En nee, niet omdat ik zo vroeg mijn bed uit moest op Koninginnedag voor een interview met de NOS over hun laatste akkefietje: de eis dat kabelprovider Ziggo doorgifte van de Pirate Bay zou staken. Iets waar Ziggo begrijpelijkerwijs geen zin in heeft. Dat wordt dus een rechtszaak – die brief was alleen maar de wettelijk verplichte formaliteit (art. 3:305a BW) voor Brein voordat ze zo’n zaak mogen starten.
Zo’n zaak loopt nu ook tegen Usenetprovider News-Service. Waarom nu pas de naam van NSE bekend gemaakt is, is me niet duidelijk; Brein had de zaak al in januari aangespannen en meestal blaast men dan meteen hoog van de toren. (NSE is een klant van me maar ik heb geen bemoeienis met deze zaak, ik doe FTD al en dat is druk zat.)
NSE biedt betaalde toegang tot Usenet, Ziggo biedt toegang tot internet. Beide partijen beroepen zich op art. 6:196c, dat zegt dat ‘dienstverleners van de informatiemaatschappij’ niet aansprakelijk zijn voor informatie die ze doorgeven (Je kunt trouwens nu heel goed zien wie klakkeloos Brein-persberichten overschrijft want daarin stond “art. 1:196c”.). Brein stelt zich op het standpunt dat Usenet als zodanig geen legitieme dienst is en dus gewoon niet aangeboden mag worden. En Ziggo moet TPB gewoon blokkeren want TPB is een verboden site dus dat is net zoiets als kinderporno.
Nu vind ik het prima om de discussie te voeren of Usenet als zodanig (of de alt.binaries hiërarchie in het bijzonder) al of niet aangeboden mag worden. Of welke verantwoordelijkheid een provider zou moeten hebben als een site door de rechter verboden is.
Waar ik alleen zo moe van word, is de manier waarop Brein die discussie voert: via rechtszaken en niet via de politiek of het publiek debat. Zoals ze het zelf zeggen:
Het doel van BREIN is een raamwerk van rechtspraak met betrekking tot Internet op te bouwen dat rechthebbenden in staat stelt illegaal aanbod snel en effectief aan te pakken.
Dat raamwerk komt er kort gezegd op neer dat alles verboden moet worden dat ook maar enigszins behulpzaam kan zijn bij het up- of downloaden zonder toestemming. En natuurlijk dat alle betrokken partijen daar proactief op gaan filteren. Vandaar dus de vele rechtszaken tegen torrentsites, MP3-zoekmachines, de ruzie met FTD en nu dus de rechtszaken tegen een Usenet- en een internetprovider.
Zo’n raamwerk is echter iets dat in de wet thuishoort: de wetgever maakt de afweging wat er wel of niet verboden hoort te zijn, en niet de rechter op voordracht van een private lobbyclub. Zeker, de wet loopt zwaar achter maar dan ga je niet op eigen houtje alvast maar wat verzinnen (en ze verzinnen een partij leuke constructies bij Brein) en net zo lang procederen tot je je zin krijgt. Dat daarbij het gehele wettelijk kader platgewalst wordt is dan kennelijk acceptabele collateral damage.
De vraag “moeten bepaalde sites verboden worden” of “wanneer moeten providers sites blokkeren” zijn fundamenteel want ze raken aan het grondrecht op toegang tot internet. Dergelijke fundamentele beslissingen verdienen discussie in het parlement en afgewogen wetgeving – niet een vonnis afgedwongen door een lobbyclub.
Arnoud
@Arnoud Dank je wel voor je toelichting.
Als ik mag beslissen “of het werk verminkt wordt door een wijziging van iemand”, ben ik dan met een GPL-licentie of bv een CC0 in strijd met de wet bezig. Daar geef ik immers dat recht uit handen, toch?
Als maker zal het me eigenlijk een zorg zijn of iemand mijn werk verminkt, als die persoon er maar duidelijk bij zegt welke verminking van hem is en duidelijk verwijst naar mijn origineel (= zonder verminkingen 😉 ). Hiermee geef ik wel een (exploitatie)-recht op. Dat is een individuele keuze van mij en die zou ik niet aan iedereen willen opleggen en misschien ook niet in alle gevallen zelf willen opgeven.
Dat kan niet zonder meer gesteld worden. Als de downloader anders nooit het origineel had gekocht, blijft de verdiencapaciteit gelijk. Als de downloaden anders nooit het origineel had gekocht maar nu wel dan stijgt de verdiencapaciteit.
Hier zijn bergen onderzoeken naar gedaan. De ene zegt van wel en de andere van niet. We weten het gewoon niet. Wanneer de feiten schaars zijn dan zijn de experts talrijk.
En de verkoopcijfers tonen aan dat er meer relatie zit tussen economische recessie of voorspoed, dan het download gedrag.
http://www.smh.com.au/articles/2004/03/28/1080412234274.html
http://news.bbc.co.uk/2/hi/entertainment/3158767.stm
@Arnoud: Voor zover ik het begrepen heb… De redenatie van Piet kwam er in het kort op neer dat auteurs geen werken zouden maken als ze er niet voor betaald werden en dat zonder auteurswet niemand hun werken zou kopen. Piet gaf aan dat hij zich op het economisch argument focus de omdat dit objectief aantoonbaar zou zijn. Tja in een politieke discussie kom je nu eenmaal mensen tegen die er anders over denken, zeker als je startpunt een berg aannames zijn.
Een van de dingen die me afvraag is waarom er in de tijd van de Romeinen een bloeiende boekenmarkt was, terwijl het gebruik was om auteurs geen cent te betalen.
Daar hebben we het al eens over gehad. Zie hier, reactie #145. Er was de book curse als voorloper van het moderne auteursrecht:
Voor zover dat niet voldoende was zullen de schrijvers ongetwijfeld hetzij reeds over eigen middelen hebben beschikt (sowieso leerden vroeger alleen welgestelde mensen lezen en schrijven!), hetzij over een maecenas. Dit volgt uit het first principle dat je zonder eten niet lang leeft.Vind dat de verkeerde discussie gevoerd wordt rond BREIN. Hier op deze blog en elders. Wanneer je moe wordt van Stichting BREIN is het voeren van een politieke discussie zinloos. BREIN voert ook geen politieke discussie. En rechters voeren geen politieke discussie. Bij BREIN gaat het om de juridische discussie. Heb nagenoeg alle jurisprudentie rond BREIN gelezen en keer op keer valt op dat niet de juiste argumenten aangevoerd worden. BREIN wordt te veel met een fluwelen handschoen aangepakt. Er wordt te veel om de hete brei heen gedraaid. Het is niet populair te zeggen dat het exploitatierecht op entertainment bestanden op internet feitelijk uitgeput is. Daar werft niemand cli?nten mee.
Arnoud beweert over de Ziggo zaak dat BREIN geen kans maakt. Denk dat Arnoud ongelijk zal krijgen. BREIN wint welhaast altijd in kort geding. Rechters in kort geding denken namelijk niet zo heel erg na. Die kiezen voor wat in hun ogen de minste schade oplevert. Daar moet je dus een paar knalharde argumenten hebben en die geeft niemand. Bovendien hebben rechters dedain voor Internet.
Geen advocaat fileert BREIN in de rechtszaal. Er wordt te weinig onderzoek gedaan en er wordt geen punt gemaakt van het feit dat BREIN structureel een verkeerd beeld schets van de begrippen openbaar maken en verveelvoudigen. Niemand heeft het er over dat BREIN opkomt voor partijen die geen enkel auteursrechten op entertainment bestanden bezitten. Dat blijkt uit de statuten. Iedereen kan dat concluderen. Dat hoort standaard in de verweren tegen BREIN opgenomen te zijn. Niemand doet dat. Dat zijn kunstfouten.
