Tag: politicus

About politicus

Subscribe Feeds

Mag je een AI telefonende politici laten signaleren en daarover tweeten?

Geplaatst op in Privacy, 4 reacties

De Vlaamse kunstenaar Dries Depoorter heeft software gemaakt die via machinelearning en gezichtsherkenning ziet wanneer een politicus op zijn of haar smartphone zit tijdens een overheidsvergadering. Dat meldde Tweakers afgelopen maandag. En de grap: de software maakt daarna een Twitter- en Instagram-bericht aan. Onder de naam The Flemish Scrollers kunnen geïnteresseerden dan constateren dat de betreffende politicus dan afgeleid is, waar je dan zelf wat van mag vinden.

Het beeld dat ontstaat is natuurlijk dat politici zich aan hun werk onttrekken of niet geïnteresseerd zijn in wat collega’s te melden hebben. Dat zal zeker wel eens het geval zijn (je zou het misschien zelfs nog aan de politicus zhaar Twitter of Instagram-activiteit kunnen koppelen, bedenk ik me) maar men zal zeker ook wel op die manier ruggespraak houden met partijgenoten. Dat is iets praktischer en juist vriendelijker dan opstaan en buiten de zaal samen praten, en dan weer naar binnen gaan.

Onduidelijk is nog wat de politici er van vinden, ik zag in de comments al dat het ironisch genoemd werd omdat politici de burger juist met alles en nog wat in de gaten houden. Maar dat zou het alleen maar zijn als de dames en heren politici hier bezwaar tegen hebben, wat voorals nog niet het geval lijkt.

Ook wat betreft de AVG zie ik geen probleem. Dit is evident een artistieke verwerking, die een duidelijk maatschappelijk punt maakt en zich baseert op openbare beelden. Daarmee is de belangenafweging van artikel 6 sub f AVG snel gemaakt, het gerechtvaardigd belang van Depoorter om dit te tonen weegt zwaarder dan privacy- of andere belangen van de politici in kwestie. (Voor mij weegt dan zeker mee dat Depoorter zich niet uitlaat over wat men doet op de telefoon: men kan immers ruggespraak houden, dossiers nazoeken of anderszins legitiem de smartphone gebruiken.)

Hoe moeilijk zou het zijn dit te porten naar de Nederlandse Tweede Kamer?

Arnoud

Twitter sluit Amerikaanse Politwoops

Geplaatst op in Uitingsvrijheid, 9 reacties

twitter-politieMicroblogdienst Twitter heeft de Amerikaanse site Politwoops afgesloten, las ik bij Sargasso. Op Politwoops zijn tweets van politici te lezen nadat de twitterende politicus deze had weggehaald. Het idee erachter was dat je zo kon zien welke flaters of andere opmerkelijke uitingen politici weg wilden poetsen (“het gaat niet om de typefouten”), maar Twitter beroept zich nu op de privacy van haar gebruikers en verklaart deze actie in strijd met de gebruiksvoorwaarden.

Op Politwoops kan je alle tweets zien die politici eerst plaatsten en even later weer verwijderden, aldus de site. Bij de meeste daarvan kun je je afvragen wat nu het nieuwsbelang is dat die tweet ooit is geplaatst, laat staan weggehaald. Maar het is zeker denkbaar dat politici achteraf een uiting ongelukkig vinden, en dan is de delete-knop natuurlijk een heel aantrekkelijke.

Arjan el Fassed meldt tegenover Sargasso:

Wat politici op een publiek kanaal zeggen moet voor iedereen te vinden zijn. Dit gaat niet om de typefouten die zij maken. Het gaat juist om het inzicht dat het geeft in de veranderde boodschap van politici. Dat gaat vaak aan ons voorbij.

En daar zit wat in: als een politicus in het openbaar wat zegt, dan doet hij dat in functie, en even los van typefouten en dikke vingers is wat hij zegt zeker relevant voor het publiek. Die lezen de tweets, en die hebben dus effect ook al worden ze nadien weggehaald. Misschien juist wel de tweets die zijn weggehaald.

Twitter zegt nu echter:

[marketingreutel over hoe prachtig het werk van Politwoops is] but preserving deleted Tweets violates our developer agreement. Honoring the expectation of user privacy for all accounts is a priority for us, whether the user is anonymous or a member of Congress.

Dat klinkt natuurlijk leuk, maar privacy lijkt me niet echt een issue wanneer iemand in functie in het openbaar een uiting doet. Dus dit voelt als een wat gezochte reden. Ik wil niet meteen een samenzwering vermoeden, maar je raakt hier toch wel een tikje door geïntrigeerd.

En het is erg zorgelijk te bedenken dat je als journalist geen openbare uitingen kunt bijhouden zonder afhankelijk te zijn van een private derde, die kennelijk zomaar kan besluiten dat dat niet meer mag.

Arnoud