Ik word gefotografeerd als ik iemands huis fotografeer, mag dat?

Een lezer vroeg me:

Ik fotografeer graag huizen. Wanneer ik een huis zie dat voldoet en waar ik een gevoel bij krijg dan neem ik vanaf de openbare weg, vaak staand op mijn auto, foto’s. Nu iedereen dus thuis zit ben ik afgelopen week al meerdere malen aangesproken door enkele buurtgenoten van het desbetreffende huis die vervolgens mij + nummerplaat gaan fotograferen met hun mobieltje. Waarschijnlijk om een beetje stoer te doen of het door te sturen naar de politie. Dat is toch de omgekeerde wereld? Waar sta ik juridisch?

Het is inderdaad toegestaan om vanaf de openbare weg huizen (of andere objecten, of zelfs dieren) te fotograferen wanneer je daar zin in hebt. Dat valt onder de vrijheid van informatiegaring, deel van de vrijheid van meningsuiting (artikel 10 EVRM). Je doel bij de foto’s of het artistiek niveau van de resultaten doet er niet toe.

Portretrecht, de AVG of je eigendomsrecht inroepen als huiseigenaar gaat hem niet worden. Ook dat het onprettig voelt dat iemand met een camera voor je huis staat is geen argument. Alleen als je mensen op de foto zet dan kan privacy in beeld komen, en bij heel vaak op dezelfde plek komen fotograferen héél misschien het argument stalking maar die zie ik eerlijk gezegd niet.

Die huiseigenaren of buurtgenoten die gaan “terugfotograferen” zitten dus iets lastiger in de race, want zij maken nadrukkelijk wel foto’s van een herkenbaar persoon. Dat is ook vrije informatiegaring maar zij moeten rekening houden met de belangen van de persoon die ze op de foto zetten.

De vraag daarbij is dus met welk doel zij dat doen. Stoerdoen is een zuiver particulier doel en dat valt buiten de AVG. Daar is juridisch dus niets tegen te doen. Als ze de foto’s gebruiken voor het geval de fotograaf iets raars blijkt te gaan doen (een inbraak plannen, stalking, kidnapping, ik noem eens een dwarsstraat) dan is dat ook nog te rechtvaardigen. Maar ander doelen zouden niet toegestaan zijn, denk aan de foto preventief op Twitter zetten “wie kent deze rare man met telelens”.

Arnoud

102 reacties

  1. De vraag daarbij is dus met welk doel zij dat doen. Stoerdoen is een zuiver particulier doel en dat valt buiten de AVG. Daar is juridisch dus niets tegen te doen.

    Is dat zo? Misschien niet op basis van de AVG, maar stoerdoen is al gauw intimidatie, of zelfs impliciete bedreiging. Als er mannetjes, waarvan al gebleken is dat ze weinig respect voor en verstand van de wet hebben (ze fotograferen mij immers, terwijl dat niet mag), ook nog eens stoer gaan doen, dan zal ik hun straat de volgende wel vermijden, en dat moeten we ook niet willen.

    1. Tja, dat jij hun straat vermijd is juist wél wat ze willen.

      Daarbij is je reactie ook wat raar want de conclusie die ik uit de blog haal is dat ze voldoende verstand van de wet hebben want het mag gewoon. Pas als ze het gaan publiceren is er misschien een probleem.

      1. Ja, en dat ik hun straat vermijd is juist niet wat ze zouden mogen willen. Dat is de wet van de jungle. Zo werkt een beschaafd land niet!

        Openbare weg is openbaar, niemand is aan andere burgers een uitleg verschuldigd over waarom hij daar is en alleen legale dingen doet.

        1. Het enige probleem is natuurlijk dat als je een huis fotografeert je niet alleen het huis fotografeert, maar ook de ramen en misschien wel een stukje binnenkant/persoon in dat huis. Een huis is geen openbare grond, de tuin vaak ook niet. Het is zichtbaar vanaf de openbare weg. En dus mag je het (waarschijnlijk) fotograferen. Maar de privacy van de bewoner is wettelijk vastgelegd, jouw recht om vanaf de openbare weg te fotograferen niet expliciet.

          Daarnaast weet die bewoner niet wat je insteek is voor die foto’s. Ze weten bijvoorbeeld niet wat jij met die foto’s gaat doen. Ik heb nooit iemand op een auto zien staan om foto’s te maken van mijn huis. Misschien moet je een briefje geven waar ze ze die kunnen vinden op het internet.

          Iemand kan het als intimidatie opvatten, maar zou me niet verbazen als de rechter het als preventie ziet.

  2. Ik zou het ook hoogst opmerkelijk vinden als er ineens iemand óp zijn auto staat en met een, vermoedelijk, flinke camera mijn huis (of dat van de buren) staat te fotograferen. Ik vermoed dan ook eerder dat deze mensen gewoon foto’s van deze ‘rare snuiter’ nemen voor het geval er later iets vreemds aan de hand blijkt.

    Overigens vind ik de toon van de vraagsteller ook nogal frapant. Behalve dat je met het fotograferen van huizen wel degelijk mensen in beeld kan brengen, een huis heeft immers ramen, zou ik het ook niet prettig vinden als iemand mijn huis fotografeert. Dat het juridisch mag wil nog niet zeggen dat mensen het fijn vinden, dus dat je dan op je teentjes bent getrapt als buurtbewoners een foto van je kenteken maken vind ik nogal vreemd. Probeer je ook in te leven waarom mensen het vreemd vinden en/of als onprettig ervaren als er ineens een wildvreemde bovenop een auto de buurt staat te fotograferen.

      1. Tuurlijk joh, en hoe groot is de kans dat het antwoord is “mijn maten komen deze week je OLED TV ophalen, dus ik maak even wat foto’s van je hang-en sluitwerk”. Nee, je krijgt natuurlijk een plausibel l*lverhaal met als resultaat dat je geen foto hebt, als de TV onvrijwillig van eigenaar is gewisseld. Die mensen nemen dus het zekere voor het onzekere.

  3. dan neem ik vanaf de openbare weg, vaak staand op mijn auto, foto’s.

    Naar mijn inziens maakt het wel uit of je hierdoor meer ziet dan normaal te zien is van de openbare weg. Het over schuttingen heen de tuin fotograferen lijkt mij niet de bedoeling. Wie weet wie hier ligt te zonnen in wat voor (gebrek aan) kleding.

    1. @ ronald als dit niet mag heb ik nog een leuke. Want google doet dat met de google auto’s om straaten te filmen voor google. Mijn heg b.v. is ruim twee meter hoog maar google heeft het voorelkaar gekregen om de plantjes in de tuin te filmen. (Plus inmiddels een bordje met een dikke middelvinger met de tekst google. 🙂 Ik weet inmiddels wanneer ze ongeveer langskomen)

      1. Dit vind ik wel een goed voorbeeld eigenlijk. Tot hoever is het nog van de openbare weg? Zo’n google auto heeft de camera’s best hoog staan. Met een drone mag je toch ook geen beelden van de bebouwde omgeving maken? Ik zou zeggen wat je normaal als mens kan zien vanaf de openbare weg mag, maar verlengstukken gebruiken om meer dan normaal te kunnen zien/vastleggen niet.

