Een lezer wees me op deze discussie bij Tweakers over een recente kortingsactie van Alternate. Het bedrijf had kortingscodes uitgegeven om de verkoop van drie laptops onder Tweakers-gebruikers te promoten. Maar slimme Tweakers ontdekten al snel dat de code ook werkte bij andere bestellingen. Toen Alternate dat doorkreeg, annuleerde men alle ‘onterechte’ bestellingen direct. Maar mag dat wel?
De promotie van de code verwees duidelijk naar drie specifieke producten. Echter, codes als deze gaan snel rondzingen en informatie over waar ze voor bedoeld zijn, verdwijnt dan ook al snel. En ja, als je dan gewoon iets bestelt “want er was een actie bij Alternate” en de code werkt, dan ga je denken dat je terecht die korting hebt gekregen. Maar hoe eerlijk is dat?
In december hadden we een vergelijbkare discussie over de kortingscode van Teufel, waarbij ook een stukje informatie over waar de korting voor was, was verdwenen. Toen was mijn conclusie: hoe reëel was de kortingscode en waarom mocht je erop vertrouwen dat die code correct en legaal gepubliceerd was?
Misschien was ik daar iets te klassiek-juridisch. Moeten we niet eens af van dat Otto-arrest met z’n vage “redelijkerwijs op vertrouwen” en gewoon zeggen, het is een kwestie van even goed opletten en programmeren? Domheid is niet te disclaimen? Of accepteren we toch nog steeds dat mensen fouten maken en domme ICT-ontwerpbeslissingen maken, wat ze dan oplossen met een geel briefje of disclaimer?
Vroeger kon je volle flessen inleveren bij de statiegeldautomaat, en dan kreeg je toch het statiegeld. Dus dat was makkelijk als het schap met flessen naast de automaat stond. Is dat een “dikke bult” of iets dat je gewoon niet moet doen? En waarom voelt dat veel meer als diefstal dan een kortingscode in een online winkel?
Arnoud