Streamen is en blijft volledig legaal, meldde deze vage site waar een lezer me op wees. Sinds kort hebben we een downloadverbod, althans is er geen mogelijkheid meer je download uit illegale bron als thuiskopie te rechtvaardigen. En sinds die uitspraak zie je nu overal streamingsites en dergelijke opduiken die pretenderen legaal te zijn. Maar hoe zit dat nu?
Het downloadverbod is een misleidende term. De wet noemt die term niet. In de Auteurswet vind je alleen de termen ‘openbaar maken’ en ‘verveelvoudigen’ terug, zeg maar aanbieden aan anderen en kopiëren respectievelijk. Die dingen mag je niet zonder toestemming, tenzij enkele uitzonderingen. Elke kopie van een werk is dus in principe verboden, ook als je dat op je eigen computer doet. Je zult een uitzondering moeten vinden in de Auteurswet om dit te mogen doen.
Een voorbeeld van zo’n uitzondering is het citaatrecht, waarmee je korte stukjes van een werk mag verveelvoudigen of openbaar maken als onderdeel van een aankondiging, bespreking, kritiek of vergelijkbaar gebruik in je eigen werk. Ook is er een recht een werk te parodiëren.
En omdat het niet zo wenselijk werd geacht dat gewone mensen thuis inbreuk op het auteursrecht zouden plegen als ze een liedje opnemen op cassette of overtypen met carbonnetje, is er de thuiskopie-exceptie ingevoerd. Die zegt, wie voor eigen oefening, studie of gebruik een verveelvoudiging maakt, pleegt geen inbreuk. Je mag die kopie niet verspreiden, dat is een openbaarmaking. En omdat het zo zielig was voor rechthebbenden dat alle radio-opnemers en carbonpapierovertypers geen extra kopie kochten, is de thuiskopievergoeding bedacht. Rechthebbenden krijgen een paar centen voor elke lege drager, gebaseerd op een schatting van de thuiskopietjes die daarop gemaakt zullen worden.
Bij die wetstekst stond dus niet dat die verveelvoudiging uit legale bron moest zijn. Ik ben er nog steeds niet achter waarom niet, mijn gok blijft dus dat daar gewoon niet aan is gedacht. Maar sinds begin jaren nul was de uitleg voor iedereen helder: yup, ook illegale bronnen vallen hieronder. Zo zei de minister ooit dat dit goed uitkwam omdat de consument niet kan zien of een bron legaal of illegaal is. Maar volgens het Hof van Justitie is het tegendeel helder: kom nou, de thuiskopie mag alleen voor legale bronnen gelden. En dat wordt nu uitgelegd als “het downloadverbod geldt per direct”, omdat je ons wetsartikel kúnt lezen als “alleen uit legale bron”. Dus dat moet dan maar de uitleg zijn. Ik blijf erbij dat dat gek is: als iedereen al ruim 14 jaar zegt dat het óók het illegale dekt, dan moet je toch iets aan de tekst doen om dat te veranderen?
Afijn. Streamen. Streamen is wat anders dan downloaden: bij streamen blijft er geen kopie op je harddisk achter, maar vervloeien de bitjes direct weer nadat ze gedecodeerd zijn. En tsja, als dównloaden dan verboden is dan geldt dat dus niet voor streamen, denken dan veel mensen. Maar nee. De wet kent niet als criterium dat de kopie permanent is. De enige vraag is óf je een kopie (verveelvoudiging) maakt.
En dat doe je: in het tijdelijk geheugen van je computer. Bij computerprogramma’s staat dat letterlijk in de wet (art. 45i Auteurswet): “het laden, het in beeld brengen, de uitvoering, de transmissie of de opslag” van een computerprogramma is een verveelvoudiging. Maar ik zou niet weten waarom dat voor andere digitale data niet zou gelden.
Er is een uitzondering voor tijdelijke reproducties (art. 13a Auteurswet), en het bestaan daarvan suggereert toch ook dat het normaal wél een verveelvoudiging is om een tijdelijke kopie te maken:
Onder de verveelvoudiging van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet verstaan de tijdelijke reproductie die van voorbijgaande of incidentele aard is, en die een integraal en essentieel onderdeel vormt van een technisch procédé dat wordt toegepast met als enig doel
a) de doorgifte in een netwerk tussen derden door een tussenpersoon of
b) een rechtmatig gebruik
van een werk mogelijk te maken, en die geen zelfstandige economische waarde bezit.
