 100’en euro is…

      2. Ik denk dat Alain in de war is met ongevraagde toezending, maar dat is hier niet aan de orde omdat de buurman om te beginnen al niet de geadresseerde is.

        Vaak zal de buurman of buurvrouw ook tekenen (ik weiger overigens pakketjes voor de buren waarvoor ik moet tekenen), maar het probleem blijft dan van de verzender dat het nog niet bezorgd is en er een tussenpersoon bij komt waar hij geen relatie mee heeft. Als de buurman blijft volhouden dat hij het pakketje niet heeft lees ik de wet toch echt zo dat de het niet ontvangen is en dat de verkoper nog niet aan zijn verplichting heeft voldaan. Als koper heb je hier niets mee te maken. Dus ruzie met de buren? Probleem van afzender, dus lever maar opnieuw of ik haal via CC geld terug. Buurman heeft wel een probleem met de verkoper als hij getekend en gelegitimeerd heeft natuurlijk.

        Ongevraagde toezending uit de oude doos: Onze hele straat kreeg jaren geleden een herdenkingsmunt toegezonden. In de begeleidende brief stond dat we die mochten houden als we een abonnement voor 12 munten oid afsloten. Na een week zou er iemand binnen een bepaald tijdvak langs komen om de ongewenste munten weer op te halen, of we dan konden zorgen dat er iemand was.

        Een aantal in de straat heeft afgesproken die envelop met munt bij het vuil te doen, daar waren ze niet blij mee toen ze het kwamen halen. “Reclame ‘aan de bewoner van dit pand’ gooien wij ongelezen weg”

        1. Nou ja, als de buurman tekent voor ontvangst dan staat volgens mij wel vast dat het pakket aangekomen is. Dat briefje met handtekening is immers een onderhandse akte (art. 157 Rechtsvordering) en dus dwingend bewijs. Dus ontkennen zonder argumentatie zal de buurman niet redden.

          Bestaat dat nog steeds, van die munten? Staat al járen in de wet…

          1. Dat was ook jaren geleden, ergens in de jaren 90, vandaar de oude doos 🙂 Ze waren niet blij met een hele rits aan verloren zilveren munten… maar ja als je zo dom was om dat in een reclame post te stoppen verdiende je niet beter.

            En weer on topic: Het is aangekomen bij de buren, niet bij degene die het besteld/gekocht heeft. Misschien moet ik het iets preciezer zeggen: Het pakket is ergens aangekomen, maar de levering heeft niet plaats gevonden. Dus richting koper blijft de verkoper nalatig en kan deze de klant niet naar de buurman gaan wijzen, hij zal moeten leveren en zelf daar aankloppen. Wellicht dat het iets anders is als jij zelf hebt gekozen voor levering bij de buren als je niet thuis bent. Maar als de verkoper die optie kiest is het zijn verantwoordelijkheid.

  7. Begint het niet bij de verzender die het pakketje deugdelijk moet verpakken alvorens het met een pakketbezorgdienst wordt meegegeven? Als je iets breekbaars met een bezorgdienst meestuurt, dan lijkt het mij aan de verzender om de juiste voorzorgsmaatregelen te treffen zodat het pakketje de reis overleefd; je mag er van uitgaan dat het algemeen bekend is dat breekbare spullen bij vervoer stuk kunnen gaan… Dat lost niet direct het probleem van de ontvangende buur op, maar helpt wellicht wel bij de “schuldvraag”. Als de inhoud van een pakketje stuk gaat omdat de kat er tegenaan springt, is het gewoon niet deugdelijk verpakt door de verzender.

  8. Arnoud, hoe zit het eigenlijk als de inhoud ervan een behoorlijke waarde had en heb object onvervangbaar is? Laten we even aannemen dat het een unieke vaas was, ontworpen door Andy Warhol, en er is geen andere van. Dan kun je niet zeggen “de winkel is verantwoordelijk voor de levering, dus die stuurt maar een nieuwe”.

