Tag: Bittorrent

About Bittorrent

Subscribe Feeds

Nederlandse internetaanbieders gaan Kickasstorrents, EZTV en Rarbg blokkeren

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 16 reacties

De meeste Nederlandse internetaanbieders gaan zes extra torrentsites blokkeren nadat Stichting Brein een rechtszaak hierover won tegen provider Delta Fiber Nederland. Dat meldde Tweakers vorige week. Het gaat om 1337x, LimeTorrents, YTS, Rarbg, Kickasstorrents en EZTV. De Nederlandbrede blokkade is een gevolg van de afspraken uit november, waarin de providers met Brein afspraken dat ze beurtelings rechtszaken zouden voeren en zich allemaal zouden schikken naar de uitspraak tegen degene die aan de beurt was.

Het vonnis zelf is nog niet gepubliceerd, maar Brein publiceerde alvast het dictum (zeg maar het gerechtelijk bevel). Heel verrassend is het allemaal niet. Wie de rechtszaken tegen providers en tussenpersonen een beetje volgt, die weet dat de teneur ondertussen is dat als een site zich primair profileert als “lekker illegaal downloaden, klik hier” dienst, de rechter vrij makkelijk is geworden met het uitspreken van een verbod. “Evident inbreukmakend karakter”, noemt de rechter het hier.

Opvallend is vooral hoe breed het verbod ondertussen wordt toegewezen: niet alleen een hele trits aan domeinnamen, ook een lijst met alternatieve namen, IP-adressen en een bevoegdheid voor Brein om een lijstje met extra te blokkeren synoniemen/mirrors/proxies te mogen opgeven. Wel met de beperking dat het

proxy’s en mirrors van hetzelfde platform zijn die eenzelfde of vrijwel identieke inhoud en een evident inbreukmakend karakter hebben
Dus zomaar een geheel andere torrentsite toevoegen gaat niet, ik zeg het maar even voor de duidelijkheid.

Natuurlijk staan de reacties meteen vol met “dan gebruik je toch een vpn” of “ik weet een betere torrentsite”, wat ik prima begrijp gezien de doelgroep. Maar realiseer je dat dit soort maatregelen bedoeld zijn om de ‘gemiddelde’ gebruiker tegen te houden, die pas vrij recent erachter kwam dat er zoiets is als torrents, toen op eztv.io gewezen werd en nu dus zal merken dat dat geblokkeerd is. De kans is groot dat die persoon niet terugkomt. Anders gezegd: juridische maatregelen hoeven niet 100% of zelfs maar 95% effect te hebben. Goed genoeg is goed genoeg.

Arnoud

Rechtbank: Ziggo hoeft vermaningen Brein niet naar torrentgebruikers te sturen

Geplaatst op in Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, 5 reacties

Ziggo hoeft torrent-waarschuwingsbrieven van Brein niet door te sturen naar frequente torrentgebruikers. Dat meldde Tweakers onlangs. Dit was een recent idee van de auteursrechthandhaver: identificeer frequente uploaders, en stuur ze een “we hebben je in de gaten”-brief in de hoop dat men ermee stopt. De rechtbank merkt de hierbij benodigde persoonsgegevens aan als strafrechtelijk, waardoor Ziggo ze niet mag verwerken zonder vergunning van de Autoriteit Persoonsgegevens.

Ziggo had bezwaar gemaakt tegen het verzoek van Brein om deze brieven te versturen, omdat zij dacht dat dit onder de AVG niet toegestaan zou zijn. Brein verzamelt immers IP-adressen van torrenters, en dat zijn persoonsgegevens. Maar op zich mag Brein dit, gezien het gerechtvaardigd belang dat zij als vertegenwoordiger van rechthebbenden heeft bij de handhaving en preventie van auteursrechtinbreuk.

Wel is er het fundamentele probleem dat het hier gaat om gegevens over strafrechtelijk relevant gedrag. Inbreuk op auteursrecht is immers een misdrijf (art. 31 en verder Auteurswet). Uit het vonnis:

De AP heeft in een besluit over de online handhaving van de intellectuele eigendomsrechten door Dutch Filmworks B.V. (DFW) vastgesteld dat het verwerken van persoonsgegevens van personen waartegen een min of meer gegronde verdenking bestaat van handelingen die inbreuk maken op een auteursrecht, aangemerkt moeten worden als het verwerken van strafrechtelijke persoonsgegevens (AP, Definitief besluit inzake de verklaring omtrent de rechtmatigheid van online handhaving van intellectuele eigendomsrechten door Dutch Filmworks B.V., z2017-02053, p. 4).
Door het soort analyse dat Brein uitvoert, is vrij zeker dat de betrokken personen dit misdrijf van inbreuk op auteursrecht plegen. Dat maakt de persoonsgegevens dan tot strafrechtelijke persoonsgegevens, waarvoor de AVG een zeer streng regime kent:
Persoonsgegevens betreffende strafrechtelijke veroordelingen en strafbare feiten of daarmee verband houdende veiligheidsmaatregelen mogen op grond van artikel 6, lid 1, alleen worden verwerkt onder toezicht van de overheid of indien de verwerking is toegestaan bij Unierechtelijke of lidstaatrechtelijke bepalingen die passende waarborgen voor de rechten en vrijheden van de betrokkenen bieden. Omvattende registers van strafrechtelijke veroordelingen mogen alleen worden bijgehouden onder toezicht van de overheid.
Er moet dus een concrete wet zijn die regelt dat je dit mag verwerken, en die wet moet ook nog eens passende waarborgen kennen. In Nederland is dit uitgewerkt in artikel 31 en 32 Uitvoeringswet AVG. Die kennen de optie dat je zulke gegevens mag verwerken als je bezig bent met een juridische procedure, maar daar kon Brein dus geen beroep op doen:
Op het moment dat Brein (naar aanleiding van de evaluatie van deze campagne) later besluit om toch (andere) handhavingsmaatregelen te treffen en het daarvoor nodig is om te procederen, zullen daarvoor opnieuw IP-adressen worden verzameld. De IP-adressen die zijn/worden verzameld in het kader van de FLU-waarschuwingscampagne worden daar niet voor gebruikt (zie 2.7) en dus is de verwerking daarvan niet noodzakelijk in verband met een rechtsvordering.
Een ander artikel (33) bepaalt dat strafrechtelijke persoonsgegevens mogen worden verwerkt ter bescherming van je eigen belangen, voor zover het gaat om strafbare feiten die jegens jou zijn gepleegd of naar verwachting zullen worden gepleegd. Dat past dus bij Brein, alleen is dat niet bruikbaar voor Ziggo. En dat is het probleem, want Ziggo is zélf verwerkingsverantwoordelijke wanneer zij die gegevens van haar administratie koppelt aan de brieven van Brein en deze doorstuurt.

Voor Ziggo is dit dan ook alleen een optie als zij een vergunning krijgen van de AP. Dat voelt een beetje als een heftige optie – waarom mag Brein dat zomaar maar Ziggo niet – maar de regel staat in hetzelfde rijtje als de regels over recherchebureaus. Het is dus eigenlijk de restoptie, je bent niet echt een privédetective maar je doet wel ongeveer hetzelfde, dan moet je dus een aparte vergunning halen.

