Tag: Handelsnaam

About Handelsnaam

Subscribe Feeds

Mag je bedrijf “Robert’); DROP TABLE Companies;–” heten?

Geplaatst op in Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, 21 reacties

Wie in Engeland zijn bedrijf wil inschrijven bij de Kamer van Koophandel (het Companies House), heeft mogelijk een probleem: je bedrijfsnaam mag geen computer code meer bevatten (via). Jammer dus voor kleine Bobby Tables, die volgens mij ondertussen oud genoeg is om een bedrijf in te mogen schrijven. Maar het roept wel de vraag op: hoe zit dat bij ons?

De opmerking over “Robert’); DROP TABLE Companies;–” komt uit een xkcd strip, waarbij een moeder haar kind dus zo had genoemd. De SQL code in Robert’s voornaam is een triviale exploit die verrassend vaak werkt, en in dit geval ervoor zorgt dat de database waar je in zoekt de tabel met alle company-informatie verwijdert. (Als alles stupide is ingesteld, wat dus redelijk vaak het geval is.) Zijn roepnaam is Bobby Tables, trouwens.

Afijn. Het punt is dus: dit is computercode, en de software van de Companies House kan daar niet mee omgaan en/of kan rare dingen doen. Dus dat is nu een weigeringsgrond geworden voor een Engelse bedrijfsnaam. In Nederland ken ik zo’n regel niet. De regels over handelsnamen zijn vrij simpel en gericht op het doel van handelsnamen: niet misleiden, je niet groter voordoen en geen speciale aanduidingen zoals bv of bank of stichting tenzij je dat bent.

Over gekke tekens zegt de KVK:

Je mag cijfers en de leestekens @ & + en – altijd gebruiken in je bedrijfsnaam, Speciale tekens als () ? ! * # / mag je uitsluitend ter vervanging van een letter of als ‘woordgrap’ gebruiken.
Ik kan niet direct een juridische basis voor deze uitspraak vinden, behalve dan het argument dat het moet gaan om een ‘naam’ en dat namen toch vrij evident bestaan uit letters, cijfers en die leestekens, met hooguit een woordgrap. (Van dit standaardwerk, hoewel grondig, werd ik niet veel wijzer.)

Dat sluit aan bij een indirect gerelateerde zaak uit 2010 bij het Hof van Justitie, waarbij de merknaam “&R&E&I&F&E&N&” werd ingeschreven met als doel voorrang te krijgen bij de .eu domeinnaamopenstelling voor www.reifen.eu. Het Hof bepaalde dat een merkregistratie ongeldig is (kwade trouw) als je niet het oogmerk hebt het merk als zodanig te gebruiken in de markt. Daaruit zou ook voor handelsnamen het argument kunnen volgen dat “Robert’); DROP TABLE Companies;–” niet bedoeld is als handelsnaam maar als truc om de KVK (en data brokers) te pesten.

Engelse slimmeriken ontdekten al een IT-consultant die IFTHENELSE heet, bij de KVK vond ik TRY CATCH, zoeken op // geeft vele resultaten, en toen vond ik ook diverse bedrijven die DROP TABLE heten. Eentje lijkt zelfs van Robert Table te zijn:

Lachi’); DROP TABLE bedrijf;–, Hoofdvestiging KvK 67788106 Vestigingsnr. 000036287172 <snip>
Hier lijkt dus een filter van de KVK minder streng te zijn dan de folder, of dit bedrijf was goed in het overbrengen van de humor van deze bedrijfsnaam.

Wie vindt er nog een bedrijfsnaam die computercode bevat?

Arnoud

Waarom een beschrijvende handelsnaam op internet zo populair is

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, 12 reacties

Iedere onderneming heeft een handelsnaam, van zeer fantasievol tot zakelijk en beschrijvend. In tegenstelling tot het merkenrecht geldt daarbij geen eis dat de handelsnaam onderscheidend vermogen moet hebben. Dit levert bij internetbedrijven regelmatig lastige problemen op, omdat daar geldt dat hoe beschrijvender de handelsnaam hoe hoger de herkenning bij de klant. Een recent arrest laat zien hoe de regels liggen.

