Inkomsten in Bitcoins zijn gewoon belastbaar

bitcoin-cc-by-sa-flickr-zach-copleyNederlanders die inkomsten uitbetaald krijgen in de virtuele munteenheid Bitcoin, moeten daar belasting over betalen, las ik bij Nu.nl. Minister Dijsselbloem (Financiën) had dit gemeld in een reactie op kamervragen over de virtuele valuta. Hoewel Bitcoin geen elektronisch geld is in de zin van de wet, moet je toch gewoon belasting betalen als je inkomsten in Bitcoin betaald krijgt.

Wat is dan “elektronisch geld”? Volgens de Wet financieel toezicht (Wft) is dat een geldswaarde

  1. die elektronisch of magnetisch is opgeslagen
  2. die een vordering op de uitgever vertegenwoordigt,
  3. die is uitgegeven in ruil voor ontvangen geld om betalingstransacties te verrichten (…) en
  4. waarmee betalingen kunnen worden verricht aan een andere persoon dan de uitgever;

Bitcoins zijn geen vordering op de uitgever, en worden niet per se uitgegeven in ruil voor ontvangen geld (een storting op je bankrekening). Daarmee voldoet Bitcoin niet aan de definitie. Ook valt het niet onder de definitie van “financieel product”, waar onder meer betaalrekeningen, kredieten en verzekeringen onder vallen. In theorie kan het eronder geplaatst worden, want de minister kan bij AMvB bepalen dat andere producten “financieel” zijn. Maar daar lijkt nu nog weinig aanleiding voor te zijn, hoewel er toch naar schatting zo’n €20 miljoen aan Bitcoin door Nederlanders gehouden wordt.

Ik kan overigens geen definitie van ‘geld’ vinden in de Wft. Bij het doorzoeken kwam ik nog de term “wettig betaalmiddel” weer tegen, waar ik óók geen definitie van kan vinden. En dat fascineert, omdat het toch een term is die regelmatig wordt gebruikt. Misschien is dit zo’n algemeen bekende term dat we die niet hóeven te definiëren?

In ieder geval, het is niet verplicht om een betaling in een wettig betaalmiddel te accepteren. Tenminste, als er vooraf duidelijke spelregels zijn gesteld over wat men wél aanvaardt. Als ik een bordje ophang “geen biljetten van € 100 of hoger” of “Drank uitsluitend met onze muntjes” dan is dat de overeengekomen regel en dan kun je niet alsnog met een € 500-biljet of de tegenwaarde in Euro van die muntjes aankomen bij de bar. En meer algemeen mag je altijd een betaling met een onredelijk aantal munten (of biljetten) weigeren, want je moet als schuldenaar ‘redelijk’ zijn naar je schuldeiser toe (art. 6:2 BW) en een vrachtwagen vol 1 eurocentmunten is geen redelijke manier om je hypotheek af te lossen.

Maar hoe kan er nou belasting geheven worden op Bitcoin als Bitcoin geen geld is? Nou ja, eigenlijk vanwege de hele simpele regel dat je áltijd belasting moet betalen als je inkomsten genereert, ongeacht hoe die inkomsten worden uitbetaald. De Wet inkomstenbelasting 2001 is daar heel makkelijk in: wie ‘winst uit onderneming’, ‘loon’ of ‘resultaat uit overige werkzaamheden’ heeft ontvangen, moet daar belasting over afdragen. Of dat resultaat nu in Euro’s, Bitcoins of bananen is uitbetaald, doet niet ter zake. Je krijgt alleen een praktisch probleem als het niet in Euro’s is: wat zijn die bananen, eh die Bitcoins nu waard en hoe reken je dat om naar Euro’s?