Zijn we er dan? Ja, met zo’n vergunning dan mag – pardon, móet Ziggo dit gaan doen.

De rechtbank haalt het Lycos/Pessers arrest van stal, dat organisaties als Brein in principe het recht geeft om NAW-gegevens te eisen van providers zoals Ziggo, wanneer de klant waarschijnlijk inbreuk pleegt. Hetzelfde arrest dat Dutch Filmworks zonder succes inriep bij hun dreigbriefactie, maar dat liep stuk op het punt dat DFW onduidelijk was over de schadeclaims en andere rechtsmaatregelen waarmee ze in hun brieven schermden. Brein heeft daaraan gedacht: de brieven zijn alleen “pas op, doe dit niet nog eens” en na versturen van de brieven worden alle logs gewist.

Lycos/Pessers zegt dat je als provider zelf onrechtmatig handelt als je in zo’n situatie geen NAW gegevens afgeeft. De rechtbank trekt dat door: je handelt ook zelf onrechtmatig als je die brieven dan niet doorstuurt. Dus zou Ziggo een vergunning hebben, dan konden die brieven per direct de deur uit.

Het enige dat de rechtbank nu in het midden laat, is of Ziggo verplicht is om zo’n vergunning te gaan halen. Enerzijds lijkt het me lastig om zoiets af te dwingen, want het is niet een kwestie van een formuliertje invullen op de site van de AP en drie vinkjes laten zetten door je FG.

Anderzijds mag Brein volgens dit vonnis dus wél eisen dat ze NAW-gegevens van de torrenters krijgt, zodat ze zelf die brieven kan sturen. (Dat was niet de vraag van Brein dus de rechtbank verplicht Ziggo daartoe niet, maar wie 3.38 en 3.41 leest, ziet dat de rechtbank wel degelijk op de hand van Brein is.) En als dat zo is, dan is het halen van die vergunning en het zelf doen misschien nog de te prefereren keuze voor Ziggo.

Arnoud

 

Dutch Filmworks mag van Autoriteit Persoonsgegevens tegen bittorrenters gaan optreden

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 53 reacties

De Autoriteit Persoonsgegevens heeft een ontwerpbesluit gepubliceerd waarin staat dat de toezichthouder van plan is om Dutch Filmworks toestemming te verlenen om illegale up- en downloaders op te sporen in torrentzwermen. Dat las ik bij Tweakers, met excuses voor de vertraging. DFW roept al een tijdje achter illegale downloaders aan te willen gaan, maar lijkt dus serieus te worden: toestemming van de privacytoezichthouder is immers een vereiste om grootschalig te gaan snuffelen naar persoonsgegevens in openbare netwerken.

In theorie is het vrij simpel om achter illegale downloaders aan te gaan. Wie op Bittorrent up- of downloadt, zal daarbij immers zijn IP-adres onthullen aan de andere ‘peers’ in het netwerk (de zwerm, in Tweakerstaal). Wat je dus doet, is je aansluiten op dat netwerk en doen alsof je het bestand ook wilt hebben. De IP-adressen komen dan als vanzelf binnen. Daarmee kun je dan naar de betreffende internetproviders om NAW-gegevens te eisen, waarna je de betreffende persoon sommeert en aanklaagt.

Het bijhouden van die IP-adressen telt echter als een verwerking van persoonsgegevens, en gezien het doel daarvan (opsporing strafbare/onrechtmatige feiten) is toestemming van de toezichthouder verplicht (art. 31 Wbp). Die krijg je alleen als je een duidelijk protocol uitwerkt en daarbij zo veel mogelijk rekening houdt met de privacy van de personen wiens gegevens je verwerkt.

Kort gezegd komt het protocol van DFW erop neer dat het zonder IP-adressen wel héél ingewikkeld wordt om up- en downloaders aan te spreken, want er is geen overige identificerende informatie. Andere routes dan het aanpakken van die personen zijn er niet; blokkeren bij internetproviders mocht immers niet van het Hof Amsterdam. Plus, wie onrechtmatig bezig is moet zich niet zomaar achter de privacywet kunnen verschuilen. Zeker niet omdat torrenten nooit ‘per ongeluk’ gebeurt; wie een torrent opvraagt doet dat bewust en dan moet je niet klagen als je wordt gepakt.

Het juridisch kader is verder vrij standaard. Een derde partij verzamelt de IP-adressen en legt daarbij op forensisch betrouwbare manier vast wat en hoe. Resultaten worden aan DFW verstrekt, waarna die naar de Nederlandse internetproviders kan stappen om NAW-gegevens te krijgen, “al dan niet vrijwillig”. Het enige dat ik mis, is hoe om te gaan met het onvermijdelijke verweer dat het niet de abonnementhouder maar de buurman/het kind/een huisvriend was die zat te downloaden.

Wie bezwaar wil maken, kan dat tot 25 augustus doen.

Arnoud

Mag je een film illegaal downloaden als je de Blu-Ray al hebt?

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 26 reacties

bluraydiscEen lezer vroeg me:

Stel dat ik een bluray disc (BD) aanschaf van een film, gewoon legaal gekocht in de winkel. Nu is het helaas niet mogelijk om deze film te kopiëren naar een ander afspeelapparaat, zoals mijn computer, en af te spelen, vanwege de aanwezige kopieerbeveiliging. Persoonlijk vind ik dit onhandig, want niet elk apparaat in mijn huis heeft een dergelijke player. Ik kan natuurlijk een BD rip downloaden van internet, bijvoorbeeld via bittorrent. Dat is normaal illegaal, maar geldt dat ook als ik de BD al heb?

Ik vrees dat het zo niet werkt onder het auteursrecht. Het feit dat je een exemplaar van het werk legaal gekocht hebt, betekent niet dat je een illegale kopie daarvan mag downloaden. Ook niet als je voornemen is om die in plaats van het legale exemplaar te gebruiken.

Je hebt het recht om die BD te converteren naar een ander formaat, dat valt binnen de thuiskopieregeling. Alleen is dat hier technisch onmogelijk voor gewone mensen. Natuurlijk zijn er altijd trucs om daar omheen te komen, maar dan loop je tegen de DRM-wetgeving uit de Auteurswet aan: het is onrechtmatig om een kopieerbeveiliging te omzeilen, ongeacht je doel.

Ja, ook als je doel legaal is. Bij de invoering van de wet is dit gesignaleerd maar niet als acuut probleem ervaren. De wet biedt wel de mogelijkheid (art. 29a lid 4 Auteurswet) om via een ministeriële regeling hier toestemming voor te scheppen, maar dat is niet gebeurd en zie ik nog niet gebeuren. Dus nee, dit mag niet.

Het enige dat ik nog kan bedenken is: wat is de schade? Meneer hééft betaald voor de film en hij doet niets met de film dat buiten zijn wettelijke rechten valt.

