ING mag het tarief voor wekelijkse papieren afschriften verhogen naar vier euro per maand, las ik bij Security.nl. Financiële klachteninstituut Kifid deed deze bindende uitspraak in een zaak tegen de ING-bank, die vorig jaar de kosten voor het gebruik van wekelijkse papieren afschriften verhoogde van 2,50 naar 4 euro per maand. De verhoging is volgens de bank zeer zeker geen ontmoedigingsbeleid.
De klagende consument houdt haar financiën zorgvuldig bij, maar doet dat al sinds jaar en dag op papier. Zij wil daarbij wekelijks een overzicht ontvangen, en zij heeft de middelen niet om van internetbankieren gebruik te maken. Voor papieren afschriften rekenen alle banken kosten (soms maakt men uitzonderingen), en dat is op zich te billijken gezien het een duurder kanaal is. Alleen is dan wel gek dat als je een maandelijks overzicht op papier vraagt, je dat gratis krijgt.
De consument noemt het een ontmoedigingsbeleid, door het steeds duurder maken van de papieren route zal iedereen vanzelf naar digitaal gaan (of overstappen van bank). Dat zou natuurlijk wel zeer onbillijk zijn.
Het Kifid gaat er zeer juridisch-zakelijk in; men opent met dat de algemene voorwaarden de bevoegdheid geven tot tariefswijziging. Men leest dit als een blanco cheque, slechts wanneer het naar redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn (art. 6:248 BW) kan een tariefswijziging tegengehouden worden. Dus “alleen maar” heel onredelijk is niet genoeg, het moet echt schandalig onredelijk zijn.
De bank ontkent dat sprake is van ontmoedigingsbeleid, en wijst erop dat je gratis maandelijkse afschriften kunt krijgen, zodat een tarief voor wekelijkse afschriften niet onredelijk zou zijn. En het Kifid gaat daarin mee:
De commissie heeft begrip voor de situatie van de consument, maar is tegelijkertijd van oordeel dat hetgeen de consument naar voren gebracht heeft en de overige omstandigheden van het geval (de hoogte van de tarieven en de redenen voor verhoging vanuit de bank) er niet toe leiden dat de kostenverhoging naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is.Die redenen komen volgens mij niet verder dan dit:
[De bank] vindt het van belang dat klanten op een nietdigitale manier kunnen blijven bankieren, maar omdat die vorm van bankieren weinig gebruikt wordt, wordt dat duur in verhouding tot digitaal bankieren. Daarbij geldt dat de kosten niet alleen gemaakt worden voor het papier zelf, maar ook voor daarvoor benodigde faciliteiten als personeel, gebouwen en met name de verzendkosten.Kennelijk werken er dus fulltimers bij ING die papieren afschriften verzorgen vanuit aparte daartoe gehuurde gebouwen, en kan ING geen bulktarief onderhandelen met PostNL. (Het is te flauw om op te merken dat de directeur van ING 1,7 miljoen per jaar verdient en het bedrijf aandeelhouders 1,5 miljard aan winst kon uitkeren in 2022).
Arnoud
Natuurlijk kost een professionele printstraat een significante hoeveelheid geld aan investering en onderhoud, neemt dat veel en speciale ruimte in (je kunt dat niet zomaar in een kantoortje zetten) en heb je inderdaad fulltimers nodig die dat bedienen. Kosten die je over minder afschriften kunt omslaan dan vroeger. En natuurlijk nemen bulktarieven per verzonden stuk snel toe als je volume achteruit gaat. Dus ik denk niet dat je de argumentatie nou moet gooien op dat het ze niks zou kosten.
Ik denk dat het meer de postzegels zijn dan salaris voor iemand, het is niet zo dat dit handmatig gedaan wordt.
Ik vermoed dat dat printen uitbesteed wordt aan een extern bedrijf, Zeker weten doe ik overigens het niet. Wat dat met de kosten doet is dan nog wel even de vraag.
Overigens wordt volgens mij bijna alle bijna alle zakelijke post in Nederland wordt door een handjevol bedrijven verzorgd. Bedrijven als SBPost, Koninklijke Van der Most
Waren postzegels recent niet boven de 1 euro gekomen? Zonder bulkkorting zouden wekelijkse afschriften dus al 4,33 euro per maand aan postzegels kosten. Het personeel, printer, papier en de envelope moeten dan betaald worden uit het hoe goed ze met PostNL kunnen onderhandelen. Het zou mij niet verbazen als de kostprijs van een wekelijkse afschrift eigenlijk hoger lag. Het zou dus ook niet onredelijk zijn als de prijs nog hoger lag.