        1. Er is een redelijke verwachting van privacy wanneer zaken niet met het blote oog, zonder hulpmiddelen te gebruiken, vanaf de openbare weg zichtbaar zijn. Een schutting van twee meter houdt het zicht uit een tuin, dus daarachter is een redelijke verwachting van privacy. Ga je op een trapje (of auto) staan om over de schutting heen te kijken, dan schend je de privacy. Dit gaat ook op voor het gebruik van stokken of drones met camera.

          Deze schending van de privacy is een onrechtmatige daad en ik denk dat je de persoon die deze schending pleegt mag fotograferen (als bewijsmateriaal).

          1. Dan heb jij volgens mij nog nooit en Google auto gezien. Camera filmt ruim boven de twee meter. Dus in jou perceptie is Google dan. En bij voorbaat aansprakelijk stellen als in bv een bouwexploit. Want waar heb je ander bewijsmateriaal voor nodig?

            1. ItsMe, jouw reactie is een beetje lastig te volgen… Maar is zal antwoorden naar wat ik van jouw vraag begrijp.

              Als je een camera op een dusdanige hoogte (en richting) op een auto monteert dat je makkelijk over afscheidingen heenkijkt waar een mens zonder hulpmiddelen niet overheen kan kijken, dan riskeer je dat je de privacy van de mensen bij wie je in de tuin kijkt schendt. Een screenshot van streetview naast een op normale hoogte genomen foto houden kan dit al aantonen.

              Een tweede vraag is: hoeveel schade levert die foto van je bloembed (met middelvingerbord) je op?

              1. “Een screenshot van streetview naast een op normale hoogte genomen foto houden kan dit al aantonen.”

                Dat is dus bij heel veel streetview beelden het geval. Dan snap ik niet dat er niet heel veel meer mensen en organisaties Google aanpakken. Misschien iets met, te groot om aan te pakken? Want ze hebben diepe zakken, net als de b.v. de overheid. Misschien met de nieuwe mogelijkheid om gezamelijk iets te doen?

                1. We komen dan bij punt 2: welke schade heb je door de privacy-inbreuk? Mijn inschatting is €0,00 directe schade. Dat beperkt de totale schadevergoeding die je van Google kunt ontvangen. Waar je bij de rechter wel een realistische kans op hebt is een verbod aan Google om opnames van je tuin te maken en de verplichting aan Google om alle gemaakte opnamen te verwijderen.

                  Heb je al aan Google gevraagd of ze de opnames van je tuin willen verwijderen? Er is een kans dat ze het niet op een rechtszaak laten aankomen.

  4. Er zijn ook mensen die het fotograferen van huizen als beroep hebben. Deze worden ingehuurd door makelaars om mooie buitenfoto’s te maken. Laatst werd het huis van mijn buren op die manier gefotografeerd. Hierbij maakte de fotograaf gebruik van een lange uitschuifbare paal (6m?) zodat hij foto’s van bovenaf kon maken zonder een dronebrevet nodig te hebben. Ik wist dat dit huis te koop stond, maar als andere buren niet weten dat dit huis verkocht ging worden, dan kan ik het me indenken dat ze maf opkijken van deze fotograaf.

    Maakt het uit of deze foto’s als beroep of als hobby gemaakt worden voor de vraag of je het maar te accepteren heb dat je terug gefotografeerd wordt?

    1. De opdracht komt van de verkopers. Dus die foto’s worden met toestemming gemaakt. Die kan je ook enigszins verwachten, als je weet dat een woning in de verkoop staat. Is een groot verschil met het voorbeeld uit deze tekst.

  5. Hier in de wijk wordt via de buurtsapp en facebook-groep goed gejaagd op dit soort fotografen. Dit ondersteunt door de lokale politie. Wanneer iemand langs mijn “huis” rijdt, “een gevoel krijgt” en dan “foto’s gaat nemen” heeft hij een probleem. Ik zie hem dan voor een engerd of een inbreker op ontdekkingstoch aan. Hopelijk komt de wijkagent langs, of houd ik hem aan, omdat ik het niet vertrouw. Net zoals wanneer iemand lang mijn “kind” rijdt, “een gevoel krijgt” en dan “foto’s gaat nemen”. Of langs de “speeltuin” rijdt, “een gevoel krijgt” en dan “XXX”. In mijn optiek heb je de wet en Arnoud voor dit soort dingen niet nodig en ben je gewoon een “creep”.

        1. Ok, helder. Volgende keer weer meer inhoudelijk. Ik probeerde via de ‘vox pop’ (toevallig wel mijn opinie, zij het wat gechargeerd) wel wat huidige praktijken in mijn niet-geheel doorsnee wijk aan te geven. 1. Mensen melden dit zeer actief en staan negatief tegenover het fotograferen van hun huis. 2. De politie gaat er ook achteraan (en lijken dus onbekend met de wet).

          Denk dat de reactie hieronder van de fotograaf die netjes het gesprek aangaat en ook de foto’s wil doorsturen een hele goede middenweg geeft. In mijn wijk zijn het veelal als Pools en Bulgaars aangeduide personen die de foto’s nemen. In de wereld der vooroordelen ook vaak de inbrekers.

          1. Toevallig wel jouw opinie? Meen je serieus dat je (los van je eigen praktische mogelijkheden) het normaal vindt om iemand klappen te geven die eens een keer schuin naar jouw huis kijkt en niet wil zeggen waarom? (Dit leek je te beweren in een subdraadje dat nu raadselachtig verdwenen is).

            In de wereld der vooroordelen ook vaak de inbrekers.

            Is het niet de morele plicht van verstandige mensen om tegen vooroordelen te vechten?

            1. Dat draadje is niet raadselachtig verdwenen denk ik, maar ter oplossing van de dubbelpost.

              We raken een beetje de draad kwijt en gezien je andere reacties snap ik je uitgangspunt goed. Het is je recht, je hoeft het gebruiken van een recht niet toe te lichten, etc. Dat is allemaal juist. Ik heb het meer over het onderscheid tussen de wet en de moraal. Hier is dat voor mijn gevoel duidelijk. Ik vind fotograferen van huizen zonder toelichting niet normaal. Dan ”is” de wet fout en moet de wetgever optreden. Ik snap de uitstraling daarvan (mag je dan een agent ook niet meer filmen op de openbare weg) en zie geen oplossing. In mijn wijk is de politie (gelukkig) meer pragmatisch, dan juridisch. Ze komen even kijken bij de fotograferende persoon. Mocht het gaan om een verdachte situatie, dan treden ze op. Zo niet, niemand aangetast, tenzij je een gesprek met een agent al als een aantasting van de burgerrechten zien. (Zelfs daar kan ik begrip voor hebben.)

              Een morele plicht om tegen vooroordelen te vechten ervaar ik niet. Daar kunnen we ook lang over doorgaan, maar ik voel morele plichten binnen mijn eigen kring en niet zo snel daar buiten. Het concept waarmee ik in mijn hoofd soms wat populisme rechtpraat is “statistische discriminatie”. En over de eigenrichting: het mag niet, ik zou het ook niet doen, maar uit de rechtsfilosofie weet ik nog dat het grote voordeel van eigenrichting is dat er geen onderscheid bestaat tussen “de persoon” als dader en “diezelfde persoon” als gestrafte. Lik-op-stuk, maar dan in de ontologie. Moet je wel gelijk hebben, proportioneel ingrijpen, etc. Ga ik weer volledig mee in dat dat in de praktijk niet bestaat. Hence, het bestaan van een overheid.

