Wie is eigenaar van de data van je Tesla-auto?

tesla-app-data-eigendomElon, ik wil mijn data! Dat blogde ene Espen Andersen (via) naar aanleiding van zijn pogingen om inzage te krijgen in de data die het bedrijf Tesla centraal opslaat over het rij- en parkeergedrag van zijn auto. Je zou zeggen, zijn auto == zijn data, maar zo werkt het niet volgens Tesla: alleen met gerechtelijk bevel kan er inzage gekregen worden.

Data is op zich niets. Ook al verkrijgt een bedrijf data dankzij jouw input hulp, je kunt er niet zomaar een eigendomsrecht op claimen of een kopie van verlangen. (Heel misschien als de data jouw creatieve schepping is, dan zou je auteursrecht kunnen claimen.)

Hier gaat het echter om een specifiek soort data: persoonsgegevens. Data over waar je auto heen gereden is, zegt iets over jou. En wanneer data iets over een persoon zegt, is die data een persoonsgegeven. En dan zijn er meer mogelijkheden.

Iedereen die persoonsgegevens verwerkt, is verplicht daar inzage in te geven wanneer de betrokken persoon zich meldt. Dat staat in alle Europese privacywetten, waaronder onze Wbp in artikel 35:

1. … De verantwoordelijke deelt de betrokkene schriftelijk binnen vier weken mee of hem betreffende persoonsgegevens worden verwerkt.
2. Indien zodanige gegevens worden verwerkt, bevat de mededeling een volledig overzicht daarvan in begrijpelijke vorm, een omschrijving van het doel of de doeleinden van de verwerking, de categorieën van gegevens waarop de verwerking betrekking heeft en de ontvangers of categorieën van ontvangers, alsmede de beschikbare informatie over de herkomst van de gegevens.

Dat van dat ‘schriftelijk’ is wat vervelend, maar op grond van artikel 37 mag je ook in andere vorm (dus elektronisch bijvoorbeeld) het overzicht verstrekken mits een “gewichtig belang” dat eist.

Formeel is er dus geen discussie: als meneer Andersen dat wil weten, dan moet Tesla hem inzage geven in wat ze weten en dat “volledig overzicht daarvan in begrijpelijke vorm” geven. Alleen – welk Tesla? De Noorse vestiging of het Amerikaanse bedrijf dat de servers opereert waar de data naartoe gaat? Ik denk dat als je de wet letterlijk leest, je vrij snel in Amerika uitkomt en het valt niet mee Amerikaanse bedrijven aan Europese wetten te houden.

In de Google-vergeetrechtzaak bepaalde het Hof van Justitie dat Google Spanje verantwoordelijk is voor zoekresultaten door Google Inc met als motivatie dat die Inc uit Californië zo moeilijk aan te pakken is. Daar zit wel wat in maar het voelt wat geconstrueerd. Diezelfde redenering zou je dan hier toepassen om Tesla Noorwegen te dwingen met die data over de brug te komen. Ik hoop dat meneer Andersen hier een punt van gaat maken.

Arnoud

13 reacties

  1. Ugh, Hij doet mooie dingen die Elon, maar zijn autos hoef ik niet meer.

    Waarom zou ik in vredesnaam willen dat een commerciele partij alle data over mijn rij gedrag bijhoudt. En ’to add insult to injury’ vervolgens weigeren die data te geven aan je ‘klant’. Ik hoop dat Tesla in Noorwegen even flink door de wringer gehaald wordt door deze man.

    Overigens wil ik wel weer even kwijt dat ik gelijk had met mijn opmerkingen bij TiVo, PS3 hacks en always online artikelen: Het is een kwestie van tijd voordat always online (vaak onnodig) aan allerlei producten wordt toegevoegd, zodat de bedrijfen ook na de verkoop zeggenschapp en invloed houden.