Het basistarief voor zakelijk C5 met 48-uursservice is € 0,55 per stuk. Ik ga ervan uit dat de ING in elk geval 250 klanten heeft die nog wel wekelijkse afschriften willen. Dan kom je uit op € 2,83 per maand. Wel al duurder dan de € 2,50 die het eerst was.
Vraag is vooral of zo’n toeslag inderdaad kostendekkend moet zijn. Volgens het huidige tarievenschema betaal je voor wekelijks € 4 en voor tweewekelijks € 1,75. Waar die andere € 0,50 vandaan komt is wat onduidelijk. Verder draagt de bank best veel kosten zelf (of gewoon uit de kosten van het pakket) zoals overschrijvingen bijvoorbeeld.
Juist omdat die kosten bij wekelijks zoveel hoger worden klinkt het wat mij betreft wel als een ontmoedigingsbeleid. Of dat nou erg is of niet laat ik in het midden.
Ik neem als “basissituatie” 1 set papieren afschriften per maand, dat zit inbegrepen in het betaalpakket. (12 per jaar). Wekelijks is dan 40 extra per jaar em tweewekelijks 14. Als ik met die getallen een sommetje maak kom ik er op uit dat je voor tweewekelijks relatief 35 cent/maand meer betaalt.
Maar hoe dan ook, het tarief is verklaarbaar uit de kosten die de bank maakt. Mijn inschatting is dat het afhankelijk is van welke kosten je toerekent of je op wel of niet kostendekkend uitkomt.
Als je ziet wat de directeur van ING verdient en hoeveel winst er wordt uitgekeerd aan aandeelhouders, dan zouden ze de kosten m.i. best kunnen verlagen, want dan hebben ze ruim voldoende geld. Ze hoeven er geen verlies op te lijden, maar ze zouden wel de winst tot 0 kunnen terugbrengen, dus gewoon voor de kostprijs in plaats van kostprijs + toeslag om maar winst te maken.
Dat is natuurlijk helemaal afhankelijk van wat je als nulsituatie neemt.
Als je stelt dat het normaal is dat je een wekelijks papieren afschrift krijgt, zoals 30 of 40 jaar geleden, dan moeten de kosten daarvan maar betaald worden uit de algemene pot en niet doorgerekend worden aan de klant die dat vraagt (immers: aan de internet-toegang infrastructuur zitten ook kosten. Die kosten worden ook niet apart doorberekend aan de klanten die graag mobiel bankieren).
Als je stelt dat wekelijkse papieren afschriften een optionele niet-standaard dienst zijn, dan heb je gelijk dat zelfs een hoger tarief niet onredelijk zou zijn.
Ik ben een bankier geweest, één van de allereerste die bezig was met het invoeren van transactiegebonden tarifering wat zoveel zegt als: “dat inefficiëntere betaalmiddelmiddelen hoger worden getarifeerd dan efficiëntere”. Eind jaren tachtig was het betalingsverkeer voor de banken verliesgevend en slechts een verwaarloosbaar klein deel digitaal. Destijds werden de verliezen afgedekt door minder rente op tegoeden te vergoeden en hogere rente te vragen voor schulden. Door invoering van tarifering ging het dus om kostendekkend maken van het betalingsverkeer en het concurrerender worden m.b.t. leningen, kredieten, spaartegoeden, deposito’s enz.
Sindsdien is er het één en ander veranderd. De klant voert alle betalingshandelingen uit (digitaal), resultaat: besparing in personeel, apparatuur en kantoren. In de jaren tachtig waren per bankkantoor toch wel minimaal een 10-tal mensen bezig met het invoeren en controleren van betaalopdrachten, om in de jaren 90 het betalingsverkeer te centreren en – naar ik meen te herinneren – naar India te verleggen. En dan hebben wij het verder over langzamerhand afschaffen van fysieke kantoren, afname van het algehele bancaire personeelsbestand, het verdwijnen van de acceptgiro (een van de middelen om je uitgaven in de gaten te houden of op zijn minst om er bewust van te zijn) ten faveure van het incasso en nu het overbrengen van het Nederlandse betalingsverkeer naar Amerika (weten ze nog beter wat wij elke seconde van ons leven doen; dankzij de betalingsportefeuilles van Amazon, Microsoft, Apple-Pay e.a. welke Nederlandse banken als hun service aanbieden). Ook de opmars van de Geldmaat (het monopolie van de Nederlandse banken) en afschaffing van de eigen bankautomaten, is tekenend voor deze ontwikkelingen. Geldopnamen bij de eigen bank waren altijd gratis, bij andere banken kostte het wat. Nu worden alle opnames belast, ook bij de Geldmaat.
