Politie en FBI geven elkaar toegang tot databank met vingerafdrukken

De Nederlandse politie krijgt toegang tot databanken met daarin vingerafdrukken van miljoenen Amerikanen, las ik bij Tweakers. Omgekeerd kan de FBI de Nederlandse strafdatabank met vingerafdrukken van 1,3 miljoen veroordeelden en verdachten benaderen. Zo moeten beide politiediensten makkelijker vingerafdrukken kunnen matchen aan bekende daders (of verdachten) uit eerdere onderzoeken. Een nogal opmerkelijke stap, die veel vragen opriep bij lezers, maar ik moet zelf zeggen dat ik het niet meteen de grootste inbreuk van 2018 vindt. Nee, een vingerafdrukdatabank, dát is eng.

Voor de duidelijkheid: de bedoeling is nadrukkelijk niet dat het gehele vingerafdrukbestand met naam en rugnummer als zipfile naar de VS gaat. De organisatorische opzet komt erop neer dat de FBI een vingerafdruk van een person of interest heeft, ze die opsturen naar onze politie die kijkt of er een match is. Het antwoord gaat als “nee” dan wel “ja” terug, in het geval “ja” voorzien van een willekeurig gekozen identificatienummer. Dat nummer neemt de FBI dan op in een ouderwets rechtshulpverzoek “graag ontvangen wij wat u weet over deze persoon”.

Door deze dubbele slag voorkom je dat er al te makkelijk gespit wordt zonder dat het opvalt. Er wordt niets verstrekt zonder rechtshulpverzoek, iets dat al tijden de procedure is. En zo’n verzoek wordt alleen toegewezen bij ernstige misdrijven. Het enige nieuwe is dus feitelijk dat je voorheen als FBI iets van een naam moest hebben om aan te geven wie je zocht, en dat je nu op basis van een vingerafdruk kunt aangeven wie je waarschijnlijk bedoelt. Dat is op zich wel een mooie privacyconstructie.

Zo ongeveer de enige vorm van misbruik die ik kan bedenken, is dat je met een vingerafdruk van een betrekkelijk onschuldige nu kunt gaan vissen in de FBI databank (of de FBI bij ons) of er in die databank iets bekend is. Je zou als FBI dan dus bijvoorbeeld irritante toeristen (die met vingerafdruk zich moeten registreren bij bezoek aan de VS) kunnen matchen, en als er een “ja, 481” terugkomt dan gooi je ze het land uit omdat ze op het inreisformulier hebben gezegd “nooit met Justitie in aanraking geweest”. Maar in die situatie heb je de namen ook al, dus of dat nu veel toevoegt?

Enger vind ik de opmerkingen in Trouw dat men bij de politie liever een nationale vingerafdrukdatabase zou hebben (gekoppeld aan het paspoort) waar alle Nederlanders in moeten zitten. Dat idee is al in 2011 afgeschoten, “Een ingrijpend besluit, waar we wekelijks ongemak van ondervinden” aldus de initiatiefnemers van dit databankdelen. De redenen voor afschaffen waren technische problemen, zoals twijfel over de veiligheid van de opslag maar ook onbetrouwbare matching.

Met name dat laatste zou voor mij genoeg reden zijn dit niet te willen: ik schrik te lezen dat bij vingerafdrukken 1 op 10.000 gevallen vals positieven geven. Bij een databank met zelfs maar 1,3 miljoen mensen heb je dus 130 matches voor elke vingerafdruk, bij een databank met 17 miljoen Nederlanders zijn dat er dan 1.700. Hoe kun je daar überhaupt nog in zoeken als politie? Waar filter je dan op, zonder bias te introduceren zoals “nu iedereen met een zwaar strafblad, en de 5 die overblijven maar even ophalen”? Hoe meer ik er over nadenk, hoe enger ik dat vind.

Arnoud

38 reacties

  1. Volkomen mee eens. Overigens treedt datzelfde probleem op met een DNA database. Als je database maar groot genoeg wordt gaan er vanzelf false positives optreden. in de VS is dat nu al een probleem. Hun DNA database is zo groot dat optreden van false positives ‘waarschijnlijk’ is geworden. De gemiddelde Amerikaan denkt echter dat DNA waterdicht bewijs levert. En dan heb je in een land met jury rechtspraak een levensgroot probleem.

    Niet dat we in Nederland geen probleem zouden hebben. De zaak Lucia de Berk heeft immers duidelijk gemaakt dat die Nederlandse rechter ook geen kaas heeft gegeten van statistiek en blind vaart op de expert die er in dit geval grandioos naast zat.

    1. De kans op false positives is echter klein genoeg om DNA en vingerafdrukken met grote voorsprong tot de meest betrouwbare bewijsmiddelen te maken.

