Mag je een smartwatch om je pols houden als je een auto bestuurt?

smartwatch-apple-telefoonEen Canadese man kreeg een boete omdat hij een Apple Watch bediende terwijl hij auto reed, las ik bij Webwereld. Het is in Canada net als bij ons verboden om een telefoon in je hand te houden, en de beboetende agent was van mening dat een smartwatch die praat met je telefoon, op zich aan die definitie voldoet. De man gaat in beroep, en ik vraag me dan gelijk af: hoe zit dat bij ons?

Het verbod uit de wet (art. 61a RVV) vermeldt inderdaad letterlijk:

Het is degene die een motorvoertuig, bromfiets, snorfiets of gehandicaptenvoertuig dat is uitgerust met een motor bestuurt verboden tijdens het rijden een mobiele telefoon vast te houden.

De eerste gedachte is: hij zit om je póls en dus niet in je hand. Maar zo medisch-letterlijk wordt er in het recht niet geredeneerd. In deze zaak bij het Hof Leeuwarden uit 2006 werd bepaald dat het begrip ‘vasthouden’ breed moet worden uitgelegd:

Inherent aan deze vorm van telefoneren is dat de afstand van de gebruiker tot het toestel direct van invloed is op de kwaliteit van het contact. Dat brengt met zich mee dat niet alleen het telefoongesprek afleidt van de verkeerssituatie, maar ook het risico toeneemt dat de bestuurder fysiek te veel betrokken is bij het voeren van het telefoongesprek en daardoor minder goed in staat is de benodigde verkeershandelingen te verrichten. Blijkens de Nota van Toelichting ontstaat juist door deze combinatie van factoren een niet te veronachtzamen risico voor de verkeersveiligheid. Bovendien kan, wanneer de verstaanbaarheid bij gebruik van de speakerfunctie tijdelijk of blijvend is beperkt – bijvoorbeeld door omgevingsgeluid – eenvoudig het toestel alsnog naar het oor worden gebracht.

Oftewel, het probleem met in de hand houden is hetzelfde als met het aan de pols vastbinden, je ene arm is niet meer beschikbaar voor het bedienen van de auto. Daarom is “aan de pols binden” juridisch hetzelfde als “in de hand houden”.

Dan de vraag, is het een ‘telefoon’. Deze term is ook breed gedefinieerd: “een apparaat dat bestemd is voor het gebruik van mobiele openbare telecommunicatiediensten”. Dat begrip kennen we uit de Telecommunicatiewet. Een apparaat zoals de iPhone is bestemd voor deze diensten, zowel spraaktelefonie als dataoverdracht, valt er dus onder. Maar ook een laptop met ingebouwd 3G-modem valt eronder, want ook dataoverdracht an sich via 3G is een vorm van gebruik van mobiele openbare telecommunicatiediensten.

Een smartwatch wordt draadloos gekoppeld aan een telefoon of ander apparaat, en is daarmee dus bestemd voor mobiele communicatie. Echter, dat woordje ‘openbaar’ maakt hier het verschil: een smartwatch werkt met Bluetooth of een vergelijkbaar korteafstandprotocol, en dat is géén openbare telecommunicatiedienst. Om diezelfde reden is het dus ook niet verboden je Bluetooth oortje voor je telefoon in de hand te houden (zie dit vonnis uit 2010.)

Natuurlijk is er altijd nog Koos z’n kapstok, artikel 5 Wegenverkeerswet. Maar dan moet er wel worden bewezen dat door de handeling gevaar is ontstaan of kon ontstaan. Wie met smartwatch om de pols perfect rechtdoor rijdt net onder de maximumsnelheid, veroorzaakt geen (potentieel) gevaar.

Ik zou eerlijk gezegd niet weten hoe dit juridisch op te lossen. Als je het bedienen van elektronica in zijn algemeenheid gaat verbieden, valt ook de autoradio eronder. Of de boordcomputer. “Alle handelingen die niet voor het besturen noodzakelijk zijn” is een andere kapstok, dat gaat me te ver.

Arnoud

‘Vernieuwd Google Afbeeldingen steelt webverkeer’

google-afbeeldingenHet vernieuwde Google Afbeeldingen zou sitebeheerders verkeer kosten, het onrechtmatig gebruikmaken van auteursrechtelijk materiaal in de hand werken en zodoende omzet kosten, rapporteerde Webwereld. Omdat in het nieuwe ontwerp de afbeelding veel prominenter los van de site getoond wordt, krijgen fotosites veel minder bezoeken terwijl ze wél het dataverkeer krijgen voor de grote afbeeldingen. Er is al een petitie opgezet om Afbeeldingen terug te draaien.

Google houdt ervan om de grenzen van allerlei wetgeving op te zoeken, zo blijkt maar weer. Want hoewel wat ze doen in principe valt onder citeren (aankondigen wat er te vinden is), is de naams- en bronvermelding wel héél summier (zo niet nonexistent) en wordt het plaatje nu groot weergegeven zodat je je kunt afvragen of voldaan is aan het “niet meer dan nodig” criterium uit de Auteurswet. En zonder citaatrecht denk ik dat Google wel een auteursrechtelijk probleem kan hebben, zeker als “embedden is openbaar maken” vaststaand recht wordt.

Maar laten we even aannemen dat het mag van de regels van citaatrecht. Dan blijf je zitten met het punt van het dataverkeer: mensen zien de foto dankzij Googles dieplink, dat kost de bronsite dataverkeer maar ze missen bezoekers en dus indirect inkomsten. Kunnen ze op die grond een claim neerleggen?

Ik ken geen specifieke wet daarover, maar we hebben natuurlijk altijd de maatschappelijke zorgvuldigheid nog. Het argument zou dan zijn dat door het dieplinken en vertonen van de afbeeldingen buiten de context van de originele site er schade optreedt en dat je net zo goed ze naast elkaar kunt laten zien (de oude Afbeeldingen-interface dus). En wie een simpele maatregel niet uitvoert en daardoor schade laat ontstaan, moet die al snel vergoeden.

De enige zaak die ietwat in de buurt komt is het Kranten.com-vonnis. Daarbij was een van de argumenten dat mensen door het doorklikken naar de nieuwsartikelen vanuit Kranten.com niet meer op de homepage/categoriepagina’s van de krantensites kwamen, en juist daar stonden de advertenties. Maar dat was volgens de rechter het gevolg van de eigen keuze van de krantensites. Helemaal vergelijkbaar is dat niet, want Google ontneemt je zo íedere mogelijkheid om advertenties te laten zien aan mensen die de afbeeldingen komen bekijken.

Als gebruiker van Google Afbeeldingen vind ik het een handige feature, maar als ik een site had met vele foto’s dan zou ik niet gelukkig worden van de dataverkeerrekeningen van deze zoekmachine.

Wat vinden jullie? Moeten deze site-eigenaren niet zeuren, of is Google inderdaad maatschappelijk ongepast bezig?

Arnoud