De handelsnaam is de naam waarmee een onderneming of ondernemer naar buiten treedt. Dit is niet hetzelfde als de statutaire naam waarmee het bedrijf officieel bekend is; het gaat om de naam waaronder een bedrijf bekend is bij het publiek. In tegenstelling tot een merk hoeft een handelsnaam geen creativiteit (“onderscheidend vermogen”) te bezitten. De Koninklijke Luchtvaart Maatschappij bezit dus een geldige handelsnaam, ook al is deze naam volstrekt beschrijvend voor een Nederlandse luchtvaartmaatschappij die het predicaat Koninklijk mag dragen.

Op internet is de praktijk populair geworden om een zeer beschrijvende handelsnaam te kiezen: simpelweg de naam van het verkochte product, of een simpele combinatie van productnaam en “Winkel” of “Kopen”. Een belangrijke reden hiervoor was dat in het verleden zoekmachines zoals Google de inhoud van een domeinnaam (typisch gelijk aan de handelsnaam) zwaar lieten meewegen bij de bepaling of een website relevant was voor een zoekopdracht. De webwinkel “schoenenkopen.nl” had dus grotere kans om bovenaan te komen bij de zoekopdracht “schoenen kopen” dan bijvoorbeeld “Schoenwinkel Max Jansen”. Ook helpt het bij de herkenbaarheid van de veelal kleine ondernemer: niemand kent Max Jansen maar het is wel direct duidelijk dat hier schoenen te koop zijn.

In 2015 wees de Hoge Raad het Artiestenverloning-arrest waarin kort gezegd werd bepaald dat bij beschrijvende domeinnamen het niet genoeg is dat een term verwarringwekkend is. In die situatie zijn bijkomende omstandigheden vereist om te kunnen spreken van onrechtmatig gebruik van de domeinnaam.

Vrijwel diezelfde kwestie kwam recent voor het Hof Den Haag in de zaak rond de webshop Parfumswinkel, die bezwaar maakte tegen concurrent Parfumswebwinkel. Deze wordt als zuiver beschrijvend aangemerkt; de tussen-s is niet genoeg om de naam creatief te maken. Niet was aangetoond dat deze naam zó bekend was dat het publiek deze met een specifiek bedrijf zou associëren. In die situatie, zo bepaalt het Hof, geldt de regel uit het Artiestenverloning-arrest ook bij handelsnamen: er moet meer zijn dan enkel de kans op verwarring. Als jij zo graag met heel beschrijvende namen wilt werken, dan moet je niet klagen dat anderen in de buurt komen en dat er verwarring ontstaat.

Het valt me op dat hoewel SEO en simpele trucs met beschrijvende namen niet meer werken, nog veel internetondernemers zulke namen kiezen. Is dat gewoonte, gemakzucht of is er nog een reden voor?

Arnoud

Mag McAfee zichzelf zakelijk geen McAfee meer noemen?

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, 7 reacties

naam-handelsnaamAntiviruspionier John McAfee mag zijn nieuwe bedrijf niet de naam John McAfee Global Technologies geven, meldde Nu.nl onlangs. Chipmaker Intel, de koper van zijn oude securitybedrijf McAfee, had formeel bezwaar gemaakt tegen deze bedrijfsnaam. Het nieuwe bedrijf van John McAfee zou zich gaan richten op het ontwikkelen van anti-spionagesoftware, en ik zie wel hoe Intel dan kan denken dat er verwarring ontstaat. En dat is eigenlijk genoeg.

Het doet wat raar aan, deze zaak: mag je dan niet je eigen achternaam gebruiken als merknaam of handelsnaam? Dat is toch zeer gebruikelijk zou je zeggen. Veel zelfstandig ondernemers en freelancers gebruiken de eigennaam als handelsnaam.

Prima op zich, tenzij iemand anders al eerder onder die naam actief was op de markt (handelsnaam) of de naam heeft laten vastleggen (merkrecht) voor dezelfde soort producten of diensten als waar deze ondernemer in opereert. De handelsnamenwet en het merkenrecht zien dit niet als iets speciaals; als er verwarring kan ontstaan dan is het merkinbreuk of handelsnaaminbreuk.

Als je natuurlijk al jaren opereert onder je eigen naam als handelsnaam, dan kan iemand niet die gauw als merk vastleggen en jou vervolgens blokkeren. Een oudere handelsnaam wint van een jonger merk. Maar ook dat is een algemene regel die niet alleen geldt bij eigennamen.