Dit probleem is dus niet echt nieuw, maar ja gooi een internet- of cyberterm er tegenaan en je hebt nieuws. In de antwoorden werd nog verwezen naar een Besluit uit 2008 over lokale geldstelsels (LETS: Local Exchange and Trade System) waarmee mensen onderling prestaties en diensten voor elkaar doen en verrekenen. Je ‘Letsgeld’ heet dan “een niet in geld genoten inkomst”, en deze wordt gewaardeerd tegen de koers zoals de Letsorganisatie die hanteert. Zo zou het bij Bitcoins ook moeten werken dus.

Intrigerend daarbij is nog dat bij die Lets er het probleem is dat die niet meer zijn dan een getal in de boekhouding van de organisatie. Er is niets waar de Belastingdienst beslag op kan leggen, in tegenstelling tot een bankrekening met giraal geld erop. Hoe daarmee omgegaan moet worden, is nog niet echt duidelijk geloof ik. Dus nu vraag ik me af, hoe doe je dat bij Bitcoin. Zou de Belastingdienst dan gewoon je bitcoinwallet kunnen pakken en een afboeking kunnen doen? In theorie zou ik zeggen van wel, ze mogen ook die sok met zwart geld onder je matras pakken en meenemen als dat het enige is om een belastingschuld mee te kunnen voldoen. Maar stel je hebt een wachtwoord op je wallet, kan de Belastingdienst je dan dwingen die af te geven? Je bent niet strafrechtelijk verdacht, dus er is geen sprake van tegen jezelf getuigen. Hmm.

Arnoud<br/> Foto: One BTC Coins, Zach Copley, Creative Commons BY-SA 2.0.

OV-chipkaart toch geen elektronisch geld

ov-chipkaart.pngDe OV-chipkaart blijkt geen elektronisch geld in de zin van de wet, zodat exploitant Trans Link Systems geen vergunning van de Nederlandse Bank nodig heeft om de veelgeplaagde kaart landelijk uit te rollen. Recent werden de Europese regels op dit gebied verruimd.

De Wet op het Financieel Toezicht bevat een serie bepalingen voor elektronischgeldinstellingen (egi’s). Zij moeten zich aan grofweg dezelfde regels als banken houden. Een belangrijke is dat zij hun financiële verplichtingen moeten kunnen nakomen. Tot nu toe zat de hoeveelheid geld achter de ov-chipkaart onder de ” 6.000.000, waardoor (art. 1:5 Wft) geen vergunning nodig was. Maar bij landelijke uitrol van de kaart zou dit bedrag overschreden worden. TLS zat al enkele jaren in de procedure om een vergunning te krijgen, en werd nogal verrast door een brief van DNB dat die niet meer nodig zou zijn.

De reden? In Europa is men bezig de enigszins mislukte Richtlijn 2000/46/EC over elektronisch geld aan te passen. Deze was bedoeld om het elektronisch geldverkeer en de ontwikkeling van financiële diensten te stimuleren. Maar de regels bleken te breed en daarmee te beperkend voor allerlei toepassingen.

Op 24 april keurde het Europees Parlement een serie amendementen goed die onder andere bepaalden dat de Richtlijn niet langer zou moeten gelden voor “beperkte” toepassingen. Daaronder dienen prepaid kaarten te vallen waarmee je alleen bij de uitgever van het elektronisch geld zelf zaken of diensten kunt kopen, of bij een beperkt netwerk of beperkte groep bedrijven. En, belangrijk voor de OV-chipkaart:

An instrument should be considered to be used within a ‘limited network’ if it can be used only for the purchase of goods and services in a specific store or a chain of stores or for a limited range of goods or services, regardless of geographical location of the point of sale. Such instruments could include store cards, petrol cards, membership cards, public transport cards, meal vouchers or vouchers for services …

Op 5 mei 2009 is onder andere dit amendement door de Europese Raad van Ministers aanvaard, zodat deze regels binnenkort in werking zullen treden. Daarmee zag DNB niet langer een reden om TLS als vergunningplichtig aan te merken.

En bijgevolg kan de strippenkaart nu worden afgeschaft. Wanneer heel Nederland aan de OV-chipkaart moet zitten, is nog niet bekend.

Arnoud