Is embedden van mijn nietcommerciële Youtubevideo een inbreuk op auteursrecht?

youtube-logo.pngEen lezer vroeg me:

Ik publiceer films op Youtube, maar ik wil niet dat die commercieel worden gebruikt. Dat heb ik ook netjes in de beschrijving staan én middels een tekst aan het begin van de video. Toch embedt een lokale krant mijn films steeds, omdat zij ze nieuws vinden. Ze overtreden dus mijn licentie, wat kan ik doen?

Hier valt denk ik erg weinig tegen te doen. Volgens de hoogste Europese rechter is het geen inbreuk op auteursrechten om te linken naar een foto of film, maar ook niet om deze te embedden.

Omdat het geen inbreuk is om dit te doen, heb je als embedder ook niets te maken met eventuele voorwaarden die de maker van het werk stelt. Voorwaarden zijn immers pas aan de orde als je iets doet dat normaal auteursrechtinbreuk is. Dan heb je een licentie nodig, en dan moet je de licentievoorwaarden nakomen.

Het is dus toegestaan een Youtube-video te embedden, ongeacht wat de plaatser van de film daarvan vindt. Pas als de film werd gedownload en opnieuw gepubliceerd, zou je met je voorwaarden nog iets kunnen doen.

Bij herpublicatie door de pers is trouwens “het is nieuws” een erg zwak argument. Als de beelden zelf het nieuws zijn (unieke beelden van een ontsnapte gorilla, bijvoorbeeld), dan misschien. Maar gewoon willekeurig beeld van een nieuwswaardige gebeurtenis mag niet zomaar geherpubliceerd worden. Een kort fragment met bronvermelding wel, bij wijze van citaat, maar niet de gehele film.

Arnoud

34 reacties

    1. De voorwaarden van Youtube bieden geen mogelijkheid om te zeggen “in afwijking van de gewone regels wil ik niet geëmbed worden op een site met commercieel oogmerk”. Maar zelfs al boden ze die optie, dan heb je daar nog steeds niets mee te maken als embedder. Embedden is geen inbreuk op het auteursrecht, dat mag dus gewoon. Je kunt pas regels stellen als iets niet mag, want die regels zijn dan jouw manier van toestemming geven. Voor embedden is geen toestemming nodig, net zo min als voor citeren.

    2. Arnoud, ik denk dat je iets uit Svensson vergeet: ‘directed at a new public, that is to say, at a public that was not taken into account by the copyright holders when they authorised the initial communication to the public’

      Er is hier toch heel duidelijk een ‘publiek’ dat expliciet NIET door de auteur bedoeld was, namelijk de hergebruikers voor commerciele doelen (= een intermediair publiek) en ook de ontvangers van een hergebruik in een commerciele context.

      Je kunt nog zeggen dat een youtuber, al hij geen beperkingen oplegt, wil dat zijn filmpje zo breed mogelijk wordt bekeken, en dat er dan bij linken/embedden geen nieuwe publicatie is. Als hij dus puur op de wetgeving vertrouwt, is er geen beperking, geen nieuw publiek.

      Maar als de youtuber expliciet beperkingen specificeert, dan is er toch wel een nieuw publiek zou ik denken.

      1. Dat vind ik te kort door de bocht. Hij vind het niet erg als Jan en alleman het filmpje te zien krijgt. Daarom staat het dus op Youtube gewoon publiekelijk beschikbaar. Het publiek is dus al iedereen. Niet een beperkt publiek als; degenen die de Playboy van oktober 2006 gekocht hebben.

        Hij wil alleen niet dat een commercieel bedrijf er voordeel mee doet. En dat is, zoals Arnoud aangeeft, niet echt tegen te gaan.

        1. Jawel, iedereen kan het technisch zien. Maar mensen die overwegen het te hergebruiken in een commerciele situatie, mogen het niet zien. Ook mensen die het zien in een commerciele context anders dan youtube, hebben geen toestemming.

          Ik geef toe, dit zou een gemakkelijke manier zijn om Svensson te omzeilen. Je specificeert bij de originele openbaarmaking gewoon wie het niet mag zien, en als de embedder dat niet ook overneemt, hangt hij.