Wel kun je je afvragen of Intel’s claim nog wel terecht is nu ze eigenlijk de naam McAfee niet meer gebruiken. Uit het artikel haal ik dat het bedrijf nu naar zijn beveiligingstak refereert als Intel Security. Dat zou een tegenargument kunnen zijn. Bij ons geldt immers dat wie een merk vijf jaar niet meer gebruikt, de rechten verliest (ook al staat het nog netjes in het merkenregister). Daarna is de naam dus weer vrij en zou ook de eigennaamhouder deze weer mogen gebruiken.

Arnoud

Wanneer mag je een productnaam in je domeinnaam opnemen?

Geplaatst op in Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, 4 reacties

http-www-url-merk-adres-hand.pngEen lezer vroeg me:

Voor een nieuwe webshop wil ik Acer Aspire laptops gaan verkopen en wel onder de domeinnaam aspire-laptops punt nl. Ik weet dat je geen merknamen van bedrijven (zoals HP of Apple) in je domeinnaam mag voeren, maar geldt dat ook voor productnamen? Oftewel mag ik deze domeinnaam voeren?

Het is onjuist dat je geen merknamen in domeinnamen mag opnemen. Waar het om gaat, is dat je geen verwarring mag zaaien over jouw relatie tot een gedeponeerd merk. Dat kan zowel een naam van een bedrijf zijn (zoals HP of Apple) als van een product (Aspire, iPhone of Magnum).

Verwarring zaai je zodra je een valse indruk wekt, en dat kan al door niet te zeggen wie jij bent. “Welkom bij Aspire-desktops punt nl, de goedkoopste plek voor Acer Aspire laptops” is merkinbreuk want mensen denken nu dat dit een outlet van Acer is. Je zegt namelijk niets over wie deze shop aanbiedt, dus dan zal het wel Acer zelf zijn. En dat maakt het merkinbreuk.

Zou je echter “Joops computershop, uw specialist in Acer Aspire computers” hanteren dan is het eerder legaal want dan geef je aan dat jij de Joop bent die deze apparatuur verkoopt. Uiteraard moet de verkoop beperkt zijn tot dat type Acer laptops, je mag daar niet ook Asus of HP producten aanbieden. Ongeacht hoe vergelijkbaar die zijn met de Acer Aspire laptops.

Als vuistregel hanteer ik daarbij dat je merk en logo van het product mag tonen maar niet groter dan je eigen logo en niet als eerste. Plus je mag niets vermelden dat (actief of door verzwijgen) de indruk wekt dat je toch enige band met de leverancier hebt. En dat is het meest tricky deel van allemaal, want het werkt verkoopverhogend door toch ergens tegen dat merk aan te schuren.

(Ben ik cynischer aan het worden? Ik heb het gevoel steeds vaker te bloggen met “Dit misverstand hoor ik vaker”.)

Arnoud

Hoe groot mag je jezelf voordoen met je bedrijfsnaam?

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, 34 reacties

naam-handelsnaamEen lezer vroeg me:

Ik wil een nieuw softwarebedrijf beginnen en ik heb grootse plannen. Ik wilde me dus alvast Jansen Software International noemen (aangepast voorbeeld), maar de Kamer van Koophandel zei dat dat niet mocht omdat ik een eenmanszaak ben. Klopt dat?

Daar heeft de KVK wel een punt denk ik. Hoewel je vrij bent om je handelsnaam te kiezen zoals je wilt, zijn er wel een paar dingen om rekening mee te houden. Eentje daarvan is dat je naam het publiek niet mag misleiden over je rechtsvorm of aard van het bedrijf. En jezelf heel groot voordoen is een vorm van misleiding.

Een eenmanszaak is relatief klein, en hoewel daar niets mis mee is, mag je dan niet de indruk wekken heel groot te zijn. Met termen als “international” wek je die indruk, en dat is dus problematisch. Hetzelfde geldt voor termen als “centrale”, “verenigd” of “Netherlands”.