    Eigendomsrechten eroderen, omdat de hardware welliswaar je eigendom woordt; je krijgt echter slechts een licentie krijgt op de software die nodig is om deze hardware te gebruiken.

    En als je je eigen software wil maken om weer onafhankelijk to worden: Pech gehad de “kopieer beveiliging” blokkeerd alle niet goedgekeurde software en door het EUCD hebben alle europese landen een verbod om dat te omzeilen.

    En dan zijn mensen nog verbaasd dat ik echt geen traan laat als deze bedrijfen gehackt, ge DOSSed en voor gek gezet worden. Ik ga me pas zorgen maken als de mensen hier niet meer tegenaan trappen. Grondig herzien dat auteursrecht en dan niet zoals het de laatste jaren door het omkop^w lobbyen is gebeurd met uitbreidingen, maar om te beginnen: * Verval van auteursrecht bij misbruik (meer rechten verkrijgen door auteurswet te misbruiken = verlies auteurs recht) * Kortere domein afhankelijke termijnen voor auteursrecht, onafhankelijk van leven auteur. 20 jaar is lang genoeg voor een boekom er geld mee te verdienen en kort genoeg dat het ook een stimulans is om te blijven schrijven.

    Oh en moreel auteursrecht moet je bij mij al helemaal niet mee aankomen. Wat is er moreel aan het mij verbieden om kennis die ik heb opgedaan te gebruiken? Ik zou het eerder a-moreel noemen. Auteursrecht is een sociaal contract en 1 van de partijen hebben dat sociale contract al lang gebroken.

  2. Oh en moreel auteursrecht moet je bij mij al helemaal niet mee aankomen. Wat is er moreel aan het mij verbieden om kennis die ik heb opgedaan te gebruiken?

    Moreel auteursrecht gaat dacht ik meer over verzet tegen verminking. Bijvoorbeeld dat een uitgever zonder overleg de tekst van de schrijver laat herschrijven door een redacteur — zie E.D. Dekker vs Jacob van Lennep — de Auteurswet 1912 was er toen nog niet.

    Of moderner, dat iemand een stukje van mij overneemt en de html verklooit zodat er allemaal rare fouten en verminkte tekens in komen. Wil ik niet en ik ben blij dat het ook wettelijk niet mag.

  3. Tja, dat vergeetrecht weer. Dat gaat nog eens lijden tot een juridische wapenwedloop, nu de EU ook de Amerikaanse tak van Google wil dwingen daar de boel off-line te laten halen. Laten we hopen dat er daar snel een anti-buitenlandse censuur wet komt, die net als de anti-lasterwetgeving in de VS de buitenlandse partij terugslaat met drie maal de toegewezen schade, en net als met de anti-boycot wetgeving een meldplicht instelt voor buitenlandse censuurpogingen, totday ze hier in Europa weer bij hun verstand komen en deze schandelijke vorm van censuur stoppen. Ik zal de EFF vragen hiervoor te lobbyen

    1. Wat is er schandelijk aan dat de EU probeert de privacy van haar burgers te beschermen? Ik vind privacy toch een best belangrijk grondrecht, en het is nogal wat dat je daar zomaar overheen mag walsen onder het mom van “vrijheid van meningsuiting”, zonder op enig moment rekening te houden met dat het pijn doet wat je zegt. Ja heel lullig dat iemand elke week herpubliceert wat je tien jaar geleden verkeerd deed, niks aan te doen joh. Vervelend ja, dat je seksfoto’s met je vriendje nu op straat liggen. Had je vijf jaar geleden toen je nog van hem hield maar moeten beseffen dat ie geen goeie keuze was. En tsja dat google een bericht van 12 jaar geleden nu op nummer 1 zet waardoor iedereen denkt dat je failliet bent, daar moet je maar mee leren leven. Nee sorry, dat is mij even een stapje té lomp richting de mensheid.

