Merkinbreuk door AdWords: adverteerders wel, Google niet

Daar zijn we dan: het langverwachte Adwords-arrest, meldt Boek9.nl. Naar aanleiding van een Franse rechtszaak heeft het Europese Hof van Justitie nu eindelijk uitsluitsel gegeven in haar arrest C-236/08 tot en met C-238/08. Kort gezegd: Google pleegt geen merkinbreuk als mensen adverteren op merknamen, maar moet wel ingrijpen als de merkhouder een klacht indient over een inbreukmakende advertentie. Adverteerders zijn zelf wel aansprakelijk voor merkinbreuk bij de advertenties die ze opgeven.

Centraal stond hier de vraag of je Adwords mag kopen op merknamen als je daarmee concurrerende producten wilt aanprijzen, en in het bijzonder als je daarmee “authentieke namaak” wilt verkopen.

Hoofdregel is volgens het Hof dat je wel degelijk een merknaam gebruikt in de zin van het merkenrecht als je advertenties laat verschijnen bij zoekresultaten (SERPs) waarbij de merknaam als zoekopdracht is opgegeven. Dat geldt echter alleen voor de adverteerder zelf, en niet voor Google.

Het feit dat iemand zorgt voor de technische voorzieningen die nodig zijn voor het gebruik van een teken, en daarvoor wordt vergoed, betekent immers niet dat degene die deze dienst verleent, zelf het teken gebruikt.

Dat is een belangrijke conclusie, omdat Google nu niet op grond van het merkenrecht kan worden aangesproken als er een inbreukmakende advertentie verschijnt bij Google-zoekresultaten.

De adverteerder loopt dus wel een risico: als zijn advertentie afbreuk doet aan wat juridisch de “herkomstaanduidingsfunctie” heet, dan pleegt hij merkinbreuk. Die herkomstaanduidingsfunctie is in feite waar het merkenrecht om draait; het doel van een merk is dat mensen het merkproduct kunnen onderscheiden van andere producten. Wie kort gezegd dat doel doorkruist, pleegt merkinbreuk. Daarvan is sprake wanneer

de advertentie het voor de normaal geïnformeerde en redelijk oplettende internetgebruiker onmogelijk of moeilijk maakt om te weten of de waren of diensten waarop de advertentie betrekking heeft, afkomstig zijn van de merkhouder of een economisch met hem verbonden onderneming

Zo’n internetgebruiker kan zich vergissen, aldus het Hof, wanneer hij een advertentie ziet verschijnen nadat hij een merknaam heeft ingetoetst. Het is immers logisch dat zo’n advertentie het merkproduct betreft. Daarom moet de merkhouder kunnen verbieden dat advertenties van derden worden weergegeven waarvan internetgebruikers ten onrechte kunnen denken dat zij van de merkhouder afkomstig zijn.

Ook als de advertentie duidelijk is dat er niet zo’n band is, kan er sprake zijn van merkinbreuk. Dat is het geval als de adverteerder “zo vaag blijft over de herkomst van de betrokken waren of diensten” dat die internetgebruiker uit de advertentie niet kan opmaken of de adverteerder een derde is of gelieerd aan de merkhouder.

Er is dus ruimte om te adverteren op merken, maar je zult het wel absoluut duidelijk moeten maken wie jij bent en wat je relatie tot de merkhouder is. Daarover zullen nog wel de nodige processen worden gevoerd. Eén ding staat al wel vast: de “authentic fakes”-advertenties mogen niet, hoe duidelijk je ook bent over het nep zijn van de producten.

Omgekeerd is het niet genoeg om van merkinbreuk te spreken zodra andere mensen gaan bieden op het merkwoord om daar Adwords-advertenties mee te laten verschijnen. Dit valt onder de “reclamefunctie” van het merk, wat inhoudt gebruik “als element ter bevordering van de verkoop of als handelsstrategisch instrument”. De merkhouder moet dan misschien meer betalen om zijn eigen advertenties bovenaan te laten komen, maar daarmee staat nog niet vast dat sprake is van merkinbreuk.