      Alle andere bewijsmiddelen die politie/justitie kunnen gebruiken zijn minder betrouwbaar. Natuurlijk is er naast DNA of vingerafdrukbewijs altijd aanvullend bewijs noodzakelijk dat bijvoorbeeld de gelegenheid of het motief van een dader kan verduidelijken.

      Vooral wanneer er gedeeltelijke DNA of vingerafdruksporen zijn en dus de kans op false positieven sterk toeneemt is het van belang dat de bewijsvoering met andere bewijzen wordt ondersteund.

      1. Ik ben nog steeds opzoek naar een artikel dat ik een paar jaar terug vond en helaas toen niet heb opgeslagen. Daarin stonden de kansen op een false positive met de nieuwste DNA methoden en het kwam erop neer dat gezien de omvang van de DNA database in de VS de kans op een false positive al tot boven de 1/100e was gestegen.

        Een kans die met de toename van de database alleen maar hoger zal worden en alleen door betere DNA methoden omlaag gebracht zal worden. 1 van die twee dingen is een gestaagd proces, de ander iets waar je op mag hopen.

        Combineer dat met het feit dat in de VS die databank is gevuld met DNA gegevens van kleine tot en met grote criminelen en je bent bij een jury al snel schuldig!

        Het is dus van wezenlijk belang dat de onbetrouwbaarheid van een database hit duidelijk is voor iedereen.

  2. Absoluut niet mee eens want een verdachte ben je zomaar, en of andere agent die “denkt” wat gezien, gehoord of anders die maakt jou zomaar verdachte, dat gaat zo makkelijk. Wat minder moeite heb ik met veroordeelden maar dan nog, ook die hebben rechten. Slaat nergens op. Hoe was dat ook weer “een land dat veiligheid belangrijker vind dan privacy, zal geen van beide hebben ” NeDDRland is rap op weg, met leven in een gouden kooi.

    1. Bedoel je niet het citaat dat gaat over liberty (vrijheid) en Safety (veiligheid). Ik vind het niet verkeerd dat we de vrijheid hebben opgegeven om 200 te mogen rijden op de snelweg. Daar krijgen we wat veiligheid voor terug. In de tijd van Benjamin Franklin waren er echter nog geen auto’s (en Kalashnikovs).

      1. Het zou ook helpen als mensen begrijpen wat ze citeren.

        De vrijheid waar Franklin het overhad was de vrijheid van de overheid om belasting te heffen. De staat Pennsylvania wilde belasting heffen over de bezittingen en inkomsten van de Penn familie in de staat om te betalen voor de verdediging en veiligheid in de fransindiaanse oorlog. De Penn familie gaf de gouverneur instructies om een veto uit te spreken. Zij boden een eenmalige som geld om de verdediging te financieren, als ze dan verder maar vrijgesteld bleven van belasting.

        Franklin had het dus letterlijk over “temporary safety” en niet over privacy en al helemaal niet over individuele vrijheid.

      2. Nu je toch de Amerikaanse politicy erbij haalt, Benjamin Franklinn was niet eens een president van de VS. Wel een van de founding fathers. Net als Thomas Jefferson die meteen zei: The two enemies of the people Are Criminals and Govrnment., so let us tie the second down with the chains of the constitution so the second wil not become the Legalized version of the first

        Vandaar ook de wapenwet in de VS, zal om die reden ook NOOIT veranderen. Kijk maar eens hoe bang onze eigen regering is om het alleenrecht op geweld te delen, nog meer controle en dwang. En dwang is een opmaat naar fascisme. Want we hebben al vrijwillig communisme met al die subsidies. En sinds wanneer is onze regering te vertrouwen..? We noemen hem niet voor niets pinokkio, is nog in enige mate gerefereerd aan iets leuks, maar als je alle wetten bekijkt is het al een politiestaat, dat het nog niet uitgevoerd word komt alleen maar omdat ze geen geld en manschappen genoeg hebben. Je geld mogen ze al afpakken, je huis mogen ze al zonder vragen binnen komen, fouilleren mag ook zomaar, en burgemeesters hebben ze ook al veel meer macht gegeven. Leven in en gouden kooi, nog wel.

        1. Sowieso is een verandering van de wapenwet niet per se dé oplossing. Als ik zie hoeveel schietpartijen er nog plaatsvinden in Nederland, hoevel liquidaties er wel niet zijn en hoeveel illegale wapens de politie wel niet regelmatig vindt, dan is onze ‘strenge’ wapenwet niet per se beter. Natuurlijk voorkomt het wel enigszins iets en maakt het het berechten een stuk makkelijker en ik ben er dan ook niet voor om vrijheid van wapens te hebben zoals in de VS, maar ik bedoel maar te zeggen dat veel mensen (met name in de VS) denken “oh, strenge wapenwetten, dat voorkomt alle schietpartijen en aanslagen!!!”… nou, niet dus, althans niet hier in Nederland. Illegaal vindt altijd wel zijn weg, in welk land dan ook.