              1. Goed dat je zo genuanceerd reageert.

                Voor een discrepantie tussen wet en moraal kan ik alleen maar aanvoeren: Als die er is moet dat via de democratische weg opgelost worden. En sowieso, iedereen moet accepteren dat de gemiddelde moraal (waar de wet op gebaseerd is) niet per se zijn moraal is.

                Die morele plicht is meer de morele plicht om de principes van een democratische rechtsstaat actief uit te dragen, omdat ze anders continu ge-erodeerd worden. Ze hebben actief onderhoud nodig.

                En statistische discriminatie? Is alle discriminatie niet statistische discriminatie, gebaseerd op goede of slechte statistiek? En blijft het niet net zo fout hoe je het ook doet? Zelfs als 9 van de 10 oost-europeanen in jouw wijk criminele bedoelingen heeft, is het dan eerlijk om die tiende daarop af te rekenen? Hij kan er ook niets aan doen dat hij (blijkbaar, fictief voorbeeld!!!!) afkomstig is uit een regio ter grootte van een half continent dat (blijkbaar) vol is met criminelen.

  6. Sorry maar volgens mij ben jij de creep. De straat is van iedereen. Jij kunt niet iemand aanhouden omdat je het niet vertrouwt. En als hij tegenwerkt krijgt hij zeker ook nog een paar klappen? Allemaal op basis van jouw gevoel?

    1. Ik meen het wel en denk ook wel dat ik de ‘vox pop’ te pakken heb. Uhm, ja, paar klappen. Sja, diep van binnen wel. Maar als bijna 40-jarige kantoorman is dat veelal niet echt meer een optie.

      Iets serieuzer dan: Welk maatschappelijk doel is gediend bij het mogen fotograferen van willekeurige huizen? En waar (buiten de wet) ligt de gevoelsgrens tussen iemands privé en het publieke recht op straat. Ik sta hier aan de kant dat het fotograferen van huizen in woonwijken ‘creepy’ is en dat als je dat doet, je van tevoren even aanbelt om je intentie te delen.

      1. Ik zal geen godwin doen, maar je hoeft maar een of twee dagen terug te denken om te zien hoe de ‘vox pop’ uit de bocht kan vliegen.

        Welk maatschappelijk doel is er gediend, vraag je? Het maatschappelijke doel, verankerd in de GRONDWET en het Europees verdrag voor de rechten van de mens, dat we vrije mensen zijn die vrij mogen gaan en staan waar we willen en mogen doen wat we willen (tenzij bij wet verboden), en dat de staat waarborgt dat we die vrijheden behouden.

  7. Vergeet niet dat er rechten op het huis rusten. Zowel de ontwerper als soms de uitvoerder hebben rechten. Net zoals kunstenaars rechten hebben op hun werk, alsook fotografen trouwens.

    Als ik mij niet vergis heeft de stad Leuven zo ooit een factuur gehad voor het publiceren van een -eigen- gemaakte foto van een standbeeld uit de eigen stad. Ze hadden wel het standbeeld in eigendom of bruikleen, maar niet de bijhorende rechten.

            1. Bekend fenomeen: instantie claimt rechten die niet er niet zijn. Kun je gewoon negeren, net zoals veel musea rechten claimen op reproducties van werken die tot het publiek domein horen. In een commerciele omgeving zou dat gewoon bestempeld moeten worden als een poging tot fraude.

    1. Hmm, misschien als je meteen één of meer ‘kunstwerken aan je huis hangt dat je dan wel die kans maakt op die rechten. Niet normaal dat het specifiek eruit gehaald is.

      Ik ken een pand van de DHL dat uiteindelijk leeg is komen te staan omdat de architect op zijn strepen bleef staan over de indeling en uiterlijk van het pand. Staat nu al jaren leeg en zal waarschijnlijk gesloopt worden. Toch wel in het verlengde van dit onderwerp, vraag mij dan ook af of je daar ook geen rechten uit kan ontlenen .i.v.b. met dat fotograferen. En het staat duidelijk aan de openbare weg, rijksweg ook nog. Of ze dat een probleem vinden is een andere zaak.

      1. Van te voren overeenkomen met de architect dat hij die rechten niet zal uitoefenen met betrekking tot het nog te ontwerpen pand (hij kan ze niet afstaan, maar wel beloven ze niet uit te oefenen), of een architect kiezen uit een land dat dergelijke rechten niet kent (want dan heeft hij ze in Nederland ook niet).

        1. Geen idee wat er geregeld is maar pand staat inmiddels al jaren leeg en ziet er niet meer uit. Maar is welk iets om teonthouden voor een volgende keer. Misschien heeft hij het voor niets ontworpen en zou de exposure zijn betaling zijn, maar dat bedenk ik nu ter plekke. Het is nl wel een A lokatie. Wat ze daar dan ook mee bedoelen…

  8. Ook ik fotografeer veel, meestal in openbare ruimte, zoals op straat. Afhankelijk van wat en hoe ik wil fotograferen heb ik dan best wel wat uitrusting bij me (statief, kamera, monitor etc.). Wat mij daarbij in de laatste jaren opvalt is de toenemende angst van mensen dat je “iets” met die fotos gaat doen. Wat dat “iets” dan is, blijft in de verbeelding van deze mensen, maar ze schijnen er wel bang van te zijn. En dan kom je de hobby-juristen tegen, die na 10 jaar lezen van de krant menen te weten, dat het niet mag. Ik blijf meestal rustig, zorg ervoor dat mijn uitrusting niet in gevaar komt en ga door met wat ik aan het doen ben. Ook heb ik (vooral als ik bv. in Zweden met een drone opnames maak) kaarten gedrukt met daarop een kontakt email. Is iemand aan het materiaal geinteresserd, kunnen ze zonder problemen een kopietje krijgen. Alleen dat neemt bij veel mensen de angst. Als mensen mijn dan fotograferen, geen probleem, ik ben net zo in het openbaar en zie geen probleem. Als iemand meent dan deze fotos naar de politie te moeten sturen of een wijkagent naar me te laten kijken, het zij zo. Die krijgt net zo vriendelijk uitleg over wat en waarom ik fotografeer inkl. het aanbod van een kopietje.

    1. Even dat ‘iets’ van jou onder de loep nemen en in een andere context plaatsen. Want ook jij vind het duidelijk onzin en meent dat recht hebben. Zal ik nu even meneer Santegoeds spelen en bv een porno boer, om maar een paar zijstraatjes te noemen en dan kom ik jou op de openbare weg fotograferen want die huizen op de achtergrond zijn wel heel interessant… En dat sta jij ineens in shady boekjes en websites… darkweb.? Kijken of je dan nog steeds zo ‘voor’ bent.

      Neem van mij aan, als je dat bij mij doet ben ik ineens een indiaan en reageer overeenkomstig. amateur fotograaf. Niks kopietje, niet babbelen, verwijderen! Maar dat is niet te controleren, want wifi o.i.d. op camera’s … dus moet er anders opgetreden worden.