Openbaar maken, verveelvoudigen, natuurlijke betekenis, thuiskopie en vertoning in huiselijke sfeer zijn de kernbegrippen bij de BREIN zaken. Daar gaat het bij BREIN over. Over niks anders. Arnoud argumenteert nu dat BREIN onvoldoende gedaan heeft om vonnissen tegen TPB ge?xecuteerd te krijgen. Leuk bedacht, maar niet het belangrijkste argument. Het belangrijkste argument is dat de gebruikers van TPB en TPB geen inbreuk maken op auteursrechten. De argumentatie daaromtrent heb ik nog nergens gelezen in een processtuk. Niemand heeft dat tot nu toe uitgewerkt voor de rechtspraak. Dus BREIN zal blijven winnen.
Piet,
Jij bent met dat voorbeeld gekomen, maar het antwoord klopt niet. In de Romeinse tijd gaven auteurs hun werken weg aan drukkers die geletterden slaven hadden die de boeken kopieerden. In uitzonderlijke gevallen kregen auteurs een klein bedrag kregen voor hun werkt. Vloeken veranderen hier niets aan, dus ik zie de relevantie niet.
Ik ben er simpel weg niet van overtuigd dat er geen markt meer zal zijn voor werken als het auteurswet verdwijnt. Daarbij zie ik ook niet als een taak voor de wetgever om te zorgen dat er een bepaalde markt zal bestaan.
Deze zaak van BREIN bijvoorbeeld http://www.anti-piracy.nl/nieuws/bericht.asp?nieuwsberichtid=205
Daarvan is het maar zeer de vraag of er auteursrechten inbreuken gemaakt worden. Het verkopen van CD/DVD’s via internet is niet op voorhand onrechtmatig. Wanneer de CD/DVD’s gemaakt zijn op basis van de thuiskopi?ren regeling, is er niks aan de hand. Het wordt anders wanneer er niet tuisgekopieerd is. Bovendien bewijst BREIN hier te bemiddelen in muziek auteursrechten, terwijl iedereen weet dat BREIN niet de bijpassende vergunning bezit.
Vroeger toen de handhaving nog in handen was van vergunninghouder BUMA/STEMRA was er geen bezwaar dat er door vertegenwoordigers van BUMA/STEMRA onderhandeld werd in het kader van een comparitie. BUMA/STEMRA is immers vergunninghouder ex artikel 30a AW. BREIN is dat pertinent niet. Terwijl BREIN hier duidelijk als bedrijf bemiddeld in zake muziekauteursrechten. Dat BUMA/STEMRA lid is van BREIN doet daaraan niks af.
Op grond van artikel 30a Aw hoort BUMA/STEMRA de handhaving in eigen hand te houden en zeer strikt genomen dient het de eigen advocaat daarvoor in dienst te hebben. Zo sitten er eindeloos veel manko’s aan BREIN waar niemand een punt van maakt. Succes van BREIN is derhalve verzekerd door de meute die het wenst te bestrijden.
De vloeken helpen om te voorkomen dat andere “drukkers” de boeken kopi?ren zonder een vergoeding te betalen. Dit is gewoon het oude copyright van v??r de Statute of Anne, maar dan met een morele ipv juridische basis. Als je de relevantie niet ziet, tja… Dat is het probleem op deze site wanneer het over auteursrecht gaat: men sluit de ogen wanneer het uitkomt.
En van Maecenas is geen woord verzonnen, klik maar op de link. Voor het overige waren schrijvers blijkbaar sowieso al welgesteld. Ik zie niet wat er niet zou kloppen van wat ik schrijf.
Je doet net alsof het auteursrecht een probleem aanpakt dat nooit heeft bestaan. Dat is ontzettend na?ef. Ook toen kon je van de wind niet leven. Ergo, er waren inkomsten. Waar kwamen die vandaan? Zou dat voldoende zijn in de huidige maatschappij? Nemen wij genoegen met schrijvers die afhankelijk zijn van weldoeners? Analyseer!
En natuurlijk heeft de komst van de boekdrukkunst de behoefte aan bescherming enorm vergroot. Net zoals de opkomst van het internet die behoefte nog verder vergroot. Zonder goede kopieermogelijkheden is bescherming natuurlijk minder nodig. Zoals ik zo vaak al heb uitgelegd.
Piet,
Ik sluit mijn ogen niet voor problemen die echt bestaan. Jij slaagt er simpel weg niet in om mij er van te overtuigen dat er een probleem is. Met jouw reactie, dat ik ontzettend na?ef zou, zeg je meer over jezelf dan over mij. Ik laat het hier verder bij.
@Alex Misschien heb je gelijk dat er geen verlies van verdiencapaciteit is. Dat argument zal ik laten liggen, ook al voelt het k als iemand niet betaalt voor mijn werk, maar er wel gebruik van maakt.
Toch ben ik van mening dat ook als er geen markt voor iets bestaat, het werk wel degelijk een economische waarde kan hebben. Dit is de waarde van wat ik als maker heb geinvesteerd om het werk te maken. Dat is de waarde die het in elk geval voor mij heeft. Wanneer er maar 1 exemplaar van het resultaat is, namelijk mijn eigen versie, ben ik 100% eigenaar van die economische waarde. Wanneer iemand anders 1 kopie voor zichzelf maakt, bezit ik nog maar 50% van de economische (produktie)waarde. Voor mij is dat een afname, ongeacht wat de opbrengst voor de ander is.
Het argument dat de ander er anders ook niet voor zou betalen, vind ik overigens niet zo bijster sterk in de discussie rond het auteursrecht. Als mensen ergens niet voor (willen) betalen, krijgen ze daardoor het recht om het gratis te gebruiken? Dat zie ik liever niet als regel ingevoerd in onze samenleving.
Daarnaast heb ik nog een persoonlijk eigenaarschap. Als ik iets maak, dan ben ik de eigenaar van het resultaat, totdat ik anders beslis. Pas als ik het kopie- of het gebruiksrecht op dit resultaat vrijgeef, mag een ander er aan komen. Nee, ik vind niet dat de geinteresseerden in mijn werk hier zonder mijn toestemming een kopie of ander gebruik van mogen maken.
In speltheorie lijkt me dit overeenkomen met een meerpersoonsgevangenendilemma. Voor ieder afzonderlijk is het prettiger als de ander iets maakt en hij zelf dat gebruikt zonder het te maken. Deze spelsituatie heeft een Nash-evenwicht wat niet Pareto-optimaal is. Om er uit te komen, is een verandering nodig in de betalingen (pay-off matrix). Of die verandering juridisch, economisch, sociaal of nogwatanders is, dat maakt, denk ik, niet veel uit.
Dat bedoel ik nu precies. Je bent van mening dat het auteursrecht nooit ergens nuttig voor is geweest. Die gedachte alleen al is verschrikkelijk na?ef. Daar komt vervolgens bij dat je niet voor rede vatbaar bent. Alles wat ik zeg glijdt van je af als natte snot. Zinloos gewoon.
Ik ben programmeur en net als een heleboel anderen verdien ik mijn brood met het cre?ren van auteursrechtelijk beschermde werken. Ik word hiervoor door een werkgever betaald, die dat doorberekent aan zijn klanten, soms op de basis van gewerkte uren en soms als onderdeel van de prijs van een verkocht apparaat. Ik ben niet bang dat het afschaffen van het auteursrecht mijn baan zou bedreigen; de programmatuur die ik ontwikkel is specifiek voor het apparaat en niet nuttig voor iemand die de hardware waar het op draait niet bezit. Zo zijn er meer broodschrijvers voor wie salaris en/of opdrachtgevers belangrijker zijn dan auteursrecht, denk aan alle beleidsmedewerkers met hun beleidsnota’s of andere rapportenschrijvers. Zelfs advocaten hebben het auteursrecht niet nodig om geld te verdienen aan het schrijven van pleitnota’s. Kortom, het volledig afschaffen van het auteursrecht treft een groot deel van de auteurs totaal niet en het economische effect van zo’n maatregel lijkt beperkt te blijven tot de “industrietak” die BREIN zegt te vertegenwoordigen.
