Een lezer mailde me:
Ik kocht een grote plasmatelevisie bij een webwinkel. Na een paar dagen besloot ik dat hij toch niet goed paste in mijn interieur, dus ik mailde de winkel dat ik er vanaf wilde, en of ze me wilden vertellen waar ik het ding naar terug moest sturen. Ik kreeg geen antwoord, dus na een week heb ik met bellen en mailen nogmaals contact geprobeerd te krijgen. Dat wilde maar niet lukken, tot ik een aangetekende brief stuurde naar het hoofdkantoor. Ik kreeg toen van hun juridische afdeling te horen dat ik te laat was met opzeggen omdat ik de televisie niet op tijd had teruggestuurd! Maar hoe had ik dat nu moeten doen?
Dit is een interessante kwestie, die ik nog niet eerder ben tegengekomen. De Wet Koop op Afstand geeft je het recht om een koop via internet binnen zeven werkdagen te ontbinden. Dat wil zeggen dat je het product moet terugsturen en de winkelier het geld moet terugbetalen. De bedrijfsjurist van deze winkel zegt nu dat het terugzenden zelf ook binnen die zeven werkdagen moet gebeuren, maar het punt is dat nu net dat niet in de wet staat.
Consuwijzer zegt bv. ook alleen maar dat je binnen die zeven werkdagen moet beslissen of je er vanaf wilt. Maar goed, Consuwijzer is geen wetboek. Het wetboek zelf zegt dat je moet “ontbinden” binnen zeven werkdagen (7:46d BW). Ontbinding is een rechtshandeling waarmee je een overeenkomst beëindigt door een schriftelijke verklaring (die ook per e-mail mag). Je moet dus de brief binnen zeven werkdagen bij de winkel afgeleverd hebben.
Na ontbinding bepaalt de wet (6:271 BW) dat je verplicht bent over en weer je verplichtingen uit de overeenkomst ongedaan te maken. Daarom moet het product en het geld terug naar hun oorspronkelijke eigenaars. Maar wanneer? Dat staat niet in de wet, dus dat komt dan neer op “binnen een redelijke termijn”. Dat hoeft dus niet diezelfde zeven werkdagen te zijn!
In dit geval speelt er trouwens nog iets: de winkelier heeft niet gemeld waar het artikel heengestuurd moet worden. Zo maakt de winkelier het onmogelijk voor de consument om zijn verplichting tot terugsturen na te komen. Dat staat bekend als schuldeisersverzuim (6:58 BW), en dat betekent dat de schuldenaar niet hoeft na te komen totdat de schuldeiser aan zijn kant van de verplichting heeft voldaan. De schuldenaar (de consument in dit geval) kan dan zelfs van de verbintenis af als hij het de rechter netjes vraagt (6:60 BW).
Dat niet melden is trouwens ook een schending van de informatieplicht die de winkelier heeft. Hij moet bij de aflevering schriftelijk melden hoe je kunt ontbinden en waar het product dan heen moet (7:46c lid 2). Doet hij dat niet, dan wordt die periode van zeven werkdagen verlengd tot 3 maanden.
Zit je daar nog in op het moment dat je van die bedrijfsjurist de brief krijgt, dan wordt het dus een stuk eenvoudiger. Stuur hem gewoon per kerende post de koelkastplasmatelevisie en stop daar een kopie van je brief bij waarin je de overeenkomst ontbindt. Een kopie van deze blogpost mag ook.
Arnoud
Goede post! Erg boeiend dit!
Vraagje mbt tot hostingproducten: Stel, wij voldoen niet aan de informatieplicht. En de consument beslist om de overeenkomst van de hosting te ontbinden binnen de 3 maanden, maar heeft in die drie maanden 3TB dataverkeer verstookt. Hoe wordt hier mee omgegaan?
Dennis, hosting is een dienst en geen product. Dat is belangrijk, omdat je bij diensten alleen maar recht van ontbinding hebt wanneer je deze nog niet bent gaan gebruiken. Producten mag je uitproberen maar diensten niet! Als iemand 3TB dataverkeer heeft verstookt, dan heeft hij de dienst uitgeprobeerd en dan kan hij er niet meer via de Wet Koop op Afstand vanaf.
Zelfs als hij dat zou kunnen, bv. wegens wanprestatie of onjuiste voorlichting aan jullie kant, dan nog moet hij die 3TB betalen. Ontbinden brengt een ongedaanmakingsverplichting mee. Je moet de spullen teruggeven die je hebt gekregen, en eventueel betaald geld moet teruggestort. Kun je iets niet ongedaan maken, dan moet je een vergoeding betalen voor de prestatie. In dit geval dus een bedrag dat het verstookte dataverkeer vergoedt. Het zal van de abonnementsvorm afhangen wat dat bedrag precies is. Reken je per MB af, dan is het makkelijk. Was het een “onbeperkt” abonnement, dan is het moeilijker want welk bedrag is dan de schade voor die 3TB? Je zou kunnen kijken naar het bedrag dat in de FUP genoemd staat.
@ Arnoud, Dankje!
Wij maken uiteraard geen gebruik van subjectief gejammer als FUP’s. Onze klant wil weten waar zij aan toe is en wij evenzeer.
Als je af wilt van een op afstand gekochte plasmatelevisie, moet je niet de koelkast terugsturen! Dunkt me.
@Johan: grmbl! Anonimiseringsfoutje… Hoewel ze bij de winkel ongetwijfeld opkijken als je een koelkast terugstuurt waar men een TV verwacht 🙂
Het valt te proberen! Misschien merken ze niet op dat je het verkeerde product (met natuurlijk een veel lagere waarde, want ja, een plasmaTV is duurder dan de gemiddelde koelkast) hebt teruggestuurd..
Hallo Arnoud,
Hallo Arnoud,
Mijn moeder heeft een soortgelijk probleem. Zij kocht een TV via een webwinkel en ontving na lang wachten deze op 8 juli. Het bleek een verkeerd model. De zelfde dacht een mail gestuurd naar wel adres te tv terug gestuurd kon worden en daar 11 juli het antwoord op ontvangen dat dat niet kon en dat zij alleen zelf de tv konden afhalen, daar zou nog een afspraak voor volgen. De afhaal datum werd meerdere malen uitgesteld maar uiteindelijk op 3 augustus werd de tv afgehaald.
Verkoper geeft nu aan het geld pas binnen 30 dagen naar ontvangst van de tv te hoeven terug betalen.
Had verkoper een postadres voor ontvangst opgegeven dan hadden wij hem zelf kunnen terugsturen en was de tv als 12 juli ontvangen.
wat is hier nu de start datum voor de 30 dagen termijn?
(verkoper lijkt er, getuigen de mails, veel aan te doen om alles zo lang mogelijk uit te willen stellen)