      1. Als ik iets doe op een plaats die vanaf een vrij toegankelijk punt voor iedereen zonder bijzondere hulpmiddelen (drone, ladder etc.) te fotograferen of te filmen is, dan moet ik er mee leven dat iemand dat ooit ergens gaat posten. “Risk of life”, wil ik dat niet, moet ik het daar gewoon niet doen. En als iemand mij meent te moeten aanspreken op foto’s die hij/zij/het op “shady sites” heeft gevonden, dann komt als eerste de vraag, wat hij/zij/het daar überhaupt aan het zoeken was…

        Opnames gemaakt binnen de door de wet gestelde grenzen verwijder ik niet. Als iemand dat vordert verwijs ik naar de hiervoor geldende procedures: Ga maar naar de rechter en kijk of die de vordering toewijst. Doet die dat, dan verwijder ik, doet die dat niet, dan heb je gewoon pech. Nu publiceer ik vrijwel geen foto’s, wel heb ik een videokanal op joetjoep, waar ik vooral in de zomer videos van mijn vakantie (hoofdzakelijk Zweden) publiceer. Indien mogelijk vermijd ik mensen, maar dat heeft niet echt wat met hun (vermeend) recht op privacy te doen maar meer met mijn perspektief op wat ik opneem.

  9. als jij iemand fotografeert op een openbare plaats dan kan je wel degelijk het portretrecht schenden. indien jij een redelijk belang tot verzet hebt schendt de fotograaf dat. dan krijg je privacy vs vrijheid van meningsuiting. deze vraag kan je niet vooraf beantwoorden (artikel is naar mijn begrip onjuist).

        1. Ten eerste denk ik niet dat jij ‘de rechten’ erbij hebt gekocht. Als jij exact hetzelfde huis ergens anders nabouwt is dat waarschijnlijk inbreuk op het auteursrecht. Ten tweede staat in dat auteursrecht een nadrukkelijke uitzondering voor het maken van foto’s van jouw huis. Artikel 18.

          1. Tenzij er een plan lag. Ik weet dat bijv. in Almere in één stadsdeel een aantal woningen met exact hetzelfde ontwerp is gebouwd als in een ander stadsdeel om zo de kosten te drukken (immers, een nieuw ontwerp laten maken kost geld).

  10. Ik kan begrijpen dat mensen terug gaan fotograferen, omdat ze het niet vertrouwen. Wat ik niet begrijp is dat de fotograaf, in plaats van zich gesterkt te willen voelen door de wet, niet even aanbelt, zich voorstelt en vraagt of de bewoners problemen hebben dat z/hij het huis fotografeert. En waarom. Grote kans dat de bewoners zich vereerd zullen voelen. Kleine moeite, toch?

    Niet het ‘ik’ centraal stellen.

    1. En wat als de mensen vriendelijk zeggen dat ze het liever niet hebben? Als je het dan toch doet (en het mag immers, vergeet dat niet!) dan heb je helemaal de poppen aan het dansen.

      Ik zie niet in waarom je mensen om toestemming zou moeten vragen voor iets waar je geen toestemming voor nodig hebt. Dat is de omgekeerde wereld.

      1. Vraag nooit om toestemming voor dingen die je al mag, daarmee impliceer je dat je die toestemming nodig hebt, en die dus geweigerd kan worden. Maak een praatje, leg uit wat je doet, en vraag hooguit wat ze ervan vinden.

        1. @cg en @Jeroen

          Het is misschien ouderwets maar de Nederlandse taal kent toch nog altijd de woorden ‘fatsoen’ en ‘beleefdheid’. Waarom per se je zin willen doordrukken als een enkele bewoner aangeeft bezwaren te hebben? Ik zou eerder naar mijn verstrekte uitleg en gebruikte woorden kijken, voor een beter resultaat bij een ander huis, dan dat ik de confrontatie aanga ‘omdat ik nu eenmaal in mijn recht sta’.

          Dat je de ruimte hebt, wil niet zeggen dat je ook meteen alle beschikbare ruimte moet innemen. Doet me denken aan aso-mannen die met wijd gespreide benen in het openbaar vervoer zitten, pre-coronatijd. Tegenwoordig heb ook ik 150 cm ruimte ? – niet dat ik dan meteen op mijn rug ga liggen met opgetrokken knieën om maar alles te kunnen pakken waar ik recht op heb…

          1. Omdat ook dergelijke bezwaren best wel eens onfatsoenlijk en onredelijk kunnen zijn. Je moet niet te makkelijk je vrijheid opgeven omdat iemand met een grote mond (en die zijn er vrijwel altijd) perse zijn zin wil doordrukken. Natuurlijk gaat het om een afweging, zoals altijd, maar dat betekend niet dat je zomaar moet inschikken om de lieve vrede. Dan krijgen de lui met de grote mond altijd hun zin.

        2. Hmm even in jour stijl reageren en mijn mening geven over jou, want dat mag in Nederland, en dan hou ik ook even geen rekening met fatsoen enz; “ik vind jouw een klootzak en nog veel meer van dit. ” Misschien vind je dat niet leuk maar ik mag mijn mening uiten. en vraag niet om toestemming want dat hoeft niet

          Jou ethiek

          Wordt tijd dat je de Dikke Ditz gaat lezen Jeroentje

          Sorry Arnoud

          1. Van mij mag je prima je mening uiten, over van alles en nog wat. “Fatsoen” is een heel wazige norm, die vaak wordt gebruikt om minderheden in een hoek te trappen. Homo’s die hand-in-hand over straat lopen; atheisten die kritiek hebben op bepaalde godsdienstige leerstellingen: allemaal wordt het onderdrukt met een beroep op “fatsoen” terwijl ondertussen de gevestigde orde, met al zijn onrechtvaardigheden juist daardoor in stand blijft — heel onfatsoenlijk. Die Dikke Ditz is ook zoiets: een boek uit 1939 met lekker conformistische kledingvoorschriften en antieke rituelen. Echt fatsoen gaat niet over de buitenkant, maar om het respect dat we voor elkaar moeten opbrengen voor wat we zijn als mens.

            1. Nogmaals, de dikke ditz. En fatsoen is geen wazige norm, dat het misbruikt word is wat anders. Het is juist om duidelijk te zijn, en misverstanden te voorkomen. En heeft niets met godsdienst te maken. Moet uiteraard wel behandelt worden want er zijn nou eenmaal mensen met een geloof.

              En kledingvoorschriften zijn er nog steeds dat het minder opvalt is omdat veel mensen zoveel aan zelfcensuur doen dat ze het niet eens meer in de gaten hebben. ( zoiets als het volk bangmaken door de overheid (ander onderwerp))

              En hij word nog gewoon bijgehouden. 2018 nog een bijgewerkte versie uitgebracht, waar ook de huidige (a) sociale media worden meegenomen.

      2. En wat als de mensen vriendelijk zeggen dat ze het liever niet hebben?

        Dan zoek je een ander huis. Dat je iets juridisch mag wil niet zeggen dat je het ook moet doen. Zo ga je toch niet met mensen om… Ik mag ook elke middag 2 uur met een kettingzaag in de tuin in de lucht staan zagen, alleen dan vindt wel heel de buurt me een lul. Als je door het leven gaat met deze instelling maak je niet veel vrienden vermoed ik.

        1. Vraag jij ook toestemming om het strand op te gaan, of door een straat te rijden, of voor iemand zijn huis te parkeren?

          Ik zeg helemaal niet dat je iets moet doen omdat het mag, en je mag/moet natuurlijk rekening met elkaar houden. Maar waarom moet degene die botweg zegt ‘ik wil liever niet dat je mijn huis fotografeert’, en misschien geen oor heeft naar jouw goede argumenten, winnen? Die persoon is net zo goed onredelijk.

          Blijkbaar zit er iets in jouw gedachten dat maakt dat je vindt dat iemand die iets niet wil (dat zijn huis gefotografeerd wordt), wat volkomen legaal is, wel op een normale manier met mensen omgaat, en iemand die iets wil dat gewoon mag en daar tegenstand bij ondervindt, niet op een normale manier met mensen omgaat.