Mijn neef is muzikant en verdient daar zijn brood mee, voornamelijk uit optredens en af en toe een workshop waar hij les geeft. Hij heeft geen contract getekend met een platenmaatschappij omdat die te eenzijdig (negatief voor de artiest) uitpakken, wel biedt hij zijn werk via iTunes aan, wat hem ook een leuk zakcentje oplevert. (Waarom maken de platenmaatschappijen het zo lastig om muziek legaal via Internet te verkopen?) Dit brengt ons tot de conclusie van mijn argument, het exclusieve uitbatingsrecht (zeg maar Monopolie) dat het auteursrecht vormt. Het is bekend dat monopolies leiden tot een slechte klantenservice en voor de contentindustrie lijkt dat naar twee kanten te werken: de auteurs wordt een poot uitgedraaid en de consument wordt voorzien van een minder dan ideaal product. Ik verwijs hier onder andere naar DRM, de bundeling van 11 belabberde nummers met twee goede op een gemiddelde CD en de strategie van regiogewijs uitbrengen van films (en de DVD mag pas de verkoop in als de film niet meer in de bios draait.)
Dank zij het auteursrecht hebben we een gigantische stapel werken die stof liggen te vergaren in opslagplaatsen, voor een deel omdat de rechthebbende geen winst ziet in het heruitbrengen van het werk, voor een ander deel omdat niemand weet wie de rechthebbende is. (Dat krijg je twee generaties na de dood van de auteur.) Met een korter exclusief recht (zeg 10-20 jaar na eerste publicatie) wordt de cultuur een heel stuk toegankelijker. Ik propageer ook een publicatieplicht in ruil voor economische bescherming van een werk: Wanneer een werk eenmaal uitgegeven is moet het voor de termijn van de economische beschermingsduur beschikbaar blijven in normaal gebruikelijke formaten. (Voorbeeld: tien jaar geleden was VHS gebruikelijk voor films, nu is dat DVD.)
O ja: het recht voor de koper van een werk om het te (laten) converteren naar andere formaten van zijn keuze.
@Amber: natuurlijk is er wel een verlies aan verdiencapaciteit als anderen gratis je werk mogen kopi?ren.
Met auteursrecht kan de auteur zelf bepalen hoe hij zijn werk exploiteert. Hij kan dan die wijze kiezen die het meest oplevert.
Zonder auteursrecht of met een beperkte vorm van auteursrecht heeft de auteur hier minder vrijheid in. Als de wijze die het meest oplevert niet meer mogelijk is, levert hij in.
Elementaire logica.
Vervolgens is er de algemene ervaringsregel dat wie gratis iets kan krijgen, hier in de regel niet voor betaalt. Die algemene ervaringsregel is onbekend op dit forum, maar je buurvrouw zal het bevestigen.
Een ANDERE vraag is of het erg is dat de auteur iets inlevert. Maar DAT hij iets inlevert is niet voor serieuze betwisting vatbaar.
Ik heb een tegenvraag aan iedereen die klaagt over het inleveren door auteurs/uitgeversconsortia:
Het gaat toch om een adequate afweging van belangen in de politiek.Werken die ooit openbaar zijn gemaakt, maar door de rechthebbenden zonder goede reden niet meer beschikbaar worden gesteld mogen wat mij betreft met een beroep op art. 10 EVRM worden gekopieerd.
@amber(60): Ik heb net naar buitenhof zitten kijken naar een interessante discussie tussen Femke Halsema en hoogleraar economie Arnold Heertje. Daaruit kwam dat economische waarde meer bevat dan de financi?le vertegenwoordiging. Dat sluit, denk ik, goed aan bij je nu aangeeft.
Een verbouwing van een huis is daar een goed voorbeeld van. Een verbouwing van een huis van vijftig duizend kosten en dan is het mogelijk dat het huis daarna slechts twintig duizend meer waard is in financi?le zin, terwijl het daarnaast natuurlijk woongenot oplevert en daarom willen de huiseigenaren de verbouwing.
Nu geef jij aan dat het genot 100% naar de huiseigenaren toegaat. En dat dit percentage zakt op het moment dat ze viste hebben. En jij stelt vervolgens dit lagere percentage een verlies vertegenwoordigd. Ik denk dat je hierin een denk fout maakt. Het lagere percentage wordt veroorzaakt door winst, doordat er meer is. Je kunt afvragen of het zo erg is om een ruimte te delen met anderen. Die vraag kun je ook stellen bij het maken van kopie?n van auteurswerken. Waarom is zouden we erg moeten vinden als mensen mogen kopi?ren als dat niet tot financi?le schade leid? Heeft iets dat populair is minder waarde dan iets dat schaars is?
Het is slechts een tegenargument op het argument dat auteurs financi?le zouden leiden. Ik verbind er geen verdergaande conclusies aan vast.
Ik voer deze discussie van uit een politiek invalshoek, dus de juridische aspecten laat ik even liggen. Jij kunt vinden dat werken het eigendom zijn van makers die deze gemaakt hebben, maar daar kunnen anderen mensen anders over denken. De rechten die de auteur heeft worden hem gegeven door de maatschappij. De maatschappij kan er ook voor kiezen om deze niet toe te kennen.
Ik lees hier dat je aangeeft dat volgens jou, de mens liever het maken van iets overlaat aan een ander. Vervolgens geef je dan dat beiden niets kunnen doen om hun winst te vergroten (Nash-evenwicht), en dat er een verander in door te voeren waardoor tenminste ??n persoon er op voor kan gaan zonder dat een ander er op verliest (niet Pareto-optimaal). Wat is precies het probleem waar we moeten uitkomen? En hoe bepaal je de winst van niet-financi?le economische waarden?
@ Piet
Ik heb nog wel een vraag bij je aanname dat wanneer een auteur geen auteursrechtelijke bescherming geniet hij minder keuze heeft uit de manier van exploitatie van zijn werk. Kan je mij vertellen waar deze assumptie wordt ondersteund. Hoe worden door het invoeren van het auteursrecht de exploitatiemogelijkheden vergroot?
De mogelijkheden zijn er uberhaupt mijns inziens. De enige vraag die rest is of je een duidelijk plan hebt om de exploitatiekosten te dekken (op zijn minst).
Als er bij een bepaalde soort van exploitatie geen dekking van de kosten plaats vindt hoeft dat neit te liggen aan een gebrek aan bescherming. Het zou ook nog wel eens aan de manier van inkomsten generering kunnen liggen.
@Martijn: dat is geen assumptie, dat is een logische consequentie.
Het auteursrecht geeft de auteur de mogelijkheid om te bepalen wie het werk op welke voorwaarden mag openbaren en verveelvoudigen. Iedere inperking daarvan beperkt de exploitatiemogelijkheden van de auteur. (Niet per definitie een slechte zaak natuurlijk, er zijn ook inperkingen die volkomen terecht zijn, maar daar gaat het nu even niet om.)
Ik zeg niet dat het auteursrecht altijd voldoende exploitatiemogelijkheden biedt om de kosten te dekken. Uiteindelijk zal een werk waarvoor niemand belangstelling heeft nooit veel opleveren.
@Piet
Oke ik zie waar je heen gaat, maar dan nog durf ik te stellen dat wanneer de auteur niet de mogelijkheid heeft om dergelijke voorwaarden te stellen zijn eploitaitemogelijkheden niet afnemen. De exploitatiemogelijkheden zijn toch gewoon de feitelijke mogelijkheden die een auteur heeft om op verschillende manieren zijn werk te exploiteren? Deze nemen niet af. Als ik een werk maak en dit wil gaan exploiteren, maar een ander neemt mijn werk over en doet al via bijvoorbeeld internet, dan kan ik nog steeds het internet gebruiken om mijn werk te exploiteren.