Daarnaast is het verboden een handelsnaam te voeren die een onjuiste indruk wekt over de aard van de onderneming, met name de rechtsvorm. Een eenmanszaak mag bijvoorbeeld niet de afkorting ‘bv’ gebruiken in de handelsnaam, omdat zij geen besloten vennootschap is. Bepaalde termen zijn gereserveerd: alleen een vereniging mag zich ‘Bond’ noemen en alleen een stichting ‘Fonds’. En gebruik je meerdere persoonsnamen, dan moet je een VOF zijn of heel duidelijk maken wat je wel bent (“Jansen & Co Software BV”).

Ook mag een handelsnaam niet de indruk wekken dat het bedrijf toebehoort aan een ander. Het toevoegen van een plaatsnaam is een veel voorkomende manier om hier tegenaan te lopen, omdat dit suggereert dat men het plaatselijke filiaal is van die andere winkel. “Restaurant Blauwe Boon Ede-Wageningen” zal voor het publiek overkomen als de vestiging aldaar van het restaurant.

Een uitzondering geldt hierbij wanneer de handelsnaam verkregen is bij overname van een ander bedrijf. De naam zal dan gewoonlijk de indruk wekken dat het bedrijf nog toebehoort aan de oudere eigenaar, zeker wanneer diens naam nog in de handelsnaam opgenomen is. Dit is echter geen misleiding wanneer men toestemming van de oudere eigenaar heeft verkregen om de naam te blijven voeren.

Arnoud

Hoe moet je omgaan met merkentrollen?

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, 4 reacties

http-www-url-merk-adres-hand.pngEr zijn nu ook al merkentrollen, las ik bij Slashdot. Een merkentrol is een partij met een gedeponeerd merk dat vrij generiek is en dus niet heel sterk. Maar omdat de meeste dienstverleners vrij strak reageren op merkenclaims – account dicht, project weg – kun je met een merk toch best aardig andere mensen dwarszitten. Wat is daar nu aan te doen?

Een merk is een woord of logo dat is vastgelegd, en daarmee is beschermd tegen gebruik door concurrenten. Dit komt voor in twee smaken: letterlijk en gelijkend, waarbij in het laatste geval sprake moet zijn van verwarring. Iets dat lijkt maar geen verwarring geeft, is geen merkinbreuk. Maar gebruik je letterlijk dezelfde term als iemands merk, dan heb je een merkprobleem.

Althans: als je concurrent bent. Of iets preciezer, als je het teken gebruikt voor iets waarvoor het merk is gedeponeerd. En dat is beperkt tot een aantal klassen of categorieën van producten of diensten. Die kunnen naast elkaar bestaan: er is een merk Ajax voor schoonmaakmiddel naast een merk Ajax voor brandblussers, en dan is er ook nog een voetbalclub die zo heet. Dat overlapt elkaar niet, dus hier wordt geen merkinbreuk gepleegd.

Op internet is dit iets ingewikkelder, omdat de meeste online diensten zo opgezet zijn dat er maar ééntje een naam kan gebruiken. Je kunt niet ajax.nl door twee partijen tegelijk laten gebruiken (tenzij je moeilijk gaat doen met doorverwijspagina’s) en ook op Twitter kan er maar eentje @ajax heten. Dan geldt in principe “wie het eerst komt, die het eerst mailt”.

Wat nu als iemand je merk schendt door zo’n domeinnaam of account te registreren? Daar zijn allerlei regels en procedures voor, maar in het simpele geval dat het een concurrent is die met exact de merknaam aan de haal is, dan is die regel simpel: sluiten die hap. En in de praktijk is dat simpel genoeg ook, stuur een mail of vul een klachtformulier in, en de beheerder grijpt in.

Logisch, maar het wordt vervelend als de ander wél een legitieme reden heeft om het merk te gebruiken. Zoals bij de Slashdot-vraagsteller: hij had een app gemaakt met een simpel, bestaand woord als naam, en dat was in een andere context als merk vastgelegd maar de app ging ondertussen wél mooi de Android Play Store uit na een claim.

Of dit nu echt tróllen is in de zin van “geld vragen met een dubieuze IP-claim”, dat betwijfel ik. Merken worden vaak eerder ingezet om een stukje eigen terrein te claimen: ga weg, blijf af, mijn merk. En daarbij is de nuance van die andere categorieën al snel verdwenen. Of van andere legitieme redenen, zoals in deze blog uit 2014 waar iemand een merknaam vastlegde om perspublicaties over zijn bedrijf te kunnen blokkeren.