Maar die vereist “een rechtmatig gebruik” en bij een verveelvoudiging uit illegale bron is die er niet. Ik zie dus zo niet hoe je streaming als iets anders dan een verveelvoudiging kunt aanmerken. En als je die wilt maken, heb je een wettelijke grond nodig. En die is er niet meer, sinds het Hof dus zei dat het thuiskopie-artikel niet zo gelezen moet worden.
En dan gelijk een disclaimer: nee, ik word niet betaald door Brein om dit te zeggen. Ja, dat was een serieuze disclaimer. Sinds FTD en vooral sinds ik riep dat ondertitelen inbreuk is, hoor ik het verwijt dat ik een deep undercover Brein-agent ben. Ooit begin jaren nul gerekruteerd, langdurig als sleeper een dekmantel ontwikkeld en zo bezig van binnenuit de vrije informatiesamenleving (of zoiets) te saboteren conform de wensen van mijn puppet master. Eh. Wut.
De enige escape voor deze conclusie zou zijn als je zegt, nee, je verveelvoudigt per seconde steeds maar een héél klein stukje van het werk, maar nooit het gehele werk. Nu is ook een verveelvoudiging van een deel van een werk verboden, maar een fragment van één seconde voelt wel als iets te klein om je juridisch druk over te maken. Alleen, als je elke seconde 1 seconde kopieert dan voelt dat toch weer anders. En dan kom je toch ook weer uit bij het doel van het Auteursrecht: het is niet de bedoeling dat dit mag, dus mag het niet.
Update (19 augustus) de Reclame code commissie oordeelt dat reclame voor de DIT is TV Box misleidend en daardoor oneerlijk is in de zin van artikel 7 NRC. En dit artikel werd genoemd in de klacht, jeej.
Arnoud
Tenzij je de stream ript, blijft deze niet achter op je computer. In die zin is streamen natuurlijk een stuk veiliger, als ze je ooit willen vervolgen vinden ze geen auteursrechtelijk beschermde werken terug op je systeeem. Daarmee hebben de rechthebbenden ook meteen een probleem om enige noemenswaardige schade te verhalen. Bij een kopie op je harddisk zouden ze nog (de enigzins dubieuze claim) kunnen neerleggen dat de schade de prijs van een DVD of Bluray is. Als er niets is opgeslagen kom je op de prijs van een legale stream. En met een Netflix op de markt waar je onbeperkt kan streamen voor minder dan een tientje per maand zijn de marginale kosten voor een stream centenwerk. Veel plezier met je rechtzaak voor dat geld.
Voor recentere films zouden ze nog kunnen beredeneren dat de schade een bioscoop kaartje is. Als je dan voor 20 films word veroordeeld, dan kan het aantikken (Maar dat valt alsnog in het niets bij de advocaatkosten die jij moet betalen)
Welke advocaat kosten? Je vraagt ze om details en als ze die kunnen geven dan geef je toe dat je die stream hebt gekeken en dat je bereid bent een markt conforme schade te vergoeden van een paar centen per film. Ga enigzins ruim zitten zodat je redelijk bent en een eventuele rechtzaak gaat over de schade niet over de schuld. Dan is het opeens niet ze voor de hand liggend meer dat ze winnen.
Netflix heeft heel weinig recente films en klassiekers van gerenommeerde regisseurs. Het aanbod bestaat vooral uit series, knokfilms met Jason Statham en kinderfilms. Het soort dus dat ook voor een grijpstuiver in de graaibakken bij FRS en MediaMarkt ligt/lag. Nou kan je nog zeggen dat Ximon wel de recente Cannes- en Oscarwinnaars had en een fatsoenlijk aanbod aan Woody Allen en Michael Haneke voor een soortgelijk maandbedrag, maar die hebben moeten sluiten omdat de kosten hoger waren dan de baten en veel nieuwere films vielen daar buiten het ‘onbeperkt streamen’; die moest je gewoon voor iets van €5 uren. Dat is ook ongeveer het tarief dat je betaalt bij Videoland on Demand en Pathé Thuis. Bij Netflix zal het trouwens wel net zo zijn als bij de sportschool: een kleine groep is heel fanatiek, een grotere groep betaalt wel, maar kijkt zelden. Het zou me niet verbazen als je dan ook weer uitkomt op een gemiddelde van 2 films per maand en dus ongeveer €5.