          1. De hoeveelheid schietpartijen zijn hier wel aanzienlijk minder, zelfs relatief. Strenge wapenwetten zorgen voor de-escalatie. Dief hoeft geen vuurwapen want bewoner heeft geen vuurwapen. Politie hoeft niet allemaal een vuurwapen, want criminelen hebben meestal geen vuurwapen. En hoewel je best schade kunt doen met andere wapens, is de schade als snel een eind minder en zorgt ervoor dat vuurwapens niet overal en nergens voor het grijpen liggen, mocht iemand doordraaien.

            Rest het probleem van cultuur (vuurwapen wordt als recht gezien, en waarschijnlijk duurt het lang voordat men dat anders ziet als het verboden wordt) en verzadiging (hoe krijg je alle wapens uit de maatschappij?).

            1. Dat komt ook omdat Nederland kleiner is. Maar het aantal stijgt wel, alleen al in augustus 5 in Almere en dat op zo’n kleine schaal in zo’n relatief korte tijd. MAAR dat neemt niet weg dat ik nergens zeg dat het aantal schietpartijen hier hoger is dan in de VS. Ik zeg alleen dat er wel regelmatig schietpartijen en/of liquidaties hier zijn en dat er regelmatig illegale wapens in beslag worden genomen door de politie, dus dat die strenge wapenwet niet The Holy Grail is, zoals sommigen (met name in de VS) denken want het houdt niet álle schietpartijen tegen, zoals in ons land wel bewezen wordt, omdat er altijd illegale wapenhandel zal blijven plaatsvinden. Daarbij hoeft het ook niet altijd om een schietpartij te gaan: ik zie ook regelmatig in Opsporing Verzocht dat de dieven een vuurwapen hadden, maar niet dat ze hem ook gebruikt hebben. Neemt niet weg dat ze die op één of andere manier hebben gekocht, ondanks dat de wet zegt dat het niet mag.

              Maar ja, dat is het probleem met mensen (overal ter wereld): bijna iedereen denkt dat een wet alles maar oplost. De wet zegt ook dat je geen telefoon mag vasthouden tijdens het rijden en door rood mag rijden en hoeveel mensen doen dat alsnog? Ik zie elke dag enkele auto’s, maar vooral ook tig fietsers en voetgangers door rood gaan en dan heb ik het alleen nog over mijn buurt (en een deel van de rest van de stad waar ik kom), dus alleen dat hoge aantal al bewijst dat een wet niet alles voorkomt. En dat geldt dus ook voor andere dingen, zoals wapens. NOGMAALS: natuurlijk is het belangrijk om zo’n wet te hebben, dat ontken ik ook niet. Zeker voor de berechting maakt dat het makkelijker, dus ik vind dat ‘ie er wel degelijk moet komen in de VS (en moet blijven in NL). Ik stoor me er alleen aan dat sommigen denken dat dat ELK incident voorkomt.

              1. Er is geen wet die er voor zorgt dat iets helemaal niet gebeurt. Dat is een illusie. Je mag geen mobiel vasthouden in het verkeer. Er zijn nog steeds mensen die het doen MAAR het zijn er wel veel minder dan voor het verboden werd. Hetzelfde geldt voor een strenge wapenwet. Het zal niet alle wapens wegnemen. Het zal niet alle schietincidenten wegnemen. Het zal het aantal vuurwapens en schietincidenten wel verminderen, zoals het dat in Nederland doet (ik zei overigens ook relatief, oftewel, zelfs als we rekening houden met de grootte van de bevolking). Ik geloof ook niet dat er iemand is die denkt dat het alles voorkomt, of we moeten echt over kinderen of simpele mensen hebben, laat staan bijna iedereen. De wet biedt een framework. Het voorkomt ongewenst gedrag bij brave burgers, en biedt een houvast om ongewenst gedrag van mensen die het toch doen, aan te kunnen pakken. Voorwaarde is wel dat er een gevoelsmatig risico moet zijn dat je gepakt kunt worden, anders verliest een wet wel veel impact (en dan nog zijn er genoeg mensen die zich er dan toch aan houden). Er is veel ongewenst gedrag waarvoor nauwelijks een goed alternatief is om het terug te dringen, anders dan een wet (en bijbehorende handhaving).

                1. Maar dan zijn we het dus met elkaar eens.

                  En ja, die mensen zijn er wel: met name in de VS is er een groeiend aantal mensen dat maar blijft roepen dat een strenge wapenwet álle incidenten voorkomt. En een hoop mensen denken daar in het algemeen zo over als het om wetten gaat (kijk ook maar eens naar mensen die op straat geïnterviewd worden over wetten, en dan bedoel ik niet alleen in Nederland). Zoals ik al zei ben ik wel degelijk voor een strenge wapenwet, maar niet om de reden die die mensen noemen, want dat klopt niet. Ik ben er voor omdat het het berechten makkelijker maakt (en het besef bij schutters dat je niet zomaar meer mag schieten).

