Moet je een .nl domeinnaam afstaan als een Amerikaanse merkhouder dat vraagt?

ok-benzine-domeinnaamEen lezer vroeg me:

Ik heb al tien jaar een .nl domeinnaam geregistreerd maar nooit gebruikt. Nu krijg ik een brief van een Amerikaans bedrijf dat naar Nederland wil komen en ‘mijn’ domeinnaam al jaren als bedrijfsnaam voert in de VS. “Under current domain name jurisprudence we own the rights to the Domain Name” schrijven ze, en ik moet deze nu afstaan. Doe ik dat niet binnen een week, dan gaan ze 8000 euro schade bij me vorderen. Wat nu?

Deze claim is echt onzin, een typisch voorbeeld van een blafbrief: veel geblaf, weinig specifieke onderbouwing, korte deadlines en zware dreigementen als je niet meteen meewerkt. Oh, en steeds vaker: gebruik van in wollige taal omschreven termen waarin van alles bij gehaald wordt (hierna te noemen: “Dreigend Klinkende Definities”) zodat men verderop met deze Dreigend Klinkende Definities extra scherp door de bocht kan gaan.

Het is onjuist dat iemand met een merknaam ergens ter wereld automatisch alle domeinnamen in alle landen kan opeisen. Op zijn minst is dan nodig dat je in het land waar die domeinnaam bestaat, een ouder merk of handelsnaam hebt. En dat is niet genoeg, want er moet óók sprake zijn van iets dat inbreuk pleegt op het merk of de handelsnaam.

In maart zagen we dit bij een rechtszaak over OK.nl. Deze domeinnaam was al 15 jaar in handen van de gedaagde, en eiser Fuelplaza (handelsnaam: OK) wilde deze opeisen omdat men zelf met een onhandiger domeinnaam moest werken en de gedaagde er al jaren niets mee deed. Bovendien had men een merk én een handelsnaam, en nog in Nederland ook. Dus inbreuk, en inleveren graag.

Zo snel gaat dat niet, aldus de rechtbank: er moet wel iets gebeuren dat als inbreukmakende handeling aan te merken is. Enkel het hébben van een domeinnaam is nog geen inbreuk, want welke handeling verricht je dan? Worden er producten geadverteerd van de concurrent? Wordt er verwezen naar benzinestations of iets anders waardoor mensen kunnen denken “hee, heeft de OK een nieuwe website” (onjuiste associatie, verwarring) of “nou, wat een prutsers daar bij OK” (afbreuk aan reputatie).

Als restcategorie is er dan nog “misbruik van recht” waar ooit 112.nl het op verloor. Als je iets doet zonder legitiem doel en een ander heeft er nadeel van, dan kan dat misbruik van je recht om dat te doen opleveren. Maar ook dat vereist meer dan alleen het registreren van een domeinnaam of het weigeren die af te staan(!).

Ik snap dat het voor een merkhouder erg vervelend is om niets te kunnen doen tegen domeinslapers, maar soms heb je gewoon pech.

Arnoud

29 reacties

  1. Wat, nee, probeerde men écht met een brak handelsnaam, ‘OK’ een domein met twee letters en normaal Nederlands woord, toe te eigenen? Je zou er een ton schadevergoeding op moeten zetten.

    Nu heeft het bedrijf in deze zaak zelf vast een meer normale handelsnaam. Maar dan had je maar eerder wereldwijd dat domein moeten registreren. Óf je moet gewoon bereid zijn (goed) geld te bieden.

  2. Mijn eerste reactie, in het Nederlands zou zijn: “Ik heb uw brief ontvangen en verzoek u in het vervolg alle correspondentie dienaangaande in het Nederlands te voeren. Tevens verzoek ik u contact op te nemen met een Nederlands jurist die u in deze kan adviseren.”

    Ik heb in het verleden ook wel eens emails gehad van schimmige merkenburo’s die claimed dat iemand mijn domeinnaam als merk wilde gaan deponeren, en dat ik nog een kans had dat eerste te doen (tegen significante kosten), en dat ik anders de kans liep dat ik mijn domein moest afstaan. Ik heb ze teruggemaild, ammehoela, je kan het dak op, maar zo werkt het niet.

