ING mag tarief voor wekelijkse papieren afschriften verhogen naar vier euro

ING mag het tarief voor wekelijkse papieren afschriften verhogen naar vier euro per maand, las ik bij Security.nl. Financiële klachteninstituut Kifid deed deze bindende uitspraak in een zaak tegen de ING-bank, die vorig jaar de kosten voor het gebruik van wekelijkse papieren afschriften verhoogde van 2,50 naar 4 euro per maand. De verhoging is volgens de bank zeer zeker geen ontmoedigingsbeleid.

De klagende consument houdt haar financiën zorgvuldig bij, maar doet dat al sinds jaar en dag op papier. Zij wil daarbij wekelijks een overzicht ontvangen, en zij heeft de middelen niet om van internetbankieren gebruik te maken. Voor papieren afschriften rekenen alle banken kosten (soms maakt men uitzonderingen), en dat is op zich te billijken gezien het een duurder kanaal is. Alleen is dan wel gek dat als je een maandelijks overzicht op papier vraagt, je dat gratis krijgt.

De consument noemt het een ontmoedigingsbeleid, door het steeds duurder maken van de papieren route zal iedereen vanzelf naar digitaal gaan (of overstappen van bank). Dat zou natuurlijk wel zeer onbillijk zijn.

Het Kifid gaat er zeer juridisch-zakelijk in; men opent met dat de algemene voorwaarden de bevoegdheid geven tot tariefswijziging. Men leest dit als een blanco cheque, slechts wanneer het naar redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar zou zijn (art. 6:248 BW) kan een tariefswijziging tegengehouden worden. Dus “alleen maar” heel onredelijk is niet genoeg, het moet echt schandalig onredelijk zijn.

De bank ontkent dat sprake is van ontmoedigingsbeleid, en wijst erop dat je gratis maandelijkse afschriften kunt krijgen, zodat een tarief voor wekelijkse afschriften niet onredelijk zou zijn. En het Kifid gaat daarin mee:

De commissie heeft begrip voor de situatie van de consument, maar is tegelijkertijd van oordeel dat hetgeen de consument naar voren gebracht heeft en de overige omstandigheden van het geval (de hoogte van de tarieven en de redenen voor verhoging vanuit de bank) er niet toe leiden dat de kostenverhoging naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is.
Die redenen komen volgens mij niet verder dan dit:
[De bank] vindt het van belang dat klanten op een nietdigitale manier kunnen blijven bankieren, maar omdat die vorm van bankieren weinig gebruikt wordt, wordt dat duur in verhouding tot digitaal bankieren. Daarbij geldt dat de kosten niet alleen gemaakt worden voor het papier zelf, maar ook voor daarvoor benodigde faciliteiten als personeel, gebouwen en met name de verzendkosten.
Kennelijk werken er dus fulltimers bij ING die papieren afschriften verzorgen vanuit aparte daartoe gehuurde gebouwen, en kan ING geen bulktarief onderhandelen met PostNL. (Het is te flauw om op te merken dat de directeur van ING 1,7 miljoen per jaar verdient en het bedrijf aandeelhouders 1,5 miljard aan winst kon uitkeren in 2022).

Arnoud

 

 

Is een mondelinge afspraak ook rechtsgeldig als papier afgesproken was?

pen-contract-ondertekenen-algemene-voorwaardenEen lezer vroeg me:

Onlangs wilde ik geld lenen van een kennis. Hij stond erop dat dat dit op papier gezet moest worden, dus hij zou een contract opstellen. Maar uiteindelijk voelde het niet goed, dus ik heb nee gezegd. Hij zegt nu dat ik er tóch aan vast zit. Maar ik heb niets getekend, hoe zit dat nu?

Hoofdregel in het Nederlands recht is dat je ergens aan vast zit zodra een concreet aanbod is gedaan dat je hebt aanvaard. Hoe je die aanvaarding aangeeft, doet er niet toe. Mondeling ‘ja’ zeggen, een e-mailtje met “ik ben akkoord” of een circus met handtekeningen op papier is dus juridisch allemaal hetzelfde.

De eis om dingen op papier te zetten is slechts zelden echt nodig. Een geldlening tussen particulieren mag van de wet gerust mondeling, per e-mail, chat of ander kanaal worden afgesloten.

Op zich zit de vraagsteller dus vast aan de lening. Hij heeft gevraagd om een lening en de kennis heeft gezegd dat hij dat wil doen. Dat is al genoeg: de overeenkomst van geldlening is nu rechtsgeldig tot stand gekomen. (Uiteraard kun je er dan onderuit door het geleende meteen terug te betalen, er is vast geen verbod afgesproken op vervroegd aflossen. Maar dat even terzijde.)

Echter, in dit geval misschien toch niet: de kennis wilde perse een en ander op papier. In dat geval heeft de kennis een vormvoorschrift ingevoerd bij zijn aanvaarding. De overeenkomst wordt dan pas rechtsgeldig nadat aan dat voorschrift is voldaan. En dat betekent dat de vraagsteller nog nergens aan vast zit zolang hij niet tekent. Papier is dan dus verplicht omdat partijen zelf bedacht hebben dat zij dat als verplichting willen.

Arnoud

Waarom moet contractuele correspondentie toch altijd op papier?

dode-boom-papier-contractEen lezer vroeg me:

Waarom eist vrijwel elk (Engelstalig) contract dat je alleen notices en correspondentie rond het contract op papier mag doen? Kennen juristen nog steeds geen e-mail of zo?

Het is inderdaad zeer gebruikelijk om in contracten een “notices” clausule op te nemen. Daarin staat dan dat alle verplichte mededelingen en vaak ook überhaupt alle correspondentie rondom het contract schriftelijk moet, en wel aan de in het contract opgenomen personen en adressen.

In theorie is het idee hierachter dat je dan voorkomt dat mensen mondeling van alles roepen en dan achteraf daar stennis over maken. Maar heel vaak komt dat niet voor: wie namelijk zegt dat hij ooit wat riep, mag bewijzen dat hij dat gedaan heeft. En dat zal niet meevallen.

Mijn gevoel zegt me dat deze clausule vooral opgenomen wordt omdat het gewichtig of juridisch staat. Zoals er wel meer rare clausules in ICT-contracten staan (zie ons Handboek ICT-contracten waar ik ze fileer).

De enige echte juridische reden om papier te willen is omdat een papieren tekst – mits met handtekening – een onderhandse akte oplevert, die in beginsel dwingend bewijs is tussen partijen. Daarmee kan er achteraf dus niet of nauwelijks meer worden getwist over de inhoud van de mededeling. Althans: over de letterlijke mededeling. Ook de inhoud van aktes mag nog steeds worden gesteggeld: wat bedóelden jullie toen je dat schreef?

In mijn praktijk zie ik het papiervereiste massaal misgaan: men schrijft het keurig op “want dat hoort in een contract” en vervolgens ziet niemand het belang van het versturen van een plakje dode boom en mailt dus gewoon wat ze willen zeggen. Als ze het mooi willen doen, dan gaat dat als PDF in bijlage. Er is ook geen reden om dergelijke communicatie als minderwaardig aan papier te zien, zolang maar duidelijk is van wie deze afkomstig zijn en vaststaat dat de inhoud is zoals bedoeld door de afzender. Zet dát dan gewoon in je contract, denk ik dan.

Arnoud