                  1. Ik snap je en we zijn het inderdaad eens.

                    Het zou best kunnen dat er een (flink) aantal mensen echt zo denkt, hoewel dat niet mijn ervaring is. Ik geloof echter niet dat dit bijna iedereen is. Het beeld dat wetten zo zouden werken is inderdaad duidelijk onrealistisch.

                  2. Toch wel vreemd dat ze dat zeggen want huidig onderzoek wijst uit dat jaarlijks Amerikaanse burgers ongeveer 3,5 miljard dollar uitgeven aan golfspullen en 3,4 miljard dollar aan vuurwapens. De VS telt naar schatting 310 000 000 niet-militaire vuurwapens. De FBI controleert jaarlijks de achtergrond van ruim 20 miljoen vuurwapenbezitters.

                    In 1960 was 60 procent van alle Amerikanen tegen vuurwapenbezit; nu ligt dat percentage op ongeveer 25 procent.

                    Van mij mogen ze die wapenwet gisteren hier ook invoeren, want als ik op straat aangevallen word, of erger in mijn huis politie komt niet, terwijl ze ons moeten beschermen. Pas als het gevaar weg is komen ze, dat zie in elk café gevecht of relletje. pas als het wat langer duurt en ze niet anders kunnen komen ze pas, maar dan wel meteen met veel geweld en machtsvertoon zodat ze mooi weer kunnen spelen. Zat ouderen die zichzelf niet meer kunnen verdedigen, maar op die manier nog enigszins, want van 1 kogeltje ga je nog niet dood. Het is meer dat Den Haag zich niet meer veilig voelt, ze vinden nu al dat ze kogelwerende auto’s enz. nodig hebben, dus ze weten ook wel dat ze geen vertrouwen verdienen

            2. @De andere Dennis, Dus het alleenrecht op geweld moeten we maar voor lief nemen en alle uitwassen van politie en justitie maar accepteren. Want het OM houd hun altijd de hand boven het hooft, pas als blijkt dat de publieke opinie iets anders wil dan willen ze schoorvoetend toegeven, altijd hetzelfde liedje hier. En den hebben we ook nog van die boven ons gestelden die proberen publicaties tegen te houden. Het is wat ik al eerder schreef: de twee vijanden van het volk ‘criminelen en de overheid’ dat is wat de oprichters van de VS meteen al inzagen, want ook overheid zijn ‘mensen’. Dus ik begrijp wel dat die wapenwet er nooit uit gaat in de VS, en weet je wat het ironische is wij Nederlanders hebben daar aan meegewerkt, ooit. Maar nee wij hebben VOC mentaliteit, al 400 jaar en is nog nooit gestopt, alles voor het geld al moet je je moeder er voor verkopen. https://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/47056/de-voc-mentaliteit.html

              En om weer een handelsnatie te worden zoals ze graag willen, moeten we af van regels, maar dat gaat niet gebeuren, stel je voor dat ze geen macht meer hebben in Den Haag. En zelfs met onze strenge wapenwetgeving zijn ze bang voor het volk, dus waar hebben we het over? Eerste klas sch**tbakken. met een pinokkio aan het hoofd. Net als die van Agt die onze soevereiniteit heeft weggegeven zonder onze toestemming in Portugal. En die de belofte aan de molukkers niet waar kan maken en ze zo bij de punt maar af moest schieten in die trein. Maar ach dat was niet ander als in Indonesië zelf. VOC mentaliteit…

              1. Alleenrecht op geweld zorgt voor een veilige en beschaafde samenleving. Zoals ik elders al aangaf, er is echt wel iets mis met de politie (racial profiling, te hoge bescherming bij excessief geweld, racisme in opleiding), maar dat los je niet op door iedereen te wapenen. Overigens zagen de oprichters van de VS iets in een gewapende en goedgetrainde militie, niet de wildwest taferelen die we nu zien. En trouwens veranderen waarden en normen constant, dus moet de grondwet niet als zo heilig gezien worden. Er mag aan het recht op wapens getoornd worden.

                Hoewel ik het totaal oneens ben met de huidige overheid, en de gevaren van het fascisme op de loer liggen, en ik zelfs geloof dat democratie niet het ultieme antwoord is, zie ik de overheid niet als de vijand.

                Een anarchistische natie is werkelijk onwerkbaar. Regels zijn er om ons arbeiders te beschermen tegen de ongebreidelde zucht naar geld van de grote bedrijven. Zoals je zegt, ze zouden hun moeder verkopen, maar je kunt je moeder niet verkopen, want mensenhandel is verboden. Kijk naar de VS. Daar kost het zo idioot veel geld om naar school te kunnen, dat je eigendom bent van de bank als je klaar bent met studeren. Er gaan mensen dood doordat ze geen ziektekostenverzekering kunnen krijgen. Ondertussen doen de Republikeinen (en in mindere mate de Democraten) alles om het onmogelijk te maken hun zetels te verliezen. Maar gelukkig mogen ze wapens hebben om hun overheid aan te kunnen vallen. Tenzij ze het daadwerkelijk proberen natuurlijk, dan gaan ze naar het gevang. Het idee dat iedereen wapens geven, een land beter maakt is sowieso een illusie.