Als laatste oordeelt het Hof nog dat de Adwords-dienst van Google onder het beschermingsregime voor internettussenpersonen (providers) valt. Deze geldt voor dienstverleners die informatie van anderen (hier: advertenties en bijbehorende trefwoorden) opslaan en vertonen. Zij zijn niet aansprakelijk als ze geen controle op de inhoud of doorgifte hebben. En dat doet Google niet, aldus het Hof: zij selecteren niet zelf welke advertenties waar komen te staan, dat doen de adverteerders – die geven de trefwoorden op en betalen een bedrag dat bepaalt hoe hoog ze scoren. Daarmee is Google slechts een passief doorgeefluik en dus niet aansprakelijk. Ze hoeven dus alleen advertenties te verwijderen als de merkhouder ze wijst op het inbreukmakend karakter daarvan. En Vuitton kletst uit haar nek als ze zegt dat het Hof “denies Google the status of hosting services provider”.

Arnoud

31 reacties

  1. Als laatste oordeelt het Hof nog dat de Adwords-dienst van Google onder het beschermingsregime voor internettussenpersonen (providers) valt. Deze geldt voor dienstverleners die informatie van anderen (hier: advertenties en bijbehorende trefwoorden) opslaan en vertonen. Zij zijn niet aansprakelijk als ze geen controle op de inhoud of doorgifte hebben. En dat doet Google niet, aldus het Hof

    Volgens Louis Vuitton

    The Court further denied the provider of an online paid referencing service the liability exemption for hosting.
    http://www.lvmh.com/comfi/popcommunique.asp?strid_article=185

    Lezen jullie nou allemaal wat anders ?

    Hier een wat meer objectief artikel: http://blogs.wsj.com/brussels/2010/03/23/a-victory-for-google-yes-but/

    Zoals ik het begrijp heeft Google geen bescherming gekregen als hoster maar laat de Europese rechtbank dat aan de lagere rechters over om te beslissen.

    En het adwords programma van Google lijkt me wel degelijk actief betrokken bij het onrechtmatig handelen van illegale adverteerders. Zo stelt bijvoorbeeld adwords mogelijke keywords voor aan adverteerders. Een belangrijk issue lijkt me verder dat door het adword programma de schade die een illegale advertentie doet veel groter is dan de schade die een willekeurig gehoste advertentie zou doen. Normale hosters beinvloeden niet de mate van schade die een inbreuk veroorzaakt. Bij Google adwords is dat juist wel zo.

  2. Wat Vuitton zegt is echt onzin, dat heeft het Hof niet gezegd. Het Hof zegt letterlijk dat de regel over beperkte aansprakelijkheid voor dienstverleners van de informatiemaatschappij ook

    geldt voor de verlener van een zoekmachineadvertentiedienst op internet wanneer die dienstverlener geen actieve rol heeft gehad waardoor hij kennis heeft van of controle heeft over de opgeslagen gegevens. Indien dat het geval is, kan de dienstverlener niet aansprakelijk worden gesteld voor de gegevens die hij op verzoek van een adverteerder heeft opgeslagen, tenzij hij niet snel die gegevens verwijdert of de toegang daartoe onmogelijk maakt nadat hij kennis heeft gekregen van het onwettige karakter van die gegevens of van activiteiten van die adverteerder.
    De vraag is dus of Google een actieve rol heeft gehad bij het aannemen en vertonen van de advertenties. En daarover zegt het Hof iets eerder in het arrest
    dat Google, met behulp van door haar ontwikkelde software, de door adverteerders ingevoerde gegevens verwerkt en dat dit proces leidt tot de weergave van advertenties onder door Google gecontroleerde voorwaarden. Aldus bepaalt Google de volgorde van weergave op basis van met name de door de adverteerders betaalde vergoeding. … Ook het feit dat het geselecteerde trefwoord en het door een internetgebruiker ingevoerde zoekwoord overeenkomen, volstaat op zich niet om ervan uit te gaan dat Google kennis heeft van of controle heeft over de door adverteerders in haar systeem ingevoerde en op haar server opgeslagen gegevens.
    Ik lees dat als “we zien geen argumenten dat Google zelf kiest welke advertenties ze plaatst, of dat ze zelfs maar leest welke advertenties er langskomen dan wel er moderatie over uitoefent”.