Vervelend is het wel, want net zoals bij veel andere takedown-systemen is er niet echt een tegenclaim te doen. En waar je bij auteursrecht nog wel eens wat kunt betogen over citaatrecht of parodie, is het bij “ja, mijn naam is exact dat merk máár” een stuk lastiger om die ‘maar’ over het voetlicht te krijgen.

Arnoud

Moet je een .nl domeinnaam afstaan als een Amerikaanse merkhouder dat vraagt?

Geplaatst op in Intellectuele rechten, 29 reacties

ok-benzine-domeinnaamEen lezer vroeg me:

Ik heb al tien jaar een .nl domeinnaam geregistreerd maar nooit gebruikt. Nu krijg ik een brief van een Amerikaans bedrijf dat naar Nederland wil komen en ‘mijn’ domeinnaam al jaren als bedrijfsnaam voert in de VS. “Under current domain name jurisprudence we own the rights to the Domain Name” schrijven ze, en ik moet deze nu afstaan. Doe ik dat niet binnen een week, dan gaan ze 8000 euro schade bij me vorderen. Wat nu?

Deze claim is echt onzin, een typisch voorbeeld van een blafbrief: veel geblaf, weinig specifieke onderbouwing, korte deadlines en zware dreigementen als je niet meteen meewerkt. Oh, en steeds vaker: gebruik van in wollige taal omschreven termen waarin van alles bij gehaald wordt (hierna te noemen: “Dreigend Klinkende Definities”) zodat men verderop met deze Dreigend Klinkende Definities extra scherp door de bocht kan gaan.

Het is onjuist dat iemand met een merknaam ergens ter wereld automatisch alle domeinnamen in alle landen kan opeisen. Op zijn minst is dan nodig dat je in het land waar die domeinnaam bestaat, een ouder merk of handelsnaam hebt. En dat is niet genoeg, want er moet óók sprake zijn van iets dat inbreuk pleegt op het merk of de handelsnaam.

In maart zagen we dit bij een rechtszaak over OK.nl. Deze domeinnaam was al 15 jaar in handen van de gedaagde, en eiser Fuelplaza (handelsnaam: OK) wilde deze opeisen omdat men zelf met een onhandiger domeinnaam moest werken en de gedaagde er al jaren niets mee deed. Bovendien had men een merk én een handelsnaam, en nog in Nederland ook. Dus inbreuk, en inleveren graag.

Zo snel gaat dat niet, aldus de rechtbank: er moet wel iets gebeuren dat als inbreukmakende handeling aan te merken is. Enkel het hébben van een domeinnaam is nog geen inbreuk, want welke handeling verricht je dan? Worden er producten geadverteerd van de concurrent? Wordt er verwezen naar benzinestations of iets anders waardoor mensen kunnen denken “hee, heeft de OK een nieuwe website” (onjuiste associatie, verwarring) of “nou, wat een prutsers daar bij OK” (afbreuk aan reputatie).

Als restcategorie is er dan nog “misbruik van recht” waar ooit 112.nl het op verloor. Als je iets doet zonder legitiem doel en een ander heeft er nadeel van, dan kan dat misbruik van je recht om dat te doen opleveren. Maar ook dat vereist meer dan alleen het registreren van een domeinnaam of het weigeren die af te staan(!).

Ik snap dat het voor een merkhouder erg vervelend is om niets te kunnen doen tegen domeinslapers, maar soms heb je gewoon pech.

Arnoud

Het opeisen van een louter beschrijvende domeinnaam

Geplaatst op in Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, 3 reacties

Het gebruik van een louter beschrijvende domeinnaam is in beginsel niet onrechtmatig, ook niet wanneer dit nadeel aan een ander toebrengt. Dat meldde IE-forum onlangs. Twee bedrijven houden zich beiden bezig met artiestenverloning. De een vanaf artiestenverloning.nl, de ander vanaf artiestenverloningen.nl. De versie zonder ‘en’ was al sinds 2005 vastgelegd, maar pas in 2011 in gebruik genomen. De versie met ‘en’ was al in 2002 gebruikt. Dus wie mag nu de domeinnaam van de ander opeisen?