Arnoud

Stichting Brein schikt met twee Nederlandse Popcorn Time-ontwikkelaars

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 19 reacties

popcorn-time-film-serieStichting Brein heeft twee Nederlandse popcorntime.io-ontwikkelaars aan banden gelegd, las ik bij Tweakers. De twee plaatsten ontwikkelingen op Github en deelden nieuws over hun vooruitgang op Reddit. Daarop werden ze door Brein getraceerd en overgehaald een onthoudingsverklaring te tekenen met een dwangsom van € 2.000,- per dag als zij doorgaan of opnieuw betrokken raken bij de ontwikkeling van de software. Wat diverse mensen me ongerust deed vragen: kan dat zomaar, mensen verbieden aan software te werken? Het is toch gewoon een opensourceproject?

Natuurlijk kun je in het algemeen niet worden verboden aan een softwareproject te werken. Een verbod kan alleen als duidelijk is dat je iets doet dat tegen de wet is. Dan kan de benadeelde partij (of zijn vertegenwoordiger, in dit geval dus Brein) je daarop aanspreken en eisen dat je stopt. Wil je dan niet stoppen, dan kunnen ze naar de rechter en daar een verbod op jouw activiteiten eisen, op straffe van een dwangsom als je het toch doet.

Is Popcorn Time nu illegaal? Geen rechter die zich daar al over heeft uitgesproken. Maar je kunt natuurlijk al wel zelf kijken hoe de bui ervoor hangt. En ik vrees dat de bui rond Popcorn Time toch niet al te best gaat worden. Popcorn Time is een softwareproject dat een gemakkelijke interface biedt voor het streamen van films en series via Bittorrent. Ik probeer het zo neutraal mogelijk te zeggen, maar ahem er zit een duidelijke component van toegang tot illegaal aanbod in het pakket.

Popcorn Time is niet het eerste pakket in een dergelijke situatie. Begin jaren nul hadden we Kazaa, een filesharingpakket waarmee het nodige werd uitgewisseld zonder toestemming van rechthebbenden. Dat werd tot aan de Hoge Raad aangevochten, en die besliste

In hoger beroep werd besloten dat Kazaa (pardon, KaZaA) niet illegaal bezig was omdat er een significant legaal gebruik was:

Het is ook niet zo, althans daarvan kan voorshands niet worden uitgegaan, dat het computerprogramma van KaZaA uitsluitend wordt gebezigd voor het downloaden van auteursrechtelijk be-schermde werken. Door KaZaA zijn in hoger beroep een groot aantal voorbeelden overgelegd (producties 17 en 18) van werken die hetzij met toestemming van de auteur met behulp van KaZaA worden verspreid, hetzij in het publieke domein zijn gevallen, hetzij geen auteursrechtelijke bescherming genieten of waarvan de verspreiding is toegestaan op grond van een wettelijke be-perking.

Ik herinner me opmerkingen als zou het gaan om een derde van alle verkeer, maar kan daar zo geen bron van vinden. In ieder geval zal het nooit op exacte percentages aankomen maar eerder op een inschatting: is het legale verkeer/legale gebruik significant, vinden we dit reëel en acceptabel of is het een schaamlapje net als die Linux-distro’s op The Pirate Bay?

Bij Popcorn Time krijg ik niet het idee dat er veel legaal aanbod is. Logisch, want het gaat om toegang tot recente films en series en het meeste daarvan is niet legaal vrij beschikbaar. Maar dat zou wel betekenen dat Popcorn Time geen legitiem doel dient. En dan is het onrechtmatig om mee te werken aan die software. Voor het butter project zou dat anders liggen, dit project heeft als doel alleen legale content toegankelijk te maken. Dat zou dan goed moeten gaan.

Dit staat verder los van de licentie. Of je dus aan een opensource- of closedsource-project werkt, maakt niet uit. De vraag is, is het resultaat van het project legaal of niet.

Hoe komen we erachter hoe veel content legaal via Popcorn Time wordt ontsloten?

Arnoud

Valt streamen ook onder het downloadverbod?

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 41 reacties

moviestreamer-streamen-videoStreamen is en blijft volledig legaal, meldde deze vage site waar een lezer me op wees. Sinds kort hebben we een downloadverbod, althans is er geen mogelijkheid meer je download uit illegale bron als thuiskopie te rechtvaardigen. En sinds die uitspraak zie je nu overal streamingsites en dergelijke opduiken die pretenderen legaal te zijn. Maar hoe zit dat nu?

Het downloadverbod is een misleidende term. De wet noemt die term niet. In de Auteurswet vind je alleen de termen ‘openbaar maken’ en ‘verveelvoudigen’ terug, zeg maar aanbieden aan anderen en kopiëren respectievelijk. Die dingen mag je niet zonder toestemming, tenzij enkele uitzonderingen. Elke kopie van een werk is dus in principe verboden, ook als je dat op je eigen computer doet. Je zult een uitzondering moeten vinden in de Auteurswet om dit te mogen doen.

Een voorbeeld van zo’n uitzondering is het citaatrecht, waarmee je korte stukjes van een werk mag verveelvoudigen of openbaar maken als onderdeel van een aankondiging, bespreking, kritiek of vergelijkbaar gebruik in je eigen werk. Ook is er een recht een werk te parodiëren.

En omdat het niet zo wenselijk werd geacht dat gewone mensen thuis inbreuk op het auteursrecht zouden plegen als ze een liedje opnemen op cassette of overtypen met carbonnetje, is er de thuiskopie-exceptie ingevoerd. Die zegt, wie voor eigen oefening, studie of gebruik een verveelvoudiging maakt, pleegt geen inbreuk. Je mag die kopie niet verspreiden, dat is een openbaarmaking. En omdat het zo zielig was voor rechthebbenden dat alle radio-opnemers en carbonpapierovertypers geen extra kopie kochten, is de thuiskopievergoeding bedacht. Rechthebbenden krijgen een paar centen voor elke lege drager, gebaseerd op een schatting van de thuiskopietjes die daarop gemaakt zullen worden.

Bij die wetstekst stond dus niet dat die verveelvoudiging uit legale bron moest zijn. Ik ben er nog steeds niet achter waarom niet, mijn gok blijft dus dat daar gewoon niet aan is gedacht. Maar sinds begin jaren nul was de uitleg voor iedereen helder: yup, ook illegale bronnen vallen hieronder. Zo zei de minister ooit dat dit goed uitkwam omdat de consument niet kan zien of een bron legaal of illegaal is. Maar volgens het Hof van Justitie is het tegendeel helder: kom nou, de thuiskopie mag alleen voor legale bronnen gelden. En dat wordt nu uitgelegd als “het downloadverbod geldt per direct”, omdat je ons wetsartikel kúnt lezen als “alleen uit legale bron”. Dus dat moet dan maar de uitleg zijn. Ik blijf erbij dat dat gek is: als iedereen al ruim 14 jaar zegt dat het óók het illegale dekt, dan moet je toch iets aan de tekst doen om dat te veranderen?