      1. Huh, dus als je handelaar bent is je eigendomsrecht zwakker? Huh2, dus als je je bereidt toont een zaak te verkopen, ben je ineens een handelaar?

        Weet je zeker dat je redenering klopt. Dit lijkt me wel heel gechargeerd.

        Je hebt het zelf wel eens over juridische gebruiken die iedereen toepast zonder nog te weten waarom, of omdat er ooit eens een kromme beslissing geweest is in een complexe zaak.

        Is dit ook niet zoiets? Niet laten blijken dat je openstaat voor onderhandelen, want het zou later wel eens tegen je kunnen werken als de zon en de maan en de aarde op een lijn staan met het sterrebeeld van de rechter en je email geen smileys bevat.

        1. Het is een kwestie van de schijn tegen je hebben. Jij hebt wellicht een stapel goedkope iPhones ergens gekocht en je wilt filantropisch doen, maar als je zegt “iPhone €75” op marktplaats gaat iedereen je toch voor een oplichter aanzien. Dat klopt niet met jouw situatie maar mensen denken het wel. Of misschien wel, tegen de douane zeggen “kijk uit met die koffer, er zit een bom in”. Ja, jij bent een grappenmaker maar zij ontruimen toch de terminal.

          Er zijn hele bergen handige jongens (m/v maar voornamelijk m) die domeinnamen registreren en bij een verzoek reageren met “oké voor €5000 is ie van jou”. Daardoor is juridisch een sfeer ontstaan van landjepikkers, figuren waar we wat aan moeten doen. En dat vertaalt zich naar een arbitrageregeling die zegt dat je geen legitiem belang bij een domeinnaam hebt als je je beroep maakt van handel in domeinnamen. Dus het is een factor geworden omdat figuren voor jou het hebben verpest.

          Dit is geen kwestie van cargoculten, ook vandaag is domeinhandel nog een lucratieve business.

            1. “Ik ben van plan de domeinnaam binnenkort zelf te gaan gebruiken. Ik heb al het nodige geïnvesteerd in reclamemateriaal en dergelijke, en ik voel er weinig voor daarin alle voorkomens van de domeinnaam nu alsnog aan tepassen. U begrijpt dat dat aanzienlijke kosten met zich meebrengt.” Dan is de hint wel duidelijk dat je éigenlijk geen zin hebt (dus geen handelaar bent) maar dat als iemand bereid is een aanzienlijk bedrag te betalen, je het wel wilt heroverwegen.

          1. Dan klopt die arbritageregeling niet. Ook handelaars zijn belangrijk voor de maatschappij: zij zorgen voor liquiditeit.

            En vergeet niet, elke keer moet die handelaar wel afwegen of hij die paar euro voor een domeinnaam wil betalen om daarvoor een kleine kans op een grote prijs te krijgen. Al die euro’s voor die tienduizenden niet-gebruikte domeinnamen zijn ook opgestreken ZONDER DAARDWERKELIJKE TEGENPRESTATIE door de diverse respectabele partijen die domeinnamen verkopen.

            Of moet een visser die toevallig vandaag op het juiste plekje viste de rechten op zijn goede vangst kwijtraken (want hij heeft immers de schijn tegen, hij heeft maar gewoon zijn netten uitgegooid en de smeerlap heeft veel vissen gevangen), maar morgen wel alle kosten van zijn vissersboot dragen terwijl hij dan niets vangt.

            Is dat ons rechtssysteem? De schijn tegen hebben? Zullen we maar weer de schandpaal invoeren en lynchen toestaan? Tja, we hebben hem gelyncht want hij had nu eenmaal de schijn tegen.

            1. Handelaars ja, profiteurs nee. Dat laatste is iets waar het recht op meer plekken rekening mee houdt. Zo ben je als consument beschermd als je iets koopt in een winkel en het gestolen blijkt. Echter, koop je het op de markt of uit een kofferbak, dan moet het terug naar het slachtoffer en succes met je geld terugkrijgen van de verkoper.

