Wanneer mag je een RSS-feed herpubliceren?

Veel lezers vragen me:

Graag wil ik RSS-feeds van diverse bronnen bij elkaar brengen en daarmee een eigen site vullen. Maar hoe veel mag ik overnemen uit die feeds? Maakt het uit of de feed full-text is of dat men alleen kleine stukjes (partial feed) aanlevert?

De inhoud van een RSS-feed is vrijwel altijd auteursrechtelijk beschermd. Herpubliceren van die inhoud vereist dus toestemming van de auteur daarvan. Het feit dat men volledige artikelen in de feed heeft staan, verandert daar niets aan: dat impliceert nog geen toestemming tot overnemen op je eigen site.

Herpubliceren van korte stukjes uit een feed zou in principe wel moeten kunnen op grond van het citaatrecht. Op die manier kun je aankondigen wat er op de site te lezen is. Wel moet je dan natuurlijk een bronvermelding (“Lees meer bij Nu.nl”) doen, en duidelijk maken dát je iets aankondigt dat elders staat. Ik zou het houden bij de titel plus een paar regels uit elk artikel.

Ik zie dit vaak fout gaan bij de bronvermelding. Die wordt vaak niet expliciet toegevoegd, en dat is auteursrechtelijk echt een probleem. Sterker nog, veel blogplugins waarmee je RSS-feeds automatisch kunt herpubliceren, zetten er bij “Auteur: admin” of de naam van de blogeigenaar, en niet de werkelijke bron. Dat is natuurlijk gewoon keihard fout.

De waarde van zo’n site met bijeen geplukte content en verwijzingen lijkt me niet zo groot. Natuurlijk, een paar Adsense-centjes zijn altijd leuk maar heeft dit nu werkelijk praktisch nut voor iemand? En wanneer gaat Google zulke sites bannen vanweg ete weinig eigen originele content?

Arnoud

31 reacties

  1. en Google Reader dan? Die doet dat in principe, alleen voegen de gebruikers de rss zelf toe.

    Google Reader heeft ook een ‘share’ knop waarmee je rss-artikelen kunt delen met mensen die jou volgen. Hoe zit het daar met het Auteursrecht?

  2. Bij Google Reader moet je ingelogd zijn om je persoonlijke collectie feeds te kunnen zien. Reader herpubliceert dan die feeds toch niet? Google Reader is mijn (online) RSS-lezer; ik vind het fijner dan een desktopprogramma.

  3. De vraag die Bart stelt over Google Reader kwam ook bij mij onmiddellijk op. Hoe zit het daar met het copyright? Door de share-knop te gebruiken maak je een nieuwe site aan met een verzameling artikelen van anderen. Voor mezelf is het “delen” via mijn Google Reader een makkelijke manier om artikelen die ik interessant vind een tijdje bij elkaar online te bewaren. Het kan ook nuttig zijn om de feed van iemand anders z’n “gedeelde items” in je eigen reader te volgen, speciaal als die ander vaak artikelen op jouw vakgebied “deelt”. Een voorbeeld van shared items die ik via Google Reader volg is http://www.google.nl/reader/shared/peacay Op mijn eigen blog heb ik een google-widget met de items die ik op mijn beurt “deel”, daar zit een link onder naar mijn shared items pagina.

  4. Nee, een programma als Google Reader herpubliceert niet. Dat is een hulpmiddel waarmee je zelfgekozen RSS feeds aan elkaar knoopt tot een handig overzicht. Pas als de toolmaker zelf feeds erin stopt en een ieder die laat lezen zonder inloggen etcetera, wordt het een herpublicatie.

  5. Arnoud, die shared items van peacay (aka BibliOdyssey) zijn toch een herpublicatie door Google Reader? Die pagina kan iedereen zien die de link kent. Via je Google Reader kun je ervoor kiezen je shared links openbaar te maken. Op Kophieps’ shared items pagina deel ik o.a. een artikel van jouw blog hier… Maar mag dat eigenlijk wel?

  6. Arnout, nieuwssites zullen altijd een policy omtrent copyright hebben. De meeste blogs hebben dat naar mijn weten niet, of ze laten er een Creative Commons licentie op rusten. In dat geval geldt toch een andere situatie: bij CC zul je je daar aan moeten houden, is er geen policy, zijn er dan eigenlijk “regels”, of geldt gewoon de etiquette, wat netjes is om te doen? Je ziet in ieder geval vaak een quote + bronvermelding, wat algemeen geaccepteerd is.

  7. “die shared items van peacay (aka BibliOdyssey) zijn toch een herpublicatie door Google Reader” “Via je Google Reader kun je ervoor kiezen je shared links openbaar te maken”

    Dan lijkt me toch dat de gebruiker hiervoor verantwoordelijk is en niet de tool die je gebruikt of de hoster waar de content geplaatst wordt (in dit geval beide van Google). Jij als gebruiker moet toestemming vragen aan de auteur voor herpublicatie.

  8. @Arjan: De auteurswet zegt dat tenzij erbij staat wat er mag, er niets mag behalve citeren (en parodi?ren en nog een paar uitzonderingen). Het maakt dus niet uit of het een professionele nieuwssite is of een persoonlijk blog. Je mag niets, tenzij je toestemming hebt of tenzij je onder een wettelijke uitzondering valt. Het overnemen van kop + paar zinnetjes is vaak gedekt door de uitzondering ‘citaatrecht’.