Afijn. Streamen. Streamen is wat anders dan downloaden: bij streamen blijft er geen kopie op je harddisk achter, maar vervloeien de bitjes direct weer nadat ze gedecodeerd zijn. En tsja, als dównloaden dan verboden is dan geldt dat dus niet voor streamen, denken dan veel mensen. Maar nee. De wet kent niet als criterium dat de kopie permanent is. De enige vraag is óf je een kopie (verveelvoudiging) maakt.

En dat doe je: in het tijdelijk geheugen van je computer. Bij computerprogramma’s staat dat letterlijk in de wet (art. 45i Auteurswet): “het laden, het in beeld brengen, de uitvoering, de transmissie of de opslag” van een computerprogramma is een verveelvoudiging. Maar ik zou niet weten waarom dat voor andere digitale data niet zou gelden.

Er is een uitzondering voor tijdelijke reproducties (art. 13a Auteurswet), en het bestaan daarvan suggereert toch ook dat het normaal wél een verveelvoudiging is om een tijdelijke kopie te maken:

Onder de verveelvoudiging van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet verstaan de tijdelijke reproductie die van voorbijgaande of incidentele aard is, en die een integraal en essentieel onderdeel vormt van een technisch procédé dat wordt toegepast met als enig doel
a) de doorgifte in een netwerk tussen derden door een tussenpersoon of
b) een rechtmatig gebruik
van een werk mogelijk te maken, en die geen zelfstandige economische waarde bezit.

Maar die vereist “een rechtmatig gebruik” en bij een verveelvoudiging uit illegale bron is die er niet. Ik zie dus zo niet hoe je streaming als iets anders dan een verveelvoudiging kunt aanmerken. En als je die wilt maken, heb je een wettelijke grond nodig. En die is er niet meer, sinds het Hof dus zei dat het thuiskopie-artikel niet zo gelezen moet worden.

En dan gelijk een disclaimer: nee, ik word niet betaald door Brein om dit te zeggen. Ja, dat was een serieuze disclaimer. Sinds FTD en vooral sinds ik riep dat ondertitelen inbreuk is, hoor ik het verwijt dat ik een deep undercover Brein-agent ben. Ooit begin jaren nul gerekruteerd, langdurig als sleeper een dekmantel ontwikkeld en zo bezig van binnenuit de vrije informatiesamenleving (of zoiets) te saboteren conform de wensen van mijn puppet master. Eh. Wut.

De enige escape voor deze conclusie zou zijn als je zegt, nee, je verveelvoudigt per seconde steeds maar een héél klein stukje van het werk, maar nooit het gehele werk. Nu is ook een verveelvoudiging van een deel van een werk verboden, maar een fragment van één seconde voelt wel als iets te klein om je juridisch druk over te maken. Alleen, als je elke seconde 1 seconde kopieert dan voelt dat toch weer anders. En dan kom je toch ook weer uit bij het doel van het Auteursrecht: het is niet de bedoeling dat dit mag, dus mag het niet.

Update (19 augustus) de Reclame code commissie oordeelt dat reclame voor de DIT is TV Box misleidend en daardoor oneerlijk is in de zin van artikel 7 NRC. En dit artikel werd genoemd in de klacht, jeej.

Arnoud

Mag een universiteit Bittorrent afsluiten in studentenflats?

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, 60 reacties

rug-blokkeert-bittorrent.jpgDe Rijksuniversiteit Groningen gaat bittorrent-verkeer afsluiten in studentenflats, meldde Tweakers vrijdagmiddag. Het afhandelen van de klachten van internationale auteursrechthebbenden over uploadende studenten werd ze te gortig, als ik het goed lees. Dat gaf natuurlijk ophef, en -je kunt erop wachten- Kamervragen. Voor de verandering ga ik de zaak eens aan de hand van die kamervragen bespreken.

Update (20 maart) lees ook de antwoorden van de echte minister.

Heeft u kennis genomen van het bericht de RUG zonder rechterlijke tussenkomst gedeelten van het internet blokkeert?<br/>

Ja.

(Terzijde: het is me volstrekt onduidelijk waarom kamervragen altijd beginnen met zo’n vraag. De wet noch de mores in de Kamer verplichten hiertoe.)

(Meer terzijde: zegt de minister ooit “nee” op deze vraag?)

Deelt u de mening dat het CIT een aanbieder van internettoegangdiensten zoals gebruikt in de Telecomwet is aangezien zij studenten tegen betaling toegang geeft tot het internet en vergelijkbaar is met een internetprovider?

De Telecommunicatiewet kent het begrip “aanbieder van internettoegangdiensten” niet. Zij spreekt van aanbieder van telecommunicatiediensten, en onder telecommunicatie kan internet worden geregeld. Daarbij geldt voorts onderscheid tussen openbaar en niet openbaar aanbieden van deze diensten.

In de SURFnet-zaak heeft de rechter bepaald dat SURFnet niet onder het begrip “openbaar” valt, omdat zij zich uitsluitend richt op organisaties en studenten aan hoger onderwijs. Het lijkt mij dat ook een universiteit aan die definitie voldoet.

Het CIT valt dus niet onder het begrip “openbaar aanbieder van telecommunicatiediensten” en zij is daarmee juridisch niet vergelijkbaar met een internettoegangsaanbieder zoals XS4All of Ziggo.

Voor de volledigheid merk ik op dat het wetsvoorstel netneutraliteit de term “aanbieders van internettoegangsdiensten” wél gebruikt. Dit voorstel van uw hand ligt thans bij de Eerste Kamer. En zoals ik dit artikel begrijp, is het CIT volgens die definitie wél een internettoegangsprovider, waarover hieronder meer.

Deelt u de mening dat hiermee de suggestie dat het CIT ‘andere verantwoordelijkheden’ heeft omdat zij ‘geen internetprovider’ is niet terecht is?

Die mening deel ik niet. Zoals bij de beantwoording van de vorige vraag is aangegeven, is het CIT inderdaad ‘geen internetprovider’, althans geen openbaar aanbieder van telecommunicatiediensten. Daarmee is zij niet onderworpen aan de verantwoordelijkheden en plichten uit de vandaag geldende Telecommunicatiewet.

Ik kan het een universiteit moeilijk verwijten dat zij een wetsvoorstel niet naleeft waar de Eerste Kamer nog over moet stemmen.

Deelt u de mening dat het CIT als aanbieder van internettoegangdiensten aan studenten niet zou moeten overgaan tot het blokkeren van protocollen of websites?

Toegang tot informatie is deel van het grondrecht van vrijheid van meningsuiting. Blokkeren hiervan is een zeer zwaar middel dat alleen in uiterste gevallen toegepast zou moeten worden. Een categorisch ‘nee’ tegen blokkeren is niet gepast, al is het maar omdat soms de rechter hiertoe kan verplichten.

En nu we het daar toch over hebben: kunt u mij vertellen waarom u in vredesnaam in artikel 7.4a de weg heeft opengezet voor blokkades van websites en protocollen op grond van faciliteren van auteursrechtschending? Omdat u het vreselijk zwakke “rechterlijk bevel” gebruikte, kan ook een bevel op deze grond worden gegeven. Als u nou iets als “een vonnis inzake een ernstig misdrijf zoals in artikel 67 Strafvordering gedefinieerd” had gebruikt, dan was een blokkade op grond van auteursrechtinbreuk nooit mogelijk geweest, maar alleen bij ernstige zaken zoals terrorisme of kindermisbruik.