Het enige wat hier verandert is dat het voor mij lastiger wordt om mijn eigen online-exploitatie goed voor het voetlicht te krijgen bij anderen. Het ongestraft blijven van een dergelijke actie kwam veel mensen onredelijk voor en daarvoor is het auteursrecht ontworpen.
Maar uit het auteursrecht vloeien geen exploitaitemogelijkheden voort direct. De auteur heeft nog steeds de keuze om te kiezen voor de exploitatie die hem het meeste geld op levert. Ook al zou internet de meest lucratieve manier zijn wanneer hij alleen (in de zin van zonder ‘valse concurrentie’) zijn werk daar aanbood, dan nkan hij hier nog voor kiezen. Het enige is dat er goed verdienmodel bij hoort.
Of ik moet een logische stap missen die jij wel ziet in het auteursrecht. Maar dan zou ik graag de logica achter de redenering wat gespecificeerder zien.
Je kunt een werk niet exploiteren als anderen zich niet hoeven te houden aan de voorwaarden die je stelt.
Een computerprogramma aanbieden onder GPL-voorwaarden is een vorm van exploiteren. Die vorm houdt op te bestaan als je het auteursrecht wegneemt.
Als je een tunnel exploiteert, moet je kunnen bepalen wie onder welke voorwaarden door die tunnel mag rijden. Als iemand zich niet aan die voorwaarden houdt, moet je hem kunnen verbieden de tunnel in te rijden. Als je dat niet kunt, kun je de tunnel niet exploiteren.
Zonder auteursrecht zijn er nog wel exploitatiemogelijkheden, maar het zijn er veel minder. Donationware is nog steeds mogelijk. (Maar je kunt zonder auteursrecht anderen niet verbieden datzelfde werk als donationware aan te bieden, wat toch wel jammer is.)
Nog steeds lijkt mij dat geen beperking in exploitatie mogelijkheden, maar een beperking van de voorwaarden waaronder de exploitatie rendabel is.
De exploitatiemogelijkheid met betrekking tot de tunnel blijft bestaan. Je zal alleen concessies moeten doen op de voorwaarden. (en ja ik ga er hier nu even van uit dat er bijvoorbeeld een langere of andere route is naar het einde van de tunnel. Anders zou je een monopolie krijgen op het bereiken van de andere kant van de tunnel. Hier kan ik mij bij voorstellen dat er dan andere mechanismen gaan werken om de andere kant te bereiken.)
Ook bij de software kan je die blijven exploiteren, enkel de voorwaarden die met de GPL komen zullen gewijzigd worden. (wat wellicht inhoudt dat ik de hele GPL niet van toepassing moet verklaren, maar voor een andere licentievorm moet gaan.)
Het lijkt mij niet juist om exploiteren gelijk te stellen met de voorwaarden van exploitatie. Als ik een kroeg heb en ik wil die exploiteren dan moet ik daar ook regels voor stellen hoe ik die exploitatie wil laten verlopen. Maar hoewel hier veel verschillende manieren voor zijn om regels op te stellen zal de ene manier beter werken dan de andere. Maar als ik de rare eis stel dat er pas na twaalf uur middernacht bier gekocht kan worden, kan ik er van uit gaan dat het rustig zal zijn in mijn kroeg. Echter ik kan nog steeds mijn kroeg exploiteren op evenveel verschillende manieren. Maar ??n manier zal waarschijnlijk de beste zijn. En daar moet naar gezocht worden. Naar de juiste regels die een goede balans opleveren.
Maar omdat de manier die ik prefereer niet werkt, kan ik nog niet zeggen dat ik beperkt wordt in mijn exploitatiemogelijkheden. Maar indien je het niet met me eens bent, draait het er waarschijnlijk op uit dat we het eens zijn over het feit dat we het niet eens zijn.
@Piet
Deze constructie van BREIN maakt het mij moeilijker om mijn intellectueel eigendom te exploiteren. Als docent schrijf ik zelf namelijk mijn lesmateriaal, dit is dus mijn intellectueel eigendom. Ik verdien mijn geld op dit moment met het geven van les en wordt zelfs door anderen betaald om materiaal te schrijven. Mijn activiteiten zijn daarmee vergoed.
De lifecycle van mijn materiaal is niet zo groot en ik wil mijn materiaal via internet openbaar kunnen maken, zodat ik het in ieder geval zelf kan gebruiken. In de praktijk kom je inderdaad wel eens ideeen tegen die je een groot gevoel van herkenning geven. Er zijn dan twee mogelijkheden, er is sprake van een parallelle ontwikkeling of iemand pleegt plagiaat. Voor mijn inkomen is dit niet interessant, mijn inkomen komt uit andere bronnen.
Het lijkt mij beter om energie te stoppen in de vormgeving c.q. de uitvoering van ideeen, dan om een juridisch proces te starten. Een mooi uitgegeven boek of een mooi vormgegeven CD is echt leuker dan een pdf- of een MP3-bestand.
Als je voor een juridische weg kiest, kun je beter advocaat worden dan een creatief project starten. Daarom draagt BREIN mijnsinziens weinig bij aan creatieve ontwikkelingen, maar veel aan juridische ontwikkelingen. De creativiteit is hier niet mee gediend, het inkomen van advocaten en de stichting BREIN wel.
@Martijn:
Martijn, hoe je het ook wilt noemen…Het gaat mij niet om het woordspelletje. We begonnen met verdiencapaciteit. De redenering moet toch duidelijk zijn. Auteursrecht beperken levert een inperking op van de verdiencapaciteit, tenzij toevallig nog steeds die “exploitatievoorwaarden” kunnen worden gesteld en afgedwongen die optimaal waren.
Licentie veronderstelt het bestaan van een auteursrecht dat die licentie ondersteunt. Dat is toch duidelijk?
En tasten die concessies de verdiencapaciteit aan, of niet?
(En nogmaals: het gaat mij nu even niet om de vraag of het slecht is dat de verdiencapaciteit wordt aangetast. Het gaat mij erom DAT die verdiencapaciteit wordt aangetast. Want dat werd namelijk ontkend.)
@Niek: op wat voor manier maakt BREIN dan jouw manier van werken onmogelijk??
Niet.
Er is geen wet te bedenken waarmee je effectief burgers kunt verbieden om auteurswerken onderling uit te wisselen.
Er is geen wet te bedenken waarmee je effectief burgers kunt verbieden elkaar te vermoorden.
@Piet,
de goede lezer weet het verschil tussen “moeilijker” en “onmogelijk”. Het zal iedereen duidelijk zijn dat het constant af moeten dekken van eigen producten, die anderen kunnen claimen, tijd kost. Zo simpel is het dus. Persoonlijk ben ik creatief genoeg om nieuwe ideeen te genereren. Ik wil mijn geld met het NIEUWE van de ideeen verdienen. Hier wil ik dus tijd voor. Ik hoef een oud idee niet tot in lengte van jaren uit te melken. Dit is ook niet nodig. De ontwikkeling van de stoommachine (het genereren van nieuwe ideeen) kwam ook pas lekker op gang nadat de patenten op de stoommachine verstreken waren.
Het conflict in Noord Ierland is dan ook niet opgelost met machtsvertoon.
@ Piet
Het woordspelletje is niet zo zeer dat wat ik wil, maar het lijkt mij duidelijk dat het noodzakelijk is dat we duidelijk hebben, waarover we spreken. Dan kunnen we het beter eens zijn over de invulling van de concepten die we hanteren. Anders kunnen we de discussie wel direct sluiten.
Maar ik ben blij dat je zelf weer over de verdiencapaciteit begint. Dat maakt de discussie wellicht helderder.