    @nl-x: Het gaat erom wie het initiatief neemt om die feeds te herpubliceren. Als jij ze kiest en ze worden voor jou getoond, dan is het geen publicatie. Als de site-eigenaar kiest welke feeds hij opneemt, dan is dat een publicatie want iedereen kan die lezen.

    Je kunt niet spreken van een RSS reader als dezelfde site voor iedereen leesbaar is. Als de content voor een ander leesbaar wordt, dan is het niet jouw reader meer.

  9. Er zijn al veel te veel sites die content herkauwen. Daar is echt geen hond in ge?nteresseerd volgens mij.

    Los daarvan als mijn content ongevraagd overgenomen wordt dan neem ik maatregelen. Daar zit ik niet op te wachten. Maak je eigen content maar. Of zet een kopie van de Wikipedia neer (met adds) als je echt niets beters weet te verzinnen. 😉

  10. Dit verbaast me nogal. Is het idee van RSS-feeds en social media juist niet dat je zoveel mogelijk informatiestromen deelt? Zo zijn sites als bijvoorbeeld netvibes.com bedoeld om rss-feeds te combineren, en deze met anderen te kunnen delen. Dat zou dus in strijd zijn met het auteursrecht? Is daar al eens een zaak over geweest?

  11. Het combineren van RSS-feeds om zo zelf een uniek en relevant informatie-aanbod te krijgen is natuurlijk prima. Ook het aanbevelen van feeds is geen enkel probleem. Delen van hyperlinks is legaal, behalve in heel bijzondere gevallen die hier niet ter zake doen.

    Waar het auteursrecht dwarsligt, is als jij fulltext RSS feeds herpubliceert op een eigen site. Ik geloof niet dat dat gebeurt op Netvibes: zij laten een klein stukje zien en een link naar de fulltext post zelf. Dat is legaal (citaatrecht).

  12. Er is een ander voordeel bij het toevoegen van een RSS-feed aan een homepage, zeker voor hen die te lui zijn om dagelijks hun site bij te werken. Een RSS feed voegt namelijk steeds nieuwe content toe aan een site, waardoor deze steeds weer iets anders wordt. Search engines die bijhouden hoe vaak een site veranderen zullen daar dan ook op reageren en als de site genoeg eigen content heeft kan het betekenen dat search engines vaker langs komen om de site bij te werken. Immers, ze “zien” een aktieve site met steeds weer nieuwe content. Maar goed, je moet wel altijd de verwijzing naar de bron behouden.

  13. Voor mij was het nut van mijn Google Reader Shared Items site o.m. dat ik een Googlegadget in de sidebar op mijn eigen blog kon zetten met (rechtstreekse) links naar artikelen die ik bezoekers van mijn site wilde aanbevelen. Dat kan alleen wanneer je de Shared Items pagina publiek maakt. Onder aan die Googlegadget staat altijd ook een link naar alle Shared Items verzameld op ??n pagina. Om dat ‘mijn eigen site’ te noemen vind ik overdreven, ik heb geen enkele mogelijkheid om iets aan de inhoud van de gedeelde items te veranderen, ze te verkorten of samen te vatten, of er andere bestanden op te zetten. Aan advertenties doe ik sowieso niet, ook niet op mijn eigen blog. Ik heb de Googlegadget nu maar helemaal verwijderd van mijn blog omdat mijn Shared Items site inderdaad – besef ik nu – in strijd kan zijn met het auteursrecht. Toch wel jammer; ik zal eens op zoek gaan naar een andere gadget of proberen er zelf een te maken die alleen de rechtstreekse links naar artikelen geeft die ik belangwekkend vind voor mezelf of voor de lezers van mijn blog.

  14. > Dit vind ik persoonlijk een lelijk anglicisme.

    Persoonlijk vind ik vind dat je beter neer kunt zetten: “Persoonlijk vind ik dit een lelijk anglicisme.” 🙂 Als iemand alleen de eerste vier woorden leest krijg je nu namelijk “Dit vind ik persoonlijk.” 🙂

  15. Citaatrecht hangt niet af van het aantal woorden, maar van het doel van herpublicatie en hoe veel er nodig is voor dat doel. In het ene geval is 1 zin alles wat nodig is (bv. eerste zin plus “las ik bij Nu.nl” om een blog in te leiden), in het andere geval zou je met de hele eerste alinea net genoeg hebben.

    Wat is het doel van de overname? En waarom zijn daar 100 en niet 50 woorden voor nodig?

  16. Beste Arnoud,

    Ik merk dat onze content de laatste maanden door veel “rss- sites” worden geplaatst.

    Onze site krijgt ruim 80% van haar bezoekers via de zoekmachines, maar nu staat ons artikel daar dus niet meer als unieke content. Dus ook minder bezoekers. Ze laten onze site/pagina wel zien, maar met een grote balk vaak met advertenties erboven en ze sturen de lezers niet door naar onze site. Ze bouwen een eigen url.

    Mogen zij hier gewoon mee doorgaan? Voorbeeld: http://tinyurl.com/6xs3v94 maar zo zijn er meerdere sites.

    Ik hoor graag van je.

    gr, Marrio

    1. Ik zou daar niet juridisch tegen gaan vechten maar IANAL.

      Ik zou het zoeken in technische oplossingen die het embedden van je pagina onmogelijk maken. Zorg dat die kliks doorgeleid worden naar en een bericht laten zien dat embedding niet is toegestaan met een link naar jouw pagina.

      Zolang je pagina embeddable is zullen mensen dat doen, daar ontkom je niet aan.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.