          Ik vind dat vreemd. Die persoon die niet wil dat zijn huis gefotografeerd wordt gaat, naar mijn mening, ook niet op een normale manier met andere mensen om. Dat is net zoals het sportschooltype die tegen je zegt dat hij liever niet heeft dat je op ‘zijn’ deel van het strand komt.

          1. Omdat het belang van veiligheid en privacy in eigen woning voor 95% van de mensen waarschijnlijk veel zwaarder weegt dan het belang van een wildvreemde om een willekeurig huis te fotograferen puur omdat hij dat leuk vindt. En de relaties tussen die belangen in je voorbeelden liggen volstrekt anders.

            Maargoed als je je echt niet in kan leven waarom mensen het uitermate vervelend als er ineens een wildvreemde bovenop een auto hun huis staat te fotograferen moet je het vooral blijven doen. Maar of je juridisch gelijk hebt of niet kweekt echt geen begrip bij deze mensen.

            1. Ja ik kan me wel inleven, zie mijn antwoord aan Gregorius. Maar beschaafde mensen gebruiken hun verstand om hun oerinstincten in toom te houden.

              En als je aan de privacy in eigen woning refereert heb je gelijk, maar het gaat hier om de buitenkant van het huis, zonder privacyaspect.

              En als je aan veiligheid refereert is dat een drogreden. De veiligheid wordt NIET geschaad, alleen maar in het hoofd van de mensen. Verstand boven emotie, svp.

              1. Als een inbreker in het kader van zijn beroepsuitoefening een buurtverkenning vast legt (in dit geval met behulp van een fotocamera) dan is er een kans dat mijn veiligheid in de toekomst wel geschaad wordt. Daar moet ik nu iets aan doen, later kan niet meer.

                Omdat ik weet niet of die mijnheer met z’n camera criminele bedoelingen heeft maak ik een foto van hem voor eventuele toekomstige signalement verspreiding.

                1. O, een kans dat er in de toekomst iets gebeurt? Doen we het daar al voor tegenwoordig?

                  Natuurlijk is het mogelijk dat het een inbreker op verkenningstocht is, maar is dat waarschijnlijk? Het is ook mogelijk dat iemand die een keukenmes koopt een moord wil begaan op jou, de persoon achter hem in de rij, maar van iemand die een keukenmes koopt neem je ook geen foto.

                  Waarom niet? Ik denk omdat je genoeg goede redenenen kunt bedenken om een keukenmes te kopen, dus je vindt het niet verdacht, terwijl je weinig goede redenen kunt bedenken om een huis uitgebreid te fotograferen (ik ook, ik kan er zo snel maar twee bedenken: architectuurstudie/hobby of voorbereiding op verkoop). Maar het feit dat jij, of ik, weinig goede redenen kunnen bedenken voor dat gedrag zegt niets over de objectieve kans dat het gedrag werkelijk leidt tot een criminele daad, maar meer over de beperkingen van jouw en mijn voorstellingsvermogen. (Misschien is het wel voor een verbeterde Google Streetview-achtige dienst, of voor een eerlijk gratis advies over beveiling, of omdat iemand een kunstwerk op basis van jouw huis wil maken, of nog 10 dingen die wij ons niet eens kunnen voorstellen.)

                  Kortom, het feit dat jij niet weet waarom iemand iets doet, of dat jij je niet kunt voorstellen dat jij zelf zoiets zou willen doen, is niet meteen een aanleiding om iets potentieel crimineels te veronderstellen. Het is een denkfout (waar ik me zelf ook wel op betrap) om dan maar uit te gaan van slechte bedoelingen. ‘Vreemd’ is niet gelijk aan ‘potentieel risicovol’.

                  1. Wat Richard al schrijft! En verdacht gedrag is wel degelijk “potentieel risicovol”..

                    Komt bij dat jij impliceert iemands gedachten patroon te kennen. En achteraf kijk je een koe in de kont. Dus moet er meteen gereageerd worden. Geen foto’s maken bij de minste of geringste tegenstand, en bij huizen ook even vragen. Bij niet vragen kom jij bij mij ook uitgebeid op de foto en gaat jou plaatje vet internet op met de vraag wie deze potentiële crimineel is.

                    Wat mij betreft mag hier de Amerikaanse wapenwet ingevoerd worden.

                    1. Leuk discussieren met jou. Eerst krijgt Olav een veeg uit de pan, dan Jeroen zwaar ad hominum, en dan ik.

                      Wil je nu zeggen dat je niet gelooft in het principe dat iemand pas schuldig is als het BEWEZEN is dat hij dat is? Zet je liever een onschuldige vast, dan een schuldige te laten lopen?

                      En impliceer je nu dat als mensen iets doen wat jou niet aanstaat, dat je dan geweld mag gebruiken? Ook als wat ze doen volledig wettig is?

                      Wat kom jij eigenlijk doen op een juridische blog?

                      1. Je moet het niet omdraaien, jij maakt ongevraagd foto’s dus de actie begint bij jou. En onschuldigen vastzetten doet de politie dagelijks want tot ze veroordeeld zijn blijven het verdachten, en dus onschuldig tot er het bewezen is.

                        En ik impliceer dat IK geweld ga gebruiken als je mij niet netjes vraagt VOOR het fotograferen. NIET dat het toegestaan is. Gaat lekker met dat woorden in de mond leggen door jou ad hominun.

                        En er zijn zat zaken die wettig toegestaan zijn die maar die niemand leuk vind. Anders had de rechtspraak niets te doen en was dit blog overbodig. Net als dat er niemand is die de wet kent. exact dezelfde discussie.

                        En wat impliceer je nu met “Wat kom jij eigenlijk doen op een juridische blog?

                        1. Ik had de indruk (en eigenlijk nog steeds) dat juridische basisprincipes jou niet zoveel kunnen schelen, dus daarom vroeg ik me af wat je kwam doen. We moeten een gezamenlijk startpunt vinden, we kunnen niet elke keer beginnen met de grondwet artikel voor artikel door te lopen. Of ben je het daar mee oneens?

                          En ik impliceer dat IK geweld ga gebruiken als je mij niet netjes vraagt VOOR het fotograferen. NIET dat het toegestaan is.

                          Dus je geeft spontaan toe dat jij vindt dat jij boven de wet staat, en eigenrichting gaat toepassen, terwijl je weet dat het niet mag? Wederom, ben jij wel op je plaats op een juridische blog?

                          En vandaag ga je me aanpakken omdat ik jou fotografeer op straat? En morgen? Omdat ik door jouw straat loop? En overmorgen? Omdat mijn soort het niet waard is om dezelfde lucht als jij te ademen.?

                          (Oh, en even een bijvraag: Heb jij ook met zoveel instemming en een warm gevoel naar de 5 mei toespraak van de koning geluisterd?)

                          1. Pfft staan zoveel aannames in je antwoord , en zoveel zaken die je mij weer in de mond probeert te leggen, dat ik mij afvraag wat jij hier doet. En ja als jij niet het fatsoen hebt om te vragen, heb ik ook geen fatsoen, en zal ik fysiek reageren. En weet je, dat mag ik ook nog! Ik noem het dan gewoon een burger-arrestatie. Dat je dan achteraf een paar bulten hebt, en ik mij moet excuseren, heb ik er dan wel voor over. Want dat is het stomme met wetgeving, er is ALTIJD een achterdeurtje. (als je maar geld genoeg hebt). Net als bv de politie altijd een kapstok artikel heeft om jou en mij te bekeuren. Heb je meteen mijn reden om hier rond te snuffelen, waarschijnlijk voor meer mensen.