              Natuurlijk zijn ook markthandelaren belangrijk voor de maatschappij, maar hier speelt een ander belang en daarbij worden de bakstenenwinkelhouders hoger ingeschat dan markthandelaren. En dát komt dan weer omdat op de markt er eerder grijze partijen opduiken dan in een winkel. Spijtig dus voor die 100% eerlijke markthandelaar maar hij heeft te veel collega’s gehad die het verpest hebben.

              Ik vind dit overigens meer dan “de schijn tegen hebben”: er zitten werkelijke gebeurtenissen uit het verleden in die rechtvaardigen dat er nu wat gedaan wordt. De vergelijking met het strafrecht is niet helemaal eerlijk, maar ook daar zie je het wel: bij een delict worden altijd de gebruikelijke figuren verhoord, die hebben de schijn tegen want die hebben het eerder gedaan. En als men op een PD DNA vindt van zowel Snelle Pietje als van mevr. mr. drs. Groskamp-Ten Have, dan gok ik dat men toch eerst Snelle Pietje met z’n strafblad eens gaat horen en daarna mevrouw Groskamp eens wat vragen gaat stellen.

              1. Je gebruikt in je eerder bericht de term ‘landjepikkers’. Nogal negatief, vindt ik. Iemand die een, weliswaar lage, prijs wil betalen voor iets waar een ander helemaal niets voor wil betalen, is dat een landjepikker? Eerder een ondernemer die bereid is risico’s te nemen.

                Als jij morgen het recht op goudmijnen op de drentse heide van de staat weet te kopen, omdat de staat gelooft dat dat recht helemaal niets waard is omdat daar geen goud zit, is ieder bedrag wat jij wil betalen, al is het maar een registratietaks, toch pure winst voor de staat? Dat is toch geen landjepik ?! (en dan nog de belasting die ze vangen als er toch goud blijkt te zitten)

                We leven nu al twintig jaar in een tijd waarin iedereen vrije domeinen kan opeisen, op basis van ‘wie het eerst komt, het eerst maalt’. Daar is toch fundamenteel niets mis mee? Zo zijn in het verleden, en worden nog steeds, wel meer rechten verdeeld. En dat sommigen daar winst mee maken, so what.

                Leg eens uit waarom je zo negatief bent. Waar zit precies de fout in het systeem volgens jou? En wie is verantwoordelijk voor die fout? De wetgever? De ‘landjepikker’? Iemand anders?

                1. Die term is ingegeven door de heersende sfeer rond domeinhandel. Daar is geen sprake van mensen die per toeval op een goudmijn of oliebel blijken te wonen. Daar gaan mensen op zoek naar leuke domeintjes, bij voorkeur met iemands merk erin. Men weet meestal donders goed dát het merken zijn. Dan krijgt het toch een wat andere geur dan een onschuldig oud besje dat bovenop de grootste gasbel sinds Slochteren blijkt te wonen.

                  Natuurlijk, het andere argument is dat Philips maar niet zo dom moet zijn om philips.ml of philipsgloeilampen.tk ongeregistreerd te laten en dat je dan best een lekker prijsje mag vragen. Maar vind je serieus dat dat hetzelfde is als ineens horen dat je boven een gasbel of goudmijn woont?

                  1. Er zit nog heel veel lucht tussen de types die philipsgloeilampen.* registreren en mensen die OK.nl, gloeilampen.nl of een andere generieke term gebruiken. Als jij daadwerkelijk inbreuk maakt op een merk dan zijn daar voldoende middelen voor om dat aan te pakken.

                    Als jij echter domeinnamen registreert omdat je denkt dat iemand anders die wel duurder wil kopen (net als een handelaar in paprika’s, gloeilampen of onroerend goed) dan zie ik niet in waarom je dan al 1-0 achter moet staan als je een prijs noemt. Wat dat betreft ben ik het met cg eens.

                    Zo lang je wel mag speculeren met huizen en beschermd wordt door een verbod op kraken, zouden domeinslapers (m.i.) ook beschermt moeten worden. Een tekort aan huisvesting en evt verpapering van buurten door grote leegstand (door speculanten) lijkt me maatschappelijk een groter probleem dan het kiezen van een alternatieve domeinnaam.