Je zou zeggen dat je zoiets via het merkenrecht oplost, maar dat kan hier niet want deze termen zijn louter beschrijvend. En een merk moet onderscheidend zijn, je moet aan het merk kunnen zien om wiens producten of diensten het gaat. Er was weliswaar een beeldmerk, maar een beeldmerk met een beschrijvende term geeft géén bescherming tegen het gebruik van die term an sich.

Het Hof bepaalt in het hoger beroep dat in zo’n situatie je in principe niets verkeerd doet door diezelfde term (of eentje die sterk lijkt) te gebruiken als domeinnaam. Ook niet als de ander daar last van heeft.

Er moeten “ernstige bijkomende omstandigheden” zijn. Wat die precies zijn, noemt het Hof niet in haar arrest. Tussen de regels door lijkt relevant of je bewust aanhaakt of niet. De rechtbank had eerder genoemd dat blokkeren van de oudere domeinnaamhouder een voorbeeld kan zijn. Het lijkt mij dat je site opzettelijk veel laten lijken op de concurrent ook wel zo’n omstandigheid kan opleveren.

De ‘en’-naamhouder had bovendien aangegeven de naam gekozen te hebben omdat die een directe relatie had tot het product en sterk was voor Google, en het Hof gelooft ze daarin. Je zou ergens wel denken, doe je dan geen onderzoek naar wat anderen in de markt gebruiken (of bedenk je niet zelf, “laat ik ook eens de versie met -en registreren”). Maar goed. Dat móet niet.

Bij een handelsnaam ligt het anders met een beschrijvende term. Een handelsnaam mag beschrijvend zijn, hoewel dan je bescherming tegen gebruik door concurrenten zeer beperkt zal zijn. Een domeinnaam kán handelsnaaminbreuk opleveren maar dan moet je de domeinnaam wel gebruiken als je bedrijfsnaam. Enkel een site hebben is niet genoeg: de site (en je bedrijf) moet zo héten. De gedaagde heette “Prae artiestenverloning”, en niet “Artiestenverloning(en).nl”. Daarmee is er geen sprake van gebruik als handelsnaam van die domeinnaam.

Het gebruik van beschrijvende termen was in het merken- en handelsnaamrecht vroeger nooit echt een probleem. Weinig mensen wilden echt een beschrijvende naam, want je kunt je daarmee niet goed profileren in de Gouden Gids en in advertenties. Het komt ergens wat shady over, “Verf” op je verfzaak zetten of “123 advocaat” als naam van je maatschap.

Maar op internet kan zo’n beschrijvende naam goud waard zijn, vanwege de hoge waarde die zoekmachines eraan toekennen. Hoewel ik ook daar blijf zitten met een stukje wantrouwen jegens zulke “Welkom bij beschrijvendenaam.nl” sites waarbij consequent geen echte namen worden genoemd maar “Wij van beschrijvendenaam”. Ik krijg dan steeds het gevoel dat dit een snel opgezette site is uit een sjabloontje in plaats van een winkel die echt gericht is op service en de klant van dienst zijn. Jullie ook?

Arnoud

Is de naam van onze groepsblog juridisch beschermd?

Geplaatst op in Intellectuele rechten, Ondernemingsvrijheid, Uitingsvrijheid, 12 reacties

Een lezer vroeg me:

Ik ben lid van een groepsblog dat al enkele jaren actief is. Een aantal leden is opgestapt na ruzie, en nu willen ze een eigen blog beginnen met vrijwel dezelfde naam als wat wij hebben. Wat kunnen we daar juridisch aan doen?

Dat is een lastige. Een naam van een blog of groep is eigenlijk niet beschermd, in ieder geval niet automatisch.

We hebben in Nederland het handelsnaamrecht. De naam van een bedrijf is beschermd; concurrenten mogen zich niet ook zo noemen. Echter, dan moet je wel handelen als bedrijf. En dat is geen automatisme bij een blog of online groep. Ik zou zeggen dat je daar pas aan komt als de blog geld oplevert, bv. advertenties of verkopen van workshops of zoiets (denk aan Marketingfacts.nl of Sargasso.nl).

