In de blockchain vastleggen of je seks wilt, wacht, wat?

Waar las ik dat nou, zet ‘blockchain’ in je pitch en je verdubbelt je waarde. Zoiets dachten ze denk ik ook bij Legalfling, een app die in de blockchain vastlegt hoe ver jij en je date seksueel willen gaan. De ethische kant laat ik even voor wat het is, want dit blijft een juridische blog. Dus de vraag is dan, kán dat wel, in een app toestemming geven voor seks? En geen angst, dit wordt geen dat-zei-mijn-vrouw-ook-gisteravond blog.

De achterliggende gedachte is dat mensen het kennelijk makkelijker vinden om via een pushbericht te zien wat de ander wil in bed, en daar dan ja of nee tegen willen zeggen, al dan niet na het plaatsen of weghalen van diverse vinkjes. Gek genoeg vind ik dat ergens nog wel een reële gedachte, schaamte over dit onderwerp kan mensen blokkeren in zeggen wat ze ervan vinden. En dat je dat dan vervolgens ergens vastlegt, tsja het is 2018 dus dan maar in je broekje, pardon in de blockchain. (Sorry.)

Ingewikkelder wordt het als je kijkt naar wát je dan vastlegt. De app toont een set instellingen met de boodschap “you agree to have sex under the above stated terms”. En dat klopt natuurlijk niet, juridisch gezien: je kunt jezelf contractueel gezien niet vastleggen op het hebben van seks. Een dergelijke verplichting op je nemen is tegen de openbare orde en goede zeden (art. 3:40 BW), of op zijn minst een niet-afdwingbare ‘natuurlijke’ verbintenis.

De betekenis van “you agree” is nog vager als je bedenkt dat consent bepaald niet hetzefde is als een akkoord op een zakelijke overeenkomst. Als ik een auto koop en ik krijg na een dag spijt, dan heb ik pech en kan die auto niet terug. Maar consent is te allen tijde intrekbaar, zelfs nadat je expliciet hebt gezegd dat je het wilt. De vastgelegde toestemming is dus vrij betekenisloos, het is een momentopname van een fluïde proces en daar heb je weinig aan.

Juridisch er naar kijkend zou ik dus zeggen, hier heb je niets aan en het zal je een vals gevoel van rechtszekerheid geven. Als sociale tool om te praten over wat je wil, daar zie ik misschien wel wat in.

Arnoud

Privacy-toeslag bij webwinkelen

Hoe groot is de zorg om privacy bij internetwinkelen? Zestig dollarcent per aankoop.

Een recente studie van Carnegie Mellon University gaf mensen een vast bedrag en de opdracht om een vibrator en batterijen te kopen bij een webwinkel naar keuzen. Het wisselgeld mochten ze houden, dus de verwachting was dat de mensen bij de goedkoopste webwinkel zouden bestellen. Maar gezien het soort aankoop lieten de mensen zich toch ook leiden door de privacy-aspecten. Liever een iets duurdere winkel dan de kans dat informatie over deze aankoop op straat komt te liggen. Of dat je platgespamd wordt met andere sekstoys.

De onderzoekers hebben eerder de Privacy Finder zoekmachine ontwikkeld. Je kunt als gebruiker opgeven wat voor privacy-regels een webwinkel moet hanteren, en de zoekmachine laat vervolgens alleen resultaten zien met die regels.

Gevonden via Slashdot.

Arnoud