      1. Het gaat helemaal niet om die gevallen van jeugdzondes en ongepaste foto’s, het gaat om het opzetten van een grootschalig censuursysteem wat met deze nieuwe smoes moet worden opgezet, zodat later daar opportuun gebruik van kan worden gemaakt. Daar moeten we ons met hand en tand tegen verzetten, omdat dat veel meer pijn gaat doen dan die paar gekwetste zieltjes (uit de berichtgeving rond dit dossier ging het met name om corrupte politici, ontmaskerde kwakzalvers en ander tuig dat zich aanmelde voor dit het vergeetrecht…) Deze uitspraak van het hof is een van de schadelijkste voor de vrije pers sinds jaren. En nogmaals, het gaat niet om vrijheid van meningsuiting, maar het recht kennis te nemen van de feiten. Wat je met die kennis doet maakt pas of het pijnlijk is voor de betrokkenen, en zou ook dan pas een aangrijppunt voor eventuele juridische actie moeten zijn.

        1. Deze rechtszaak ging helemaal niet over corrupte politici, ontmaskerde kwakzalvers of ander tuig. Dat deze proberen aan de hand van deze uitspraak ook vergeten te worden betekent niet dat Google dit ook zal doen en het betekent niet dat Google dit zal moeten doen! Het is geen absoluut recht.

          De uitspraak ging er over dat die informatie verouderd was én niet meer relevant. In dat specifieke geval ben ik het volledig eens met de uitspraak en zie ik absoluut niet in waarom Google dat telkens weer naar voren zou moeten brengen. Ik snap ook werkelijk niet waarom jouw recht om dat te moeten weten (let wel de informatie is alleen weg bij het zoeken op deze naam, bij andere zoektermen komt het gewoon te voorschijn) groter zou moeten zijn dan het recht van deze man.

          En hoe jij de stap maakt van deze uitspraak naar het schadelijkst voor de vrije pers is mij helemaal een raadsel. De pers mag nog steeds schrijven wat ze willen en mogen dat publiceren. Google mag die resultaten ook gewoon opnemen omdat de informatie per definitie niet verouderd is. Pas als de informatie verouderd is én niet meer relevant is dan mag de betreffende pagina niet meer getoond worden als er op die specifieke naam gezocht wordt. Jij als burger behoud ook gewoon toegang tot alle informatie omdat er nooit informatie verwijderd wordt. Je zal in sommige gevallen alleen wat slimmer moeten zoeken.

          1. Leg mij uit hoe iets niet mogen publiceren vrije pers is. Dit gaat omhet onderdrukken van belangrijke informatie. Die spaanse meneer wordt gebruikt als voorbeeld, waar iedereen sympatie mee zal kunnen voelen, maar als de infrastructuur er is zal ze worden gebruikt vor heel andere doelen. Als dit doorzet moet er een register komen van alle gevallen om dit in de gaten te kunnen houden, maar inplaats daarvan zie je dat de regulators klagen dat Google geblokte sites daarvan in kennis stelt, en daar ging het zeker niet om sympatieke gevallen. Als je een beetje kijkt naar de geschiedenis van de engelse lasterwetgeving, dan realiseer je dat ik helemaal niet raaskaal. (Zoek eens op hyperinjunction)

            1. Leg mij uit hoe iets niet mogen publiceren vrije pers is.

              Maar de pers mag alles gewoon publiceren. Deze uitspraak is juist niet schadelijk voor de pers omdat het hof had bepaalt dat de krant (de bron) het artikel niet hoefde aan te passen. Het artikel mag dan ook tot in den eeuwigheid op de site van de krant blijven staan en kan daar ook gewoon gevonden worden via hun zoekmachine.

              Het enige wat er nu gebeurt is dat als je zoekt op deze man z’n naam dat het artikel dan niet meer als hit verschijnt in een algemene zoekmachine (Google, Bing). Als je op een willekeurige andere term zoekt dan zal het artikel gewoon als hit te voorschijn kunnen komen.