                  2. Inderdaad, ik had er nog niet bij stilgestaan (ben te eerlijk) dat mensen te kwader trouw merknaamhoudende domeinnamen zouden registreren.

                    ‘Op zoek naar leuke domeintjes’ vind ik een normale en legale activiteit. Maar ‘met iemands merk erin.’ gaat inderdaad misschien te ver.

                    Maar zelfs dan…. zolang ze het domein alleen op de plank hebben liggen, en niet actief gebruiken om te misleiden, dan blijft het gewoon een lotje dat ze gekocht hebben. Zonder af en toe een prijs te winnen kun je niet blijven doorgaan met lotjes kopen. Als de merkhouder zegt ‘jongen, houd lekker je domeinnaam, ik hoef hem niet, maar ik pak je als je hem aan mijn concurrent verkoopt’, dan heeft de domeinkoper dus gewoon geen prijs, en zal het lotjeskopen vanzelf stoppen.

                2. Handelaren hebben een belangrijke maatschappelijke functie: afstemming van vraag en aanbod.

                  Wat het voordeel voor de maatschappij is in geval van domeinnaam-handelaren is me echter niet duidelijk…

                  1. Als ze niet bewust valsspelen:

                    dat ze 1 of 2 euro per domeinnaam aan de maatschappij geven. Net als de kunsthandelaar die 10 euro geeft voor een schilderij van een schilder waar alleen hij in gelooft, in de hoop daar over 10 jaar 10000 voor te vangen.

  3. Dreigen met legale akties en het eisen van 8000$ schadevergoeding of overdracht domeinnaam is strafbaar als je de dreiging gebruikt om iets af te dwingen waar je geen recht op hebt.

    Deze Amerikaanse partij heeft geen recht op de Nederlandse domeinnaam, of althans, dit hebben ze niet aangetoond. Volgens mij zijn dit soort blafbrieven dus strafbaar onder de Nederlandse wet. In de V.S. zou je kunnen counteren met “false designation of origin” en “unfair competition”.

    Indien de Amerikaanse partij wél aanspraak mag maken op het merk onder Nederlands recht (bijvoorbeeld een internationaal beschermd merk, of Europees gedeponeerd merk, of in Nederland geregistreerd), dan is het gangbaar om dit geschil bij SIDN voor te leggen. Zij kunnen dan bepalen wat er met de domeinnaam dient te gebeuren. Het niet gebruiken van de domeinnaam werkt dan wel tegen u, omdat men strenger is voor domeinslapers. Komt men er bij dit geschil niet uit, dan is men aangewezen op de geschillenrechter.

    Heeft de Amerikaanse partij helemaal geen Europees gedeponeerd merk, dan kun je ze voor zijn. Hierna natuurlijk alle Europese .TLD’s voor de naam opeisen om terug te pesten. U heeft daar dan recht op :).

    In een geval als deze, met een Engelse e-mail: Mag je eisen dat men je aanschrijft in ’t Nederlands en op papier? Is zo’n Engelse e-mail met vage eisen uberhaupt rechtsgeldig? Een antwoord op de e-mail van “voor 8000$ is ‘ie van jouw” is snel gemaakt, maar dit heeft dus mogelijk consequenties, en misschien is het ze daar juist om te doen. Daarom beter om de Engelse mail volledig te negeren en alleen te reageren op serieuze brieven?

    1. De term ‘rechtsgeldig’ is niet van toepassing op blafbrieven. Een brief is wat het is: een mededeling van een partij, met een aankondiging van stappen en een aanbod om te onderhandelen. Daarbij kun je niet spreken van rechtsgeldig of niet. Wat ik zeg, is wat ik zeg.

      Je zou een punt kunnen maken van de Engelse taal, maar dat voelt voor mij als nogal flauw én het zet je op achterstand in de onderhandeling want het wordt er niet gezelliger op. Als ik zwart rijd in de trein en de conducteur zegt “mag ik je kaartje even”, dan kán ik zeggen “Wilt u mij niet tutoyeren alstublieft” maar dat voelt niet als een handige eerste reactie.