Maar ja, hoe kan ik weten dat een steamingsite zelf illegaal is. Het gaat immers om het aanbieden wat legaal of illegaal is. Nu wordt normale content soms gratis aangeboden; – Eerste aflevering van dit seizoen van Game of Thrones door Ziggo op Youtube gezet. – Er zijn ook landen waar auteursrecht ‘niet zo speelt’ (Antigua heeft zelfs van de VN toestemming om voor een bepaald bedrag (Amerikaans) copyright te schenden).
Moet je er dan maar van uitgaan dat alle content illegaal aangeboden wordt? En mag je dan op geen enkele link meer klikken, om te voorkomen dat je auteursrecht schendt? Dat is natuurlijk compleet onwerkelijk.
Als je op makrtplaats gloednieuwe iphone 5S aangeboden krijgt voor 100 euro dan voel je ook wel dat er iets mis is. Met verspreiding van legale en illegale content is het niet veel ingewikkelder. Meestal een kwestie van je gezonde verstand gebruiken en bij twijfel ofwel gewoon niet doen ofwel accepteren dat je illegaal bezig bent en dan dus ook bijvoorbeeld een eventuele boete (bijvoorbeeld) accepteren.
Het is dan geen streamingsite, maar vertel mij eens of mp3sparks.com een “legale bron” is. Of moet ik op vakantie naar Rusland om legaal te mogen downloaden en mag ik dan de gedownloade muziek op mijn laptop mee terugnemen?
Wikipedia artikel over allofmp3.com.
Het argument van telkens een seconde lijkt een beetje op de traditionele en oersaaie grap aan de pomp… “Jongeman, wat kost een druppel benzine?” > “Een druppel? Een druppel kost niets meneer” “Nou, druppel ‘m dan maar helemaal vol.” Hui-len.
Als die ” uitzondering voor tijdelijke reproducties (art. 13a Auteurswet)” alleen geldt voor rechtmatig gebruik, zijn de eigenaars van de routers en switches van het internet dan ook strafbaar, als er data door hun apparatuur stroomt die onderdeel vormt van onrechtmatig gebruik van een auteursrechtelijk beschermd werk? Dit gaat immers gepaard met herhaalde verveelvoudiging en openbaarmaking: * Pakketje komt aan op een netwerk-interface van de router; de netwerk-interface schrijft het pakketje in zijn read buffer * CPU kopieert het pakketje van de read buffer naar het RAM * CPU bepaalt naar welke interface het pakketje wordt doorgestuurd * CPU kopieert het pakketje van het RAM naar de write buffer van een netwerk-interface * De netwerk-interface leest het pakketje uit de write buffer en verstuurt het (of iets dergelijks)
Corné, voor ISP’s bestaat er 6:196C BW.
Bedankt. Ik neem aan dat dit artikel een hogere “prioriteit” heeft dan de auteurswet?
Nouja, het lijkt een vrij gedetaileerde / specifieke wet te zijn en specifieke regels gaan boven algemene regels, dus ik zou zeggen van wel. Maar ik heb geen rechten gestudeerd 😉
Wie is er, bij het onrechtmatig delen op het internet, nou precies aansprakelijk voor welke “schade”? Hoe wordt dit verdeeld tussen de versturende en de ontvangende partij? Maakt het daarbij nog uit of de ontvangende partij het werk (blijvend) heeft opgeslagen, en of de versturende partij dat wist of redelijkerwijs had kunnen weten?
Ik zou denken dat de ‘schade’ 50-50 verdeelt moet worden tussen de ontvanger en verstuurder, ookal is er maar een van de twee bekend / aangeklaagd. Je mag immers niet 2x 100% claimen. Als je eenmaal van een van de twee 100% hebt ontvangen, dan kan je de andere dus eigenlijk niet aanklagen en dus gedoog je dan dus eigenlijk de actie van de andere. En dat is niet meer gewenst in Nederland. (Enige uitzondering die ik kan bedenken is de tweede aanklagen waar je alleen een verbod met dwangsom eist en voor de rest geen schade. Maar dan ben je dus mensen aan het aanklagen puur om ze op kosten te jagen met jouw advocaatkosten)
Waarom is streamen zo anders dan het via een televisie of radio medium uitzenden van diezelfde werken. Een (digitale) TV of radio ontvanger heeft immmers ook een CPU en een geheugen, waar een tijdelijke copie wordt opgeslagen.
