Minister Henk Kamp (Economische Zaken) blijft zijn privémail zakelijk gebruiken, ondanks een phishingaanval en waarschuwingen van het Openbaar Ministerie, meldde Nu.nl vorige week. Kamp stuurt af en toe werkdingen naar zijn privémail “omdat dat gemakkelijker is voor mij. Zo is het”. Hij gaat in tegen de officiële richtlijnen, maar kennelijk mag dat. Maar hoe zit dat dan, mag een werkgever daar geen regels aan stellen?
De werkgever bepaalt hoe het werk wordt uitgevoerd. Als mail daarbij nodig is, dan mag je mailen (en zo niet, dan niet). En de werkgever kan dan bepalen wat je doet met die werkmailbox. Privé mailen vanaf de werkmail mag voor 90% worden verboden, en monitoren ligt gevoelig maar er zijn mogelijkheden. Maar er is geen twijfel dat een werkgever kan zeggen, de werkdingen blijven in de werkmail en dat ga je niet doen vanuit je privémailbox thuis.
Alleen: een minister is geen werknemer. Kamp heeft een politiek ambt, maar is daarmee nog geen ambtenaar in de zin van de arbeidswetgeving. Hij kan dus niet juridisch worden gehouden aan de regels over privé en werk die op het ministerie gelden. Iets platter gezegd: hij is de baas en voor de baas geldt, hij mag per definitie wat hij wil. Dus juridisch zijn we heel snel klaar hier. Tenzij blijkt dat hij staatsgeheime documenten doorstuurt, maar daar lijkt geen sprake van te zijn.
Bepaald onhandig is het wel. Het schept natuurlijk een heel raar precedent, en iedere scriptkiddie zal nu gaan proberen die privémailbox eens te hacken want kennelijk is dat een vette buit. Maar ja, hoe zeg je dat tegen een minister?
Arnoud