Hoe illegaal is het om andermans elektrische auto op te laden bij de IKEA?

De ‘valsspelers’ bij Ikea, zo opende een column van Maarten Hachmang bij E-driving.com. Maarten geniet ervan om naar Ikea te gaan, omdat hij dan op vol vermogen met zijn elektrische auto kan rijden – bij Ikea kun je lekker rustig weer snelladen namelijk terwijl je winkelt. Alleen viel dat deze keer tegen: alle plekken bezet, waaronder door een benzineauto en een elektrische auto die niet daadwerkelijk aan het laden was. Heel ergerlijk, in het bijzonder die laatste:

Is eigenlijk nog een stapje erger dan een foutgeparkeerde benzinebak. Hij hoort immers de problemen te kennen die E-rijders ervaren, en tóch zet ’ie bewust zijn auto neer en sluit zélfs de kabel aan. Maar vervolgens is ‘ie te krenterig om twee euro voor een volle batterij te betalen. … Ik besloot de ‘imitatie ev-rijder’ wat stroom cadeau te doen door mijn laadpas langs de paal te swipen. Met een luide ‘piep’ blokkeerde de laadpaal zijn laadkabel en de auto startte met laden. De laadkabel kan alleen maar losgemaakt worden door mijn pasje langs de paal te swipen óf door de paal stroomloos te maken.

Creatief gevonden, en de eigenaar (“een kalende man van middelmatige leeftijd”) stond inderdaad luid klagend bij de klantenservice. Maar als ict-jurist ga ik me dan toch afvragen, dit voelt als iets dat niet moet kunnen maar hoe zou het strafbaar kunnen zijn?

Door met de eigen laadpas het laadproces te activeren, wordt de laadkabel vergrendeld totdat het laadproces is afgerond of totdat de pashouder deze opnieuw langs de paal houdt. Daarmee is de auto dus niet meer mee te nemen. Juridisch gezien heet dat vernieling, art. 350 Strafrecht:

Hij die opzettelijk en wederrechtelijk enig goed dat geheel of ten dele aan een ander toebehoort, vernielt, beschadigt, onbruikbaar maakt of wegmaakt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren of geldboete van de vierde categorie.

De reden is dat je met deze tankpas-actie de auto tijdelijk ‘onbruikbaar’ maakt, de eigenaar kan er immers niet mee wegrijden. Dat je dat doet met een technische truc in plaats van een wielklem of hem klemzetten met je Tesla, doet voor het misdrijf niet ter zake. In de praktijk verwacht ik er niet veel van, omdat dit als delict te ‘klein’ is om wat mee te kunnen. Binnen de Richtlijnen van het OM over vernieling kom ik eigenlijk niet eens bij de kleinste boete uit.

Het blijft me wel verbazen, de creativiteit van mensen in hoe je nieuwe systemen kunt gebruiken.

Arnoud

Vraag het Mr. Ras: Wanneer is een blog hoster aansprakelijk? (op ISPam.nl)

In de serie Vraag het Mr. Ras op ISPam.nl beantwoordt Steven Ras van ICTRecht vragen over internetrecht. En zolang hij mij linkt bij de antwoorden, verwijs ik er graag naar. 🙂

De nieuwste vraag gaat over de aansprakelijkheid van providers. Een hostingprovider is in principe niet aansprakelijk voor informatie die klanten via hun websites of blogs op de server van de provider aanbieden. De wet bepaalt dat providers wel moeten werken met een “notice and take down” regime: optreden bij klachten. Maar wat is nu gepast optreden?

Indien jullie een melding ontvangen met het verzoek bepaalde informatie te verwijderen of te blokkeren, dient deze melding door jullie te worden beoordeeld. Mijn advies bij de beoordeling:
  • Niet aan de informatie komen bij twijfel over de onrechtmatigheid. Raadpleeg eventueel een jurist.
  • Verwijder of blokkeer de informatie indien onomstotelijk vaststaat dat het onrechtmatige informatie betreft (bijvoorbeeld zoals de in de vraag genoemde speelfilm).
Bij twijfel zal uiteindelijk de rechter moeten beoordelen of de informatie daadwerkelijk onrechtmatig is. Ik ben namelijk van mening dat een webhoster niet op de stoel van de rechter moet gaan zitten.

En zo hoort het ook. Zorgelijk is de ontwikkeling dat de webhoster of provider juist gedwongen wordt zelf te beslissen of iets onrechtmatig is.

Arnoud