                Een overheid met wetten betekent misschien een inperking van je vrijheden, maar dat zijn vrijheden waarvan meestal de meeste mensen vinden dat je ze niet zou moeten hebben, en daarbij is het de vraag hoe beperkt je bent als de meeste overtredingen leiden tot een boete. Tegelijkertijd creëert het een legio aan kansen. Zonder geld kan je toch een fijn leven leiden, zonder dat je honger leidt. Sterker, we leven in luxe. Je leeft in een veilig land.

                En om handel te drijven, hebben bedrijven toch een bepaalde basis nodig. Ze moeten weten dat hun geld en goederen veilig zijn in jouw land. Dus wetten. Maar als we alleen wetten maken ten gunste van bedrijven, is dat ten gunste van een handvol mensen, terwijl de rest crepeert.

                1. MAW volgens jou leven we hier in een beschaafde en veilige NL samenleving… Vandaar dat we ook hier in NL no-go areas hebben. Niet alleen voor gewone mensen en ook niet alleen ’s avonds maar ook voor degenen met het alleenrecht op geweld. En zolang ik nog elke dag zwerver en daklozen bij de grote supermarkten zie bedelen, is het hier geen beschaafd en veilig land. Om één enkel onderwerp aan te roeren. Dat je dat niet meer ziet komt door de gewenning en een steeds grotere afstand tussen o.a. uitkering/bijstand en arbeid, want wie geeft uit zichzelf meer dan de helft, gemiddeld genomen, van zijn verdiensten vrijwillig aan de overheid.

                  Hier waarom er veel te veel regels zijn, dagelijkse kost; How to succeed in business without really trying

                  De meeste mensen kunnen zich dat al niet meer voorstellen, maar er is een tijd geweest, nog niet eens zo heel lang geleden, dat westerse regeringen zich niet of nauwelijks bemoeiden met economie, cultuur, wetenschap, welzijn, medische zorg etc., en zich hoofdzakelijk onledig hielden met het handhaven van recht en orde. Laten we voor het gemak het jaar 1900 als mijlpaal nemen.

                  Het was tevens een periode van ongeëvenaarde economische bloei. Amerika heeft aan die tijd zijn legendarische reputatie als “land van onbegrensde mogelijkheden” overgehouden, en ook in West-Europa bereikte de conjunctuur ongekende hoogten.

                  Thans wordt de economie op alle fronten gedirigeerd door machthebbers, die de hoogte van lonen en prijzen bindend voorschrijven, importrestricties opleggen, exportkredieten verstrekken, fusies bestraffen met boetes, fusies onder dwang tot stand brengen, monopolies uitdelen, hele bedrijfstakken dwingen tot het lidmaatschap van publiekrechtelijke organisaties, gemeenschapsgeld pompen in ten dode opgeschreven ondernemingen, werkgevers verbieden om personeel te ontslaan, werkgevers dwingen om mensen aan te nemen die ze niet kunnen gebruiken, en ga zo maar door. Dat gaat heel ver: zo kan het gebeuren dat bedrijven waar geen ene vrouw werkt, toch verplicht worden om een damestoilet aan te leggen, kinderopvang te verzorgen en een klachtenafdeling voor seksuele intimidatie in het leven te roepen. Voor een klein bedrijfje kan zoiets net de nekslag betekenen.

                  “Zodra ambtenaren zeggenschap krijgen over handelsverkeer, dan is het voornaamste product dat wordt gekocht en verkocht …de ambtenarij zelf”, heeft een wijs man, wiens naam me nou niet te binnen wil schieten, eens gezegd.

                  Het gelijk van die man kan niet genoeg worden benadrukt. Rond 1900 had je als ondernemer maar één mogelijkheid om je concurrenten het nakijken te geven: door hoge kwaliteit te leveren voor een zo laag mogelijke prijs. Meer middelen had je niet tot je beschikking (tenzij je lid was van de mafia).

                  Maar nu is daar een veel effectievere manier voor in de plaats gekomen: je concurrent de nek omdraaien door de machthebbers te bewerken, en zo de wetgeving aan je zijde te krijgen. Als ik pakweg een snelheidsbegrenzer op de markt breng, waarom zou ik daar dan dure reclame voor gaan maken? Veel lucratiever is het om de bureaucratie in Brussel ervan te overtuigen (liefst gewapend met “wetenschappelijke” onderzoeksrapporten van een “onafhankelijk” instituut) dat die snelheidsbegrenzer van mij een absolute noodzaak is voor de verkeersveiligheid die het aantal verkeersdoden met 30.000 per jaar zal verminderen, en dat de aanschaf ervan dus per bindende richtlijn verplicht moet worden gesteld voor alle Europese weggebruikers! Als dat lukt hoef ik mijn spullen zelf niet meer aan de man te brengen. Dan doet de Europese Commissie dat voor mij. Met harde hand.