                    2. Los dat het niet kies is om voor eigen rechter te spelen. Zonder toestemming, mogen er dan ook geen bewoonde Rijksmonumenten gefotografeerd worden omdat er iemand woont? Geen werken van beroemde architecten waar mensen in wonen? Geen gemeentelijke monumenten? Of andere markante panden, puur omdat er iemand woont? Moet straks een lid van de plaatselijke heemkundige kring eraan geloven omdat hij/zij zonder toestemming een foto maakte voor een artikel over een bewoond herenhuis of een boerderij en iemand meent voor eigen rechter te moeten spelen?

                      Ik heb alle begrip voor de emoties die het fotograferen van een huis kunnen oproepen. Alleen: er zijn legio legitieme redenen om een pand op de foto te zetten, zelfs een pand in een lelijke Vinexwijk. (Waarbij rekening houden met de wens van een specifieke bewoner in dit geval mogelijk makkelijker is). Toegegeven, een fotograaf die op de auto gaat staan is wat apart. Dat iemand voor de zekerheid een foto van dat tafereel maakt is ook te billijken natuurlijk. Maar elke vorm van geweld, zowel verbaal als non-verbaal absoluut niet.

                  2. @cg, Ik begrijp je . Wat ik me opeens besef is dat m’n eigen gedachten gang niet klopt.

                    Als er ingebroken wordt in mijn woning heb niets aan die foto van een fotograferende man van twee weken daarvoor. Simpel omdat er niet een verband is aan te tonen tussen hem en de inbreker. Misschien kan de politie hem opsporen. En dan? Beter is een goede foto van een daadwerkelijke inbreker, en zelfs daar gebeurt meestal weinig mee denk ik zo.

                2. En wat wil je dan doen als die inbreker komt? Zeggen “ik had je al in de smiezen” en vervolgens steekt ‘ie je dood met een mes? Bovendien: als de inbreker bedekkende kleding draagt, dan weet je niet eens of het wel de persoon was die je op de foto hebt gezet.

  11. Er is de letter van de wet, er is ook de geest van de wet. Het lijkt mij dat het, mocht het ooit voor de rechter komen, een prima argument is als je je beroept op de geest van de wet en zegt dat je foto’s van die fotograaf hebt genomen voor het geval er later een inbraak of zoiets blijkt te zijn gepleegd. Het is immers hoogst ongebruikelijk en merkwaardig gedrag als iemand staande op een auto met een flinke camera foto’s aan het nemen is van een huis. Als eigenaar van dat huis lijkt het me redelijk dat je daar een vreemd gevoel bij krijgt of angstig van wordt, ook iets wat met een beetje flexibiliteit wel intimidatie of zo genoemd zou kunnen worden.

    Ik vind het ook persoonlijk een buitengewoon vreemd verzoek. Als je het raar vind dat je de aandacht van buurtbewoners trekt als je, staand op het dak van een auto, foto’s aan het nemen bent. Als je nou duidelijk herkenbaar van het Kadaster bent of zoiets dan is het een andere zaak maar dat lijkt hier niet het geval.

    1. Het is immers hoogst ongebruikelijk en merkwaardig gedrag als iemand staande op een auto met een flinke camera foto’s aan het nemen is van een huis.

      Gebruik jij Google Streetview nooit? Hoe denk je dat die beelden tot stand zijn gekomen?

      Natuurlijk trek je de aandacht van buurtbewoners als je activiteiten uitvoert die op die plaats nog nooit eerder zijn uitgevoerd. Maar ik snap niet waar die reflex vandaan komt om dan bang te worden van die activiteiten en het naadje van de kous te willen weten en ook nog te willen dat de ander jouw, intern gegenereerde, angst wegneemt.

      Ik zou het ook vreemd vinden, en waarschijnlijk ook niet leuk vinden, maar het hoort ook bij mijn fatsoen en beleefdheid (antwoord aan Sylvia!) om mijn reflex om die ander tot de orde te roepen te beheersen.

      1. Natuurlijk wel. Maar net als in het voorbeeld van het Kadaster, is dat een duidelijk als zodanig herkenbare auto die rondjes rijdt, niet een persoon die, staand op het dak van een auto, gericht foto’s maakt van een enkel specifiek huis. Er zit een duidelijk verschil tussen, net als dat er verschil zit tussen iemand die een overzichts-foto maakt van een winkelstraat waar jij toevallig loopt, en iemand die een paar meter achter je aan loopt en de hele tijd foto’s van je maakt terwijl jij aan het winkelen bent.

      2. En dan ga jij er maar vanuit dat mensen het goed vinden dat straatview. Als het kon liet ik mij huis ook verwijderen, als het kon zelfs de hele omgeving, maar dan kom ik weer aan de rechten van een ander en dat wil ik niet. Zelfs overheden hebben daar moeite mee. https://www.mrgps.nl/duitsland-google-streetview/ En die willen die gegevens meestal maar wat graag hebben heeft het verleden bewezen. Nooit ongevraagd fotograferen, je loopt risico, steeds vaker. Wat mij beteft niet vaak genoeg.

        Maar gaat wel komen. Net als dat je voeger netjes vroeg of je mocht roken, ook dat is weer bijna helemaal terug.

        1. Ja, en net als dat je vroeger netjes met je hoed in de hand bij meneer burgemeester kwam smeken of je naar het buurdorp mocht, of dat je als vrouw toestemming moest vragen aan je man voordat je geld mocht uitgeven.

          Wil je nu echt dat het land volloopt met burgerwachten die mensen wel eens mores zullen leren, wet of geen wet? Hebben we daar al niet voldoende ellende van gehad in de geschiedenis? We hebben de politie om de wet te handhaven, geen motorbende met boksbeugels.

          1. Als je geen antwoord hebt hoef je niet te reageren. Vind ik wel leuk, en word en krijgt Arnout zijn blog misschien wat meer aandacht. Je kan het ontkennen maar de tendens is echt weer naar de victoriaanse tijd. Kuis het huwelijk in, niet meer roken. geen bloot meer in het openbaar (wat dat betreft mis ik de jaren 70, maar helaas was daar ook de muts van tolerantie over die ogen zakte) . En die burgerwachten zijn er al, bijna elke buurt heeft zijn whatsapp groep daarvoor. Er worden steeds meer ‘wooncomplexen cq flats’ gebouwd met een centrale ingang en privé parkeerplaats en zelfs een portier. Wat dus eigenlijk gewoon vrijwillige gevangenissen zijn. Dus zo veilig voelt NL zich, al durven we het niet te zeggen, de bewoners vinden het zelfs luxe.

            En geschiedenis is er om te herhalen, net als oorlogen. Ander onderwerp: Zonder overheden zouden er geen oorlogen zijn. En dus is stemmen misdadig

            1. Je kan het ontkennen maar de tendens is echt weer naar de victoriaanse tijd. Kuis het huwelijk in, niet meer roken. geen bloot meer in het openbaar (wat dat betreft mis ik de jaren 70, maar helaas was daar ook de muts van tolerantie over die ogen zakte) .