Vindt u het een wenselijke ontwikkeling dat nota bene een universiteit de keuze maakt welke website zij wel en niet kunnen bezoeken of van welke protocollen gebruik gemaakt wordt?

Het lijkt mij dat nota bene een universiteit intelligent kan nadenken over dergelijke technische keuzes. (Ok die is flauw maar wat bedóelt Verhoeven met deze vraag?).

Deelt u de mening dat blokkades van websites of protocollen enkel en alleen plaats zouden moeten hebben met tussenkomst van de rechter?

Het reeds aangehaalde wetsvoorstel netneutraliteit bevat de gronden waarmee een blokkade van een website of protocol doorgevoerd mag worden. Naast tussenkomst van de rechter zijn ook toegestaan blokkades om de gevolgen van congestie te beperken of om spam tegen te gaan.

Dit wetsvoorstel noemt “aanbieders van openbare elektronische communicatienetwerken waarover internettoegangsdiensten worden geleverd en aanbieders van internettoegangsdiensten” als partijen die onderworpen zijn aan netneutraliteit. Dit geldt inderdaad ook voor private aanbieders van internettoegang aan beperkte groepen, oftewel aanbieders op wie het begrip ‘openbaar’ uit de SURFnet-zaak niet van toepassing is.

Ik vermoed dat menig hotel of restaurant van haar stoel valt wanneer zij dit leest, maar inderdaad mogen ook deze geen blokkades op het internetgebruik meer instellen behalve op grond van artikel 7.4a Telecommunicatiewet. Als de Eerste Kamer dit wetsvoorstel goedkeurt natuurlijk.

Bent u bekend met incidenten waarbij studenten van de RUG afgesloten worden op verzoek van auteursrechthebbendenorganisaties na een melding dat er auteursrechtelijk beschermd materiaal is gedownload?

Nee. Ik acht het ook onwaarschijnlijk dat dit is gebeurd, gezien het feit dat in Nederland downloaden van auteursrechtelijk beschermd materiaal is geoorloofdgedownload.

Voor zover u op uploaden doelde: het artikel uit vraag 1 beschrijft nu juist dat men met deze praktijk is gestopt aangezien het te veel gedoe met zich meebracht.

Deelt u de mening dat het onwenselijk is dat een externe organisatie kan verzoeken om een gebruiker van het internet af te sluiten? Is een dergelijke one-strike-you’re-out-methodiek een wenselijke methode? <br/>

Op grond van de vrijheid van meningsuiting kan ik niemand het recht ontzeggen om een ander iets te verzoeken. Waarom de RUG ingaat op het verzoek, is mij onduidelijk uit het bericht dat u me overlegde. Als ik moet speculeren, dan speculeer ik dat de reden is dat de RUG denkt aansprakelijk te worden als zij de klachten naast zich neerlegt. Dit is onjuist, aangezien zij via artikel 6:196c lid 1 BW nimmer aansprakelijk is voor inhoud die zij doorgeeft, mits zij daarbij maar niet selecteert of filtert.

In de rechtszaak Brein/Ziggo is bepaald dat internetprovider Ziggo (en gevoegde partij XS4All) tot het filteren van een specifieke website moest overgaan. Daarbij woog mee dat het ging om één website waarvan het onrechtmatig karakter vaststond. Bittorrent is echter, zoals blijkt uit deze zaak, totaal niet afhankelijk van deze ene site.

Ik acht het uitgesloten dat als Brein (de externe organisatie over wie we het hebben) bij de rechter zou eisen dat deze Bittorrent blokkeert, de rechter daarin zou meegaan. Een dergelijke generieke filterplicht is in strijd met de rechtspraak van het Europese Hof.

Wij komen daarna wel bij de moeilijke discussie terecht wat Brein dan wél zou mogen kunnen doen tegen uploaders die auteursrechten van haar aangeslotenen schenden.

Mijn handen jeuken om de Auteurswet te herschrijven om dit probleem uit de wereld te krijgen, maar helaas is het mij onmogelijk om ook maar één jota in de Auteurswet naar eigen inzicht te wijzigen, zelfs als uw Kamer en de Eerste Kamer het willen. Immers auteursrecht is Europees geharmoniseerd en ik mag daar niet van afwijken.

Arnoud

Mininova moet filteren en forums moeten uitkijken

Geplaatst op in Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, 90 reacties

mininova-logo-categories.pngJa, Mininova heeft een probleem. De torrentzoekmachine moet binnen drie maanden haar databank schonen. Als er “gegronde twijfel” bestaat bij bepaalde torrents, moeten die eraf – en volgens TNO/BREIN-onderzoek zou dat 80 à 90% van de inhoud van Mininova zijn. Dat vonniste de Utrechtse rechter gisteren in de bodemprocedure die stichting BREIN vorig jaar had aangespannen. Het vonnis bevat een paar opmerkelijke wendingen die ook elders door kunnen werken (nee, niet FTD).

Allereerst stelt de rechter vast dat Mininova geen auteursrechten schendt door torrents aan te bieden. Dat zijn immers slechts links om een download te starten, en dat is wezenlijk iets anders dan het zelf doorgeven van de betreffende werken. Oftewel: hyperlinken is geen openbaar maken – daar zullen BREIN’s buren van de BUMA blij mee zijn. Bijkomstig voordeel voor Mininova is dat zij nu geen volledige proceskostenvergoeding hoeft te betalen, want dat is de regel bij inbreukzaken. Omdat ze alleen op onrechtmatige daad onderuit gaat, geldt het gewone tarief.

Maar vervolgens wordt het verweer van Mininova verworpen dat zij een tussenpersoon is in de zin van artikel 6:196c BW en daarmee niet aansprakelijk voor wat haar gebruikers uploaden. Mininova vult de site immers niet zelf met torrents: dat doen gebruikers. Mininova categoriseert en modereert, net zoals menig forum of blog. En daarmee heeft ze bemoeienis met de inhoud, inderdaad dus net zoals menig forum of blog. De zorgwekkende trend waarover ik laatst in Tijdschrift voor Internetrecht publiceerde zet dus door: reken dus niet op uw notice & takedown procedure tenzij u 4chan of puur passieve hoster bent.

En omdat Mininova dus ten volle aansprakelijk wordt gehouden voor wat haar gebruikers uploaden, gaat ze onderuit omdat volgens door TNO en BREIN uitgevoerd onderzoek 80 à 90% van de torrents op de site verwijzen naar illegaal aanbod. Mininova levert namelijk “welbewust een actieve bijdrage aan de verspreiding en ontsluiting van auteursrechtelijk beschermd materiaal.” En

Door deze handelwijze worden de gebruikers beter in staat gesteld om bestanden met auteursrechtelijk beschermd materiaal met elkaar te delen.

