Een uitspraak met hopelijk een staartje: Bij ITenRecht bericht over een vonnis tegen Tele2, dat een consument het recht van annuleren ontzegde door lekker een maand te wachten met opsturen van het modem. Want je mag bij diensten tot maximaal zeven werkdagen na de dag van bestelling annuleren, en niet zeven werkdagen na ontvangst van de apparatuur.
Ik weet dat dat zo is, maar het stuit me toch fors tegen de borst dat een dienstverlener zó eenvoudig zijn wettelijke verplichting kan ontduiken. Volgens mij zit er toch echt een fout in de wet als het voor dienstverleners inderdaad zo eenvoudig is om het recht van retour te kunnen annuleren. In een tussenvonnis had de rechter dan ook geoordeeld dat het zo niet werkt:
[De Klant] heeft pas van de aard van de dienst(verlening) kennis kunnen nemen na ontvangst en installatie van het door Tele2 ter beschikking gestelde modem en de aansluiting door Tele2 op haar netwerk. Het lijkt dan ook meer met de gedachte van de Richtlijn te stroken om de bedenktermijn pas in te laten gaan nadat Tele2 [De Klant] toegang heeft verleend op haar netwerk, onverminderd het recht van [De Klant] om de overeenkomst al eerder te ontbinden.
Maar in het eindvonnis komt hij daarop terug: de wet zegt toch echt letterlijk “zeven werkdagen vanaf het moment van sluiten van de overeenkomst”, en niet “vanaf levering van de apparatuur”. Toch mag de consument de overeenkomst ontbinden, en wel omdat hij niet afdoende was geïnformeerd over het recht van annuleren (wat Tele2 vaker doet) zodat de annuleringstermijn drie maanden werd.
ITenRecht komt met een wat merkwaardige opmerking:
Als deze redenering [over annuleren na ontvangst modem] als geldend recht zou worden aangenomen, zou dat natuurlijk van grote invloed zijn op de bedrijfsvoering van telecomaanbieders en voor hen tot hogere kosten leiden (alleen al wegens het tevergeefs verzenden van modems als later wordt ontbonden).
Ik geloof graag dat dat geld kost, maar dit is toch echt de bedoeling van de Wet Koop op Afstand. Je bestelt iets via internet, je bedenkt je en dan moet je er vanaf kunnen. Dat geldt voor webwinkeliers, dus waarom niet voor internetdienstverleners? (Even afgezien van het punt dat zodra je de dienst aanzet, het recht van retour vervalt, wat op zichzelf alweer merkwaardig genoeg is.)
Arnoud