    1. Ik heb even voor je gecheckt, maar warhol-vazen.nl heeft ook tegen meerprijs de bezorgoptie “gepantserde wagen met politiebegeleiding”. Kost wel wat knaken extra maar dan heb je ook wat. Nadeel is dan wel weer dat je op het afgesproken bezorgmoment echt thuis moet zijn.

    2. Als een webshop niet in staat is het bestelde te leveren (zoals een uniek product), zal deze het geld moeten terugbetalen. Dat lijkt me dus geen probleem. Vervelender wordt het als de verzender niet een webshop is maar een particulier. Je krijgt dan van het postbedrijf hooguit de verzekerde waarde terug en als het geen verzekerde zending betreft heb je pech, ben ik bang.

  9. De buurman is geen bewaarneming aangegaan met de winkel. Bewaarneming is een overeenkomst soort en een overeenkomst vereist dat er een aanbod wordt gedaan door de winkel. Voorzover hier al een aanbod wordt gedaan, wordt dat aanbod niet door de winkel gedaan.

    Er is eveneens geen sprake van zaakwaarneming. Zaakwaarneming vereist een redelijke grond om je in te laten met het belang van een ander. Dat de ontvanger niet thuis was maakt niet dat je een redelijke grond hebt om je te bemoeien met het belang van de ontvanger (handelen alsof je door hem bent aangewezen om het pakket in ontvangst te nemen). Hier is echt meer voor nodig. Bovendien, de regel is dat de winkel aansprakelijk is totdat het pakket is ontvangen door de koper of een persoon die hij heeft aangewezen. Deze uitleg van zaakwaarneming (de lage drempel om je met andermans belang in te laten) kan geen stand houden.

    1. Ik zou zeggen dat de postbezorger hier namens de afzender (de winkel) het aanbod doet, ik vind het niet raar dat een bezorger als bevoegd vertegenwoordiger gezien wordt (3:35 BW) voor het afhandelen van bezorging. Maar goed, blijft het punt van het “terug” geven uit de wet waardoor het spaak gaat.

      De redelijke grond zou dan moeten zijn dat de postbezorger het vraagt. Maar dat zou ook betekenen dat als jij vraagt “wil je mijn planten water geven tijdens mijn vakantie” dat er dan zaakwaarneming ontstaat. Dat lijkt me niet. Dus nee, daar heb je gelijk in, geen zaakwaarneming. Ben dan wel nieuwsgierig, welke rechtsfiguur is ontstaan toen de buurman het pakket aannam? En zie jij enige zorgplicht voor deze man?

      1. Als de vervoeder bevoegd is om namens de verkoper een aanbod te doen, dan is dat het aanbod om als hulppersoon op te treden. Ik vermoed alleen dat deze bevoegdheid niet wordt afgesproken in de praktijk.

        De verkoper is met de verkoper de verbintenis aangegaan om een product te bezorgen bij de koper. De verkoper schakelt een vervoeder in om deze verbintenis na te komen. De vervoeder spreekt met de verkoper af dat hij het pakket ook bij een buurman mag afleveren. De verkoper heeft op dat moment (nog) niet beantwoord aan zijn verbintenis. Dat laatste stukje moet dan door de buurman worden verzorgd. Hierbij geldt dezelfde zorgplicht.

        Bij het ontbreken daaraan kom je uit op de onrechtmatige daad. De zorgplicht die daar bij hoort is om voor behoudt van het pakketje te zorgen. Deze zorgplicht is in de wet op diverse plekken verankerd in de wet, waaronder ook titel 7.1 BW. Jurisprudentie laat zien dat snel wordt beantwoord aan deze plicht. Als de buurman wist niet dat er porselein in het pakket zat, dan is hij niet aansprakelijk voor de schade.