    De zinsconstructie “Ook X volstaat niet om er vanuit te gaan” wijst er expliciet op dat het Hof Google onder de uitzondering vindt vallen. Althans, het Hof ziet geen argumenten waarom Google er niet onder valt. En daarom praat Vuitton onzin als ze zegt dat het Hof oordeelt dat Google er niet onder valt.

  3. Echter jouw uitspraak is ook niet waar. Het hof heeft dus niet al geoordeeld dat de Adwords-dienst van Google onder het beschermingsregime voor internettussenpersonen (providers) valt. Iets wat Google wel had gevraagd naar ik begrijp.

    Het hof laat deze afweging over aan de lagere rechtbanken. En omdat Google met advertenties veel meer doet dan alleen maar hosten is het nog een vraag hoe de rechtbanken daarmee zullen omgaan.

  4. Het hof spreekt zich uit over elementen van de de vraag of Google controle heeft of kennis heeft van de informatie van de adverteerder. Dat zijn elementen uit lid 2 van het artikel in de europese richtlijn.

    Het hof spreekt zich niet uit over de vraag of Google wel een hoster is. De diensten die Google levert gaan veel verder dan hosting. Een lagere rechtbank kan prima beoordelen dat Google niet voor bescherming op basis ban die richtlijn in aanmekring komt omdat zij niet advertenties hosten. Google bepaalt namelijk wie welke informatie te zien krijgt terwijl een hoster als het goed is geen inhoudelijke kennis van de informatie zou moeten hebben.

  5. Aanvullend op mijn vorige reactie. Het hof laat nadrukkelijk in het midden of Google een provider is die in aanmerking komt voor bescherming van de richtlijn.

    With regard to the question whether an internet referencing service, such as ???AdWords???, is an information society service consisting in the storage of information supplied by advertisers and whether, on that ground, the liability of the referencing service provider may be limited, the Court rules that it is for the referring court to examine whether the role played by that service provider is neutral, in the sense that its conduct is merely technical, automatic and passive, pointing to a lack of knowledge of, or control over, the data which it stores.

    Met deze uitspraak geeft het hof al een duidelijke hint waar het probleem van Google adwords ligt. De kans lijkt me heel reeel dat een rechtbank adwords niet als een pure hosting dienst ziet die recht op bescherming heeft.

    Ik vind je conclusies in die zin over aansprakelijkheid van Google daarom zeer voorbarig.

  6. @hAl:

    De kans lijkt me heel reeel dat een rechtbank adwords niet als een pure hosting dienst ziet die recht op bescherming heeft.
    Kun je dan uitleggen waar (in jouw ogen) Adwords niet aan “technical, automatic and passive” voldoet? (We praten over Google’s rol, niet over de adverteerders.)

  7. @MathFox Een voorbeeld:

    Bij een passieve rol zou Google adwords algoritmes bijvoorbeeld geen invloed moeten hebben op de schade die illegale advertenties veroorzaken of de ink0msten die Google ontvangt Dat is echter wel het geval. Door illegale advertenties op Louis Vuitton keywords worden advertenties op dit keyword door het adwords algortime duurder en krijgen legale Louis Vuitton adverteerders (waaronder Louis Vuitton en retailpartners daarvan) hogere kosten voor minder advertenties. Aan de andere kant worden daardoor de inkomsten op het keyword van een merk voor Google verhoogd als legale adverteerder een bepaalde hoeveel exposure willen. Google vangt dus niet alleen geld van de illegale adverteerder zoals een hoster doet maar krijgt ook meer geld van legale adverteerders die meer moeten betalen om dezelfde hoeveelheid advertenties aan te schaffen.

    Google algorites beinvloeden dus de schade die de illegale advertenties doen en verhogen de inkomsten van Google niet slecht uit de inkomsten van de illegale advertenties maar ook door verhoging van de prijzen voor legale advertenties.

    Bij normale hosting beinvloed de provider niet actief hoeveel schade de advertenties doen.