              Helaas heb je gelijk. Maar ik leg me daar niet bij neer. Ik blijf het klassieke verlichtings-liberalisme ‘Het liberalisme heeft als uitgangspunt zo veel mogelijk vrijheid van het individu zolang hij de vrijheid van anderen niet beperkt’ met woord en daad verdedigen.

    2. Het is immers hoogst ongebruikelijk en merkwaardig gedrag als iemand staande op een auto met een flinke camera foto’s aan het nemen is van een huis.

      Het ongebruikelijke is natuurlijk niet het fotograferen, maar het op de auto staan.

      Mijn vrouw en ik wandelen nu ook veel meer in onze buurt en ik verbaas mij dagelijks over de mooie architectuur in deze omgeving en ik maak daarom regelmatig even een foto van een mooi huis uit de 19de eeuw of jaren ’30. Nooit iemand die daar vragen over stelt.

      Het zou natuurlijk wat anders zijn als ik voor het maken van de foto op een keukentrapje zou gaan staan. Dat valt op bij de huiseigenaar. Kennelijk is het mijn bedoeling om niet alleen de buitenkant, maar ook de binnenkant van zijn huis te fotograferen, waarmee ik ernstig zijn persoonlijk ruimte binnendring (niet dat dat zo is, maar het wekt wel die indruk). En dan kun je wachten op verdedigingsreacties.

    3. Daar gaat de rechter in mee? Oké, dus als AH zegt “twee pakken koekjes per persoon want het is crisistijd” en ik wil vijf pakken kopen omdat ik een GEVOEL heb dat AH failliet zou kunnen gaan en stap naar de rechter, dan geeft de rechter mij gelijk op basis van dat gevoel?

  12. Ik lees het argument dat het om een inbreker kan gaan, die aan het verkennen is. Mijn idee is, dat een mogelijke inbreker niet op wil vallen. Dus als hij foto’s maakt dit eerder met een kleine, krachtige camera of telefoon zal doen. Ook ik zie wel eens auto’s, waarbij ik mijn twijfels heb over de bedoelingen. Maar het noteren van merk, type en kenteken is dan al voldoende. Controleer je die gegevens met via de app van de RDW, dan weet je ook meteen of het met elkaar matcht. Is dat niet het geval (wat bij criminele bedoelingen waarschijnlijk is), kun je meteen de politie bellen.

    En verder geldt, niet in paniek/stress schieten en bij twijfel vragen of je de foto’s mag bekijken, om te voorkomen dat onbedoeld dingen te zien zijn.

  13. Beetje vergezocht misschien, maar denk eens aan ehhh…. Het silhouette van de tuinman of au-pair achter de gordijnen in de slaapkamer. De golftas op de oprit terwijl zoonlief op vakantie… eh… vader op zakenreis is in Dubai. De wagen van de concurrent van je vaste zakenpartner op de oprit. De bestelbus van de schilder, waarvan facturen altijd op de zaak staan.

    Is een fotograaf verplicht zich ervan te verzekeren dat hij niet onbedoeld toch gevoelige persoonsgegevens verwerkt? Als zoiets uit zou komen, is hij dan aansprakelijk voor de schade? (boetes, juridische kosten etc.)

    1. Dergelijke schade voelt zó ver van het publiceren van de foto, en vooral zó onvoorzienbaar. Dan kun je helemaal niets meer fotograferen of publiceren, en dat zou betekenen dat de vrijheid van meningsuiting binnen fotografie volledig weg is. Dat kan niet waar zijn. Ik denk dat je moet zeggen, alleen als er een redelijk vermoeden was – dat zie je ook terug in het portretrecht met dat redelijk belang tegen publicatie.

      (Juridisch gezien is er ook zoiets als eigen schuld, art. 6:101 BW. Jij bent onvoorzichtig met je bestelbus waarmee je fraudeert. Hoezo moet de fotograaf daarvoor betalen?)

  14. Wel zeer vreemd dat de fotograaf er een probleem van maakt dat hij dan gefotografeerd wordt.

    Laat dat nu een omstandigheid zijn dat ikzelf er weinig problemen mee zou hebben, ik heb er begrip voor dat mensen zich zenuwachtig voelen hiermee.

  15. Ik zou misschien niet zoals Jeroen doen, daar ben ik niet dapper genoeg voor.

    Enerzijds heb ik ook begrip voor mensen die zich zenuwachtig voelen door iemand die hun huis fotografeert. Maar ik interpreteer hun ‘zenuwachtigheid’ dan al gauw als agressiviteit, en zou denken… ach dan maar niet, het is het niet waard.

    De huizenfotograaf staat in zijn recht. Hij heeft zelfs een gerespecteerde deskundige jurist, Arnoud, zover gekregen zich over zijn zaak te buigen.

    Hij zou niet lastig gevallen moeten worden door ‘zenuwachtige’ types. DAT zou het uitgangspunt moeten zijn. Misschien wil hij gewoon lekker alleen zijn, of wordt hij gauw nerveus of bang van zenuwachtige types.

    Hij doet wat mag, en mensen die daar zenuwachtig van worden (hoe begrijpelijk ook) die moeten gewoon dimmen en hun emoties onder controle houden, zo simpel is het. Maar zou jij dat zeggen tegen zo’n zenuwachtigaard met een pitbull?

    1. Dat de fotograaf in zijn echt staat is wel duidelijk, maar ik vind de vraagstelling dubieus.

      Dat iemand in zijn recht staat wil nog niet zeggen dat dat altijd, dwangmatig, uitgevoerd moet worden. Een beetje als op de snelweg MAG je 100 rijden maar dat kan, en mag niet eens in alle gevallen.

      Dus die fotograaf moet gewoon even vragen, zal hij zien hoe makkelijk het gaat in de meeste gevallen. Zie het boek van Rutger Bregman ‘meeste mensen deugen’ En komt hij in wijken die vaak de krantenkoppen halen dan zal hij daar veel meer moeite voor moeten doen. En ik denk zelfs dat jij dat nog welbegrijpt

      1. Nee, de fotograaf moet niet vragen waar dat niet nodig is, omdat hij hiermee impliciet erkent dat toestemming wel nodig is, en daarmee wordt dit op termijn de nieuwe norm, en wordt dus onze vrijheid steeds verder ondergraven, en daar worden we uiteindelijk allemaal slechter van — en mogen we straks nergens meer fotograferen.

          1. Niet vergezocht: in het kader van de AVG al eens door de rechter bevestigd: als je toestemming vraagt, dan verlies je daarmee het recht om andere grondslagen te gebruiken; ik volg deze rechterlijke redenatie gewoon. (Vergelijkbaar is hoe in de VS excuses aanbieden na een ongeluk steeds meer gezien werd als een schuldbekentenis, totdat de wetgever hier op ingreep).

            1. Dat gaat over formeel toestemming vragen in het kader van de AVG. Niet als individu even aanbellen en vragen of iemand het erg vind als je zijn huis fotografeert. Die twee zijn totaal niet met elkaar te vergelijken en je aanname is dus vergezocht.

      2. Naast de juridische complicaties die anderen al noemden, zit ik nog met het punt: wat als mensen dan “nou nee liever niet” zeggen. Terwijl je dus in je recht staat én heel graag dat pand wilde fotograferen. Ben je bereid er dan toch van af te zien? Als je dat niet bent, waarom vraag je het dan?

