Menig lezer wees me op de voorgenomen nieuwe voorwaarden van het sociale netwerk Facebook. Kort gezegd komt het erop neer dat het bedrijf nóg meer informatie over je wil verzamelen, en in het bijzonder toegespitst op je locatie, en dat je daar toestemming voor geeft door vanaf 1 januari op Facebook te blijven. Slikken of stikken dus, en dat in een lange lap juridische taal. Dus wat doen mensen dan? Die gaan een lap tegentekst publiceren.
De lap tekst komt in diverse varianten voor, maar dit is volgens mij de kern:
Due to the fact that Facebook has chosen to use software that will allow the theft of my personal information, I do declare the following: on this day 2nd December 2014, in response to the new Facebook guidelines and under articles L.111, 112 and 113 of the code of Intellectual Property I declare that my rights are attached to all my personal data, photos, text etc . . . published on my profile since the day I opened my account. For commercial use of the foregoing my written consent is required at all times.
By this release I tell Facebook and anyone else that it is strictly forbidden to disclose, copy, distribute, broadcast or to take any other action against me on the basis of this profile and/or its contents. The actions mentioned above apply equally to employees, students, agents and/or other staff under the direction of Facebook or any other company.
The contents of my profile include private information. The violation of my privacy is punished by the law(UCC 1 1-308 – 308 1 – 103 and the Rome Statute). Facebook is now an open capital entity.
Those reading this text can copy and paste it on their Facebook wall. This will allow them to place themselves under the protection of copyright. If you have not published this at least once, you will tacitly allow the use of elements such as your photos as well as the information contained in your profile update.
Grote hemel, waar te beginnen. Eerst maar eens mijn schoenen uit want mijn tenen trekken té krom anders.
Ik weet niet wat artikelen “L.111, 112 and 113 of the code of Intellectual Property” inhouden, maar toen je lid werd van Facebook sprak je met ze af dat zij je auteursrechtelijk beschermde werken mochten gebruiken voor zover nodig voor hun dienst. En dat is ook logisch gezien de aard van de dienst. Dus hoe hard je ook rechten gaat voorbehouden, Facebook mág er gewoon mee wat ze er redelijkerwijs mee moet kunnen.
En Facebook een “open stad” verklaren? Mijn juridische hoela. Dat is een term uit het oorlogsrecht: de stad verklaart af te zien van alle verdediging en smeekt de aanvaller om haar dan verder met rust te laten. Wat dat met privacy te maken heeft, ontgaat me ten ene male.
Maar wat hier ook van zij: dit gaat hem niet worden.
In het algemeen geldt namelijk, je mag voorwaarden niet wijzigen achteraf, en al helemaal niet met een eenzijdige mededeling op een plek waar een bedrijf normaliter niet zal kijken. (Maar mag FB dan wél de voorwaarden wijzigen? Ja, want dat stond in de oude voorwaarden én ze communiceren het best wel hard naar alles en iedereen die het wil horen.) Dus het voegt weinig toe om welke tekst dan ook op je Facebook Wall te plakken met als doel Facebook van juridische gedachten te doen veranderen.
Arnoud
“Maar wat hier ook van zij: dit gaat hem niet worden.”
Stilistisch een pareltje vind ik dit: eerst zo’n ouderwetsige, juridische jargonwending, meteen gevolgd door een moderne popi-uitdrukking. Daar hou ik van, van geinige stijlbreuken.
Volgens mij is die lap tekst wel op een andere manier relevant. Het toont aan dat je kennis hebt genomen van de nieuwe voorwaarden….
Nee hoor, het toont alleen maar aan dat je kan kopieren & plakken van andermans Facebookwall. Daarvoor hoef je niet van de nieuwe voorwaarden af te weten (ok, er wordt naar verwezen in de lap tekst, maar wie leest er nou zo’n tekst voordat ie ‘m kopieert & plakt?).
Aan iedereen die iets heeft tegen de steeds verder gaande privacy-schendingen: ga alsjeblieft weg bij Facebook!
Ik heb geen Facebook, maar ook geen druk sociaal leven. Dus ik mis het niet. Ik vind het positief dat mensen hier mee bezig zijn, ook al is het niet effectief. Het geeft aan mensen moeite hebben met het compromis. Ik kan alleen maar hopen dat steeds meer mensen de stap durven te maken om hun Facebook profiel te verwijderen. In de praktijk is dat geen enkel probleem, qua privacy is het een goede beslissing, voor je sociale leven is het slecht, maar je kunt er zeker mee leven, en tot slot is het voor iedereen goed om minder narcistisch te zijn en minder op anderen te letten.
Ik vermoed dat met “open capital entity” beursgenoteerd wordt bedoeld.
Ik ben een hele tijd terug ook aan Facebook gegaan. Niet dat ik het wil, maar gewoon omdat mijn vrienden er allemaal opzitten en er afspraken werden geplant, waarbij ik als ik mazzel had aan het eind alleen nog te horen kreeg wat er was afgesproken en of ik ook kwam.
Zonder facebook, geen input in de planning 🙁
En langzaam ga je dan steeds meer op facebook zetten, welliswaar zijn 99% van mijn posts alleen voor vrienden zichtbaar, maar ondertussen weet FB dat dus ook. En die zijn zeer zeker niet mijn vriend.
Deze laatste wijziging is voor mij aanleiding geweest om te kijken naar alternatieven die ik zelf kan hosten. Ik houd dan faceboek alleen voor de afspraken en host foto’s en filmpjes weer lekker zelf. Ik heb al wat kandidaten op het oog en de server zit ook al in elkaar, alleen de software nog.