  8. @hAl: het Hof zegt dat de kostenopdrijving niet relevant is bij de vraag of er merkinbreuk is. En verder zegt men over de kosten:

    dat het enkele feit dat voor de zoekmachineadvertentiedienst moet worden betaald, dat Google de wijze van vergoeding bepaalt of dat zij algemene inlichtingen aan haar klanten verstrekt, niet ertoe kan leiden dat Google geen beroep kan doen op de in richtlijn 2000/31 vastgestelde vrijstellingen van de aansprakelijkheid.
    De Adwords-dienst is geautomatiseerd, mensen bieden en Google stelt niet zelf de prijs vast.

  9. Arnoud, ik heb het er niet over het feit dat de dienst betaald is dat daarmee verantwoordelijkheid ontstaat. Hosters worden ook heel vaak betaald voor hun hostingdiensten en alleen daaruit vloeit niet een verantoowordelijkheid voor de illegale gevolgen uit.

    Het is echter hier zo dat er door het handelen van Google direct een hogere schade ontstaat voor betrokken andere partijen wat niet gebeurt bij gewone hosting. Ook stijgt het inkomen van Google. Niet slechts door de betaling van de illegale adverteerder maar ook door hogere kosten van andere betrokken partijen. Ook daalt de omzet van andere adverteerders bij Google (iets wat ook op contractuele wijze onrechtmatig kan zijn omdat Google hun legale klanten onvoldoende beschermt).

    Het is Google die keywoorden voorstelt en de prijzen per advertentie verhoogd en daarmee schade voor andere legale partijen vergroot. Het is google die bepaald welke mensen welke advertenties zien. In dit geval aan memsen die zoek n op een merk van een ander bedrijf. Bij normale hosting bepaald niet de hoster exact wie er wel of niet de content die gehsot wordt te zien krijgt. Het bepalen wie de content te zien krijgt is geen passieve rol.

    Een passieve rol zou zijn om aan iedereen die een request doet voor content die content te laten zien.

    Wat is trouwens je mening over de opmerking van het hof die specifiek aangeeft dat ze geen mening willen geven over de Adwords bescherming kan krijgen als hoster. Waarom zouden ze dat voorbehoud specifiek in hun oordeel hebben opgenomen als de zaak zo was als jij eerder beweerde

    met de overwegingen van het Hof werkelijk niet hoe een rechtbank tot een andere conclusie kan komen dan dat Google???s Adwordsdienst binnen de bescherming van dienstverleners valt

  10. Verhoogt Google de prijzen? Volgens mij zijn het de adverteerders, zij bieden op de woorden en drijven daarmee de prijs op. Google zet hooguit minimumprijzen. En Google toont de advertenties waarvoor het meest betaald wordt. Ze kiezen niet zelf (in de zin dat een krant bv. kiest welke advertenties ze in de zaterdagbijlage zetten).

    Ik denk dat het Hof niet concreet “Google valt binnen de bescherming” wil zeggen omdat die vraag een feitelijke is en het Hof daar niet over gaat. Maar de zinsnede “Met het voorgaande dient door de nationale rechter … rekening te worden gehouden” lijkt me een vrij duidelijke hint dat er voor Google uit moet komen dat Adwords zoals beschreven in het arrest onder de bescherming vallen. Welke opmerking bedoel jij?

  11. Een ander puntje is nog dat Google advertentieteksten filtert. De advertentie content/tekst wordt door Google dus wel degelijk in een bepaalde mate gecontroleerd en beinvloed. Ook dat is niet wat een pure hoster zou behoren te doen.

  12. Ze kiezen niet zelf

    Het is een algorimte van google dat beslist. Dat is dus google die beslist. In normale hosting wordt de schade voor andere partijen niet vergroot door de algoritmes van de hoster.

    In normele vormen van hosting wordt door de gehoste partij bepaald welke content er aan welke klant wordt geleverd. De hoster verzorgt daar slechts de opslag en geeft de data door. zij oefenen geen directe invloed uit.

    Bij Google Adwords bepaald Google welke gehoste advertentiecontent er aan welke internetter wordt geleverd.