        1. De buurman die het pakketje aanneemt, wordt een hulppersoon van de webwinkel? Oef, dat kan maar voelt nodeloos gecompliceerd. En dan trek je de zorgplicht van de bezorgtaak van de winkel (art. 7:11 BW) dus door naar de buurman, een privépersoon die zonder vergoeding of toezicht te werk gaat. Dat schuurt bij mij een beetje, maar ik heb geen tegenargumenten.

          Wat is er precies onrechtmatig dan? Want als de buurman volgens jouw constructie werkt, dan is hij bezig met uitvoering van een overeenkomst en dus wanprestatie, géén OD. En als hij hulppersoon van de professioneel handelende winkel is, geldt voor hem dan niet dezelfde mate van zorg en “had moeten weten” als voor de webwinkel zelf?

          1. Gecompileerd? Die bewaarneming constructie is gecompliceerd. De hulppersoon winkel/vervoerder is recht toe recht aan.

            Nee, de zorgplicht als omschreven in artikel 7:10 lid 4 BW toegespitst op de situatie en op impliciete contractuele basis.

            Wat ik zeg is dat je die zorgplicht ook bij de onrechtmatige daad (catch all) tegenkomt en het dus niet uitmaakt welke route je neemt.

            1. Bewaarneming voelt voor mij logisch, want je néémt iets in bewaring, je gaat daar op passen en je geeft het aan de eigenaar. De enige complicatie is dat degene die het komt halen, op dat moment nog niet de eigenaar is maar pas zodra jij het geeft. Waarom vind jij het zeer geocmpliceerd?

              Ik snap de route met de OD niet. Wat is dan onrechtmatig? Het breken? Maar als ik een zaak zonder rechtsgrond onder me heb (dus geen hulppersoon, geen bewaarneming, niets) waarom ben ik dan gehouden voor deze zaak te zorgen? Stel ik vind het pakketje op straat of in de tuin en ik neem het mee. Op grond waarvan moet ik dit pakketje zorgvuldig behandelen?

              1. Laten we de eerste formele logica, ontwikkeld door Aristoteles, toepassen: syllogisme of syllogistiek. Majorpremisse: bewaarneming is de overeenkomst waarbij de ene partij, de bewaarnemer, zich tegenover de andere partij, de bewaargever, verbindt, een zaak die de bewaargever hem toevertrouwt of zal toevertrouwen, te bewaren en terug te geven. Minorpremisse: de buurman verbind zich niet om het goed terug te geven. Conclusie: het is geen bewaarneming.

                Je oplossing is complex, omdat het niet elegant is. Je logica zou eenvoudig moeten zijn, maar kan dat niet zijn. Je haalt bewaarneming er bij vanwege je emotie en noemt dat logica. Als enkel het bewaren voldoende zou zijn om van bewaarneming te spreken, dan is alles bewaarneming. De overeenkomst tussen de vervoeder en de verkoper is dan ook bewaarneming. Immers, ook de vervoeder neemt het pakket in bewaring. Maar hiermee wordt bewaarneming wel zover opgerekt dat de aard van bewaarneming significant anders wordt.

                De onrechtmatige daad komt met een ingebakken ongeschreven zorgvuligheidsnorm. Immers, een doen of nalaten in strijd met hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijk verkeer betaamt is onrechtmatig. Deze norm is in artikel 7:10 lid 4 BW geformuleerd als de plicht om als een zorgvuldig schuldenaar voor het behoud te zorgen. Deze norm is in artikel 7:602 BW als de plicht de zorg van een goed bewaarder in acht nemen. Maar het is dezelfde zorgvuligheidsnorm. Deze zorgvuligheidsnorm wordt ook niet geschapen door artikel 7:10 lid 4 BW of artikel 7:602 BW, maar is daarin enkel gecodeerd. Het niet in acht nemen van die zorgvuligheidsnorm is onrechtmatig, omdat je dat naar de maatschappelijke maatstaven wel had moeten doen. Als je dat niet wilt, dan had je het pakketje niet moeten aannemen.