Dit alles acht de rechtbank onrechtmatig, omdat het in strijd is met de ongeschreven “maatschappelijke zorgvuldigheid” die mensen jegens elkaar in acht moeten nemen. Vandaar dat de rechtbank Mininova verplicht tot het nemen van maatregelen. Tijdens de zitting gaf dat al de nodige discussie: moet BREIN gaan vinken of moet Mininova gaan filteren? Het laatste, want het zou te duur zijn om BREIN te laten vinken en bovendien is uiteindelijk Mininova onzorgvuldig bezig volgens de rechtbank.

Mininova moet dus alle torrents gaan filteren en ervoor zorgen dat alles dat riekt naar “commercieel vervaardigde” audio en video er gewoon niet meer doorkomt. Immers, het “is algemeen bekend dat op commercieel vervaardigde films, games, muziek en tv-series auteursrechten rusten, en dat die werken slechts bij uitzondering rechtenvrij zijn.” Het filter moet torrents naar dergelijk materiaal gaan tegenhouden, waarbij het criterium wordt dat er “gegronde twijfel” bestaat over de legaliteit van dat materiaal.

En zoals ik al voorspelde komt het stuk over false positives hier terug: het is niet erg dat Mininova dan af en toe een legale film weggooit, want die kunnen zo worden teruggezet. De rechtbank suggereert zelfs een “notice and put back” procedure waarmee plaatsers bezwaar kunnen maken tegen een onterechte verwijdering.

Mininova heeft al aangekondigd in hoger beroep te willen gaan, en ik hoop van harte dat ze dat ook werkelijk doorzetten. Ik vind het erg zorgelijk dat de bescherming van tussenpersonen zo ver uitgekleed wordt. Het wil er bij mij gewoon niet in dat die wettelijke regeling echt alleen bedoeld zou zijn voor puur passieve partijen, want die bestaan nagenoeg niet. Als een webhoster een extremistische site verwijdert bij een klant, is hij dan ineens geen provider meer? Nee, daar moet echt een beter criterium voor geschreven worden.

Maak ik me nu trouwens zorgen over de zaak van FTD tegen BREIN? Nee, helemaal niet. FTD en Mininova bieden geheel verschillende diensten en ook nog eens ten aanzien van technisch volstrekt verschillende systemen. Mininova is een zoekmachine voor Bittorrent, FTD is een ontmoetingsplek voor Usenet-gebruikers. Bij Mininova kun je torrents (een soort hyperlinks) vinden naar legaal en illegaal aangeboden bestanden. Bij FTD tippen mensen elkaar over downloadbaar materiaal, maar dat is zonder hyperlinks.

Verder moet je bij gebruik van Bittorrent altijd zowel uploaden als downloaden, terwijl je bij Usenet niet hoeft te uploaden als je wilt downloaden. Daarmee valt Usenet binnen de wettelijke regels over de thuiskopie; je kunt dus altijd legaal downloaden van Usenet. De redenering hierboven over “gebruikers beter in staat stellen om werken met elkaar te delen” (wat auteursrechteninbreuk zou zijn) gaat daarmee niet op voor FTD. FTD komt pas in zicht als een upload al gebeurd is, en FTD verbetert daarmee niets aan het uploaden/delen van werken.

Als u overigens nog tips heeft naar aanleiding van BREIN’s eis in reconventie (PDF, 20MB!) in de FTD zaak dan hoor ik dat graag.

Arnoud

De Mininova-zitting: van vinkjes en filters

Geplaatst op in Innovatie, Intellectuele rechten, 29 reacties

Jaja, daar zit je dan in je mooie “You wouldn’t download a car” shirt in de rechtszaal bij de Mininova-bodemprocedure. Verder was iedereen keurig gekleed, dus ik detoneerde slechts een heel klein beetje.

De zitting kende twee delen: het voorlezen van de pleitnota’s (waarom dat moet is me een raadsel) en het vuurwerk. Lees de pleitnota van Mininova of die van Brein online. Hieronder geef ik een impressie van wat me zoal opviel tijdens de zitting. Lees ook het verslag van Anne Jan Roeleveld trouwens.

Torrentbestandzoekmachine<br/> Al vanaf de opening ademde het pleidooi van advocaat Dirk Visser (inderdaad, van <a href=”http://books.google.nl/books?id=jQ0aRMeK9hMC->mijn favoriete boek) de bekende BREIN-retoriek. Ik hoorde binnen 3 minuten al de bekende kreten “leeuwendeel van het aanbod” en “faciliteren”. Plus de nieuwste in de stal, het “verspreiden van entertainmentinformatie” waarmee denk ik de torrentbestanden bedoeld worden. Dat was overigens de enige keer dat torrentbestanden als zodanig benoemd werden. De rest van het pleidooi had namelijk net zo goed geschreven kunnen zijn voor een website die zelf de content host en verspreidt.

En dat vond ik jammer: Mininova’s positie als torrentbestandzoekmachine is een wezenlijk andere dan die van een zelfhostende website, en de juridische aansprakelijkheid daarvan is mij in ieder geval een stuk minder duidelijk. Iets waarvan Visser in de repliek aangaf schoon genoeg van te hebben: al die bijdehante IT-ers bedenken moeilijke technische processen met allerlei stappen die afzonderlijk allemaal heel ondoorzichtig doen en daardoor zijn het altijd anderen die je als rechthebbende moet aanspreken. Dat moet maar eens afgelopen zijn. Mininova is de hoofdpersoon in dit hele proces, zij biedt de toegang, het startpunt van het proces en via Mininova gaan mensen het vinden. Aldus Visser, die zich tegen het einde van zijn repliek zo druk leek te maken dat me de opmerking “Denk aan je hart Dirk!” te binnen schoot.

(Overigens vind ik het al langer een interessante gedachte dat veel van de technische innovatie op dit gebied een gevolg is van de vele juridische procedures tegen ongeautoriseerde verspreiding van content. Zonder MPAA en consorten was Bittorrent nooit uitgevonden.)

Dienstverleners van de informatiemaatschappij<br/> Het verweer van Solv-advocaten Vita Zwaan en Wanda van Kerkvoorden hierover ging uit van de bekende uitsluiting voor aansprakelijkheid voor internetdienstverleners. Die geldt namelijk niet alleen voor de klassieke webhosters, maar ook voor forumbeheerders en chatboxaanbieders, zo blijkt uit de wetsgeschiedenis rondom deze Europese regel. En Mininova is niets meer of minder dan een beheerder van een platform, waar gebruikers zelf torrentbestanden, verwijzingen naar informatie elders plaatsen. Net zo min als een webhoster aansprakelijk is voor content van klanten is Mininova dat. Zie bijvoorbeeld de Franse Dailymotion-zaak, waar de Franse filmpjesdeelsite werd vrijgesproken onder dit regime.

BREIN’s standpunt kwam uiteindelijk neer op de stelling dat Mininova haar verantwoordelijkheid moet nemen en gewoon preventief moet gaan filteren. Uiteraard op eigen kosten. Maar om toch Mininova tegemoet te komen, was BREIN bereid om een lijst met 7000 trefwoorden aan te leveren (digitaal ook nog eens) waar Mininova dan makkelijk op kon filteren.

