Het ontduiken van de wet koop op afstand voor dienstverleners

Een uitspraak met hopelijk een staartje: Bij ITenRecht bericht over een vonnis tegen Tele2, dat een consument het recht van annuleren ontzegde door lekker een maand te wachten met opsturen van het modem. Want je mag bij diensten tot maximaal zeven werkdagen na de dag van bestelling annuleren, en niet zeven werkdagen na ontvangst van de apparatuur.

Ik weet dat dat zo is, maar het stuit me toch fors tegen de borst dat een dienstverlener zó eenvoudig zijn wettelijke verplichting kan ontduiken. Volgens mij zit er toch echt een fout in de wet als het voor dienstverleners inderdaad zo eenvoudig is om het recht van retour te kunnen annuleren. In een tussenvonnis had de rechter dan ook geoordeeld dat het zo niet werkt:

[De Klant] heeft pas van de aard van de dienst(verlening) kennis kunnen nemen na ontvangst en installatie van het door Tele2 ter beschikking gestelde modem en de aansluiting door Tele2 op haar netwerk. Het lijkt dan ook meer met de gedachte van de Richtlijn te stroken om de bedenktermijn pas in te laten gaan nadat Tele2 [De Klant] toegang heeft verleend op haar netwerk, onverminderd het recht van [De Klant] om de overeenkomst al eerder te ontbinden.

Maar in het eindvonnis komt hij daarop terug: de wet zegt toch echt letterlijk “zeven werkdagen vanaf het moment van sluiten van de overeenkomst”, en niet “vanaf levering van de apparatuur”. Toch mag de consument de overeenkomst ontbinden, en wel omdat hij niet afdoende was geïnformeerd over het recht van annuleren (wat Tele2 vaker doet) zodat de annuleringstermijn drie maanden werd.

ITenRecht komt met een wat merkwaardige opmerking:

Als deze redenering [over annuleren na ontvangst modem] als geldend recht zou worden aangenomen, zou dat natuurlijk van grote invloed zijn op de bedrijfsvoering van telecomaanbieders en voor hen tot hogere kosten leiden (alleen al wegens het tevergeefs verzenden van modems als later wordt ontbonden).

Ik geloof graag dat dat geld kost, maar dit is toch echt de bedoeling van de Wet Koop op Afstand. Je bestelt iets via internet, je bedenkt je en dan moet je er vanaf kunnen. Dat geldt voor webwinkeliers, dus waarom niet voor internetdienstverleners? (Even afgezien van het punt dat zodra je de dienst aanzet, het recht van retour vervalt, wat op zichzelf alweer merkwaardig genoeg is.)

Arnoud

“Uw ADSL-apparatuur voldoet niet aan de eisen, factuur volgt”

aansluitpunt-muur-telefoon-adsl.pngStel, je bestelt ADSL bij Tele2, maar om technische redenen wil de aansluiting niet lukken. Kan gebeuren. Maar vervolgens krijg je gewoon facturen voor elke maand van de contractsperiode. Ja, dat kan ook gebeuren. Maar dat hoort dus niet: de rechtbank Rotterdam verklaarde dat onredelijk bezwarend.

Tele2 stelde dat er gewoon een contract was en zij aan haar verplichtingen had voldaan: de ADSL-verbinding werkte tot aan het IS/RA-aansluitpunt, en de rest was volgens haar algemene voorwaarden het probleem van de eindgebruiker. Daar stond namelijk iets opmerkelijks in:

Indien de door Tele2 noodzakelijk geachte medewerking niet wordt verleend en/of de randapparatuur van de Klant voldoet niet aan de eisen dan wordt de Installatie voltooid geacht te zijn en kunnen de kosten voor de Installatie op de Klant verhaald worden. Tevens kunnen bij een (eventuele) nieuwe Installatie aanvullende kosten in rekening worden gebracht. De Installatie wordt in ieder geval als voltooid beschouwd indien de Klant gebruik maakt van (een deel van) de Dienst.

Ik moest hem ook twee keer lezen, maar het staat er echt: als u geen juiste randapparatuur heeft, dan is er per definitie succesvol geleverd. Pardon?!

De rechtbank maakt korte metten met deze toch wat eigenaardige constructie. Je kunt niet zomaar dit probleem bij de consument leggen:

Van gedaagde kan ” in het licht van de bescherming die het consumentenrecht biedt ” niet verwacht worden dat zij op de hoogte is van de werking van een ISRA-aansluitingspunt, de Tele2 apparatuur en alle daarbij behorende technische aspecten. Van gedaagde kan dan ook niet worden verwacht dat zij zelf vaststelt of haar woning over een werkend ISRA-aansluitpunt beschikt.

Dit artikel uit de algemene voorwaarden wordt dan ook vernietigd. Als gevolg heeft Tele2 niet aan haar verplichting tot oplevering en installatie voldaan, zodat ze geen facturen mag sturen voor de geleverde dienst. En vanwege het niet voldoen aan die verplichting, mocht de consument de overeenkomst annuleren. Volkomen terecht natuurlijk.

Arnoud