                1. Ik begrijp er niets meer van. Hoezo kom ik vanuit emotie? Ik neem bewaarneming omdat wat ik zie, is dat persoon A een pakket aan B geeft, B zal daarop passen en daarna gaat het pakket naar de rechtmatige eigenaar. Daar is weinig hysterisch aan volgens mij. En zoals ik zelf al zeg, het past niet goed omdat het niet terug gaat, zoals de wet vereist. Maar ik begrijp echt niet waarom dit dan “complex” is, en een tautologie (“omdat het niet elegant is”) is dan natuurlijk wat mager. Het gaat er natuurlijk om dat de buurman toezegt het te bewaren (“ach wilt u dit aannemen voor nummer 12?” “eh tuurlijk geen probleem”) en ik heb niet het gevoel dat het raar is om daar een aanbod en aanvaarding in te zien. Maar ik begrijp dat jij erg in je emotie zit, dus ik haak af.

                1. wie de eigenaar van het pakketje is, doet voor de bewaarnemingsovereenkomst niet ter zake. Je zit in dit geval inderdaad met het probleem aan wie moet je teruggeven, en als dat niet aan de bewaargever is, is er naar letter van de wet geen sprake van bewaarneming ex 7:600 BW e.v.. Dus die valt af.

                2. als ik een pakketje vind op straat en neem het mee, dan geldt artikel 5:3 lid 3 BW: de vinder is verplicht voor bewaring en onderhoud zorg te dragen (als hij besluit het pakje niet naar de gemeente te brengen die dan voor bewaring zorg moet dragen). Doe je dat niet goed, dan kun je m.i. ook onrechtmatig handelen richting de eigenaar van het pakketje, je schendt immers een wettelijke zorgplicht.

                Zaakwaarneming zou m.i. nog het meest erop lijken, maar daar is niet geregeld wat rechtens is als de zaakwaarnemer schade veroorzaakt. Misschien simpelweg omdat de wetgever heeft gedacht dat je dan terug moet vallen (gezien het gesloten systeem van verbintenissen) op onrechtmatige daad -“catch all” om met Alex de Kruijff te spreken. Er is immers schade ontstaan.

                Als iemand (webwinkel/buurman 7) buurman 12 ex 6:162 in rechte aanspreekt zal de rechter wellicht wel concluderen dat er sprake is van onrechtmatige daad (het pakketje ging immers stuk bij buurman 12), hij draagt risicoaansprakelijkheid voor zijn kat, maar dat de schade vervolgens voor (het overgrote deel) toch niet voor zijn rekening komt, gezien bijvoorbeeld de kennelijk ondeugdelijke verpakking of , als het zo waardvol is dat de webwinkel de bezorger betere instructies had moeten geven : geen burenbelevering toegestaan.

                Deze casus is een erg leuke voor een tentamen rechten!

  10. Arnoud,

    Je laat jezelf nu kennen. Je schrijft zelf dat bewaarneming voor jou logisch (= op juiste redenering berustend) voelt (= op innerlijke beleving berustend = op emotie berustend). Het voelt voor mij net zo logisch dat de vervoerder toezegt het pakket te bewaren (“ach wilt u dit aannemen voor de Arnoud Engelfriet, Jollemanhof 12 (1019 GW) te Amsterdam?” “maar natuurlijk, wilt u dat wij vragen om een handtekening wanneer wij het pakket aan Arnoud ’teruggeven’?”) Wat de bewaarnemer niet doet en de buurman wel is afleveren: het in bezit stellen van de zaak.

    Je geeft aan dat je een tautologie (niet elegant) wat mager vind. Vanuit de emotie beredeneerd (oxymoron): voor mij voelt het aan alsof je probeert te verdedigen dat Mercurius, Venus, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus, Neptunus en Mars om de Aarde draait en dat de Aarde weer om de Zon draait. Complex en ingewikkeld. Het tegenovergestelde van eenvoudig en elegant: alle planeten draaien om de Zon.