      Natuurlijk, als je werkelijk geen Engels spreekt dan heb je weinig keuze. Maar welke internetondernemer spreekt er werkelijk geen Engels?

      1. Het verzoek om een brief in het Nederlands heeft er niet mee te maken dat ik geen Engels zou kunnen (of willen) gebruiken; het gaat erom dat in juridische kwesties het van groot belang is dat de juiste terminologie (juridische termen zijn vaak onvertaalbaar) gebruikt wordt; en tevens dat er gedegen kennis van zaken is van het Nederlandse juridische systeem, waarvoor het nodig is een advocaat in te schakelen die hiervan goed op de hoogte is. Als zo’n advocaat is ingeschakeld, is het natuurlijk voor deze eenvoudige de brieven in het Nederlands op te stellen, waardoor voor mij weer een “level playing field” ontstaat, tenminste op het gebied van taal. Willen ze er een zaak van maken, dan zullen ze in ieder geval hun eisen in het Nederlands moeten indienen, en zich laten vertegenwoordigen. Blafbrieven zetten bij mij de tegenpartij meteen op een behoorlijke achterstand, omdat ze hiermee laten zien niet op een vriendelijke en positive manier tot een oplossing willen komen. Een briefje in de trand van “He we zien dat jij die domein naam hebt geregistreerd maar niet gebruikt, en die willen we graag van je overnemen” is een stuk goedkoper.

      2. Het gaat om niet Engels, het gaat om hoogst specialistische vaktaal. Als je een Engelse e-mail zou willen beantwoorden, dan zou je eerst een advocaat moeten inhuren die zowel een topper in het Nederlandse als in het Amerikaanse recht is. Dat lijkt me op het lachwekkende af onredelijk.

        1. Het is voor een Nederlandse ondernemer niet zo moeilijk om een beleefd “opzouten” mailtje in het Nederlands te sturen. (Ik zou het pas doen nadat ik met een jurist de basiszaken m.b.t. domeinnaamrecht had doorgenomen.) Hoe dan ook vind ik niet dat een Amerikaan die ongevraagd een email in het Engels aan een gemiddelde Nederlander stuurt het recht heeft om antwoord in het Engels te krijgen.

          1. Ik denk ook dat het relevant kan zijn of het een Nederlands of Amerikaanse domein is. Voor een Nederlands domein vind ik het vrij logisch om te communiceren in het Nederlands. Als je gekozen hebt voor een Amerikaans domein dan vind ik het wel logischer om daarover in het Engels te communiceren.

            1. Misschien, maar er zijn veel mensen die een domein gebruiken omdat het zo’n leuk einde van een woord geeft. En even voor de volledigheid: .us is het Amerikaanse domein, en niet .com, .org, .net etc.

  4. Ik heb ooit zo’n blafbrief gehad en daarin werd ook beweerd dat het ‘niet actief gebruiken’ van het domein ook reden was om het op te eisen. Enig zoekwerk later bleek dat 2 bezoeken aan de website www. domeinnaam met anderhalve week tussenruimte de aanleiding was voor deze bewering.

  5. Nuttig artikel. Ben er zelf helaas een keer ingestonken toen ik een voetbalshirts webwinkeltje runde. Mooie domeinnaam kwijtgeraakt. Was toen 17 jaar dus was ook nogal onder de indruk van de dreigende taal. Maar dat zal me geen tweede keer overkomen.

  6. Beste Arnoud mag hij zijn domeinnaam dan ook niet meer online gebruiken, ook niet als doorlinkt, terwijl hij al jaren de domeinnaam hanteert. Ikzelf heb al sinds 2005 een domeinnaam geregistreerd ( was van mij voor mijn toenmalige band ), en heb deze nu enkel als doorlink naar mijn eigen muziekvereniging gebruikt en ook bij mij meld zich iemand nadat hij vorige week een merkregistratie heeft gedaan met exact mijn domeinnaam dat ik hem niet meer mag gebruiken en dat ik me strafbaar maak.

    Kan dit alles zomaar en moet ik dit domein dan offline gooien ?

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.