Een verenigingsnaam kan een handelsnaam zijn. En een groep die samen blogt, kan een vereniging zijn volgens de wet. Ook als ze niet bij de notaris zijn opgericht of bij de KVK zijn ingeschreven. Dat weten we uit de zaak over het IE-groepsblog Boek9. Enige vorm van structuur, samenwerking en met z’n allen een bepaald doel nastreven is wel vereist. Ik ben geen vereniging omdat ik soms gastbloggers toelaat.

Vereist is wel dat die vereniging dan handelt, oftewel commercieel actief is. Niet elke vereniging is een bedrijf. Je moet op een of andere manier structureel dingen ondernemen om geld binnen te halen. Adverteren en het geld in een kas beheren voor dat doel dat je met z’n allen nastreeft zou daaraan kunnen voldoen.

Ook is er natuurlijk het merkenrecht. De naam van een product of dienst kun je vastleggen als merk als deze onderscheidend (creatief) is. Dit vereist een registratie. En net als bij handelsnamen speelt hier een commerciële eis. Wie niet handelt onder het merk, verliest na vijf jaar zijn merk. En omgekeerd, wie het merk gebruikt zonder commercieel oogmerk, pleegt in principe geen inbreuk. Tenzij hij afbreuk doet aan de reputatie van het merk. Dit speelt nog wel eens bij klaagsites over merkproducten.

Er zijn dus mogelijkheden maar die vereisen eigenlijk allemaal dat je op structurele wijze commercieel bezig bent. Bij een hobbyblog heb je dus eigenlijk geen rechten. Je kunt dan alleen proberen door groepsdruk of publiciteit maken de andere groep proberen over te halen hun naam te wijzigen.

Arnoud

Gaat een merk boven een voornaam?

Geplaatst op in Ondernemingsvrijheid, Uitingsvrijheid, 33 reacties

no-name-street-naam-handelsnaam.pngVia Twitter een intrigerende: journalist Marie-Claire van den Berg had een domeinnaam geregistreerd met haar voornaam erin, en kreeg meteen een blafbrief van de Franse tijdschriftuitgever: ‘clearly an operation of cyber squatting’, meteen inleveren die domeinnaam en ongetwijfeld ook nog advocaatkosten geclaimd. Maar zo zegt ze op twitter, ze wilde er alleen een persoonlijke homepage van maken. Hoe kan dat merkinbreuk zijn? En bovendien, het is haar náám en zou ze die dan niet mogen gebruiken?

Nee, je mag je eigen naam niet gebruiken om producten of diensten mee aan te duiden als iemand anders daar al een merk op heeft. Tenminste, als de producten of diensten overlappen. Heet je toevallig Philips en wil je LED-lampen gaan verkopen, dan zul je écht een andere naam moeten verzinnen dan “Philips Ledlampenfabriek”. Lemnis Lighting bijvoorbeeld.

De merkenwet houdt maar héél weinig rekening met de belangen van iemands naam. Veel verder dan een uitzondering dat je je naam en adres mag noemen ook als daarin een merk zit, komt het niet. Die jongens van Lemnis mogen dus gevestigd zijn aan de Anton Philipslaan in Eindhoven. Wie nu héél creatief wil doen, kan zeggen dat een domeinnaam tegenwoordig valt onder “adres” zoals bedoeld in de merkenwet. Mevrouw Van den Berg is gevéstigd op die domeinnaam, net zoals ik gevestigd ben op blog.iusmentis.com. Toch? En heel misschien komt dat ook nog voorbij de giecheltoets, mits je maar zorgt dat de site verder overal duidelijk is dat het journalist Van den Berg betreft en niet “de online Marie-Claire”.

Ook is er een verbod op nietcommercieel gebruik dat afbreuk doet aan het onderscheidend vermogen of de reputatie van het merk. In een roman zeggen dat je de luxaflexen dichtdoet, kan door Luxaflex® worden aangepakt – je doet verticale lamellen dicht, en die zijn al of niet van het merk Luxaflex. Ook als je de roman gratis weggeeft. Maar dat lijkt me niet echt aan de orde bij de site van Marie-Claire.

Het argument van de persoonlijke homepage is sterker. De merkenwet is immers alleen bedoeld tegen commercieel gebruik, en een persoonlijke homepage is dat in principe niet. Hoewel? Als je er jezelf aanprijst als freelance journalist, zit er dan niet toch een indirect commercieel motief?

Arnoud