Over het publiceren van dossiers is altijd veel te doen. Je eigen teksten mag je online zetten, maar mag dat ook met brieven of stukken van de wederpartij? Vorig jaar beschreef ik de regels, maar één specifiek stuk wil ik nu nader uitlichten. De rechtbank Almelo oordeelde namelijk recent dat publiceren van stukken van de wederpartij een schending van het auteursrecht was.
Achtergrond van het geschil was de vraag wie de Gemeenschappelijke Medezeggenschapsraad (GMR) van een school was. Twee groepen mensen wierpen zich op als de ‘echte’ GMR en dat leidde tot negatieve publicaties op internet. Dat moest dan ook wel tot een rechtszaak komen, maar nu een kort geding was aangespannen kan de rechter niet echt een eindoordeel vormen over wie ‘echt’ is.
De rechter kan wel oordelen over de publicaties. Die waren zo te lezen aardig heftig, maar de rechter betrekt de doelgroep (“een klein deel van de bevolking van de gemeente Enschede, dat bekend is met het conflict”) en oordeelt dan ook dat de publicaties niet onrechtmatig zijn.
De gedane uitlatingen zijn niet van een dermate verregaande aard dat verwacht moet worden dat eisers hierdoor (ernstige) hinder dan wel schade zullen ondervinden.
Wel onrechtmatig is het publiceren van het dossier. De rechter is daar erg makkelijk: er zit auteursrecht op, dus mag het niet.
Deze stukken ontberen niet een oorspronkelijk karakter en om die reden komen zij in aanmerking voor volledige auteursrechtelijke bescherming. Het op de website plaatsen van die stukken kan worden gezien als een openbaarmaking in de zin van artikel 12 Auteurswet (hierna te noemen Aw). Gelet op het bepaalde in artikel 1 Aw is openbaarmaking echter uitsluitend voorbehouden aan de maker. [Gedaagde] heeft aldus door plaatsing van genoemde stukken op de website inbreuk gemaakt op de auteursrechten van eisers dan wel hun raadsvrouwe.
Dat had wel iets minder ongenuanceerd gekund. Het publiceren van de stukken diende hier hetzelfde doel als de gewraakte eigen publicaties: informeren en discussiëren over dat conflict. Er werd hier niet gepubliceerd om andermans economische exploitatierechten aan te tasten. Het voelt dan nogal met de haren erbij gesleept om op grond van het auteursrecht te eisen dat de dossierstukken verwijderd moeten worden.
Ik had graag gezien hoe de rechter de vrije meningsuiting had afgewogen tegen de auteursrechten. Het lijkt erop dat op dit punt geen verweer is gevoerd – er staat niets over in het vonnis. Mijns inziens is goed verdedigbaar dat publicatie van de stukken een hoger doel dient dan het auteursrecht in dit soort situaties. (Denk aan het Scientology-arrest, hoewel dat een nogal extreme situatie was.) Mensen een compleet beeld geven van je geschil kan eigenlijk niet zonder de stukken van de wederpartij laten zien.
Arnoud
Kunnen we naar aanleiding van deze uitspraak nu extra blafbrieven van Brein en consorten verwachten als we hun blafbrieven openbaar maken?
Ik hoop dat er hoger beroep wordt ingesteld tegen dit vonnis. Anders is het enige verweer nog “in deze zaak is nauwelijks ingegaan tegen de auteursrechtclaim zodat je dat moeilijk als overtuigende jurisprudentie kunt zien”. Heel sterk is dat niet.
Hmmm dan weer terug naar citaten waarbij de kant groot is dat je de hele brief in citaten moet knippen omdat er anders weer “uit verband gerukt” bezwaar komt.
Is er nog verschil te maken tussen een 1:1 brief en een 1:n brief (gericht aan alle ouders/verzorgers)
Persoonlijk vind ik dat auteursrecht in dit soort zaken nooit publicatie mag hinderen. Auteursrecht dient economische belangen (de morele rechten even daargelaten) en niet het voorkomen van dossierpublicatie.
W?l relevant is de privacy. En die weegt bij een 1:1 brief inderdaad zwaarder dan bij een 1:n brief. Je kunt dan nog weer onderscheid maken tussen een 1:1 zakelijke en een 1:1 persoonlijke brief. Er is nogal een verschil tussen de afscheidsbrief van je ex online zetten en een sommatiebrief van stichting Brein.
In een discussie met mijn website hosting/provider heb ik deze meerdere malen gewezen op de aantoonbare gebreken welke er zijn.Bestel modules bevatte veel fouten, ook bij andere websites door hun gemaakt. Wil deze afnemers ook benaderen om op deze manier meer druk uit te oefenen. Overweeg in een blog de corro te plaatsen, mag ik ook de mail welke hun gestuurd hebben openbaar maken. Heb een overeenkomst voor twee jaar met ze en nu nadat ik ze gesommeerd heb, geeft men aan vanaf 1 juni mijn site niet verder te willen hosten. Site blijft mijn eigendom echter CMS verdwijnt. Hiermee wordt ook mijn bron van inkomsten afgesneden en moet ik een aantal duizenden euros gaan investeren bij een nader partij om een nieuw CMS in te laten bouwen.