  13. @HAl, 12:

    Een ander puntje is nog dat Google advertentieteksten filtert. De advertentie content/tekst wordt door Google dus wel degelijk in een bepaalde mate gecontroleerd en beinvloed.
    @HAl, 13:
    Het is een algorimte van google dat beslist. Dat is dus google die beslist.
    Arnoud heeft een spamfilter dat met behulp van een algoritme beslist of bepaalde commentaren wel of niet direct getoond worden aan de bezoekers hier. Volgens jouw redenatie is Arnoud daarmee verantwoordelijk voor (de inhoud van) jouw berichten… Sorry, het beschermingsregime voor providers werkt anders om een open en democratische meningsuitwisseling mogelijk te maken.

  14. Arnoud heeft een spamfilter dat met behulp van een algoritme beslist of bepaalde commentaren wel of niet direct getoond worden aan de bezoekers hier. Volgens jouw redenatie is Arnoud daarmee verantwoordelijk voor (de inhoud van) jouw berichten???

    Volgens mij is hier al wel eens besproken dat blogger en forumsbeheerders inderdaad een bepaalde aansprakelijkheid hebben ten aanzien van de berichten die er op hun blog/forum worden achtergelaten.

  15. Volgens mij is hier al wel eens besproken dat blogger en forumsbeheerders inderdaad een bepaalde aansprakelijkheid hebben ten aanzien van de berichten die er op hun blog/forum worden achtergelaten.

    Die hebben ze, maar die hebben ze omdat ze zelf meelezen en meediscussi?ren en daarom inhoudelijke kennis hebben van onrechtmatige uitingen van andere commenters.

    Als ik hier ALLEEN een spamfilter zou draaien en zelf nooit zou kijken naar reacties, dan zou ik een verhaal hebben dat ik NIET aansprakelijk ben voor comments. (Totdat iemand piept en ik de piep negeer.) Akismet -mijn spamfilter- werkt immers niet op basis van mijn instructies maar op basis van een Bayesian filter dat van over de hele wereld aangevuld wordt.

  16. Maar Google filtert vrjwillig op volstrekt legale woorden en woordcombinaties (bijvoorbeeld sexueel getinte woorden). Daarmee beperken ze de content op inhoud. Daarmee nemen ze al een bepaalde verantwoordelijkheid voor de inhoud van advertenties.

    Ze zouden dan ook heel goed kunnen filteren op woorden die illegale adverteerders veel gebruiken. Dat zijn namelijk illegale uitingen zoals het hof nu heeft aangegeven.

    En dat een bepaald handelen van een ICT dienstverleneer geautomatiseerd gebeurd ontneemt niet automatisch de verantwoordelijkheid aan een partij.

  17. Er is nog een ander aspect. De “Hosting” clausule heefgt alleen betrekking op de opslag van de gegevens. De doorgifte van de gehoste gegevens (in dit geval de advertenties) aan de internetter zou moeten vallen onder de “doorgeefluik” clausule van de europese richtlijn.

    En die doorgeefliuk clausule stelt heel duidelijk als voorwaarde voor een beroep op die clausule dat:

    … b) de ontvanger van de doorgegeven informatie niet door de dienstverlener wordt geselecteerd, en c) de doorgegeven informatie niet door de dienstverlener wordt geselecteerd of gewijzigd…

    dit zijn beide echter zaken die Google Adwords wel degelijk doet.

  18. Je bent de eerste die betoogt dat een hostingprovider alleen voor de opgeslagen gegevens onder lid 4 valt en op het moment van doorgifte onder lid 1. Ik weet niet of het heel veel uitmaakt. Bedoel je dat omdat Google de advertenties op mij afstemt met haar algoritmes, zij ‘selecteert’ in de zin van de richtlijn? Vind ik wel heel erg breed.

    In die quote in #6 zegt het Hof dat het niet haar plaats is om te oordelen of Google’s dienst onder de exceptie valt, inderdaad. Maar ze geeft vervolgens wel zo veel randvoorwaarden mee dat je als rechter weinig anders kunt dan oordelen dat ze eronder valt.