      2. Incorrect. Overweging 26 en 27 in Svensson:

        De doelgroep van de oorspronkelijke mededeling bestond immers uit alle potentiële bezoekers van de betrokken website. Gelet op het feit dat voor de toegang tot de werken op deze website geen enkele beperkende maatregel werd gehanteerd, was deze website immers vrij toegankelijk voor alle internetgebruikers.

        In deze omstandigheden dient te worden vastgesteld dat, wanneer alle gebruikers van een andere website aan wie de betrokken werken werden medegedeeld via een aanklikbare link, rechtstreeks toegang hadden tot deze werken op de website waarop deze oorspronkelijk werden medegedeeld, zonder interventie van de beheerder van die andere website, de gebruikers van de door deze laatste beheerde website moeten worden beschouwd als mogelijke ontvangers van de oorspronkelijke mededeling en dus als een onderdeel van het publiek dat door de houders van het auteursrecht in aanmerking werd genomen toen zij toestemming verleenden

        Het hele internet wordt als één publiek gezien tenzij er beperkende maatregelen zijn. Mogelijk, maar onwaarschijnlijk, kunnen algemene voorwaarden als beperkende maatregelen worden gezien. Embedden wordt hetzelfde geacht als linken zoals bevestigd werd in Bestwater door het HvJEU.

        Arnoud heeft dus helemaal gelijk dat je juridisch niks kunt doen tegen dit extern embedden. Ik was overigens in de veronderstelling dat je dat wel kon blokkeren bij je video’s, maar dat zal dan wel weer anders liggen.

  1. If you’ve uploaded a video and don’t want to allow others to embed your video on external sites, follow these steps:

    Go to your Video Manager.
    Go to the video you want to turn off embedding for and click Edit.
    Under the video, click Advanced settings.
    Under "Distribution Options,"uncheck the Allow embedding checkbox.
    Click Save changes.
    
    1. Klinkt als een redelijk nuttig advies aan de vraagsteller.

      Is het, in theorie, mogelijk voor derden om de “embed-blokkade” van Youtube te omzeilen? In dat geval, zou het toegestaan zijn voor derden om dat te doen, zodat ze youtube-video’s embedded op hun eigen site kunnen zetten, zelfs als embedden staat uitgeschakeld op Youtube voor die video?

      Zelfs als omzeilen met wat slimme HTML en Javascript niet gaat werken, dan is er nog een extreme vorm:

      • Bezoeker van krant.nl krijgt HTML van krant-pagina. De HTML bevat een video element met URL die naar krant.nl verwijst.
      • Bezoeker van krant.nl vraagt het video-element op bij krant.nl
      • Server van krant.nl ontvangt het verzoek, en doet een page load op youtube.com
      • youtube.com stuurt de pagina terug naar de server van krant.nl, inclusief video stream
      • Server van krant.nl plukt de video stream er uit, en stuurt die door naar de bezoeker van krant.nl
      • Bezoeker van krant.nl ziet de videostream embedded in krant.nl
      Zou dat mogen?

  2. Kan de vraagsteller hier iets met morele rechten? Als de titel is ‘Aflevering 2: Het dagblad van Duckstad mag dit niet gebruiken’ dan wordt het al oninteressanter voor de lokale krant, en ze mogen hem niet wijzigen. Of de genoemde tekst aan het begin explicieter maken, tegen de lokale krant, zodat ze het niet meer willen gebruiken.

    En verminking? Als je toch als kunstenaar expliciet opgeeft dat iets NIET met je kunstwerk mag gebeuren, en iemand doet het herhaaldelijk toch, dan is dat toch duidelijk verminking?

      1. De kunstenaar kan eerlijk vinden dat een schilderij alleen tot zijn recht komt in een bepaalde ruimte en tegen een bepaalde muur.

        Een schilderij is niet zomaar een object waarmee de koper mag doen wat hij wil.

        1. De kunstenaar kan natuurlijk van alles vinden, maar dat betekent nog niet dat hij gelijk heeft. De koper van het kunstwerk verkrijgt het eigendom over het kunstwerk. En eigendom is het meest omvattende recht dat een persoon op het kunstwerk kan hebben. Dus ja, de koper mag heel veel met het kunstwerk doen. Als de kunstenaar dat niet wil dan moet hij het kunstwerk niet verkopen.

