In Cleveland telt proctoring als een illegale huiszoeking, hoe zit dat bij ons?

RoonzNL / Pixabay

Een federale rechter heeft bepaald dat de proctoring-videoscan van Cleveland State University in de slaapkamer van een student voor een examen neerkwam op een ongrondwettelijke huiszoeking, meldde Cleveland 19 News onlangs (via). Dat laatste klinkt heftiger dan het is: het Fourth Amendment waar de student zich op beroept, is het klassieke privacyrecht van thuis met rust gelaten worden, en noemt het “searches” als daar inbreuk op wordt gemaakt. Waar het om gaat: had je een redelijke privacyverwachting. Ja, want het is je huis. Nee, want bij iedere online toets wordt er geproctord en dan weet je dat er een camerascan moet plaatsvinden.

De student kreeg twee jaar geleden bij een online toets pas twee uur van tevoren te horen dat hij zijn kamer zou moeten laten zien aan proctoringsoftware, wat hij nogal vervelend vond omdat a) medestudenten elkaars camerascan kunnen zien(???) en b) hij belastingaangifte aan het doen was en de berg documenten niet opgeruimd kreeg binnen de tijd. Vandaar de rechtszaak.

Allereerst had de Universiteit (die dus overheid is, vandaar het Fourth Amendment) gesteld dat de actie geen doorzoeking was omdat al die software het doet, gewoon routine. Maar zo werkt dat niet: ook routine searches vallen onder de Grondwet. Weliswaar heeft iedereen camera’s, maar niet iedereen kijkt bij iedereen in het studentenkot. Dat het vanwege corona bij tentamens gebeurt, is dus eerder een structurele inbreuk dan een “het nieuwe normaal”.

Ten tweede vond de Universiteit dit geen schending van het Fourth Amendment omdat dit bedoeld zou zijn tegen doorzoekingen vanuit het strafrecht; de consequentie hier was hooguit dat je de herkansing op locatie moest doen. De vergelijking werd getrokken met een huisbezoek van uitkeringsgerechtigden (de Wyman-zaak) om te kijken of ze niet stiekem samenwonen: dat was een kleine inbreuk gericht op het eerlijk verstrekken van voordelen voor mensen. De rechter ziet die analogie niet:

In contrast, unlike Wyman and its progeny, this case involves the privilege of college admission and attendance and does not involve a benefit made available to all citizens as of right. Additionally, the record here shows a variable policy— enforced, unevenly, in the discretion of a  combination of proctors and professors—of using remote scans that make a student’s home visible, including to other students, with uncertain consequences.
Vervolgens komt men bij de vraag of de search dan wellicht toch redelijk is, gezien het belang van de overheid om de informatie te verkrijgen. Meestal is een doorzoeking pas redelijk als er een concreet vermoeden is (zoals in het strafrecht) en als je dan een warrant hebt om te gaan zoeken. Zogeheten suspicionless searches zijn in beginsel onredelijk, tenzij er special needs voor de overheid aangewezen worden. Dat is hier dan het belang om de integriteit van een tentamen te controleren. Hier zet de rechter dan tegenover het afgedwongen karakter én de korte tijd van tevoren dat je het wist, plus dat de universiteit nauwelijks had onderbouwd waarom een kamerscan dringend noodzakelijk is voor dit belang. Dus is de search onredelijk.

In Nederland heeft het Gerechtshof Amsterdam in 2021 anders beslist: proctoring door universiteiten (bij ons ook overheid) is geen schending van de AVG of artikel 8 EVRM (ons equivalent van het Fourth Amendment). Het belang van fraudebestrijding stelde het Hof voorop, en specifiek wat de camerascan betreft bleek alleen sprake van een desk scan en niet van een kamerscan zodat het argument van deze Amerikaanse student niet relevant zou zijn bij ons.

Arnoud

Mijn idee is gestolen!

brievenbus-deponeren-idee.jpgEen lezer vroeg me:

Ik heb een tijd terug een bedrijf een voorstel gedaan voor een idee waar zij veel geld mee kunnen verdienen. Maar afgezien van een standaard bedankmailtje hoorde ik niets meer van ze. En vorige week zag ik ineens dat ze doodleuk met mijn idee de markt gaan betreden! Oké het is op details iets anders maar het is duidelijk van mij gestolen. Wat kan ik nu doen?

Een idee mág worden gestolen. Alleen de concrete uitwerking mag niet worden gekopieerd. Dus als men de mail heeft gelezen en toen dacht, leuk dit doen wij ook, dan is dat legaal als ze het daarna zelf hebben uitgewerkt.

Het maakt daarbij niets uit of je het idee hebt gedeponeerd als i-Depot, bij de notaris of Belastingdienst hebt laten dateren of bij een commerciële dienst ‘bescherming’ hebt aangevraagd. Zo’n depot of datering bewijst alleen dat het idee bestond, het geeft geen eigendomsrechten.

Met een geheimhoudingsverklaring sta je sterker, als ze dat tekenen dan belóven ze dat ze het idee niet hergebruiken. En dan kun je ze daarop aanspreken. (Protip: neem een boeteclausule op, dan krijg je geen discussie over hoe veel het idee waard was of hoe veel schade je hebt geleden.)

Maar het is maar zeer de vraag of een bedrijf die tekent als iemand zich zomaar meldt met “ik heb een idee en ik wil graag geld”. Waarom zou je immers betalen voor een idéé? Je moet als ontvanger van het idee nog steeds alle investeringen doen en daarbij alle risico’s nemen. En dat terwijl de ideegever achterover kan zitten en wachten tot hij geld krijgt. Dat is slechts heel zelden een faire verdeling van de verantwoordelijkheden.

Natuurlijk, als je een uitgewerkt idee hebt of al een business hebt draaien met dat idee, dan is een geldbedrag voor overname of participatie daarin gerechtvaardigd. Maar dan hebben we het allang niet meer over het “verkopen van een idee”.

Ik raak er steeds meer van overtuigd dat “verkopen van een idee” een wensdroom is, net als alle plannen om snel rijk te worden. Rijk worden als ondernemer kan wel maar is heel hard werken.

Arnoud