Inperking van de auteursrechten betekent inperking van de verdiencapaciteit zeg je, maar dat is nu precies wat ik niet zo een twee drie aan kan nemen. Een sterk auteursrecht, waarbij de vermenigvuldiging en openbaarmaking slechts aan de auteur van een werk zijn voorbehouden, wil nog niet zeggen dat het een optimale uitkomst geeft voor een auteur. Auteurswetgeving is nu eenmaal een generieke methode voor een grote groep personen en werken. Ik kan mij moeilijk voorstellen dat in een overgrote meerderheid (en dan niet 50+1%)van de gevallen deze wetgeving de meest optimale oplossing biedt.
Wellicht in het verdienmodel wat de afgelopen decennia gehanteerd is komt een sterk auteursrecht als wenselijk naar boven. Maar hierbij wordt er vanuit gegaan dat de auteur inkomsten krijgt via de verkoop van zijn werk. Er zijn echter vele andere manieren om een vergoeding te verkrijgen voor het verrichte werk. Dit is niet slechts uit te drukken in geld, maar ook in good will en naamsbekendheid, enz. Deze vergoedingen zijn ook om te zetten in een geldelijke vergoeding.
Juist de mogelijkheden van het cre?ren van een grotere good will, naamsbekendheid enz zijn door de komst van het internet erg toegenomen, terwijl juist de mogelijkheden om een directe geldelijke vergoeding te ontvangen voor het werk lastiger wordt naarmate de technologie vooruitgang boekt. En nu ben ik geen econoom, maar ik zou mij voor mijn broodwinning eerder richten op een activiteit die minder inspanning kost of in de nabije toekomst minder inspanning zal gaan kosten, dan vasthouden aan de manier van vergoeding zoeken die zeer waarschijnlijk in de toekomst steeds meer inspanning zal gaan kosten door de vooruitgang van de technologie. Qua kosten – baten verhouding lijkt mij dat wenselijker.
De vergoedingen als good will en naamsbekendheid en dergelijke worden niet vaak mee genomen in een vergelijking over het toe- of afnemen van de verdiencapaciteit. Wat dat betreft denk ik niet dat je kort door de bocht kan zeggen dat een ‘zwakker’ auteursrecht gelijk staat aan een lagere verdiencapaciteit. De vergelijking met de tunnel gaat hier uiteraard niet op. Hierbij is geen enkele vorm van auteursrecht betrokken. Maar met betrekking tot auteursrechtelijk beschermde werken denk ik nog steeds dat de verdiencapaciteit niet beperkt wordt. Alleen de crux zit hem er in dat de nadruk op een andere bron van inkomsten moet worden gelegd.
En ja er zijn artiesten/kunstenaars/etc die hun geld verdienen door hun werken zonder handhaving van het auteursrecht te verspreiden.
Enkele voorbeelden http://www.sitasingstheblues.com Radiohead met de plaat In Rainbows Platenlabel BeepBeep! Back up the truck
@Niek: er is niemand die je tegen houdt! Ook BREIN niet.
Omdat de exploitatiemogelijkheden worden beperkt. Of afdwingbare exploitatievoorwaarden als je dat liever leest.
Serieus, wat is hier moeilijk aan?
Het auteursrecht geeft de auteur de KEUZE. Door de keuze te beperken zullen opties worden uitgesloten die voor sommige auteurs optimaal zijn. Voor andere auteurs blijft de voor hen optimale keuze misschien bestaan, dat kan natuurlijk, hangt af van de precieze inperking.
Het auteursrecht schrijft niet ??n manier van exploitatie voor. De auteur kan natuurlijk zijn werk weggeven als hij dat wil, in de hoop op grotere naamsbekendheid (… die hij dan bijvoorbeeld zal hopen te verzilveren door zich voor nieuwe werken wel te laten betalen).
Dat is dus ??n van de keuzes die de auteur nu ook heeft!!
Stel je bent op zoek naar de voor jou ideale baan. Heb je de keuze uit alle banen in Nederland, dan vind je waarschijnlijk iets beters dan wanneer je slechts de keuze hebt uit alle banen in jouw wijk. Een beperking in keuze is in het algmeeen een achteruitgang.
NOGMAALS: ik heb het nu even niet over de vraag of het erg is dat de keuze wordt beperkt / de verdiencapaciteit wordt aangetast. Ik moet dit blijven herhalen, want ik weet dat hier anders wel iemand op inspringt. Ik ben nog steeds bezig met de verwerping van de bewering dat de verdiencapaciteit niet zou worden aangetast (of dat dat lang niet zeker zou zijn).
Inmiddels meer dan 81 reacties op de vermoeidheid van Arnoud door BREIN en ik heb slechts enkele intelligente reacties gezien. Was deze draad een blokuur parlementaire discussie geweest dan was welhaast iedereen gezakt voor het examen.
Een belachelijk idee van Brein.
De beheerder van de Ziggo Gebruikers Groep verwoordde dit als volgt in dit onderwerp; http://ziggo.gebruikers.eu/forum/viewthread.php?thread_id=1674
“Als je de logica van Brein op b.v. een snelweg loslaat dan wil Brein eigenlijk het volgende: Snelwegen voor auto’s verbieden! Waarom dan? Omdat je met een auto de wet kan overtreden door b.v. te hard te rijden.”
Ik deel de aarzeling van Martijn om dit zomaar te moeten aannemen. Jij zegt: inperking van de auteursrechten => beperking exploitatiemogelijkheden (afdwingbare exploitatievoorwaarden) => inperking verdiencapaciteit.
Inperking van de auteursrechten houd niet per definitie een beperking exploitatiemogelijkheden in of minder afdwingbare exploitatievoorwaarden. De afdwingbaarheid hangt van iets hangt van meer af dan een wettelijk verbod alleen, dat verbod moet ook nog eens te handhaven zijn. Met de auteurswet zijn we aangekomen op het punt waar deze niet meer te handhaven is. Exploitatiemogelijkheden die vroeger af te dwingen waren zijn dat nu niet meer. Een aanpassing op dit punt leid dus niet tot een beperking exploitatiemogelijkheden.
Zo eveneens voor het verband dat jij meent te zien tussen de van beperking exploitatiemogelijkheden (afdwingbare exploitatievoorwaarden) en de inperking verdiencapaciteit. Als je de keuze hebt tussen exploitatiemogelijkheden A en B, en B is de optie waar je het minste mee kan verdienen dan leid het verwijderen van deze optie niet tot een vermindering aan verdiencapaciteit.
Dit laatste tracht je af te vangen door te stellen dat dit sommige auteurs dit verband er niet is maar voor andere wel. Voorbeelden daarvan geef je echter niet.
Wat is er zo moeilijk aan om het bestaan van vermeende verbanden aan te tonen?
Wat een denigrerende opmerking.
Alex, op al je opmerkingen ben ik al lang en breed ingegaan. Goed lezen.
“Stel je bent op zoek naar de voor jou ideale baan. Heb je de keuze uit alle banen in Nederland, dan vind je waarschijnlijk iets beters dan wanneer je slechts de keuze hebt uit alle banen in jouw wijk. Een beperking in keuze is in het algmeeen een achteruitgang.”
Natuurlijk kan die beste baan toevallig net in jouw wijk te vinden zijn… Het kan ja!
En of het auteursrecht nu 100% effectief is of niet, het bestaan ervan heeft wel degelijk een groot effect. Maar goed, jij stelt geloof ik toch al voor om het verbod op moord op te heffen en in een Iers praatgroepje te gaan zitten of zoiets.
Etcetera.
En niets denigrerends, helaas gewoon bittere noodzaak om steeds zo strak mogelijk te omlijnen wat ik wel zeg en wat ik niet zeg.
Dat zijn jouw woorden, niet de mijne.