    1. Verminking zie ik niet, in ieder geval niet bij het criterium “niet voor commercieel gebruik”. Verminking impliceert in ieder geval iets van wijziging, en het werk wordt niet gewijzigd afhankelijk van waar het wordt geëmbed. Als je zegt “mijn werk komt alleen in de Youtube-context tot zijn recht”, dan is het misschien verminking om te embedden – maar dan kun je als kunstenaar het embedden ook gewoon uitzetten.

      Een context meenemen in het werk zie ik eigenlijk zelden opgaan. Je kunt niet zomaar zéggen, mijn boek wordt verminkt als het in een bibliotheek staat, het moet voor 300 euro verkocht worden in een galerie. Dat is niet geloofwaardig.

      1. Verminking is een belangenafweging. Het belang van de maker is objectief niet bijster groot, maar dat van de embedder ook niet. Die is nog niet eens eigenaar. Noem eens 1 objectief belang van de embedder? Ik ben lang niet zeker wat er uit een belangenafweging door de rechter zou komen.

        Als de maker een bepaalde reputatie heeft in de richting van anti-commercialiteit, dan kan een herpublicatie in een commerciele electronische omgeving wel degelijk zijn goede naam aantasten.

        1. Mijn punt is: er is geen verminking omdat het werk niet wordt gewijzigd. Het is niet zo dat ieder gebruik van een werk verminking kan zijn, het werk moet wel worden veranderd. Sommige kunstenaars wringen zich in allerlei bochten (soms met succes ook) over de context, maar dan moet je eerder denken aan “het werk is het standbeeld midden in de ruimte, de ruimte brengt het beeld in perspectief” en dan is het verminking om het beeld in een hoekje te zetten. Maar een werk doorverkopen is geen verminking, het werk blijft hetzelfde immers.

          1. OK, het fysieke werk wordt niet gewijzigd, maar de context wel. Het is (op veel kleinere schaal) vergelijkbaar met een kunstenaar die niet wil dat zijn standbeeld in Nazi propaganda opduikt.

            Ik bedoelde natuurlijk: De beoordeling van verminking is een belangenafweging. Het belang van de maker is klein (ik wil het niet), maar het belang van de embedder is ook klein (als er nieuwswaarde is wordt het anders, natuurlijk), volgens mij zelfs vrijwel nul.

            Goed gepresenteerd is dit, m.i., nog lang geen uitgemaakte zaak voor een rechter. Hoe weeg je twee kleine belangen tegen elkaar af? Je komt al dicht in de buurt van ‘hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijk verkeer betaamt’.

            Het is in dit geval niet zo dat de lokale krant enige rechten verkregen heeft van de maker, zodat de lokale krant zijn eigendom kan doen gelden.

            Het is dus geen kwestie van een werk doorverkopen, zoals je schrijft. Het is eerder een kwestie van ‘In een standaard geval is herpublicatie door embedden op het randje toegelaten’ en hier is door een specifieke randvoorwaarde van de maker geen sprake van een standaardgeval.

            1. Ik zou eerlijk gezegd niet weten hoe een kunstenaar enkel met een beroep op morele rechten kan verhinderen dat zijn werk in Nazi-propaganda wordt gebruikt. Normaal doe je dat door ze gewoon geen licentie onder de economische rechten te verlenen. Maar (even iets reëler voorbeeld) als je je foto’s via zeg het ANP of Hollandse Hoogte verkoopt, kun je ook niet verbieden dat je foto wordt gebruikt in de Telegraaf, het SP-partijblad of de Panorama.

              Ik zie de wijziging in context wel, maar ik stel dus dat deze context geen deel is van het werk. Dat is niet redelijk bij Youtube-filmpjes, net zo min als bij boeken of foto’s. Die dingen staan op zichzelf.

              Zou het Financieele Dagblad mogen zeggen “het is een verminking als wij in de leeszaal van een openbare bibliotheek liggen, want wij mikken op een vermogend publiek en die lachen ons uit als minvermogenden in de bibliotheek ons lezen”?