Wie nu denkt Napster, heeft helemaal gelijk: net als bij Napster is die lijst alleen maar bedoeld om de zoekfunctie van Mininova dusdanig onbruikbaar te maken dat het aantal bezoekers dusdanig terug zou vallen dat Mininova effectief failliet gaat, tenzij ze zich weet om te vormen tot een Linux-distributeur of zo. Want natuurlijk kun je (net als bij Napster gebeurde) wel dingen heel l33t g44n sp3llen, maar dan kan niemand meer vinden wat hij zoekt.

aXXo-actie<br/> Op de publieke tribune ontstond nog enige consternatie toen BREIN begon over torrent-uploader aXXo, die door Mininova bedankt zou zijn “voor zijn mooie torrents” en daarvoor ook een VIP-status zou hebben gekregen. Wie me een bron kan aanwijzen voor die twee zaken krijgt een gratis exemplaar van mijn boek én het bekende t-shirt. Update (5 juni): JoG meldde in de comments twee berichtjes op Mininova waarin ene ‘moxin’ deze uitspraken doet. Moxin is voor zover ik kan nagaan een moderator van Mininova maar of hij ook directeur/medewerker is, weet ik niet.

Speciaal voor de publieke tribune<br/> BREIN’s uiteindelijk eis was dat Mininova zou worden veroordeeld om op basis van die lijst van 7000 trefwoorden te gaan filteren, met een dwangsom als stok achter de deur. Men had nog meer eisen maar koppelde daar geen dwangsom aan, in de verwachting dat die lijst genoeg zou zijn om Mininova effectief de nek om te draaien.

Overigens, “speciaal voor de publieke tribune” meldde Visser nog dat dit een uniek aanbod was dat alleen gold voor Mininova. Andere torrentsites moesten niet verwachten dat ze met rust gelaten zouden worden als ze maar beloofden die 7000 trefwoorden te gaan hanteren.

Mininova’s filter trial<br/> Zwaan en Van Kerkvoorden gaven nog toelichting op het filter dat Mininova eerder vrijwillig installeerde. Dit blijkt een stuk uitgebreider dan verwacht. Ik dacht eerst dat men alleen op de hashcode in de torrentbestanden zelf filterde, maar als ik het goed begrepen heb dan zit er in de VS werkelijk een club mensen die torrents aan te klikken, de achterliggende content te downloaden en te kijken of daar werkelijk MPAA-inhoud aan vast zit. Zo ja, dan gaat de torrent van de site en op een zwarte lijst. Dit hele systeem implementeren zou Mininova een kleine 50.000 euro hebben gekost inclusief menskracht – een substantieel deel van de inkomsten van de site.

BREIN doet echter niet mee aan deze trial. Naar eigen zeggen omdat zij ook andere belanghebbenden dan alleen de filmindustrie (de MPAA, Motion Picture Ass. of America) vertegenwoordigden. De muziek- en softwareindustrie had geen zin in dit soort filters maar wil (concludeer ik dan maar) gewoon die sites dicht.

Vinken en modjes<br/> To filter or not to filter? Of beter, how to filter or how not to? Dat was uiteindelijk de grote vraag. En daarbij speelt de verdeling van de werklast een grote rol. Mag BREIN achterover zitten en van Mininova verwachten dat die al het werk doet? Of kan Mininova juist achterover blijven zitten tot BREIN een middag gaat “vinken”, om pas dan de aangevinkte torrents te verwijderen? Volgens de Solv-advocaten was het laatste de geëigende weg: de handhaving van auteursrechten is de taak van de rechthebbende, dus die moet zelf in actie komen als hij inbreuken bespeurt. Visser draaide de stelling om: bij zo’n grootschalige inbreuk kan dat niet het uitgangspunt zijn.

Naast trial en de notice-en-takedownprocedure die Mininova hanteert, zijn er ook moderators actief op de site. Deze vrijwilligers hebben als taak het netjes (family-friendly) houden van de site, door op te treden tegen bv. politieke teksten of pornografie. Volgens de Mininova-directie en tot kennelijk ongeloof van BREIN is deze club slechts vijf persoon sterk trouwens.

Afijn, dat roept de vraag op waarom de modjes wel kunnen constateren dat iets racistisch of pornografisch is en niet dat iets een Hollywoodfilm of Microsoftofficepakket is. “Wil je nu met droge ogen beweren dat je dat niet ziet” aldus een man uit de zaal. Tsja. Ik weet niet precies hoe actief die modjes zijn, maar ik kan me voorstellen dat ze alleen optreden op klachten en die komen er natuurlijk heel wat minder bij een geslaagde aXXo-upload dan bij een beloofde Disneyfilm die een laten we zeggen zeer volwassen vervolg op Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen (NSFW) blijkt te zijn.

De rechtbank had hierover nog een goeie vraag: kan Mininova iets terugzetten nadat de modjes het hebben weggehaald? Jazeker, dat was technisch mogelijk. Het zou me niets verbazen als dat terugkomt in het stuk over false positives bij de discussie over filteren in het vonnis. Wie gaat filteren op “Office” om de bekende Britse comedyserie of het pakket van Microsoft buiten de deur te houden, sluit immers ook OpenOffice.org buiten. En veel thuisfilms over de Veelvraat zullen er ook niet meer doorheen komen als het filter op “Wolverine” actief is. Maar dat probleem is een heel stuk kleiner als Mininova “gewoon” onterecht weggehaalde torrentbestanden weer terug kan zetten, vermoed ik dat de rechtbank zal zeggen als zij een filterplicht voor Mininova op wil leggen.

Hoe nu verder?<br/> Afijn, er is nog veel meer gezegd maar dit waren volgens mij wel de belangrijkste punten. Het pleidooi van Visser was enigszins oppervlakkig en deed vooral een appèl op het gevoel: het is toch gewoon duidelijk dat Mininova profiteert van structureel illegaal aanbod, dat kan toch niet zomaar. Ik hoorde weinig jurisprudentie of argumentatie (ok, afgezien van zeven “BREIN versus” kortgedingvonnissen) en dat vond ik jammer.

Het pleidooi van Zwaan en Van Kerkvoorden was inhoudelijk sterker en zeer grondig opgebouwd als het ging om de jurisprudentie. Volgens mij is letterlijk elke zaak over tussenpersonen sinds 1996 wel een keer genoemd, plus nog een berg arresten over vrije meningsuiting. Maar moest je nou écht al die tekst voorlezen?

Eerlijk gezegd heb ik nog geen idee wat de rechtbank zal doen. Het voorstel van BREIN om alleen het filteren op basis van de 7000 trefwoorden afdwingbaar te maken met een dwangsom klinkt aanlokkelijk, omdat het relatief weinig werk lijkt en toch redelijk zou zijn gezien de belangen van BREIN. Maar het is natuurlijk het begin van het einde. BREIN kondigde al aan die lijst wekelijks te zullen herzien, en reken maar dat “herzien” net als bij uw energieprijs altijd “verhogen” betekent.