Een thuiskopie is alleen voor eigen gebruik en verkoop van die thuiskopie zonder toestemming van de rechthebbbende is onrechtmatig. Dan is het namelijk geen thuiskopie meer maar een reguliere vermenigvuldiging die door de auteurswet wordt verboden.
@87
Nee hoor. Je verwart de thuiskopie met de thuiskopieerregeling. De thuiskopieregeling is een vergoeding voor ongebreidelde verveelvoudiging en verkoop is geen openbaarmaking. Dus geen gebruik van een werk. Verkoop biedt hooguit kans op openbaarmaking. De kans dat een verkochte CD het ooit tot een auteursrechtelijke openbaarmaking brengt is nihil. CD’s worden welhaast altijd in huiselijke sfeer beluisterd. Bovendien mag iedereen honderd muziekcd’s bezitten zonder dat daar auteursrechten over afgedragen zijn. Voorts kunnen CD’s waar BREIN beslag op laat leggen ook werken bevatten waarvan de makers niet door een lid van BREIN vertegenwoordigd zijn. En BREIN treedt op voor (rechts)personen die hoegenaamd geen relevante auteursrechten bezitten omdat ze geen makers of rechtopvolgers zijn. Ook is de schade die BREIN claimt veelal zwaar overdreven. Dat is maximaal nul Euro per muziek CD wanneer er thuisgekopieerd is. Vermenigvuldigd met de factor x wanneer ook de inleg van de hoesjes meegekopieerd zijn. Verkoop van thuisgekopieerde muziek CDs is niet verboden. Dat hoort bij de vrije europese mededinging die BREIN zo hardnekkig frustreert.
Overigens ben ik van mening dat de thuiskopieerregeling een onverschuldigde vergoeding is, maar dat terzijde.
Halllo!
Even een kort vraagje over het artikel waarnaar in deze blog verwijst wordt, http://blog.iusmentis.com/2008/04/03/internetfilters-versus-grondrechten-volgens-raad-van-europa . Ik heb dat document gelezen. Ik wordt erg vrolijk van de nadruk die gelegd wordt op het belang van vrije meningsuiting en informatievergaring, en het recht van volwassenen om te kijken wat zij willen. (Kijk zelf graag actie-films :D)
Maar hoeveel heeft de raad van Europa hier nu uiteindelijk precies over te zeggen? Volgt het EHRM deze instructies bij het doen van uitspraken. (Maw, is dit document bindend voor alle landen die het EVRM erkennen? (En dus ook voor de EU zelf?)
Wie vertegenwoordigt Ziggo? http://webwereld.nl/nieuws/65891/xs4all-steunt-ziggo-in-verzet-tegen-brein.html
Kom, Kom, Arnoud.
Tim is de Nederlandse zetbaas van de Amerikaanse entertainment industrie. Of je het met hem eens bent of niet, hij doet dat wel op een effectieve wijze.
Hij neemt alle ruimte in die hij krijgt, aan jouw de taak om die ruimte te beperken. Dat hij via jurisprudentie zijn zin poogt te krijgen is zijn goed recht, vergeet niet dat ook FTD/News-Service/Ziggo grote belangen bij het winnen van deze procedure hebben. Wat dat betreft is het een redelijk ‘level playingfield’.
Brein is bezig ‘een ui te pellen’ om te zien waar de rechter zegt ‘genoeg, dit is geen inbreuk’.
zoekmp3 -> mag niet (google mag wel) torrentsites -> mag niet rapidshare link sites -> mag niet nzb sites -> -(wil Brein niet, nog geen rechtszaak) ftd -> (wil Brein niet, nog geen uitspraak) usenet resellers -> -(wil Brein niet, nog geen rechtszaak) usenet providers -> News-Service(wil Brein niet, nog geen uitspraak) transit providers -> NFO/TPB(wil Brein niet, nog geen rechtspraak) access providers -> Ziggo (wil Brein niet, nog geen rechtszaak)
Je ziet dat Brein bezig is om uit te zoeken tot waar ze e.e.a. kunnen aanpakken.
vwb News-Service, die kunnen zo naar Duitsland als het in .NL niet meer mag JuraBlog 2008, en cyberlockers (de rapidshare achtige sites) die kunnen ook naar Duitsland Damm Legal 2010. (Moet je wel in Dusseldorf/Koln aan de gang gaan).
Het wachten is op een goede weerlegging van de argumentatie van Brein, met voorbeelden van jurisprudentie uit Duitsland (waar men beter juridisch onderzoek doet en dus ook vaak een betere argumentatie heeft).
Nu maar hopen dat Ziggo een IE sterrenteam gaat inhuren, de belangen zijn nl. groot!
@hAL: jdk heeft het zoals je zelf al wel zult hebben gemerkt over zijn eigen interpretatie van de auteurswet, niet over het geldende recht. Jdk baseert zich op een totaal verwrongen lezing van een arrest van de HR.
@Mr.Mr: mee eens. En over Duits recht gesproken: BGH: Google’s image search is no copyright infringement. De Duitse hoogste rechter is behoorlijk technologie-vriendelijk.
@ Piet
Waarom stel dat het noodzakelijk is om zo strak mogelijk te omlijnen waar je het over hebt, terwijl je tegen mij zegt dat ik woordspelletjes speel. Ik geef ook steeds aan dat ik duidelijk wil hebben waarover we het hebben in deze discussie. Juist om helderheid te cre?ren.
Ja, ik lees inderdaad liever afdwingbare exploitatiemogelijkheden. Dat is geen kwestie van onwillendheid, maar er dient gewoon duidelijkheid te zijn. Want het draait juist om afdwingbare exploitatiemoegelijkheden binnen het recht. Of je moet stellen dat het geen probleem is dat iemand een recht, maar het niet ten gelde kan maken. Wat mij nogal een rare constatering lijkt.
Maar ik ben het eens met je dat nu de auteur de keuze heeft. Maar daar tegen over staat dat er door het hebben van een dergelijke keuze er vaak ‘onredelijk’ gebruik van wordt gemaakt. Wat dat betreft neig ik eerder naar de onderbouwing van Alex in 84. De handhaafbaarheid van een regeling speelt ook een belangrijke rol. Of je moet uit gaan van een zeer sterke preventieve werking van een verbod. (Dit is juist gebleken niet daadwerkelijk zo te zijn door het verspreiden van auteursrechtelijk beschermde werken.)
Aangezien je zo zeker weet dat de verdiencapaciteit aangetast wordt, zou je dat dan ook kunnen onderbouwen? Ik stel daar alleen mijn vraagtekens bij of dat ook wel zo is.
De redenering omtrent het vinden van een baan gaat ook niet helemaal op natuurlijk, zoals jij hem voorstelt. Uiteraard is de potenti?le markt groter wanneer ik over het hele land werk kan zoeken, maar dat wil niet zeggen dat mijn re?le verdiencapaciteit vermindert wanneer ik slechts in mijn eigen buurt werk kan zoeken. Het enige wat het zegt is dat er waarschijnlijk meer mogelijkheden zijn om mijn verdiencapaciteit te maximaliseren. Ik ben geen econoom, maar het lijkt mij dat ook economen het erover eens zijn dat een potenti?le mogelijkheden niet gelijk staan aan re?le mogelijkheden. Ik heb ook de potentie om ruler of the world te worden, alleen is re?el gezien is de kans er klein dat het ook zo wordt dat ik ruler of the world zal worden.
De analogie van de arbeidsmarkt klopt niet op grond van nog argument waar je geen rekening mee lijkt te houden. Als ik mijn arbeidskracht aanbiedt zal ik er alles aan moeten doen om ook daadwerkelijk een vergoeding te krijgen voor mijn werk. Ik zal ook mijn hele ontwikkelingscurve op tafel moeten leggen voor een toekomstig werkgever. Als ik niet eerst kan aantonen dat het in ieder geval de moeite waard lijkt om mij aan te nemen, dan zal ik hoogstwaarschijnlijk ook niet aangenomen worden. Dat is net zo bij auteurs. Een auteur kan wel mooi iets maken, maar als hij direct geld vraagt voor het lezen van de eerste drie pagina’s van zijn werk zal niemand er aan beginnen.