              1. Al juw voorbeelden gaan ervan uit dat er een vergoeding betaald is, en bekijken de rechten van de koper. Het is belangrijk dat er bij de oorspronkelijke vraagsteller geen verkoop is. Want dan heeft de kopende partij natuurlijk ook rechten, om (relatief) vrij te beschikken over zijn gekochte product. Dat is hier niet het geval.

                De linker/embedder mag, op grond van Svensson, embedden. De linker/embedder verkrijgt daardoor geen positieve rechten. De verbodsrechten van de auteurrechthebbende zijn niet van toepassing, zijn uitgeput,dat is wat Svensson zegt.

                Maar de morele rechten zijn niet uitgeput. De maker (niet noodzakelijk de auteursrechthebbende) mag zich nog best op zijn morele rechten beroepen.

                En in dit geval heeft hij/zij maar een heel klein objectief belang, dat geef ik toe. Maar de tegenpartij heeft geen objectief belang, nul.

                Als de embedder een licentie had gekocht, dan ligt het anders. Dan vallen die morele rechten in het niets bij de rechten van de embedder. Maar de embedder heeft niets, behalve de zekerheid dat het economisch auteursrecht niet kan worden ingeroepen.

                Maar dat maakt het embedden nog niet OK op grond van andere regels.

                1. Morele rechten zijn op zich nooit uitgeput. Maar daar gaat het niet om: welke wijziging aan het werk pleeg ik door het werk te embedden? Zonder wijziging is er per definitie geen sprake van verminking. Je moet iets doen met het werk zelf dat als verminking te betitelen is. Gewone herpublicatie van een foto in een Nazi-tijdschrift is géén verminking. Als die foto Creative Commons is of netjes aangekocht bij Hollandse Hoogte, dan mag dat.

                  Wat is de wijziging aan de Youtube-video (dat is immers het werk) die de verminking oplevert? Dus niet: wat is de reputatieschade, maar wat wijzig ik aan de video als ik deze embed?

                  De context is géén deel van het werk. De context is waar het werk wordt gepubliceerd. Het recht op te treden tegen verminking geeft je géén recht een willekeurige context aan te wijzen en te zeggen “daar voel ik me niet prettig bij, dus is mijn werk verminkt”. Enkel en alleen als de context geïncorporeerd is in het werk, zou ik dat anders zien. Maar dan zitten we dus weer bij de standbeelden die vanaf de conceptie deel waren van het plein, of het schilderij dat doorloopt op de muur of een bedoeld contrast met het systeemplafond oproept. Bij een Youtubevideo zie ik dat écht niet opgaan.

                  1. Verminking is slechts 1 aspect van A25.1d. ‘andere aantasting’ is er ook nog, waarmee de wetgever speelruimte geeft aan de rechter. Andere aantasting kan m.i ook zijn openbaarmaking op een nadrukkelijk door de maker, vooraf als ongewenst aangeduide, wijze.

                    Maar ik geef toe, heel veel heeft de maker niet. Maar nog altijd een fractie meer dan de embedder.

  3. Als de beelden zelf het nieuws zijn (unieke beelden van een ontsnapte gorilla, bijvoorbeeld)

    Deze vat ik niet helemaal. Waarom zijn ‘de beelden’ hier het nieuws ? Het is toch nog steeds de ontsnapte gorilla die het nieuws is ?

  4. YouTube biedt een mogelijkheid om embedding te blokkeren. Zie deze link. Je kunt daarbij het embedden van video’s blokkeren voor bepaalde domeinnamen. Of alleen toestaan voor bepaalde domeinnamen. Als een nieuwssite dan vervolgens jouw video gaat embedden dan blokker je gewoon hun domeinnaam en dan werkt het niet meer. De link is er dan nog wel en bezoekers kunnen deze dan volgen naar jouw Youtube kanaal, maar verder staat het beeld op zwart voor die nieuwssite.

    1. Een goed punt. Blijkbaar vind de vrager het wel prima om met zijn videovertoningen een miljardenbedrijf te supporten maar het lokale krantje dat waarschijnlijk net het hoofd boven het water houdt mag van hem de video’s niet laten zien.