                  En als mijn handel bedreigd wordt door goedkopere producten van elders, dan probeer ik gewoon de autoriteiten wijs te maken dat die goedkope producten van mijn concurrent brandgevaarlijk zijn, of inbraakgevoelig, of een gevaar voor de verkeersveiligheid, en dat ze dus van de markt gehaald moeten worden. Die “onafhankelijke” instituten leveren “wetenschappelijke” conclusies op bestelling, zoals bekend. Je kunt gewoon van tevoren zeggen wat de uitkomst moet zijn, en die krijg je dan in een schitterende ringband toegestuurd. Als je maar genoeg betaalt. Iedereen weet dat, behalve de bureaucraten die hun beleid erdoor laten dicteren.

                  Deze smerige tactiek wordt uiteraard in eerste instantie vooral beoefend door schurkachtige ondernemers. Maar naarmate die schurkachtige ondernemers een steeds groter marktaandeel veroveren met hun strategie, is ook de fatsoenlijke ondernemer wel genoodzaakt om lobbyisten in dienst te nemen. Anders overleeft hij die veldslag niet, en kan er elk moment een zwaard van Damocles op zijn bedrijf nederdalen in de vorm van een verbod, of een tariefsverhoging, of een voorschrift waaraan hij met geen mogelijkheid kan voldoen.

                  Een fraai voorbeeld van de manier waarop deze menseneters-cultuur in zijn werk gaat was vorige week op de voorpagina van het Algemeen Dagblad te bewonderen: “Fout kozijn biedt dief open huis”, bulderde de voorpagina. Wat is er aan de hand? Volgens de Stichting Kwaliteit Gevelbouw (SKG) moet er paal en perk gesteld worden aan de verkoop van goedkope kunststof raamkozijnen uit het buitenland. De SKG is een keurmerkinstituut, dat door de branchevereniging van Nederlandse kozijnfabrikanten in het leven is geroepen. Volgens de directeur, E.F. Zandstra, hebben we te maken met een “zwaar en onderbelicht probleem”, “oneerlijke concurrentie uit het buitenland”, en “foute voorlichting aan de consument”. Vooral goedkope kozijnen uit Duitsland en Polen, die volgens de heer Zandstra “met agressieve colportage methoden aan de man worden gebracht”, moeten het ontgelden: “de consument is de dupe”, aldus Zandstra, “door onwetendheid en de verleiding veel geld te besparen”.

                  De Nederlandse kunststofkozijnbranche, gaat het artikel verder, bevestigt dit alarmerende geluid. Ja, dat haal je de koekoek, dat de Nederlandse kunstofkozijnbranche hier helemaal achter staat. Een willekeurige kozijnenfabrikant mag ook nog even een duit in het zakje doen: “In Nederland komt deze misstand veel voor”, aldus directeur W. Schaven van: …de kozijnenfabriek Ramalux uit Sittard. Hij voegt er aan toe dat er zeer grote bedrijven bij deze “misstand” betrokken zijn, en dat er “sprake is van een moordende concurrentie”. Zegt u dat wel, meneer Schaven. En die strijd wordt uitgevochten op een uiterst onfrisse manier, als ik zo vrij mag zijn.

                  Wat is er nou eigenlijk loos met die kozijnen uit Polen? Nou, de glaslatten zitten aan de buitenkant, zodat je als inbreker gemakkelijk het venster uit de sponningen kunt lichten. Dat je als inbreker met een simpele glassnijder ieder venster te lijf kunt gaan, met of zonder duur kozijn eromheen, laat hij gemakshalve buiten beschouwing.

                  Zelfs de politie wordt erbij gehaald: die heeft, zo meldt het artikel, “onlangs duizenden gezinnen in de Haagse wijk Benoordenhout per brief gewaarschuwd voor de inbraakgevoeligheid van woningen met kunststof kozijnen waarvan de glaslatten aan de buitenkant zitten”. Heeft de Haagse politie niks beters te doen, vraag je je af. En als deze misstand werkelijk zo alarmerend is, waarom worden dan alleen de bewoners van het Benoordenhout gewaarschuwd?

                  Ik zie de eerstvolgende vergadering van de Stichting Kwaliteit Gevelbouw al helemaal voor me: “Goed nieuws, mijne heren! Onze PR-adviseur is erin geslaagd onze verdachtmakingen jegens Poolse raamkozijnen op de voorpagina van het Algemeen Dagblad te krijgen. Het ei van Columbus, want zoals u allemaal weet is het niet toegestaan om in een advertentie je concurrenten zwart te maken. Vandaar dat onze PR-adviseur onze oorlog tegen de Polen als nieuws heeft vermomd, en die onnozele hals van een verslaggever is er nog ingestonken ook! Opening krant maar liefst! Dat hadden zelfs wij niet durven dromen. Kortom, mijne heren: de eerste slag is binnen, en het wachten is nu alleen nog op een wettelijk verbod. Met de politie Haaglanden achter ons zal dat niet lang op zich laten wachten. Proost!