@Hans, de emails van de provider integraal op je website zetten mag alleen met hun toestemming. Wel mag je citaten uit deze emails gebruiken om in een artikel (of blogpost) van jouw hand uiteen te zetten waarom jij denkt dat de provider broddelwerk levert. Je moet bij het citeren wel redelijk blijven, niet meer gebruiken dan noodzakelijk is, privacy beschermen, enz. Een rechter houdt bij het bepalen van de redelijkheid rekening met het feit dat de emails niet oorspronkelijk voor publicatie bestemd waren; jij zult voor publicatie van een citaat moeten afwegen of je met de publicatie daarvan het bedrijf geen onredelijke schade berokkent. (En let ook op eventuele geheimhoudingsclausules in je hostingcontract.)
Even aanvullen op mijn voorgaande post: Hans, als de fouten waar je over praat beveiligingsgaten zijn (iemand kan bestellen, maar voor het afrekenen de prijs aanpassen en vergelijkbare blunders), dan moet je ook voorzichtig zijn met wat je van je eigen emails publiceert. Je mag bijvoorbeeld vertellen dat het mogelijk is om prijzen aan te passen, maar je mag niet een stappenplan daarvoor publiceren.
Bedankt voor de reaktie,, heb vandaag een orienterend gesprek gehad met de juridische afdeling van de KVK en een van de aangesloten advocaten welke daaraan meehelpen. Conform deze advocaat mag ik wel andere bedrijven benaderen welke door hetzelfde bureau hun site hebben laten bouwen om op die wijze medestanders aan te trekken. Kostenplaatje voor mijn eenmans bedrijf zou mijn faillisement betekenen. Vele van deze bedrijven( Medestanders) hebben dezelfde fouten in hun sites staan echter zijn vaak niet bewust van de ins and outs van SEO. Ben zelf in overweging om een adviesbureau op te starten en op gratis basis advies en analyses geven, hoofdzakelijk zal dit natuurlijk op een bepaald soort klanten gericht zijn! Als je begrijpt wat ik bedoel?
Een paar dingen
1 auteurswet betreft toch ?een werk van letterkunde, wetenschap of kunst?. Hoort het betrokken materiaal tot zo’n categorie? Dat zou tot consequentie kunnen hebben dat een bestuursorgaan een ingediend bezwaarschrift op grond van die auteurswet niet kan publiceren bij het openbare besluit wat daarop is genomen.
2 Op welke manier hebben de betrokkenen de beschikking gekregen over het dossier? Was het een onderdeel van het procesdossier? Dan zou je kunnen stellen dat dan de status, functie en context van de betrokken gegevens is veranderd. Een procesdossier van een rechtbank, ook al wordt een zaak gestaakt, is onderdeel van de informatiehuishouding en dus eigenlijk ‘eigendom’ van die rechtbank. Op dat soort informatie zijn zowel de Archiefwet 1995 en de WOB op van toepassing.
Het lijkt mij een gevaarlijke ontwikkeling wanneer het auteursrecht wordt gebruikt als instrument om openbaarheid en transparantie te frustreren.
@Arnoud, ik ben het helemaal niet eens met je. De rechter heeft gelijk: op het werk van de advocaat kan wel degelijk voldoende oorspronkelijkheid zitten dat het bescherming geniet van het auteursrecht. In veel van door mij vervaardigde processtukken zit heel veel tijd om er een aantrekkelijk stukje schriftuur van te maken. Het gaat daarbij niet alleen om de juridische feiten op een rij te zetten. Evenals het schrijven van een artikel moet ik ook bij een dagvaarding, conclusie van antwoord, verweerschrift, zoeken naar de juiste woorden, formuleringen, etc. En de liefde voor mijn collega-advocaat gaat echt niet zo ver dat hij mijn zweet- en denkwerk zomaar gratuit op het internet als modelletje mag aantreffen!
@Mr. Eveline Kubbenga, is dit niet wat Arnoud aangaf in de originele post?
Maar in Nederland kennen we ook het citaatrecht, dus als partij kun je de stukken van de tegenpartij citeren binnen een discussie over die stukken. Bij de blafbrieven van Getty zou je b.v. (delev van) hun brieven kunnen plaatsen bij een artikel en daarbij aangeven wat een dreiging/onzin er in die brieven staat. Want: Je zou dan als rechter een spreekverbod moeten afleggen zodat mensen dus niet over het geschil kunnen discussieren maar ook dat is maar beperkt mogelijk. Als het om een geschil gaat dan moet het mogelijk zijn om jouw stukken daarbij op te nemen met als doel om te citeren. Maar je hebt gelijk als je zegt dat jij niet wilt dat jouw stukken straks als model-brieven dienen voor andere advocaten. Maar discussie over jouw stukken in combinatie met het betreffende geschil moet mogelijk zijn, toch?