      1. Je moet je video érgens neerzetten als je ‘m op internet wil hebben. Niet iedereen heeft een eigen domein en weet hoe je een website bouwt en youtube is zo’n begrip dat de meeste mensen niet eens weten dat er ook andere videohostingsites zijn. Dus ik kan me dat compromis wel voorstellen, al zou ik er zelf niet voor gekozen hebben. Maar ik kan dan ook een eigen site bouwen.

  5. Op Flickr kun je je foto’s taggen met licenties. Als ik een foto daar publiceer onder creative commons non-commercial, dan lijkt het me raar als een commercieel bedrijf die foto mag embedden/hotlinken op haar website.

    Maar specifiek voor Youtube, volgens mij kun je je video daar niet eens onder een non-commercial use licentie plaatsen. Je hebt standaard de Youtube licentie:

    U behoudt al uw eigendomsrechten in de Content, doch u dient YouTube en de andere gebruikers van de Dienst beperkte licentierechten te verlenen.

    YouTube een wereldwijde, niet-exclusieve, royaltyvrije, overdraagbare licentie (met het recht tot sublicentie) voor het gebruik, de verveelvoudiging, de verspreiding, het maken van afgeleide werken, het tonen en uitvoeren van die Content in verband met de verlening van de Dienst en anderszins in verband met het aanbieden van de Dienst en de ondernemingsactiviteiten van YouTube, waaronder ten behoeve van het geheel of gedeeltelijk promoten en verder verspreiden van de Dienst (en daarvan afgeleide werken), in welke media-formats [en via welke mediakanalen] dan ook; alsmede

    iedere gebruiker van de Dienst een wereldwijde, niet-exclusieve, royaltyvrije licentie voor het zich via de Dienst toegang verschaffen tot de door u Geplaatste Content, alsmede voor het gebruik, de verveelvoudiging, de verspreiding, het maken van afgeleide werken, het tonen en uitvoeren van die Content, voor zover op grond van de functionaliteit van de Dienst en ingevolge de Voorwaarden is toegestaan.

    Als je wat langer op YouTube staat dan kun je video’s licensen met Creative Commons 3 By https://creativecommons.org/licenses/by/3.0/legalcode https://support.google.com/youtube/answer/2797468?hl=en

    Die licentie eist alleen een correcte verwijzing naar de auteur van het werk, maar geeft toestemming voor commercieel gebruik.

    Je kan wel flauw gaan doen: Wijzig bestaande video’s zodat embeds compleet uit de context worden getrokken. De krant zal ophouden als ze telkens het Polygoonjournaal van 1913 embedden onder het kopje “Nieuwswaarde”. Of netter: Voeg een korte intro toe waar u uw website en kanaal plugged.

    Een krant betaald haar fotojournalisten ook, dus je hoeft geen liefdadigheid te plegen, omdat commerciele bedrijven een graantje willen meepikken van web 2.o (AKA een nieuwsbericht afsluiten met 3 tweets van onbekende Nederlanders om te tonen “wat er leeft onder de bevolking”).

    1. De enige oplossing is maatregelen tegen deeplinking en embedden nemen. Aangezien embedden nu eenmaal geen nieuwe openbaarmaking is, is zelfs de eis van naamsvermelding niet te handhaven. Immers bij embedden kunnen dezelfde mensen het werk zien als op de originele website, er is dus geen nieuw publiek en het auteursrecht komt er niet eens bij kijken, want er zijn geen voorbehouden handelingen verricht.

  6. Ik ben een blogwebsite aan het maken. Als ik een artikel schrijf en een Youtube-video embed, maakt WordPress een screenshot van de ge-embedde Youtube-video. Als je vanaf de voorpagina op dit screenshot klikt kom je naar het artikel waar de video is ge-embed.

    Is dit screenshot een inbreuk op het auteursrecht?

    1. Volgens mij zijn de Youtube video’s onder amerikaans recht gelicensieerd door de rechthebbenden aan Youtube en is dan fair use van toepassing. Een screenshot van een video maken om die video binnen je blog te presenteren kan je zien als fair use.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.