    Alex

    Een emotie is een innerlijke beleving of gemoedsbeweging zoals geluk, vreugde, angst, boosheid, verdriet en kan door een situatie of gebeurtenis worden opgeroepen. Gevoelens kunnen ook spontaan opkomen. Emoties zijn subjectieve belevingen en gaan samen met lichamelijke reacties, gelaatsuitdrukkingen en gedrag. (Wikipedia)

    lo·gisch (bijvoeglijk naamwoord, bijwoord; vergrotende trap: logischer, overtreffende trap: meest logisch of logischt) 1. volgens de logica; op juiste redenering berustend: een logische gevolgtrekking; dat is nogal logisch spreekt vanzelf (Van Dale)

  11. INDIEN (en daar is blijkbaar nog lang niet iedereeen het mee eens) het een bewaarneming zou zijn, moeten we misschien ook eens kijken naar ‘verbindt’ in artikel 600.

    Sowieso is bewaarneming een inspanningsverbintenis, niet een resultaatsverbintenis

    In afwezigheid van een geschreven contract moet je de verbintenis interpreteren zoals de partijen bedoeld hebben, en het lijkt me sterk dat de buurman bedoeld heeft verantwoordelijk te zijn voor schade als het pakje per ongeluk zou omvallen.

    Ik zie dan ook niet in hoe de ‘bewaarnemer’ aansprakelijk zou kunnen zijn, en waarom hij zijn verzekeraar zou moeten inschakelen.

    Ook is art 701 lid 3 interessant: ‘De bewaargever moet aan de bewaarnemer de aan de bewaring verbonden onkosten vergoeden, voor zover deze niet in het loon zijn begrepen, alsook de schade die de bewaarnemer als gevolg van de bewaring heeft geleden.’

    Als er dus al te vergoeden schade zou zijn, moet de bewaargever die vergoeden, niet de bewaarnemer of zijn verzekeraar.

    1. Beste cg

      De overeenkomst van bewaarneming is echt een resultaatsverbintenis. Als ik mijn fiets in de bewaakte fietsenstalling stal, daarvoor betaal en ik kom na 2 uur mijn fiets ophalen en constateer dat mijn fiets er niet meer is, dan komt de stallingsbeheerder niet weg met “Sorry, maar ik heb wel mijn best gedaan, doei”. In tegenstelling tot de inspanningsverbintenis: klassiek voorbeeld: de chirurg moet zijn best doen om je naar beste kunnen te opereren, maar garantie geven dat de operatie slaagt kan hij niet)

      De schade die jij bedoelt gaat om de schade die de bewaarnemer lijdt. Bijvoorbeeld: ik geef mijn mijn zeecontainer met chemicaliën aan jou in bewaring (zeg voor € 100 per dag die ik netjes aan jou betaal) , maar mijn container blijkt te lekken en vervuilt jouw terrein, de saneringskosten bedragen € 100.000,00, die kosten/schade moet ik dan aan jou vergoeden.

      1. Maar ik denk toch dat de meeste fietsenstallingen een overeenkomst hebben (waar je stilzwijgend mee instemt als je fiets daar neerzet) dat diefstal zonder meer niet meteen leidt tot schadevergoeding. Wat we in het dagelijks spraakgebruik een bewaakte fietsenstalling noemen, is dat wel een bewaarneming? Ik twijfel eraan, volgens mij is het eerder het verhuren van een stalplaats met een beperkte mate van toezicht om te voorkomen dat er al te veel gespuis rondhangt en dat mensen met een op slot staande fiets langs de hoofdingang weglopen, meer niet.

        Bij de meeste fietsenstallingen staat de ‘bewaker’ er niet voor de bewaking, maar om de vergoeding voor het ter besckikking stellen van een plaats te ontvangen.

        Ik vind het dus een slecht voorbeeld, volgens mij is een bewaakte fietsenstalling geen bewaarneming, dit in tegenstelling tot een garderobe bij een theater of zo.

        Hij komt er wel mee weg: Hij verwijst naar de overeenkomst, en naar de camerabewaking die hij met plezier aan de politie ter beschikking zal stellen, en leeft met je mee, maar that’s it.