  19. Je bent de eerste die betoogt dat een hostingprovider alleen voor de opgeslagen gegevens onder lid 4 valt en op het moment van doorgifte onder lid,

    Eigenlijk doe je dat impliciet zelf, door in je gewijzigde artikel ook het woord doorgeefluik te gebruiken. De europese richtlijn maakt voor hosting heel expliciet de opslag van gegevens het focus punt.

    Adwords is echter in essentie natuurlijk geen opslag dienst maar een dienst voor levering van advertentiegegevens van adverteerders aan andere door Adwords te selecteren internetgebruikers met een kleine opslag/hosting component daarin. Het is een gevensverwerkende en gevensleverende dienst meer dan een gegevensopslag dienst.

    Maar ze geeft vervolgens wel zo veel randvoorwaarden mee dat je als rechter weinig anders kunt dan oordelen dat ze eronder valt.

    Die randvoorwaarde slaan alleen alleen op de kennis over of controle van de opslagen gegevens (lid 1a van artikel 14 van de EU richtlijn)als Adwords als hoster kan worden aangemerkt.

    Geen van die randvoorwaarden zeggen echter iets over de de voorwaarden waaronder Adwords als dienst uberhaupt wel in aanmerking komt voor bescherming als hoster en de rechtbank neemt dat ook nog eens expliciet als een voorbehoud op in het oordeel.

  20. Zojuist op Boek 9 de noot van Dirk Visser:

    Google is zelf alleen (rechtstreeks) aansprakelijk wanneer zij zich inhoudelijk te veel bemoeit met de advertentie en de selectie van de trefwoorden, en wanneer zij niet snel inbreukmakend merk-adword-plus-advertentie-gebruik verwijdert, nadat zij daarvan op de hoogte is gesteld.
    Hij laat dus wel de ruimte open dat de nationale rechter nog nader onderzoek kan doen naar hoe actief Google meedoet aan de advertentie-uitingen, en als daaruit blijkt dat Google zich ’te veel’ daarmee bemoeit, dan kan het bedrijf alsnog onderuit gaan. Het Hof redeneert vanuit de haar bekende feiten, en die wijzen erop dat Google puur passief de dienst aanbiedt.

  21. @Arnoud Je zei in je gereviseerde artikel:

    En Vuitton kletst uit haar nek als ze zegt dat het Hof ???denies Google the status of hosting services provider???.
    Ik heb daarom even de conclusies van het arrest doorgelezen.

    Hier het relevante stuk

    139. De merkhouders stellen niettemin dat ???hosting??? een louter technisch proces inhoudt. Door ???hosting??? deel te laten uitmaken van reclameactiviteiten, valt AdWords buiten het bereik van artikel 14 van richtlijn 2000/31.

    1. Terecht kan de vraag worden gesteld waarom reclameactiviteiten dit effect zouden hebben. Er verandert niets aan het feit dat bepaalde inhoud wordt opgeslagen in het kader van diensten van de informatiemaatschappij, of dit nu gebeurt voor reclame of voor andere activiteiten waarop deze diensten betrekking hebben. Diensten van de informatiemaatschappij bestaan zelden uit activiteiten die uitsluitend technisch zijn, en zullen normaal verbonden zijn aan andere activiteiten die zorgen voor de financi?le ondersteuning ervan.

    2. In de onderhavige zaken hebben we evenwel te maken met een bijzondere reclamecontext, waardoor de ???hosting??????activiteit een apart karakter verkrijgt. Om die reden ben ik het eens met de merkhouders ??? ook al neem ik niet automatisch hun argumenten over ??? dat de vrijstelling van aansprakelijkheid van artikel 14 van richtlijn 2000/31 niet mag gelden voor AdWords. Dit standpunt is gebaseerd op het doel dat ten grondslag ligt aan artikel 14 en aan richtlijn 2000/31 in haar geheel.