En wat constateer ik dus bij een nagenoeg 100-% digitaal betalingsverkeer, de transactiegebonden tarieven bleven/blijven stijgen! Papier is uit den boze en enkel digitaal bankieren kan nog. Zelf heb ik onlangs twee ING bank rekeningen op willen heffen met tegoeden. Dat kon niet meer op papier, dat kon enkel digitaal. Bij een saldo boven € x,00 (ben het bedrag vergeten, maar het was laag) moest ik verplicht naar één van de zeldzame ING-kantoren (beschikte niet over een ING-pas noch over ING digitaal bankieren, mijn twee rekeningen dateerden uit de jaren 60/70). Daar moest ik het verzoek tot opheffing doen en wel door nieuwe passen aan te vragen (dat was gratis) om vervolgens het saldo binnen 5 werkdagen bijgeschreven te krijgen. Apropos werkdagen, bij invoering van het transactiegebonden tariferingsstelsel en digitaal bankieren zouden werkdagen (dus extra rentewinst voor de banken) niet meer aan de orde behoren te zijn! Voor een compleet beeld, ik had over deze gang van zaken een klacht ingediend en de ING bank heeft daar correct op gereageerd en ook aangegeven dat dit toch niet de bedoeling kon zijn en dat ze zouden kijken dat ze haar procedures zouden aanpassen. Het signaal dat ik hier wil afgeven is dat te vergaande digitalisering van processen het menselijke element eruit haalt en dus het risico creëert dat de mens enkel nog het middel is tot winst!
Ik heb geen actuele cijfers, maar het kan volgens mij niet anders zijn dan dat het verliesgevende betalingsverkeer inmiddels een miljarden opbrengende winstgenerator/model is. Daarbij verwordt het betalingssysteem steeds meer tot een fiscaal/administratief boekhoudsysteem dat de banken haar klanten (lees overheden en bedrijven) aanbiedt en dat de weg voorbereidt tot b.v. een ‘real-time’ belastinginning en/of een ‘real-time’ marketing gereedschap. Hoezo besluit u zelf tot aankoop en is er sprake van privacy?
Dat de klant – in bovengenoemde casus – de bank aanspreekt op haar tarifering en gedrag acht ik juist. Dat een kennis tekortschietende rechter met de bank meegaat niet. Lijkt nog steeds zo dat de economisch machtiger het wint van de consument/burger.
Een van de zaken die in het voordeel van de consument veranderd is, is dat er geen (werk-)dag meer zit tussen afschrijvingen en bijschrijvingen… Dit betekent dat de banken daar geen rentewinst meer op maken. Winst zal er (nu weer) zitten op de rentes over de saldi van betaalrekeningen en de marges op leningen.
Ik zie dat dus bij de ING Bank anders. Het overboeken van mijn saldo van de ING Bank naar de Rabobank kostte enkele rentedagen (binnen 5 werkdagen zoals de ING Bank mededeelde. Rentedagen m.b.t. bij- en afschrijvingen existeren echt nog wel, behalve als je bij de Rabobank met het Internetbankieren boekt. Ik vermoed bij de ABN AMRO idem dito. Van de andere banken weet ik het niet.
Het kifid is toch de ‘klachtencommissie’ voor het bankwezen? Die zouden dus juist over die kennis moeten beschikken.
Ik krijg bij het kifid vooral een gevoel ‘wij van WC eend…’
Inderdaad wij van de banken …. eh … WC eend!
Alle geldopnamen belast?
Ik heb bij twee banken betaalrekeningen, omdat alle banken per klant een opname limiet instellen. Ik kan in Nederland bij de ene bank tot 17.500 per jaar gratis opnemen en bij de andere ‘ongelimiteer’ (feitelijk maximum is 365x de daglimiet, of mijn saldo). Met de geldmaat kan ik nu van beide rekeningen opnemen zonder kosten zonder een andere automaat te moeten zoeken.
De ene bank rekent mij buiten Nederland altijd kosten, de ander alleen als het een niet EER land is. Ik zorg voor de vakantie altijd voor saldo op de juiste rekening, overboeken tussen de rekeningen is gratis. Maar ik doe vrijwel alles cash en op vakantie in Europa pin ik ca. 80% van wat ik denk te gebruiken van te voren in NL en neem ik cash mee. Nergens in Europa zijn winkeliers zo spastisch over cash als in Nederland, maar de winkels in Nederland die geen cash accepteren kom ik simpelweg niet meer. De lokale super heeft het geprobeerd, door nog maar 1 cash kassa te houden na een verbouwing. Dat was binnen een maand teruggedraaid omdat de omzet gekelderd was. Ik denk niet dat ze het snel nog een keer proberen.