Ik zie een betere analogie in een auteursrechthebbende en een marktkoopman. Ze hebben beiden een eindproduct in handen dat ze willen verkopen. Maar ze hebben nog niet het recht om ook daarvoor betaald te krijgen. En ja, als iemand besluit gebruik te willen maken van de producten dient daar een vergoeding tegenover te staan. Een vergoeding die nochtans door de markt bepaald wordt en niet alleen door de verkoper.
Niet omdat ik verwacht dat jij opeens op een andere tak springt, maar omdat ik uit ervaring weet dat de kans groot is dat iemand dat zal doen. Dus vandaar: als ik bezig ben uit te leggen DAT een beperking van het auteursrecht de verdiencapaciteit aantast, dan zeg ik daarmee niet dat dat per definitie een slechte zaak is.
Het gaat mij niet om het te gelde maken van rechten. Het gaat mij om het te gelde maken van een werk. Dat noem ik exploiteren van het werk. Dat kan op allerlei verschillende manieren. Veel van die manieren komen erop neer dat je als rechthebbende/exploitant van het werk bepaalt wie onder welke voorwaarden het werk mag openbaren en/of verveelvoudigen. Al die manieren vervallen als je het auteursrecht geheel zou afschaffen, want dan kun je namelijk geen voorwaarden meer stellen (tenzij je technische mogelijkheden hebt om openbaren of verveelvoudigen te verhinderen). Net zoals de exploitant van een tunnel die moet kunnen verhinderen of verbieden dat personen die zich niet aan zijn voorwaarden houden toch door diezelfde tunnel kunnen. (Of er andere reismogelijkheden zijn doet er voor deze discussie niet toe. Het gaat om het exploiteren van die ene tunnel. Je kunt mensen alleen verplichten te betalen voor gebruik als je gratis gebruik kunt verhinderen of verbieden. Is de tunnel de enige weg dan is dat inderdaad een monopoliepositie, maar dan gaan we weer de richting op of iets erg is of niet.)
Schaf je het auteursrecht niet helemaal af, maar beperk je het, dan verdwijnen niet al die manieren, maar verdwijnt er wel een aantal. Er blijft dus minder keus over.
Dat is een ander punt… Het gaat mij nu om de constatering DAT de keuze van de auteur wordt beperkt, waardoor in het algemeen de verdiencapaciteit wordt aangetast. Of dat ERG is, is vraag twee (nogmaals…) en hangt natuurlijk af van de manier waarop je het auteursrecht zou beperken.
Maar wat hier eerder werd beweerd is dat het niet waar zou zijn dat de verdiencapaciteit wordt aangetast. Mijn punt is dat dat niet klopt. Ik probeer de discussie zuiver te houden. Je ziet hoe moeilijk dat is…
Iedere econonoom zal beamen dat een verbod op het zoeken naar werk buiten je woonplaats (bijvoorbeeld) een flink nadelig effect zal hebben op het gemiddelde inkomen. Misschien dat het voor jou toevallig niet uitmaakt, het valt niet te ontkennen dat dit voor veel mensen wel zal uitmaken.
Je andere arbeidsmarkt-argument begrijp ik niet. Kijk, het enige wat ik zeg is dat als a1, a2, …, a100 getallen zijn tussen de 1 en 1000, het maximum van a1,…,a10 nooit groter en meestal kleiner is dan het maximum van a1,…,a_100. Daar valt geen speld tussen te krijgen.
Je vergist je als je denkt dat het auteursrecht feitelijk in het geheel niet zou worden nageleefd. Integendeel. De effectiviteit van het auteursrecht is niet 100% (en ik ken ook geen wet die 100% effectief is, op natuurwetten na), maar dat betekent niet dat het auteursrecht geen effect zou hebben. Zonder auteursrecht zou geen enkele platenzaak zijn muziek nog bij de producent betrekken (tenzij die producent tegen marginale kostprijs plus 1 cent cd’s verkoopt). Zonder auteursrecht zou iTunes er niet zijn, maar kon je probleemloos op mooie sites met een enkele banner-ad je muziek en films gratis downloaden. (Verwacht echter niet dat er nog veel ontwikkeling zal zitten in het aanbod.)
Om in termen van het tunnelvoorbeeld te spreken: fysiek verhinderen dat anderen zonder zich aan je voorwaarden te houden de tunnel gebruiken is misschien ideaal, maar een juridisch verbod zou al een hoop helpen. Hoe effectiever hoe beter, maar 1% effectief is al beter dan 0% effectief. De effectiviteit zal onder meer afhangen van de vorm waarin het verbod wordt gegoten en van de manier van handhaven.
Wederom een moedige poging, Piet:-) Ben het met je eens dat – en idd, hoe kun je het daarmee in vredesnaam mee oneens zijn – inperking van auteursrechten een vermindering in re?le exploitatiemiddelen betekent voor sommige dan wel vele makers van creatieve werken. Maar vervolgens geen statement maken over de wenselijkheid daarvan is m.i. een beetje om de hete brij heendraaien – ook al wordt dat hier wellicht mede veroorzaakt door de noodzaak om steeds opnieuw aan idd ogenschijnlijk onwelwillende oren de precieze betekenis van je standpunt uit te leggen.
Hoe het ook zij, er valt best iets/veel te zeggen voor Arnoud’s betoog dat de bestaande vergaande verbodsrechten voor auteurs/exploitanten hun doel in huidige (technologische) tijdperk nogal voorbij schieten. Verspreiding van creatieve werken wordt door de vergaande en belachelijk lange verbodsrechten onevenredig veel belemmerd voor het extra voordeel dat ze de auteurs concreet opleveren, waarbij zij opgemerkt dat sociaal-economisch onderzoek dat voor de verandering eens niet voor/door een belanghebbende of sterk bevooroordeelde instantie/persoon wordt uitgevoerd mij ERG wenselijk lijkt.
Waar ik nu (wellicht wat instictief bij gebreke aan betrouwbare cijfers en dergelijke) voor zou pleiten is om auteurs wel de volledige verbodsrechten te blijven geven, maar de termijn sterk te verkorten, tot zeg een jaar of 5-10 na datum van creatie. Op die manier kunnen makers de kosten voor de werken wel terugverdienen en winst maken, maar worden makers tegelijkertijd gestimuleerd om nieuwe werken te blijven produceren, ?n kunnen anderen daarvan nog gebruikmaken voordat ze al volledig obsoleet zijn geworden. (Het bewijzen van het ontstaansmoment van een werk zal daarbij worden vergemakkelijkt door een copyright notice te plaatsen, maar dat mag natuurlijk niet m?eten, ivm de Berner Conventie, al is die wellicht ook aan herziening toe?)
Voor de vervolgperiode is een scala aan mogelijkheden denkbaar, zoals daarna alleen nog persoonlijkheidsrechten en eventueel nog een lichte en vrij rudimentaire (zodat privacy van gebruikers buiten schot blijft) redelijke vergoeding voor gebruik door anderen. Of misschien zelfs dat er na dat moment door de maker/rechthebbende betaald moet worden voor de registratie en handhaving van bepaalde exploitatierechten, zoals bij andere IE-rechten ook geldt. Men zou daarbij kunnen denken aan bijv. ???1000,- per jaar per werk voor het exclusief distributierecht op internet oid (ok, ik denk nu een beetje hardop hoor, schiet dit gerust lek)
Een andere mogelijkheid is om het verbod om zonder toestemming werken via een bepaald distributiekanaal (hard copy CD/boek/dvd, dan wel downloads, dan wel streaming) openbaar te maken of te distribueren alleen te laten bestaan als het werk via het desbetreffende distributiekanaal al legaal wordt gedistribueerd. Op die manier kunnen auteurs niet op hun werken blijven zitten ten koste van anderen.
