De game Hotline Miami 2 mag in Australië vooralsnog niet worden uitgebracht omdat hij wegens strijdigheid met de fatsoensnormen geen leeftijdskeuring krijgt. Een ontwikkelaar van het spel Hotline Miami 2 heeft iemand geadviseerd om het “illegaal te downloaden”, las ik bij Tweakers. Het spel heeft in Australië geen leeftijdskeuring gekregen wegens seksueel geweld. Een redditor vroeg vervolgens een ontwikkelaar hoe hij het spel nu kon spelen, waarop die zei “just pirate it after release”. Oké, journalistiek opmerkelijk, maar wat betekent dit juridisch?
Niet bijster veel. Je kunt als individuele werknemer niet zomaar tegen mensen verklaren dat ze de auteursrechten van je werkgever mogen schenden. Een dergelijke verklaring is niet bindend voor die werkgever, die kan dus nog steeds mensen aanspreken die inbreuk maken op die auteursrechten.
Pas als het publiek bij zo’n verklaring erop mag vertrouwen dat dit namens de werkgever is gezegd, zou dat anders worden. Hee, net als met die fouten prijzen waar je soms op mag vertrouwen? Exact, dat is hetzelfde principe, maar er is ook nog art. 3:61 BW dat ditzelfde herhaalt specifiek bij volmachten om namens een ander te mogen spreken.
Wanneer mag je er nu op vertrouwen dat iemand namens een bedrijf spreekt? Specifiek bij werknemers soms sneller dan je denkt. Ik vond dit vonnis over een contract voor vuilnisophalen, waarbij een werknemer zonder toestemming het contract had getekend en de facturen onder zich hield (waarom is me een raadsel). Het bedrijf wilde niet betalen toen het uitkwam, omdat meneer niet in het handelsregister als bevoegd stond genoteerd. Maar dat hielp ze niet: meneer had de opdracht gekregen “het afval te doen” en kon daaruit concluderen dat hij zulke opdrachten mocht geven. Dat hij vervolgens de facturen verstopte zodat niemand doorkreeg wat er aan de hand was, is niet het probleem van de vuilverwerker.
Vertaald naar deze situatie: als deze ontwikkelaar de opdracht had gehad teleurgestelde klanten uit Australië te helpen die de software willen, dan is het ergens begrijpelijk dat hij zo’n opmerking maakt. Dan kun je als werkgever niet meer zeggen “ho ho dat mocht hij helemaal niet zo zeggen”.
Het is dan alleen wel jammer dat hij de verklaring tegen één persoon deed, want nu mag alleen die ene persoon de software legaal illegaal downloaden. De verklaring was immers niet voor iedereen bedoeld maar werd in privéconversatie gemeld.
Arnoud