        1. Je zou er gewoon vanaf moeten zien.

          Niet voor niets worden er in Nederland steeds meer ‘vrijwillige’ gevangenissen gebouwd. Een heel gebouwencomplex met stalen deuren en centrale hal met receptie, moet wel luxe, kelder voor de auto’s waar niemand ander kan en mag parkeren. Er zijn er zelfs met hoge muren en binnen tuin. Ook flats worden tegenwoordig zo in gericht of aangepast. Staan vaak ook vlakbij een winkelcentrum zodat de je zo weinig mogelijk over de openbare weg hoeft Denk niet dat we die kant op moeten gaan, maar gebeurd wel. Juist vanwege mensen die hun rechten dwangmatig nemen. , en dan heb ik het uiteraard niet alleen over fotografen.

          BTW als je niet bereid bent om er vanaf te zien, moet je ook accepteren dan anderen jou als ‘crimineel’ zien en fotograferen. Niet voor niets houd jouw vrijheid op bij de vrijheid van een ander. Of heel ouderwets, wie kaats moet de bal verwachten.

          1. Je citeerd Rosa Luxemburg, maar vergeet daarbij wel de context van dit citaat. Geplaatst in de tijd direkt rond de 1. wereldoorlog en de “Räterepublik” van 1919 heeft dit betrekking op sociale gerechtigheid en demokratische deelname aan de samenleving.

            En dan heb je, misschien onverwacht, toch weer een linkje naar de vraag of je mag/kan/moet fotograferen (of filmen). Het is een demokratisch recht wat we hebben, als samenleving hebben we besloten dat het niet verboden is in het openbaar te fotograferen. Een belangrijk recht, want alleen als we in staat zijn vrij van dwang door de overheid (in essentie gekozen binnen ons demokratisch gestel) informatie te verzamelen (en daar hoort fotografie en video bij!) zijn en blijven we in staat juist deze overheid te controleren.

            En ik ga nog verder, hoewel ik, uit respekt voor anderen, bij gelegenheid van mijn rechten kan terugtreden, kan en mag dat niet betekenen, dat ik deze rechten helemaal niet meer waarneem. Rechten die niet worden waargenomen (dreigen te) verdwijnen, geheel te worden onnomen, en dan heb je een heel ander probleem. Ik ben als fotograaf best bereid de privacy van iemand te respekteren, maar daarvoor geheel mijn recht te fotograferen en te filmen komt niet ter discussie. En zeker ben ik niet bereid me te laten criminaliseren door iemand die op basis van paranoide voorstellingen en gestuurd door de angst dat iedereen iets kwaads voor hem wil (en daarom dus zijn huis fotografeerd…)

            1. Ik vind het extreem vergezocht om “Hee wat een mooi huis, laat ik dat gaan fotograferen” gelijk te stellen met “Bescherm de democratie door vrije informatiegaring”.

              Ik vind het extreem vergezocht om te claimen dat “Sorry maar ik vind uw huis mooi, zou ik het mogen fotograferen?” leidt tot “Je verliest het recht om mensen hun huis te fotograferen zonder toestemming”.

              Ik vind het extreem vergezocht om te “Hee die kerel staat bovenop zijn auto foto’s te nemen. Dat zie je normaal nooit, geen idee wat die wil, laat ik uit voorzorg een foto nemen voor het onwaarschijnlijke geval dat het niet in de haak is” gelijk te stellen aan “Iemand criminaliseren op basis van paranoide voorstellingen”.

              Met andere woorden: Je hele redenatie hangt aan elkaar van extreem vergezochte dingen. Je laat dingen ‘eng’ klinken terwijl ze het helemaal niet zijn.

              1. Je hebt gelijk, het is ver gezocht, maar net zo ver als iemand die meent dat ik kwaad in de zin hab als ik fotografeer. Het technische probleem met de foto die van mij wordt gemaakt omdat ik “iets verdachts doe” (i.c. het fotograferen op zich, niet het op de auto klimmen!) met het doel ALS er iets gebeurd mij ervan te kunnen beschuldigen betrokken te zijn (geweest) bij het voorval is, dat een foto van vandaag in verbinding met een inbraak van morgen geen enkel bewijs levert, dat ik iets met die inbraak te maken zou hebben. Zelfs de politie kan daar niets mee. Op die basis krijgen ze geen machtiging tot binnentreden of meer.

                Het enige wat ze kunnen doen is mijn gegevens in een database opslaan en daar komt een probleem. In de niet al te oude geschiedenis van Europa kennen we denk ik genoeg voorbeelden van het verzamelen van data die tot absurde gevolgen leidt. De zg. “no-fly-lists” van de Amerikanen zijn een goed voorbeeld. Niemand weet precies wie er op staat, en zelfs als je het weet, dann weet je niet waarom en je kan ook niet door een rechter laten toetsen of die registratie terecht is.

                Dat ik de angsten (zorgen) van mensen wel degelijk serieus neem, kan je afleiden uit het feit, dat ik (indien geoon aangesproken) zonder problemen mijn contactgegevens overhandig en bereid ben een kopie van het materiaal ter verstrekken. En als iemand (wat in de laatste 45 jaar welgeteld één keer is gebeurd) iemand een goede reden heeft om me te verzoeken gemaakte opnames niet te publiceren (was hier in Duitsland, zat in een getuigen-beschermingsprogramma), ben ik de laatste die dan toch publiceer. Zuiver en alleen omdat iemand bang is dat ik iets kwaads zou willen niet fotograferen gaat mij echter veel te ver. (waarbij ik moet zeggen, dat ik niet op auto’s klim, te oud voor dat soort sportief gedrag)

            2. Ik citeerde niemand, het is gewoon een feitelijke constatering in de huidige tijd en omgeving. E om op het volgende in te gaan: “En zeker ben ik niet bereid me te laten criminaliseren door iemand die op basis van paranoide voorstellingen en gestuurd door de angst dat iedereen iets kwaads voor hem wil (en daarom dus zijn huis fotografeerd…) “

              Dat jij vind dat je gecriminaliseerd word doordat iemand jouw fotografeert omdat jij hem en zijn huis fotografreerd zit alleen in jouw hoofd, jij doet de eerste actie dus er komt een reactie. En als je de angst van anderen niet serieus neemt zegt dat meer over jouw optreden dan over de daadwerkelijke situatie.

  16. Als iemand je vertelt dat hij in een getuigen-beschermingsprogramma zit, dan is de kans levensgroot dat hij dat niet zit. Ik mag toch hopen dat je verre van zo’n dwingende reden nodig hebt om af te zien van het fotograferen van mensen of hun bezittingen. ‘Liever niet’ zou ruim voldoende moeten zijn.

  17. Nog iets wat technisch niet werkt in dit blog: het lijste met laatste en meest actieve reacties, rechtsboven, gaat niet meer naar de betreffende reactie (heeft lang geleden wel gewerkt). De link klopt op zich wel, want als je met “rechtermuisknop-copy link-paste in URLvak” er zelf naar toe gaat, werkt het wel. Maar die juiste link, bijvoorbeeld: https://blog.iusmentis.com/2020/05/06/ik-word-gefotografeerd-als-ik-iemands-huis-fotografeer-mag-dat/#comment-888685 wordt door iets in de server of code (javascript? php?) fout herschreven tot: https://blog.iusmentis.com/2020/05/06/ik-word-gefotografeerd-als-ik-iemands-huis-fotografeer-mag-dat/#comments

    Mijn devies voor software: doe zo min mogelijk, en doe zeker geen foute dingen.

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.