                  ‘[D]e eerlijke concurrentie van weleer is al lang een zachte dood gestorven. Wat ervoor in de plaats is gekomen is een levendige handel in privileges en voorkeursbehandelingen, die met grote behendigheid door betaalde professionals worden ontfutseld aan machthebbers en bureaucraten.’ “Ik heb trouwens nog meer goed nieuws voor u: zoals bekend worden huiseigenaren in Amsterdamse stadsvernieuwingswijken sinds kort door de gemeente gedwongen om hun woningen te beveiligen tegen inbraak. Vroeger gold die verplichting alleen voor achterstallig onderhoud, maar nu dus ook voor huiseigenaren met “foute” raamkozijnen. Dat was kassa voor ons! Groot was dan ook de teleurstelling in de branche toen een groep huiseigenaren in het stadsdeel Westerpark weigerde aan die verplichting te voldoen. Dit ondanks het feit dat er voor die beveiligingsmaatregelen subsidie werd verleend! Aanvankelijk kregen de wederspannige huiseigenaren, tot onze ontzetting, ook nog gelijk van de rechter. Maar gelukkig is het stadsdeel tegen dat vonnis in beroep gegaan, en ik kan u tot mijn grote vreugde meedelen dat de Raad van State dat vonnis thans heeft vernietigd. Alle huiseigenaren in stadsvernieuwingswijken kunnen nu weer verplicht worden om veilige raamkozijnen aan te brengen. Doen ze dat niet, dan zal de gemeente die taak op zich nemen, en de kosten op de eigenaren verhalen. Is dat goed nieuws of niet? Onze PR-adviseur loopt zich al warm om bij alle deelraden goede contacten op te bouwen met de ambtenarij. Ik voorzie gouden tijden voor onze branche.”

                  Zo gaat dat, in een postmoderne economie. En de staat maar blijven volhouden dat zij overal ingrijpt om “eerlijke concurrentie” te waarborgen. Maar de eerlijke concurrentie van weleer is al lang een zachte dood gestorven. Wat ervoor in de plaats is gekomen is een levendige handel in privileges en voorkeursbehandelingen, die met grote behendigheid door betaalde professionals worden ontfutseld aan machthebbers en bureaucraten. Net als in de tijd van Lodewijk de Veertiende.

                  1. Je kan wel zo’n heel epistel schrijven, maar als je begint met “no-go zones” blijkt dat je al tot je kruin in de nepnieuwsshit zit. En om heel eerlijk te zijn is het dan gewoon vergeefse moeite om de discussie nog verder te zetten, maar er is nog één ding waar ik op terug wil komen: Economische groei is niet hetzelfde als welvaart voor iedereen. Zonder wet en regelgeving blijft die economische groei alleen bij de allerrijksten. Zonder wet en regelgeving zitten jij en ik in een huisje geleverd door onze baas, met een paar gezinnen tegelijk, betalen we huur, gas, water, licht aan onze baas terwijl we voor 4,5 eurocent per uur werken. Geen TV, geen internet, eenzijdig dieet, werkdagen van 16 uur met werkweken van 6 of 7 dagen. Geen pensioen en als je ziek bent, krijg je niet betaald. Maar het gaat dan geweldig met Nederland, geen land zo rijk. BNP ongeëvenaard. Als economische groei je enige doel is, heb je er niet veel van begrepen.

                    1. Ok dan nodig ik je uit om met mij mee te gaan naar een paar van die no-go areas in NL. Ga ik er ff vanuit dat je een flinke vent bent. Want heel veel dames komen sowieso ’s avonds al de deur niet meer uit. Maar dat is dus nepnieuws volgens jou en volkomen veilig. En mocht er wat gebeuren dan staat de politie je a la seconde bij zodat je niets overkomt. Droom verdere in JOU ideale droomwereld. En waar je de rest van de onzin vandaan haalt, geen idee. Het ging over politie en vingerafdrukken. IDD W.O.M.B.A.T

                      1. Ik zou best naar een no-go zone willen, maar ze bestaan niet. Als jij me wijst naar zo’n gebied die dat volgens jou zou moeten zijn, wil ik er best heen. Ik denk niet dat ik het de moeite waard vind, maar toch. Maar liever niet met jou. Je bent een beetje eng.

                        Verder heb ik je epistel vooral gescand, omdat er zo’n hoop onzin in stond, maar je hebt het vooral over economie en wet en regelgeving, niet over politie en vingerafdrukken, maar dat zal aan mij liggen.