Het notice-en-stay down idee spreekt me persoonlijk aan (zie ook mijn artikel hierover) omdat het het beste past binnen de Europese wet. Rechthebbenden constateren inbreuken, melden dit en het werk wordt aan een filter toegevoegd zodat dat nooit meer online kan komen.

Uitspraak volgt naar verwacht 15 juli.

Arnoud

Pirate Bay-beheerders veroordeeld – het vervolg

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 22 reacties

piratebay-sunk-dank-bas-taart.pngEn daar waren we dan weer. Met dank aan Peter die voldoende Zweeds beheerst om in de comments gisteren enkele belangrijke stukken van het vonnis in de Pirate Bay-zaak te vertalen. De rechtbank besteedt in de 107 pagina’s vonnis uitgebreid aandacht aan hoe TPB werkt en hoe dit juridisch gekwalificeerd moet worden.

TPB heeft zowel een zoekfunctie om Torrent-bestanden te zoeken als een tracker om, gegeven een torrent, in contact te komen met mensen die het bijbehorende werk aanbieden. Allereerst betoogt de rechtbank dat filesharen een vorm van openbaarmaken (“communication to the public”) van de werken is, omdat in beginsel iedereen toegang krijgt tot het werk. Je hoeft alleen maar de torrent te hebben, en die is op een vrij toegankelijke website te vinden immers.

Het uitwisselen van bestanden via peer-to-peer netwerken zonder toestemming is dan een inbreuk op auteursrecht. Doe je dat opzettelijk en grootschalig, dan pleeg je een misdrijf. Daarom gooit de rechtbank het voor TPB op medeplichtigheid aan dit misdrijf. Iets dat in Nederland ook geprobeerd is bij Releases4U/Shareconnector, maar die werden vrijgesproken omdat er geen bewijs was dat mensen ook werkelijk via de hashcodes van die sites werken hadden uitgewisseld.

De Zweedse rechtbank heeft minder moeite met dat punt. Er moet worden bewezen dat het misdrijf (uitwisseling zonder toestemming) plaatsgevonden heeft. Dat is geen probleem, want op de site van Pirate Bay zelf zijn statistieken te zien hoe veel seeds beschikbaar zijn. Ook zouden torrentclients rapporteren aan TPB dat ze een werk volledig gedownload hebben. Die feature ken ik niet trouwens, maar misschien bedoelen ze daarmee dat een client meldt dat hij geen peer meer is maar een seed. Maar hoe dan ook, melden dat X mensen het werk gedownload hebben dankzij TPB is natuurlijk mooi bewijs dat X mensen het auteursrecht geschonden hebben.

Medeplichtigheid onder Zweeds recht werkt als volgt (pagina’s 62 en 63 van het vonnis, met dank aan Peter):

In overeenkomst met wat eerder aangevoerd is zal, volgens hoofdstuk 23, paragraaf 4, niet alleen degene die een misdrijf begaat (hoofdmisdrijf) veroordeeld worden, maar ook iemand die met raad of daad bijgedragen(*) heeft (medeplichtigheid). Deze bepaling is toepasbaar op alle misdrijven waar een gevangenisstraf op kan volgen. Strafrechtelijk vervolgd kan worden degene die fysiek of psychisch bijgedragen(*) heeft aan een misdrijf. De medeplichtige zal uitvoering van het hoofdmisdrijf makkelijker hebben gemaakt. Niet wordt vereist dat het handelen van de medeplichtige noodzakelijk was voor het uitvoeren van het hoofdmisdrijf. Medeplichtig is zelfs degene die slechts in onbeduidend geringe mate heeft bijgedragen aan het hoofdmisdrijf.

(*) bijgedragen: Hier staat in het zweeds “främja”, wat een heel brede betekenis heeft. Het kan betekenen bijdragen, helpen, stimuleren, bevorderen, maar zelfs zoiets als reklame maken voor, of iemand wijzen op iets.

Waarom is TPB medeplichtig volgens het vonnis:

Door het in de lucht houden van een website met goed uitgebouwde zoekfuncties en eenvoudige middelen voor uploaden en opslag, alsmede het met elkaar in kontakt brengen van individuele bestandsdelers middels de aan de site gekoppelde tracker, heeft, volgens de rechtbank, de Pirate Bay, het misdrijf vergemakkelijkt en daarmee daaraan bijgedragen.

Vervolgens kijkt de rechtbank of men de vier verdachten aansprakelijk kan houden voor dit strafbaar feit. Zijn zij verantwoordelijk te houden voor wat er gebeurde, en was het hun bedoeling dat dit zou gebeuren? Net als in Nederland is voor medeplichtigheid in Zweden opzet nodig. Een mes uitlenen maakt je niet medeplichtig aan moord, maar een mes uitlenen aan een boos iemand die aankondigt zijn schoonmoeder op te gaan ruimen wel.

Verantwoordelijk waren ze (Google Translate):

The defendant’s conduct is characterized by a partnership in which each person known to each other’s involvement and roles. They have acted and worked as a “team”, with the common objective to further develop The Pirate Bay, both technically and commercially. The district court found at an overall assessment that also Peter Kolmisoppi Sunde and Carl Lundström have been involved in The Pirate Bay operations to such an extent that they, together with Fredrik Neij and Gottfrid Blackholm Warg, may be deemed to have been responsible for the organization, administration, programming, financing and operation of file-sharing service on the way the prosecutor argues.

Was er sprake van opzet? Daarvoor moet je, in het geval van auteursrechteninbreuk, weten dat er inbreuken gepleegd worden door illegaal uitwisselen. De vier verdachten betoogden dat zij niet wisten van specifieke inbreuken, zodat ze niet medeplichtig kunnen zijn aan die inbreuken. Maar dat gaat niet op. De opzet hoeft niet op een specifieke inbreuk gericht te zijn (Google Translate):

It is instead sufficient for them to have had the intent to the fact that copyrighted materials were present in the website (see NJA 2007 p. 929). It is, inter alia, through the questioning of the defendants and the letter from the rights holders that have been published on the website The Pirate Bay, and e-mail correspondence, which talks about the activities as piracy, clear that the defendants had knowledge that the copyright protected protected works available via the website and shared via the tracker was within the framework of The Pirate Bay’s activities.

De verdediging bracht nog de regeling over aansprakelijkheid van providers ter tafel. Bittorrent-trackers en torrentsites zijn een “dienst van de informatiemaatschappij” waarbij informatie van anderen wordt doorgegeven. Volgens Europese regelgeving zijn hun aanbieders daarmee in beginsel niet aansprakelijk voor de inhoud van die dienst. Maar dan moet je wel reageren op een takedown verzoek. En dat deed TPB niet, zodat ze niet onder deze regeling kunnen vallen.

Bij Tweakers nog aandacht voor BREIN dat zoals altijd creatief met jurisprudentie omgaat en betoogt dat met dit vonnis Nederlandse ISP’s kunnen worden verplicht om TPB te blokkeren. Niet dus. Er hangt hoger beroep, dus dit vonnis heeft geen werking. Verder ben ik me niet bewust van enige wettelijke plicht om zaken te blokkeren die elders illegaal zijn verklaard.

Arnoud