Dat probleem van kennissen op facebook herken ik wel; daar heb ik ook last van. Tegenwoordig zit zelfs de dansschool op facebook; als ik wil weten wanneer de dansavonden/kerstbal/feestavond/verzinhetmaar zijn zal ik een facebookaccount moeten hebben. En als je er wat van zegt krijg je de dooddoener “maar ik heb niks te verbergen”. Op het laatst geef je het maar gewoon op, want de omgeving geeft je de keuze tussen op fb zitten of er niet bijhoren…
Ontopic: Bedankt Arnoud! Ik heb dit even gebookmarked, de eerstvolgende keer dat iemand weer zo’n onzindisclaimer op fb zet krijgt hijzij dit stukje om zijnhaar digitale oren geslagen.
Facebook heeft misschien dan geen monopoly in de strict economische zin, maar wel degelijk een soort van monopoly als je kijkt naar de technische aspecten en netwerkeffecten die optreden. Steven Pemberton heeft het al jaren geleden aangegeven, eigenlijk zou iedereen zijn eigen site moeten hebben: Why you should have a website: it’s the law!
Het probleem is echter dat het nogal lastig is zo’n website te bouwen, en dat je daarmee ook de netwerkeffecten van zo’n grote jongen verliest. Daar is natuurlijk best een technische oplossing voor de bedenken (standaard voor dataportabiliteit en kruislingse integratie van de diverse spelers), maar die zitten daar natuurlijk niet echt op te wachten.
Je zou zelfs kunnen denken een ledenstop in te stellen op zulke sites: heb je meer dan 25% van de populatie op je site, dan gaat de deur op slot, en zal de rest naar een andere site moeten uitkijken. Hiermee krijgen andere leveranciers ook een kans, en wordt het voor alle marktpartijen essentieel dat integratie en uitwisseling goed werkt, en daarmee krijg je dus een vorm van concurrentie tussen partijen die de beste informatie-hosting dienst aanbieden. Misschien wel een ideetje, Facebook splitsen in vier onafhankelijke bedrijven (Fa, Ce, Bo, en Ok), en in een loterij vaststellen welke leden ieder onderdeel meekrijgt…
Ik vind het eigenlijk niet kunnen dat je achteraf willekeurig de spelregels veranderd en dat de tegenpartij dit dan maar moet slikken. Niet dat iedere verandering per definitie slecht is. Als het is voor een stroomlijning van de dienst (in de zin dat het direct beter of sneller werkt) dan valt er nog wat voor te zeggen. Maar in dit geval is het verdere uitholling van de rechten van de gebruiker, teneinde de winst verder te verhogen.
Facebook ging in het verleden al redelijk ver in het commerciëel uitbuiten van jouw content, terwijl je daarbij niet eens het recht krijgt aan te geven wat je wel en niet wenselijk acht dat FB met jouw input doet. Posten == inleveren! Je kan trouwens op je vingers uittellen dat het niet de laatste keer zal zijn. Dat is het reële gevaar van een machtige dienst die je de keuze ‘slikken of stikken’ op kan leggen; elke volgend stapje komt omdat ze het ongestraft kúnnen. Elke keer gaan ze een stapje verder en het enige dat je er tegen kan doen is weggaan. Bij veel diensten en firmware updates zie je een dergelijke creep optreden. Zie bijvoorbeeld Sony’s OtherOS op PS3. Firmware versie vereisten om een spel of bluray disc sowieso op te mogen starten. Of Nintendo’s recente ‘wij gijzelen jouw wii u totdat je akkoord gaat met onze nieuwste EULA waarover je niet met ons mag onderhandelen’. Etc etc etc etc
Zelf heb ik geen Facebook account. Nooit gehad, zal niet gebeuren ook. Van de ene kant is het wel jammer, omdat er best wel dingen zijn die ik wíl delen, maar dat gaat niet gebeuren onder het type voorwaarden zoals FB ze heeft. Geen denken aan. Zo heb ik enkele jaren geleden een gedicht geschreven voor een overleden naaste van mij en had deze toendertijd op diens tijdlijn willen plaatsen. Maar, FB. Laat maar zitten. Pas geleden vroeg iemand aan mij of ze datzelfde gedicht op haar eigen FB mocht zetten, om aan iemand op te dragen. Die toestemming kreeg ze dus niet. En dan mag je uitgebreid uit gaan leggen aan familie en kennissen waarom niet. Waarom jij zo een paranoïde stijve hark bent die niet eens de doden wil eren. Terwijl ik niks fout doe!
Voor mij geldt: genoeg is genoeg, tot hier en niet verder. Ik heb mijn facebook account opgezegd. Ze roepen nog een 14 dagen dat ik alsnog kan inloggen om het verzoek tot verwijderen van mijn account ongedaan te maken. Ik kan ze nu al vertellen: dat is tevergeefse moeite. Voor Linkedin en G+ ben ik nog niet zo ver. Linkedin gebruik ik niet voor privé posts en G+ eigenlijk alleen voor contacten met opensource community(ies). En Twitter ben ik meer ‘consument’ dan iemand die actief updates de wereld in duwt.
Misschien moet je je wel wat bewuster gaan afvragen of je al die social media nodig hebt (of is het alleen maar een vorm van tijdverdrijf/verkwisting)
En als je dan bewust op facebook blijft, is het inderdaad vreselijk om die tegenberichten te zien. De meest gepaste stap is dan nu ook om dit artikel te delen!
Na iemand met dit stukje om de oren geslagen te hebben, en het dus nog eens herlezen te hebben, moest ik toch weer even heel erg breed glimlachen toen ik
las. Super verwoord! 🙂