Je hebt wel gelijk dat de kosten van een rekening maar blijvenm stijgen, terwijl de kosten voor de bank zijn afgenomen. Dat is het enige voordeel van en digitale euro die ik zie. Als we die zelf in een wallet kunnen houden ipv gebonden aan een consumenten bank, dan zullen de banken moeten gaan betalen voor het privilege om met ons geld geld te verdienen in plaats van zoals nu van twee walletjes eten.
Ik zou een ieder de franstalige Youtube film: https://www.youtube.com/watch?v=G7RxuQWWjRc willen aanbevelen. Geeft een goede kijk hoe bij onze zuiderburen het girale bankverkeer wordt geblokkeerd door verwijdering van betaalautomaten (één van de initiatiefnemers ING) en afschaffing van het contante betalingsverkeer. Alles nu via de betaalkaart. Winstvergrotend voor de banken, kostenverhogend voor de burger. Deze opname betreft niet alleen België, maar ook de andere franstalige landen die aan dit programma meewerken.
Ik ben het eens dat een digitale Euro de oplossing zou kunnen zijn, maar dan niet één die wordt ontwikkeld door de banken en de staat. Dan blijven de hoge kosten.
Ik vraag me af of dit eigenlijk wel het geval is. Het is een veelgehoord argument voor digitalisering dat diensten goedkoper worden, omdat er geen personeel meer nodig is om alle handelingen uit te voeren die voorheen handmatig werden gedaan.
Daar staat tegenover dat de ontwikkelingskosten voor digitale applicaties vaak hoog zijn, er regelmatig onderhoud en verbeteringen moeten worden doorgevoerd, er infrastructuur in de lucht gehouden moet worden om het digitale platform te laten werken, die ook aangeschaft/gehuurd/onderhouden moet worden. Als het oude handmatige werk werd gedaan door lager opgeleid personeel en je moet deze vervangen door hoger opgeleide ICT’ers en ontwikkelaars, dan ga je er wellicht niet heel erg op vooruit in de kosten.
Dat is nog even daargelaten dat digitalisering allerlei nieuwe functionaliteit mogelijk maakt die in de oude situatie niet denkbaar was, maar die wel ontwikkeld en onderhouden moet worden.
Natuurlijk ben ik niet tegen digitalisering en vind ik dat de toegenomen services en mogelijkheden zeker een meerwaarde zijn, maar is het echt zo dat het maken en in de lucht houden van internetbankieren, een bank-app, transactieplatforms als Tikkie, en alle bijkomende gekoppelde diensten en vereisten goedkoper zijn voor een bank dan een paar panden met administratieve medewerkers?
Je hebt gelijk dat ook de digitalisering kosten met zich meebrengt en deze niet onaanzienlijk zullen zijn. Echter denk daarbij aan de schaalgrootte van het betalingsverkeer. Deze schaalgrootte is enorm. Ik weet dat er honderden miljoenen soms in een enkele digitaliseringsstap gaat zitten, maar deze zijn schaalbaar naar het binnen- en buitenland. En als je dan naar het aantal klanten gaat kijken die ermee te maken krijgen dan valt de prijs per klant wel mee. bedenk dan ook hoe Philips van een groot aantal kantoren en fabrieken (wereldwijd) verworden is tot een aandelenkantoor in Amsterdam waar enkel nog het merknaam Philips wordt geïnnoveerd.
Zo zie je ook een soortgelijke ontwikkeling bij de Rabobank. Eigenaren van de Rabobank waren de inviduele leden op lokaal niveau. De Rabobank heft de lokale banken op, fuseert ze naar regiobanken en vervolgens komt er ooit de NV Rabobank met aandelen. Opmerking 1: hoeveel kantoorruimte, apparatuur en personeel zal die digitale bank nodig hebben voor de miljarden winst? Opmerking 2: krijg ik als (mede)eigenaar van de Rabobank (ben lid) dan ook automatisch aandelen in die Rabobank of komen die automatisch in handen van ….?. Dus i.p.v. naar de kosten te kijken, is een zinvoller criterium de nettowinst uit de digitalisering voor de onderneming.
Ik vind het besluit van kifid wel te verdedigen. De verzendkosten gaan omhoog en daarmee de kosten voor de wekelijkse verzending van de afschriften. De verhoging lijkt niet onredelijk veel. En het is geen essentiële/universele dienst. En mocht dat wel zo ervaren worden: maandelijks (of is het vier-wekelijks) worden afschriften nog ‘gratis’ verzonden.