dat was ook mijn eerste reactie, maar het gaat erom of de bron legaal is of niet. Zelfs van een DVD afspelen is kopiëren; je kopieert het van de disk naar de speler en daarna naar de televisie (en als je echt gaat filosoferen, daarna naar je ogen en je brein). Maar de plicht om te controleren of een bron legaal is zou m.i. niet bij de gebruiker moeten liggen. Als je de huidige redenering terugtrekt, is het dus ook onze schuld als we op televisie iets kijken waar UPC niet de juiste rechten voor heeft betaald, om maar wat te noemen. Ook is het mij niet duidelijk volgens welke jurisdictie je moet kijken. Is een legale bron in de VS hier illegaal? Is iets dat in het buitenland illegaal is, maar hier niet, voor ons ook illegaal?
Een interessante andere insteek. Eerst nog even over radiostations; Je schendt dus ook auteursrecht door naar een piratenzender te luisteren.
De vraag over meerdere landen en onduidelijkheid van (il)legaliteit van buitenlandse bronnen had ik ook al geplaatst. Ik vraag me nu wel af, of het omzeilen van het regionaal systeem van Netflix niet ook een auteursrechtschending voor de klant oplevert.
Wat ik mij afvraag: Als burger ben je geacht de wet te kennen. Als in de wet dus staat dat je niet mag downloaden, dan is dat zo. Maar dat staat er niet. De interpretatie van onze wetstekst leidt zelfs dat downloaden is toegestaan, dat was zo, en is nu nog steeds zo. Dat de wet Europees gezien anders moet worden uitgelegd is leuk, maar moeten onduidelijkheden in de wet niet altijd in het voordeel van de burger uitgelegd worden?
Welke burger? De auteursrechthoudende burger of de kopiërende burger?
In het geval van strafrecht worden onduidelijkheden in de wet uitgelegd in het voordeel van de verdachte. In het civiele recht heeft redelijkheid en billijkheid de overhand. Nu is het auteursrecht een mengsel van beiden… dat wordt lastig voor de rechter.
Het huidige auteursrecht is verre van redelijk of billijk, en toch houdt het ook bij de civile rechter stand… Als men dit downloadverbod vanaf vandaag (Europawijd) 100% handhaaft en iedereen die illegaal downloadt voor de rechter sleept en met 8000 euro proceskosten om de oren slaat, dan is binnen de kortste keren de Piratenpartij de grootste in het E.P., en is het auteursrecht niet veel later aangepast. We zien dat in Duitsland de opkomst van de Piratenpartei al veel groter is vanwege de hardere civiele handhaving van auteursrecht in de privesfeer. Met de opkomst van de internet generatie zal de negative publieke opinie over auteursrecht zich alleen maar verder ontwikkelen.
Het is niet voor niets dat de pro-auteursrecht lobby het via internationale verdragen zodanig wil vasttimmeren dat het niet meer mogelijk is het op “democratische” wijze het te hervormen. Eigenlijk hebben we een artikel in de grondwet nodig die stelt dat internationale verdragen nooit langer dan een generatie (zeg 30) jaar kunnen binden, zodat vorige generaties niet over het graf heen kunnen regeren, en ons binden aan achterhaalde of misplaatste concepten.
Dit komt wel dicht bij het surrealistische.
Een aantal anderen hinten daar ook al op. Je kunt als burger in de praktijk moeilijk, of zelfs niet, weten wat illegaal is.
Ik vind de vergelijking met traditionele radio of TV eigenlijk de meest relevante. Laat de streamer maar zorgen dat hij in orde is met het auteursrecht, en anders een versleuteling toepassen.
Moeilijk te implementeren door de overheid? Ja, dat zal best, maar nog lang niet zo moeilijk als voor de burger die anders bij iedere stream moet evalueren of de inhoud wellicht inbreuk maakt, en dat ook nog eens een keer moet doen ZONDER die inhoud gezien te hebben, anders is het al te laat.
Dit gaat slechts ten dele op. Bij Youtube neem je aan dat het klopt of dat de video anders offline wordt gehaald, bij downloadmp3.ru (fictief) waar SweetMilf32 in slecht Nederlands vraagt om te webcammen is ’t iets minder moeilijk, denk je niet?
Ja, er zullen situaties waar je als afnemer had kunnen vermoeden dat het niet goed zat, maar ik denk toch dat je dat in de meerderheid van de gevallen niet kunt.