              Wat is nu precies de inbreuk voor de vrije pers?

              1. Ik denk dat je hier Google en andere zoekmachines niet onder de pers schaart. Dat doe ik wel.

                Het grote probleem van deze uitspraak is dat het een wet is die op geen enkele manier toepasbaar is, omdat een zoekmachine moet besluiten of gegevens relevant zijn, en dat fundamenteel niet kan, omdat zij de context van de zoekopdracht niet kent. Het is dus typisch een wet die naar hartelust kan worden opgerekt en uitgelegd zodanig dat het altijd een stok kan zijn om een zoekmachine mee te slaan als je dat wil. Daarmee is het een tyranieke wet, die thuishoort in een totalitaire staat, en niet in een democratische rechtstaat, waar je van te voren kunt vaststellen waar je aan toe bent als je iets doet.

                Het is nog tot daaraan toe als je al dit soort onderdrukte informatie kon controleren. Als je dus gewoon kunt zien welke informatie tot laster of smaad is verklaard, en die er dus bij kunt halen; maar ook daartegen heeft de EU bezwaar. Google had de betrokken websites niet mogen vertellen welke pagina’s op hun nieuwsite betrokken waren bij een opdracht tot censuur. Hiermee ontneem je de laatste mogelijkheid tot democratische controle (openbaarheid van bestuur) aan het systeem, en is des te meer aangetoond dat de ware bedoeling van dit arrest het mogelijk maken van censuur is.

                Dergelijke censuur is dodelijk. Denk bijvoorbeeld aan de manier waarop de afwezigheid van een vrije pers het in China onmogelijk maakt de kwaliteitsproblemen met melkpoeder op te lossen; en dichter bij huis, het hele schandaal rond het gifschip van Trafigura is omgeven door super-injuctions (zeer breed opgelegde Britse “gag-orders”), waardoor dergelijke schandalen niet konden worden besproken, ondanks de tientallen doden die het veroorzaakte. Uiteindelijk heeft dit schandaal wel geleidt naar wat hoognodige hervormingen in de Engelse smaad en laster wetgeving.

                Nu kun je blijven claimen dat dit in het geval van de Spaanse meneer niet aan de orde was. Als je echter de controle mogelijkheden voor het publiek wegneemt, wordt dit een nieuwe alternatief voor de Engelse smaadwetgeving, met een totaal gebrek aan transparantie, en een sterke component aan willekeur (met zijn duidelijke intentie dat de pers (i.q. Google) zelfcensuur moet toepassen). Dat is precies de reden dat ik zo sterk ageer tegen deze uitspraak. Merk daarbij op dat ik geen vertrouwen heb in om het even welk rechtssysteem, als dat op zijn beurt niet continue gecontroleerd kan worden door het publiek en een pluriforme pers die daarover vrijelijk kan publiceren.

                Mag ik aannemen dat de voorstanders van deze uitspraak graag in China melkpoeder kopen, en in Ivoorkust met alle plezier vaatjes uit schepen laden?

            2. Leg mij uit hoe iets niet mogen publiceren vrije pers is

              De pers maggewoon pucliceren wat zij wil. Dat verandert niet door deze uitspraken van het EU hof.

              Overigens is onze pers niet 100% vrij. Zo zijn rascistische of discriminerende publicaties of anderszijds tegen de wet ook gewoon verboden. Maar dit is juist geen voorbeeld van beperking van de pers. Dit is een beperking op zoekmachines die bij zoeken op personen rekening moeten houden met de privacy van die personen en eventueel dus ook schendingen van die privacy moeten aanpakken.

  4. Heeft deze meneer een overeenkomst met het europese tesla of het amerikaanse tesla bij aankoop van de auto?

    En van wie is het europese distributiecentrum van Tesla in Tilburg. Als dat een vestiging is van het amerikaanse bedrijf kan een europese burger daar beslag laten leggen (bij een dwangsom situatie bijvoorbeeld).

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.