Wat betekent de nieuwe Telecommunicatiewet voor telemarketing?

Een lezer vroeg me:

Per 1 juli wijzigt de Telecommunicatiewet. Ik begrijp uit de wetsteksten dat de wet eigenlijk bedoeld is voor consumenten. Maar kan ik bijvoorbeeld straks nog wel zonder toestemming te hebben gegeven en zonder een klantrelatie te hebben als medewerker van bedrijf X (niet ZZP of eenmanszaak) voor verkoopdoeleinden worden gebeld door bedrijf Y op mijn rechtstreekse werktelefoonnummer? Of alleen via het algemene telefoonnummer van mijn bedrijf X?
In januari van dit jaar heeft de Eerste Kamer inderdaad een aantal wijzigingen aan de Telecommunicatiewet doorgevoerd. Deze wet bevat een aantal belangrijke bepalingen voor telemarketing, zowel per telefoon als via e-mail (of, juristen zijn ouderwets, per fax).

De belangrijkste wijziging is dat er nu een algemeen opt-in regime geldt voor telemarketing. Ja, dus ook voor ongevraagd bellen. Het bel-me-niet register wordt dan ook opgeheven, dat was immers een opt-out systeem dat nu overbodig wordt. Alleen (betalende) klanten mag je ongevraagd blijven bellen (of mailen), mits je maar bij het klant-worden ze expliciet hierop hebt gewezen en ze een bezwaaroptie bood. Let op: dat is dus niet “bij ieder belletje zeggen we dat je je kunt afmelden” maar op het bestelformulier een “ik wil niet gebeld worden” vinkje.

Nieuw is dat ideële organisaties je mogen bellen of mailen nadat je een schenking of donatie deed. Dat is natuurlijk geen “bestelling”, maar de wet vermeldt nu expliciet dat ook dan er een opt-out regime geldt. Ook als je vrijwilliger bent of naar een manifestatie gaat, dan mag men op deze opt-out basis je benaderen.

Naast consumenten hebben ook bedrijven veel last van ongevraagde telefonische reclame. Ook daar worden de spelregels aangetrokken, zowel voor rechtspersonen (zoals een bv) als voor natuurlijke personen die bedrijfsmatig handelen (zoals een vof of eenmanszaak). Hoofdregel is ook hier toestemming oftewel opt-in. De uitzondering is nu zeer beperkt:

de verzender gebruik maakt van elektronische contactgegevens die door de desbetreffende eindgebruiker voor het ontvangen van ongevraagde communicatie voor commerciële, ideële of charitatieve doeleinden zijn bestemd en bekendgemaakt en deze worden gebruikt in overeenstemming met de door de eindgebruiker aan de contactgegevens verbonden doeleinden, of [de ontvanger zit buiten de EU].
Ja, daar staat echt dat je alleen ongevraagde reclame mag sturen naar een adres dat voor ongevraagde reclame opengesteld is. Het algemene info@ adres (inclusief de hippe varianten hallo@, welkom@, zeghetmaar@ en kopjekoffiedoen@) voldoet niet aan die eis. Ik vind het moeilijk een concreet voorbeeld uit het wild te noemen, maar je komt uit bij zaken als reclame@ of aanbiedingen@ en ik kan me niet voorstellen dat iemand daarop zit te wachten.

Geheel overbodig en tot mijn ergernis staat er dan in de Memorie van Toelichting nog:

Het tonen van contactgegevens in het Handelsregister van de Kamer van Koophandel kan expliciet niet worden aangemerkt als een situatie waarin er vanuit mag worden gegaan dat er op deze manier toestemming is gegeven.
Ik hoop dat er niemand was die serieus meende van wel.

Belangrijk is wel dat voor oude contactgegevens de oude regels blijven gelden. Bedrijven hoeven hun opt-out zakelijke database dus niet te wissen en opnieuw op te bouwen (art. 20.7). Wel moet je natuurlijk bij iedere communicatie mensen wijzen op de afmeldmogelijkheid.

Arnoud