  3. Ik had begrepen dat bij forensische dactyloscopie de nauwkeurigheid van de match beter dan ongeveer 1 op een miljoen was. (Maar dan is de data niet gehasht en men accepteert false negatives makkelijker.) Het kan zijn dat men de computer matches met een iets kleinere nauwkeurigheid laat zoeken en dan handmatig de een of twee grootste kanshebbers uit het laatste dozijn selecteert…

    De 1 op 10000 is een getal dat past bij elektronische toegangscontrole waar andere technieken gebruikt worden.

  4. Nee, een vingerafdrukdatabank, dát is eng.

    We hebben het hier onder andere over 140 miljoen vingerafdrukken van de Amerikaanse visumdienst. U weet wel, gewoon reizigers die de USA grens zijn over geweest en die helemaal niet onder de groep

    bekende daders (of verdachten)
    hoeven te vallen. Vingerafdrukken waar wij in Nederland met z’n allen van vinden dat ze niet in een grote databank thuishoren maar waar de Nederlandse politie nu via een omweg alsnog een naam en rugnummer bij kan krijgen.

    1. Klopt maar grappig genoeg vinden we hier in Nederland een volledige database hoewel praktisch voor identificatie van slachtoffers en mogelijke verdachten te onveilig (hoewel daar geen duidelijke basis voor is en we wel veel meer privacygevoelige gegevens bewaren dan vingerafdrukken) en in de VS vinden ze dat minder een probleem.

      Een vingerafdruk heeft zeer weinig privacygevoelige waarde omdat het een persoonsgegeven is wat zo goed als niets vermeld over de persoon en bovendien iedereen overal zijn of haar vingerafdrukken achterlaat en dus eigenlijk niet voor zichzelf kan houden.

      1. Een vingerafdruk heeft zeer weinig privacygevoelige waarde omdat het een persoonsgegeven is wat zo goed als niets vermeld over de persoon en bovendien iedereen overal zijn of haar vingerafdrukken achterlaat en dus eigenlijk niet voor zichzelf kan houden.

        Maar wel bepaalde medische informatie…?

    2. maar waar de Nederlandse politie nu via een omweg alsnog een naam en rugnummer bij kan krijgen

      Ik was al niet van plan om naar de VS te gaan (omdat je dan je vingerafdrukken in mag leveren). Maar dat nu zelfs onze eigen politie daar dan bij kan weerhoudt mij er nog meer van.

      En nee, ik heb niets te verbergen. De overheid hoeft dat ook helemaal niet van mij te hebben.

              1. Op https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/identificatieplicht/vraag-en-antwoord/met-welke-identiteitsbewijzen-kan-ik-mij-identificeren staat het volgende:

                Uw (Europese) rijbewijs is een identiteitsbewijs. Maar u kunt uw rijbewijs niet altijd gebruiken om uzelf te identificeren. Dit komt omdat er op het rijbewijs geen gegevens over uw verblijfsstatus en nationaliteit staan.

                Bij de volgende organisatie of in de volgende situaties kunt u uw rijbewijs niet als identiteitsbewijs gebruiken:

                • de Belastingdienst (tenzij de Belastingdienst anders aangeeft);
                • een uitkeringsaanvraag;
                • indiensttreding bij een nieuwe werkgever;
                • binnenlands vreemdelingentoezicht;
                • inschrijving voor een opleiding bij een onderwijsinstelling. Dat klopt niet (meer)?
                1. Ik sta enigszins gecorrigeerd. Deze overheidsinstanties hebben inderdaad meer nodig dan een rijbewijs kan bieden. Maar de private sector (hotels, verhuurders, toegang datacenter) kunnen zich hier niet op beroepen. De werkgever is dus de enige private partij die een rijbewijs mag afwijzen als identificatiebewijs.

  5. Met name dat laatste zou voor mij genoeg reden zijn dit niet te willen: ik schrik te lezen dat bij vingerafdrukken 1 op 10.000 gevallen vals positieven geven.

    Dat is het resultaat wat een real time scanner teruggeeft waar mensen zelf hun vinger opleggen. Dat is niet precies vergelijkbaar.

    Bij vingerafdrukken afgenomen door de politie liggen er hogere kwalitetiseis en zal een false positieve met een andere door de politie afgenomen afdruk vrijwel zeker niet voorkomen. Aan de andere kant kunnen bij mogelijke gedeeltelijke afdrukken van een plaats delict meerdere matches ontstaan maar die hebben een lagere betrouwbaarheidswaarde. Een gedeeltelijke afdruk kan echter wel goed gebruikt worden om bijvoorbeeld verdachten uit te sluiten.

  6. Er werken 61.916 mensen bij de politie, dat zijn dus 6 false positives per onderzoek.

    Als iemand me kan uitleggen wat de prikkel voor de politie is om de namen van die agenten als eerste als ‘ernstig verdacht’ aan de Amerikanen door te geven, zal ik heel wat geruster zijn.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.