        Maar goed, de essentie zit hem in de afwezigheid van een schriftelijke overeenkomst en de afwezigheid van betaling, in het voorbeeld van Arnoud. Ik zie niet in hoe je een dergelijk geval de overeenkomst zou kunnen interpreteren als een resultaatsverbintenis.

        Art 702 stelt ‘de zorg van een goed bewaarder in acht nemen’. Een goed bewaarder is relatief. Als je betaalt en de bewaarneming door een professional laat uitvoeren is een ‘goed bewaarder’ een heel andere standaard dan als je de bewaarneming willens en wetens gratis door een buurman, met een onbekende relatie met de geaddresseerde, en zonder duidelijke instructies en voorwaarden, laat uitvoeren. Dan is een goed bewaarder slechts iemand die het pakje in een hoekje zet gedurende hoogstens 1 of 2 dagen.

        Dat er dan iets mis KAN gaan, is logisch.

        Heeft de (vermeende) bewaarnemer nog iets in te brengen in deze casus? Hij mag toch zeker zelf weten onder welke voorwaarden hij de bewaarneming wil uitvoeren? Als er niets is afgesproken, kun je gevoegelijk aannemen dat hij het niet gedaan zou hebben als hij zich zou blootstellen aan een schadevergoeding, en dat de verbintenis dus slechts een minimale verplichting voor hem inhoudt.

      2. Bewaarneming geeft een inspanningsverplichting. In de rechtspraak is steeds van belang of “de bewaarnemer voldoende zorg heeft betracht.”

        https://www.dirkzwager.nl/kennis/artikelen/hoge-raad-licht-definitie-van-bewaarneming-nader-toe/

        Nb. Uit dit artikel blijkt dat uit de definitie van bewaarneming een drietal voorwaarden zijn te destilleren, waaraan ten minste moet zijn voldaan wil sprake zijn van bewaarneming: “(1) er moet sprake zijn van een zaak, (2) de ene partij moet deze zaak toevertrouwen aan de andere partij en (3) de andere partij moet de zaak bewaren en teruggeven.”

  12. ik heb vervelende buren die pakketjes namens mij aannemen, wat ze doen JUIST als ze weten dat ik het niet wil. Dan hebben we het over brievenbuspakketjes die zij onderscheppen bij de postbode (producten die ik wel in mijn brievenbus wil, waarvoor ik veel betaal, klein genoeg om gewoon te bezorgen door de sleuf).

    Maar ook nu vandaag, ik wilde een pakketje weigeren want heb het niet besteld (rare leverancier die niet van “nee” wil weten), dus gaat de buurman (ik heb geen goede relatie met buren) bij de voordeur ervoor zorgen dat het bij hem bezorgd wordt. Zo gek is het dus. Het is ook nog eens een loodzwaar en duur pakket van iets wat ik helemaal niet wil hebben.

    Mijn conclusie, dat afleveren bij de buren is iets wat pakketbezorgers graag doen, maar juridisch gezien totaal belachelijk is. Een duidelijk voorbeeld van hoe bedrijven teveel macht hebben en normale regels aan laars lappen. Natuurlijk is het wel de verantwoordelijkheid van een pakketbezorger om ALLEEN na toestemming van “ontvanger” af te geven bij buren en anders NIET. Maar de praktijk wordt de burger nu opgedrongen, wat juridisch gezien een puinhoop is. De buur die een pakketje aanneemt kan daar hele verschillende motieven voor hebben en van een overeenkomst is er geen sprake. Je kan hooguit vast gaan leggen dat de ontvangende buur de postbode een pleziertje doet (werk) en dus verantwoordelijk gaat zijn voor de bezorging namens de (verantwoordelijke) postbode. De koerier maakt het zich hier veel te makkelijk en schuift verantwoordelijkheid van zich af. Afgeven bij willekeurige buren is NIET bezorgen, tenzij.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.