Zweedse Wikipedia mag geen openbarekunstfoto’s opnemen

Wikipedia mag in Zweden geen collectie foto’s van openbare kunstwerken aanbiede wegens strijd met de lokale auteurswet, las ik bij Nu.nl. Het Zweedse Hooggerechtshof heeft dat bepaald. Hoewel ook in Zweden panoramavrijheid geldt, stelt het Hof een grens: als je te veel panoramafoto’s publiceert, dan schendt dat toch te zeer de belangen van het auteursrecht. Want tsja, je zult eens geld verdienen met een auteursrechtelijke uitzondering.

Op standbeelden en andere kunstwerken rust auteursrecht. Het maken van een kopie, inclusief foto’s, daarvan is dus in principe niet toegestaan. Dat pakt alleen wel érg onbillijk uit wanneer die kunst op de openbare weg staat, want dan mag je dus niet in de openbare ruimte dingen vastleggen. Vandaar het concept panoramavrijheid: het mogen vastleggen van de openbare ruimte ondanks het auteursrecht.

In Nederland (en ook in Zweden) staat het dan ook in de wet (artikel 18 Auteurswet):

Als inbreuk op het auteursrecht op een [kunstwerk] dat is gemaakt om permanent in openbare plaatsen te worden geplaatst, wordt niet beschouwd de verveelvoudiging of openbaarmaking van afbeeldingen van het werk zoals het zich aldaar bevindt.

Het kunstwerk moet zijn gemaakt om permanent in openbare plaatsen te worden geplaatst. Openbare plaatsen zijn bijvoorbeeld plaatsen langs de openbare weg, maar ook stationshallen of winkelcentra. En het moet gaan om visuele kunst, zoals standbeelden, schilderijen, tekeningen, graffiti, toegepaste kunst (design-meubilair), huizen en andere gebouwen.

Wikipedia mag dus op grond van dit artikel bij een lemma over een standbeeld in de openbare ruimte een foto daarvan plaatsen, ook al rust er auteursrecht op dat standbeeld. (Heel misschien zouden ze anders nog wegkomen met een beroep op citaatrecht, maar dat terzijde). Maar als je dan gaat tellen, dan zou je op zeker moment bij élk lemma over een standbeeld een foto daarvan zien. En van een specifieke kunstenaar dus ook al zijn werk op de gratisbeeldsite.

Dat vond men bij invoering van de panoramavrijheid wat al te gortig, vandaar de laatste zin van dat artikel:

Waar het betreft het overnemen in een compilatiewerk, mag van dezelfde maker niet meer worden overgenomen dan enkele van zijn werken.

Een compilatieboek met al het werk van één kunstenaar vereist dus nog steeds toestemming, zelfs al staan al zijn kunstwerken aan de openbare weg. Ja, ik weet het. Maar dit zou dus ook kunnen gelden voor Wikipedia, als je haar Wikimedia-bronbestandensite een “compilatiewerk” noemt.

Het Zweedse Hof lijkt het nog een stapje bonter te maken (afgaande op de Guardian):

“Such a database can be assumed to have a commercial value that is not insignificant. The court finds that the artists are entitled to that value,” it wrote in a statement.

Dit is zeg maar de omgekeerde manier van inbreuk aantonen: je verdient er geld mee, dus zal je links of rechts inbreuk aan het maken zijn. Want uitzonderingen op het auteursrecht allemaal leuk en aardig, maar géld verdienen is bewijs van vuige diefstal ende piraaterij. Zucht. En mensen maar piekeren waarom de gemiddelde internetter auteursrecht zo stom vindt.

Arnoud

Gaat het recht van panorama verdwijnen in het nieuwe Europese auteursrecht?

Het recht van panorama dreigt in het gedrang te komen door Europese regelgeving, meldde onder meer de Automatiseringgids (met twee s’en en geen drie, trouwens). Op 9 juli stemt het Europese Parlement (EP) over een hervorming van de Europese auteursrechtelijke regels. In de huidige tekst is een vergaande inperking opgenomen op het recht om foto’s in de openbare ruimte te nemen: wie dat voor commercieel oogmerk doet, moet alle rechthebbenden betalen wiens werk op de foto staat. Terwijl dergelijk fotograferen nu (in Nederland) volstrekt legaal is.

Fotograferen aan de openbare weg is in principe legaal, maar zoals altijd in het recht zijn daar uitzonderingen op. Eén zo’n uitzondering heeft te maken met wat er moet gebeuren als die foto een auteursrechtelijk beschermd werk op de foto zet. En dan gaat het niet om toevallig een t-shirt met Mickey® erop, maar om bijvoorbeeld een gebouw onder architectuur of een standbeeld van een beeldhouwer die nog lang niet dood is. Zo’n foto is dan een verveelvoudiging onder het auteursrecht, dus in principe auteursrechtinbreuk. Je profiteert dan immers van andermans creatieve inspanning, en dat mag niet.

In principe, want zoals altijd in het recht zijn daar dus uitzonderingen op (jaja, uitzonderingen op de uitzonderingen). Op grond van de informatievrijheid mag je foto’s maken van alles dat je aan de openbare weg aantreft. Oké, wacht even, hier komen we zo niet uit. Er zal een knoop moeten worden doorgehakt, en dat is ook precies wat er zo’n tien jaar geleden in de Europese auteurswetgeving is gebeurd: landen mogen in hun auteurswet een uitzondering opnemen die bepaalt dat je werken die bestemd zijn voor de openbare ruimte, op de foto mag zetten zonder toestemming.

De reden dat er destijds niet gekozen is voor een “in alle landen mag dit”-oplossing, is dat men het simpelweg niet eens kon worden over of het nu moest mogen. Landen als Nederland hadden hier minder moeite mee dan bij voorbeeld België, waar het Atomium fotograferen nog steeds goed is voor een forse rekening van de SABAM. Via Medium vond ik een mooi overzicht per land.

Nu staat er een forse aanpassing van het Europese auteursrecht voor de deur, waarbij onder meer is voorgesteld die regels over panoramavrijheid eindelijk eens gelijk te trekken: in heel Europa volledige vrijheid van panorama, fotografeer maar raak. En dát was dan weer aanleiding voor fors lobbywerk vanuit het andere kamp: niks zomaar een beetje andermans werk fotograferen, betalen zul je, vuige piraat.

Het lijkt me buitengewoon sterk dat deze beperkende regel het gaat halen, maar als het wel gebeurt dan is dat een búitengewoon slecht idee. Beiden om dezelfde reden: in de meeste Europese landen is er al enige vorm van panoramavrijheid, en de afgelopen tien jaar (sinds de laatste wetswijziging dus) is het aantal mensen dat foto’s op straat maakt zo explosief gegroeid dat ieder maatschappelijk draagvlak voor “dat mag je niet fotograferen, want daar zit auteursrecht op” allang door het afvoerputje is weggegleden (een vlak dat wegglijdt, wacht wat – afijn). Dit in de wet zetten is dus een goede manier om het auteursrecht te ondermijnen. Dat kan toch ook weer niet de bedoeling zijn.

Arnoud