Ook een combinatie van voornoemde mogelijkheden zou wat mij betreft een optie kunnen zijn.
(Ben het verder eens met opm. 39 van Piet ?n 41 van Arnoud)
Je begrijpt me verkeerd.
Om een standpunt goed op te bouwen moet je systematisch te werk gaan. Als je een bepaald argument beoordeelt, moet je je op dat argument concentreren en het argument niet met andere argumenten verwarren.
Naar aanleiding van wat opmerkingen over de verdiencapaciteit van auteurs, zeg ik dat inperking van het auteursrecht natuurlijk w?l die verdiencapaciteit aantast. Als nu anderen het op dit punt niet met mij eens zijn, lijkt het mij zaak om mijn uitspraak goed te onderbouwen. Daar is een lange discussie voor nodig, maar ik heb er nu ??n persoon van kunnen overtuigen (jij dus).
Als ik probeer dit ene punt te onderbouwen, probeer ik niet tegelijk andere dingen te zeggen. Dat wil niet zeggen dat ik niet bereid ben om over de wenselijkheid in te gaan, het wil alleen zeggen dat ik dat met opzet in bovenstaande berichten niet heb gedaan, omdat ik bezig was met het onderbouwen van dat ene puntje. Dat was al lastig genoeg.
Dus als ik zeg: “de verdiencapaciteit wordt WEL aangetast”, dan is het niet mijn bedoeling om als reactie te krijgen “dat ben ik niet met je eens, want het is NIET ERG dat de verdiencapaciteit wordt aangetast”.
“Het regende vandaag.” “Dat ben ik niet met je eens, want de plantjes hadden water nodig.” Dat is geen goed lopende discussie.
Beter zou zijn: “Dat ben ik niet met je eens, want [onderbouwing waarom het niet regende]” Of: “Je hebt gelijk, maar je kunt je afvragen of dat wel erg is. Ik vind het niet erg, want de plantjes hadden water nodig.”
Het is helemaal niet erg om iemand op punten gelijk te geven, ook al ben je het op andere punten niet met hem eens.
@97/Piet
Het auteursrecht is een monopolie, inperking daarvan tast de verdiencapaciteit aan. We zien dat de termijn van het patentrecht de innovatie niet beperkt, ik stel daarom voor de termijn van het auteursrecht tot dezelfde termijn te beperken.
Als je kijkt naar business processes dan zie je dat die helemaal geem bescherming hebben (in .EU) terijl dit toch geen impact op de innovatie dnwel de verdiencapaciteit heeft.
Ergo de termijn van het huidige auteursrecht is te lang.
🙂
Oke ik snap dat je geen ethische discussie wil over het wel of niet goed zijn van bepaalde gevolgen. Daar wil ik me dan ook niet toe verlaten.
Je zegt dat het je niet gaat om het te gelde maken van rechten, maar om het te gelde maken van een werk. Maar die discussie is weinig juridisch. Je geeft aan dat als er geen auteurswet geweest zou zijn niemand zijn werk zou kunnen exploiteren. Dit lijkt mij nogal een boude stelling en kort door de bocht. Als je het auteursrecht afschaft dan zegt dat nog niet dat je geen voorwaarden meer kan stellen aan het op de markt komen van je werk. Het zal alleen anders ingericht dienen te worden. Er zal geen sprake meer zijn van een van rechtswege toekenning van rechten. Maar ik zie niet waarom je dan geen keuze meer zou hebben om je werk te exploiteren op een manier die jou goed dunkt.
De beperkingen van de keuzes zouden, zoals ik het lees, invloed hebben op de verdiencapaciteit. Oke laat ik hier dan even in mee gaan voor de discussie. Maar dan is de vraag of het afschaffen van het auteursrecht ook daadwerkelijk beperkingen mee brengt in de keuzes die bestaan met betrekking tot het exploiteren van een werk. En daar in kan ik mij niet vinden. De keuzes blijven bestaan. Het is alleen de vraag of bepaalde keuzes nog steeds economisch rendabel zullen zijn die eerst wel rendabel waren onder het auteursrechtregime. En dat bepaalde keuzes op den duur economisch niet meer rendabel zijn hoort nu eenmaal bij het leven. je kan niet altijd op hetzelfde systeem blijven voortbouwen onder druk van de technologische ontwikkelingen. Als je dan toch voor een bepaalde keuze kiest is de kans er dat je op je gezicht gaat.
Indien je de analogie van de tunnel aanhoudt, dan stel je (zoals het mij voor komt) dat je enkel je tunnel kan exploiteren, omdat je een eigendomsrecht hebt. Dit eigendomsrecht wordt toch ook alleen maar gerespecteerd, omdat de maatschappij een mechanisme biedt om dit eigendomsrecht af te dwingen. Zowel in juridische zin, als in een meer sociaal-cultureel bepaalde zin. Er dient wel degelijk een bepaalde mate van afdwingbaarheid te zijn.
Ik ben het verder met je eens dat het auteursrecht nog steeds wordt nageleefd, maar ik bedoelde dat de preventieve werking lijkt af te nemen onder invloed van de technologische ontwikkeling.
Ps. ik hoop trouwens dat je met natuurwetten die uit de natuurkunde bedoelt en niet de juridische. Anders kunnen we daar ook nog over discussi?ren.)
Piet, ik begrijp je uitstekend en ik vind het jammer dat velen hier inderdaad de discussie niet zuiver houden doordat ze hun morele oordeel over of het ERG is dat verdiencapaciteit door verkleining van auteursrecht wordt verminderd verwarren met OF de verdiencapaciteit daarmee wordt beperkt.
Wat mij een beetje bevreemd is dat je vervolgens de kans om een inhoudelijke discussie een stap verder te voeren laat schieten, om weer eens opnieuw uit te leggen waarom je je eerste puntje steeds moet onderbouwen.
Mr.Mr. meent ook dat verkorting van de termijn een goede stap zou zijn; laten we de voor- en nadelen eens aftasten van een dergelijke maatregel. Ik zie weinig nadelen voor auteurs en vele voordelen voor de (cultuur)consumenten en daarmee wellicht ook zelfs juist voor de auteurs, maar er zal toch een reden moeten zijn dat de Europese Commissie de termijn van bijvoorbeeld de naburige rechten juist wil VERLENGEN (ok, lobby is belangrijk, maar ook lobby zal met argumenten moeten komen)? De Nederlandse regering is daar overigens weer geen voorstander van, naar ik begrijp, omdat zij het niet aannemelijk acht dat het voordeel dat daardoor zal bestaan daadwerkelijk ten goede van de uitvoerend kunstenaar zal komen.
Ik ben sterk geneigd naar dezelfde inschatting, maar laten we de argumenten v??r ook eens vinden en zien of die terecht of onterecht zijn.
Het lijkt mij in algemene zin dat een langer auteurs- dan wel naburig recht voornamelijk in het voordeel zal zijn van de uitgevers, platenmaatschappijen en andere rechtsverkrijgenden, in plaats van in het voordeel van de maker. Ik meen dat de meeste mensen dat niet een eerlijke en wenselijke gang van zaken vinden. We willen immers toch het liefste de maker zelf beschermen zodat die een beloning krijgt voor zijn creatieve arbeid, in plaats van een derde die de markt handig manipuleert om daar zelf beter van te worden? Vaak gebeurt dat juist zelfs ten koste van de auteur, vandaar ook dat er een regeling over auteurscontractenrecht in de maak is die de auteur beter moet beschermen tegen te machtige tussenpersonen.