    3. Mijns inziens beoogt richtlijn 2000/31 een gratis en toegankelijk publiek domein op het internet te cre?ren. Dit wordt nagestreefd door in de artikelen 12 tot en met 14 ervan de aansprakelijkheid van degenen die informatie doorgeven of opslaan, te beperken tot de gevallen waarin zij zich bewust zijn van een onwettigheid.(71)

    4. Cruciaal om dit doel te bereiken is artikel 15 van richtlijn 2000/31, dat lidstaten verbiedt om verleners van diensten van de informatiemaatschappij een verplichting op te leggen om toe te zien op de doorgegeven of opgeslagen informatie of om op actieve wijze het wettige karakter ervan te controleren. Ik interpreteer artikel 15 van deze richtlijn niet louter als het opleggen van een negatieve verplichting aan de lidstaten, maar als de uitdrukking van het beginsel dat dienstverleners die vrijgesteld willen worden van aansprakelijkheid, neutraal moeten blijven wat de informatie betreft die zij doorgeven of opslaan.

    5. Dit punt wordt het best ge?llustreerd aan de hand van een vergelijking met de zoekmachine van Google, die neutraal is met betrekking tot de informatie die zij doorgeeft.(72) De natuurlijke resultaten komen tot stand door automatische algoritmes die objectieve criteria hanteren om sites te doen verschijnen die waarschijnlijk van belang zijn voor de internetgebruiker. Het verschijnen van deze sites en de volgorde waarin zij zijn gerangschikt, is afhankelijk van de relevantie ervan voor de ingegeven zoekwoorden, en niet van Googles belangen in of band met een of andere site in het bijzonder. Google heeft weliswaar belang, en zelfs financieel, bij het doen verschijnen van de meer relevante sites voor de internetgebruiker, maar zij heeft er geen belang bij om een specifieke site onder de aandacht van de internetgebruiker te brengen.

    6. Dit geldt niet voor de in AdWords getoonde inhoud. Het tonen van advertenties door Google is het gevolg van de band van Google met de adverteerders. AdWords is dan ook geen neutraal informatie???instrument: Google heeft er direct belang bij dat internetgebruikers klikken op de links van de advertenties (in tegenstelling tot de door de zoekmachine getoonde natuurlijke resultaten).

    7. Derhalve mag de vrijstelling van aansprakelijkheid voor ???hosts??? waarin artikel 14 van richtlijn 2000/31 voorziet, niet worden toegepast op de inhoud van AdWords. De vraag of er in de eerste plaats sprake is van aansprakelijkheid, is, zoals ik reeds heb aangegeven, een zaak van het nationale recht.

    Exit vrijstelling op grond van artikel 14 van de ecommerce richtlijn. Has Vuitton dan toch gewoon gelijk ?!!!

  22. Als het jurisprudentie is dan zullen voortaan toch de rechtbanken in Europa dat hanteren als zijnde een correcte interpretatie. Bovendien staat de conclusie van de A-G haaks op wat jij eerder beweerde en is daarmee de kans dat Adwords bescherming krijgt op grond van artikel 14 zoals ik het kan zien zo goed als nul.

  23. Met alle respect maar de conclusie A-G is GEEN jurisprudentie, GEEN onderdeel van het arrest en niet bindend op nationale rechters. Het is zoals gezegd een aanbeveling aan het Hof. De A-G zoekt uit hoe het volgens her zit (jurisprudentie en feiten bespreken) en draagt een mogelijke insteek voor het arrest aan. Maar het Hof mag daar van afwijken en dan verliest de conclusie al haar waarde (behalve als naleeswerk over hoe de achtergrond ook weer zat).

  24. Toch een vraag over de adverteerder, de nuance wanneer dit nou wel of niet mag. Industriele markt waar voor een bepaalde nice ca. 3 spelers zijn (waarvan wij 1). Momenteel gebruiken wij Adwords op merknaam van een concurrent om onze betaalde advertentie (rechts)in beeld te krijgen. Eerste regel begint direct met onze merknaam en ook staat duidelijk onze link met http://www.merknaam.com in de advertentie. Bij het intoetsen van de merknaam van de concurrent verschijnt in het middendeel de gevraagde advertentie en rechts onze advertentie. Lijkt mij dat dit voor de gemiddelde gebruiker e.e.a. duidelijk is daar er boven onze advertentie “gesponsorde link’staat. Is iets dergelijks toegestaan?

Geef een reactie

Handige HTML: <a href=""> voor hyperlinks, <blockquote> om te citeren, <UL>/<OL> voor lijsten, en <em> en <strong> voor italics en vet.