Bloggers zijn net zo hard beschermd als journalisten onder de wet, las ik bij BoingBoing. Een Amerikaanse hogerberoepsrechtbank bepaalde dat een onderscheid tussen massamedia (“institutional speakers”) en andere meningsuiters onwerkbaar is. Daarmee won de blogger een geschil over smaad. Ik blijf het gek vinden dat zoiets nieuws is. Journlistiek is immers geen beroep maar een handelwijze.
De wet kent geen speciale regels die alleen voor journalisten gelden. Ook een politieperskaart geeft geen speciale rechten – behalve dat je dan afgezette plaatsen mag betreden bij bv. calamiteiten. De vrijheid van meningsuiting is een grondrecht, en dat grondrecht geldt voor alle burgers. De wet kent dan ook geen definitie van journalistiek, maar alleen van de vrijheid van meningsuiting in het algemeen.
De meest expliciete definitie is die van het Europese Hof in het Satamedia-arrest:
[Van journalistiek is sprake] bij de bekendmaking aan het publiek van informatie, meningen of ideeën tot doel hebt, ongeacht het overdrachtsmedium. Deze activiteiten zijn niet voorbehouden aan mediaondernemingen en kunnen een winstoogmerk hebben.
Ook een burger of groep mensen met een website vallen onder deze definitie. Eerder had onze Hoge Raad in het arrest Van Gasteren/Hemelrijk geconstateerd dat:
Inmiddels kan echter (mede) door de opkomst van het internet niet nauwkeurig meer worden omschreven wat in de hier bedoelde zin is te verstaan onder “de pers” omdat daardoor ook voor particulieren de mogelijkheid is ontstaan zich buiten de tot dan toe bestaande media tot een breed publiek te richten.
En het Gerechtshof Arnhem kwam in een zaak over Flitsservice.nl met de conclusie dat de term journalistiek ook geldt “voor degene die op een daarvoor ingerichte en aan het geinteresseerde publiek bekende internetsite berichten, opinies en foto’s plaatst met het doel dat publiek over het desbetreffende onderwerp te informeren”.
Het maakt dus niet uit of je je beroep maakt van journalistiek bezig zijn, of dat je dat voor de lol doet. En ook niet of je dat op gedrukt papier doet dan wel op een blog (of op Twitter). Journalist ben je niet, journalistiek doe je.
Journalistiek doen wil echter niet zeggen dat alles mag. Je moet ook dan rekening houden met de belangen van anderen. Zo kun je iemands privacy schenden of smaad plegen door over een persoon te schrijven. Je kunt strafbare feiten plegen bij je onderzoek (of bij de publicatie daarvan). Daarom vind ik het niet heel verrassend dat een blogger voor smaad aangeklaagd wordt. Het kan zijn dat hij wint of verliest – maar of hij van journalistiek zijn beroep heeft gemaakt, is daarbij irrelevant.
Waarom het dan toch nieuws is, zo’n zaak? Geen idee eigenlijk. Ik vermoed omdat het iets met internet is, waardoor het als nieuwig/verrassend feitje gebracht kan worden. De ondertoon bij zulke berichten is vaak “voor de eerste keer bepaalde de rechter dat”. Wat vaak onzin is. Maar ja.
Arnoud
Popehat heeft er een leuk (maar wel lang) stuk over: http://www.popehat.com/2014/01/19/protecting-the-free-speech-of-censors-the-crystal-cox-saga/
Het punt is dat er een arrest van de Supreme Court is, Gertz v. Robert Welch, Inc., waar sprake is van een media-partij. De laagste rechter concludeerde daaruit dat de uitspraak alléén geldt voor media, en niet voor andere partijen. Die uitspraak is teruggedraaid.
p.s. het is smaadschrift en geen smaad als het geschreven tekst is 😉
“Journ A listiek is immers…” ipv. “Journlistiek is immers”
Dit soort blijven natuurlijk nieuws zolang mensen niet beseffen dat journalistiek een handelswijze is. Zelf had ik dat bijvoorbeeld ook niet door en dacht ik inderdaad dat iemand die ‘journalist’ is, anders behandeld kon worden door de wet.
Leuk stuk daarom 🙂
Wanneer is een blogger een afperser?
De persoon die blogt is een afperser als hij afperst 🙂
Gezien een aantal beangstigende concept-wetsvoorstellen in het usaniaanse congres die beogen zaken enkel te regelen voor “door de overheid goedgekeurde journalisten” (in allerlei verschillende bewoordingen komt het daar toch meestal op neer) plus de neiging van de USA om haar wetten via trade agreements te exporteren naar de rest van de wereld, vind ik dit zeer zeker wel nieuws. Ik was gisteren dan ook best wel blij om op popehat te lezen over deze supreme court uitspraak, ook al mag ik die Cox persoonlijk eigenlijk helemaal niet.
Er is geen machtige bloglobby, dus de VS zal zich nooit sterkmaken voor het exporteren van wetgeving ter bescherming van bloggers in het bijzonder. Behalve dan wat loze gebaren in de richting van Cuba, natuurlijk.
Ik denk dat het nieuws is omdat bloggers nogal eens in de rechtszaal terechtkomen, terwijl men er normaal gesproken niet aan zou denken om een krant voor de rechter te slepen.
Off-topic/algemeen: http://www.rechtblog.nl Leuk? Bekend? Ik vind: wel/eerder nog niet.
Als hij of zij zichzelf zo noemt. Een andere werkbaar systeem zie ik niet. Alle andere systemen vereisen immers een registratie en dan kom je al snel uit bij dictatoriale systemen. Iedere burger heeft het recht journalist te zijn.