Ook youtube is een slecht voorbeeld. Het feit dat iets op een dergelijke site aanwezig is zegt helemaal niets over auteursrecht. Je kunt erop plaatsen wat je wilt, en het wordt geschrapt na een klacht (terecht of onterecht). Zie http://www.youtube.com/yt/copyright/what-is-copyright.html
Kortom, je wordt inbreukpleger door simpelweg te kijken met standaard technische middelen naar wat een ander voor je neus bengelt.
Dat is hetzelfde als op straat een poster zien hangen die een inbreuk vormt en dan van inbreuk beticht worden.
Het toont maar weer eens aan hoe moeilijk het is om de wet en de technische werkelijkheid op elkaar te laten aansluiten.
Het lijkt me dat je bij YouTube eigenlijk wel kunt aannemen dat het niet klopt tenzij je dat aan bepaalde tekenen kunt zien. YouTube kijken/luisteren wordt dus grotendeels illegaal als ik Arnoud goed begrijp.
Youtube heeft dat automagische ContentID plus de mogelijkheid van indienen van handmatige DMCA-requests. Daarmee kun je gerust van uitgaan (lijkt mij) dat youtubecontent legaal is, want anders was dat wel verwijderd.
Interessant…. Werkbij is van mening: Youtube content is normaal gesproken legaal, en Reinier is van mening: Youtube content is normaal gesproken niet legaal.
Een duidelijk voorbeeld dat een consument niet kan afwegen of een een streaming website legale content aanbiedt, en dus ook niet kan evalueren of hij inbreuk pleegt.
Net als dat een consument niet met volle zekerheid kan inschatten of een fiets die hij koopt gestolen is of niet. Immers ook de fiets die hij in de winkel in een winkelstraat koopt, zou gestolen kunnen zijn.
Als jij als consument op Youtube een filmpje kijkt,
kanmag je ervanuit gaan dat dat legaal is. Als jij nu gratis Spiderman 2 kijkt op warez4all.com dan kan je er vanuit gaan dat dat niet legaal is.Inderdaad en dat systeem is redelijk rigoreus. Ik had een video geplaats over een ongelovelijke lelijke en hoorbare edit op een Metallica CD. Hierbij de 10 seconde voor en 10 seconde na de edit opgenomen in de soundtrack om het te illustreren, iets wat mij zowel onder amerikaanse Fair Use als Nederlands citaatrecht volkomen legaal lijkt.
Het contentid systeem was echter zeer rigoreus en ik heb nu dus een waarschuwing op mijn account. Ik snap dat Youtube zoiets automatisch wil doen, maar juist met automatische handhaving leg je extra beperkingen op. De RIAAs en Breins van deze wereld zullen wel blij zijn dat we zo meer beperkt wordt dan zij recht op hebben
Die uitleg was juist al 14 jaar heel gek omdat vrijwel overal in de westerse wereld waar ook wel enigzins vergelijkbare excepties bestaan op de auteurswet wel gewoon dat geinterpreteerd werd als kopieen uit legale bron. Alleen in Nederland heeft men daar een andere draai aangegeven. Het europese hof van justitie heeft gewoon die afwijkende interpretatie afgekeurd.
“het laden, het in beeld brengen, de uitvoering, de transmissie of de opslag” van een computerprogramma is een verveelvoudiging – Ik zit een beetje met het verschil tussen programma en een bestand. Is een MP3-bestand ook een programma? Of is een programma gedefinieerd als datgene wat je gebruikt om dat bestand af te spelen? In dat geval heb ik een legaal programma, maar mag ik het niet opstarten op mijn computer, want dat is verveelvoudiging?
Als dit legaal zou zijn en streamen niet onder Art 16c AW valt, valt het wel onder Art 17a AW en zal voor dat kastje van die vage website in ieder geval een billijke vergoeding naar de rechthebbenden moeten gaan. (En die zal in dit geval wel flink zijn).
Maar hoe moet ik het volgende fragment uit Art 13a AW eigenlijk lezen?
Wordt hier bedoelt dat a) die reproductie een onderdeel is van een technisch procédé waarbij dat technisch procédé als doel heeft rechtmatig gebruik van een werk mogelijk te maken. Of b) die reproductie zelf als doel heeft rechtmatig gebruik van het betreffende werk mogelijk te maken? (als het een rekensom zou zijn, waar staan de haakjes in die zin?)Bijvoorbeeld is een dvd speler altijd legaal ook als je er een “illegale” dvd in stopt. Of is het kijken naar die illegale dvd ook illegaal?
Betekent dit nu ook dat de thuiskopieheffing van de baan is? Als het niet meer mag hoef ik er ook niet meer voor te betalen. Toch?
Er is maar een klein gedeelte van de thuiskopieheffing van de baan, namelijk het gedeelte voor privé kopieen uit illegale bron van toepassing was. Voor oa. privé kopieen uit legale bron blijft de thuiskopieheffing dus gewoon bestaan.
Ik heb één groot voordeel: Als de caster mijn vriend niet is, dan kijk ik die film wel ergens anders. Ik kijken alleen streams van casters waarvan onze band nauwelijks minder hecht is dan met familie of vrienden. We zitten dan met hoogstens 5 personen in huiselijke kring naar een (door de caster) betaalde Netflix film te kijken. Of ik speel de laatste spellen via proxy door de caster te vertellen wat hij of zij moet doen, zonder te betalen. Op Youtube kan dat ook, maar daar zijn al die kanalen al te populair om van huiselijke kring of “jouw beslissing” te spreken. Ook moet je uitkijken dat het Youtube kanaal de spellen legaal heeft gedownload.
Wel heb ik plaatjes op internet uit moeten zetten. Als namelijk één van de website beheerders over de scheef gaat en een screenshot plaatst van de laatste aflevering van Game of Thrones (of erger…. een geanimeerde .gif!) dan ben ik het bokje. Zeker omdat uit al mijn computer geheugen en temporary internet files een reconstructie kan worden gemaakt van mijn download verboden. Ik draag de verantwoordelijkheid voor auteursrechteninbreuk van miljoenen webmasters op mijn schouders en het weegt zwaar.
Ik heb vroeger ook al eens de verbinding gelegd tussen het gebruik van Amerikaans (C) Copyright en de Slavernij, Piraterij en toen was iemand heel kwaad ? Dus is het misschien zoiets, dat ons vroeger op school “werd wijsgemaakt” in de geschiedenisboekjes en een groot deel van de onwetend gehouden bevolking dus niet konden weten bij gebrek aan echte opzoekmogelijkheden, waardoor je de echte “reality check” niet kon maken 🙂
http://onthecommons.org/category/tags/peter-linebaugh
http://onthecommons.org/lazy-smear-%E2%80%9Cpiracy%E2%80%9D
The history of piracy reveals the real issue: freedom versus slavery by David Bollier
The Lazy Smear of “Piracy” The history of piracy reveals the real issue: freedom versus slavery. As the “piracy” metaphor has gained currency, its literal history has all but disappeared from memory. But it’s worthy revisiting that history because it reveals a great deal.
Best waard om eens door te lezen en de wereld-toestand te begrijpen, die toen heerste.
Ook aanbevelenswaardig is https://archive.org/details/free-culture-audiobook
Binnenkort is het 22 mei, Deze uitspraak komt vanuit een ondemocratisch systeem met een inmiddels toch wel bedenkelijke reputatie, te weten de EU. Waar geheime verdragen worden gesloten zonder de Europese burger daarin te kennen, onder druk van een grote mogendheid.
Ik zal dit bij het invullen van het stembiljet wel degelijk in het achterhoofd houden.
Ik denk dat die ‘of’ die vereiste een beetje ‘één van de twee’ maakt, of werkt de betekenis van een woord niet zo in wetteksten? :O
Ik denk dan dat de schoen vooral knelt bij die laatste regel, want daar staat eigenlijk gewoon nog een vereiste: “wordt niet verstaan de tijdelijke reproductie die geen zelfstandige economische waarde bezit“.
Als ik m’n internet verbinding deel met iemand die de film aan het streamen is, faciliteer ik dan niet als derde de doorgifte in een netwerk tussen derden (server, verwegistan, en de ontvanger, de persoon die mijn gedeelde internetverbinding gebruikt)?
Stel ik kan die stream zichtbaar maken tijdens de doorgifte, dan ben ik niets meer of minder dan die film aan het kijken. Die film vertegenwoordigd voor de rechthebbende wel degelijk een economische waarde lijkt me? Hoe dan ook, ik geloof niet dat de strafbaarheid van streamen omzeilt kan worden.