Vodafone en T-Mobile sturen SMS’jes door, WTF?

mobieltje-sms-bellen-06.pngDe Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) en de politie krijgen ten onrechte de inhoud van sms’jes te zien, las ik gisteren op Nu.nl. Vodafone en T-Mobile zouden deze doorsturen in het kader van hun wettelijke plicht om verkeersgegevens door te geven, omdat ze de verkeersgegevens niet los van de inhoud van SMS-berichten zouden kunnen doorsturen.

Mag dat? Nee, natuurlijk niet. En dit is niet ‘slechts’ een overtreding van de privacywet, dit is keihard een misdrijf. Artikel 273d Wetboek van Strafrecht bepaalt dat het aanbieders van openbare telecommunicatienetwerken of -diensten verboden is om opzettelijk en wederrechtelijk de inhoud van gegevens die niet voor hem zijn bestemd aan een ander bekend te maken. Strafbaar in de zin van anderhalf jaar cel.

Zijn ze gek geworden daar? Wie bedenkt er dat je je systeem zo kunt bouwen en dat het niet erg is dat die SMS’jes doorgegeven worden zonder bevoegd gegeven bevel daartoe? Trekken techneuten dan niet aan de bel, of vinden de managers de investering de moeite niet waard?

Vodafone-klanten kunnen dus aangifte doen, T-Mobile klanten (waaronder trouwens ikzelf) ook maar hebben een iets moeilijker verhaal nu T-Mobile ten stelligste ontkent dat ze SMS-berichten proactief doorgeeft.

Arnoud

Magenta als merk, mag dat? T-Mobile claimt alleenrecht op kleur

tmobile-trademark-magenta.jpgHet Zwolse computerbedrijf Compello, en radiozenders Slam FM en 100 procent NL zijn door T-Mobile gesommeerd de kleur magenta niet meer te gebruiken in hun reclame-uitingen. Een merk geeft je het alleenrecht op een bepaald woord, teken of afbeelding in het handelsverkeer. Je mag geen telefoniebedrijf beginnen dat Tea-Mobile of T-Mobiel heet. Die namen lijken verwarrend veel op T-Mobile. En dat geldt niet alleen voor telefoniediensten, maar ook bijvoorbeeld voor winkels die mobiele telefoons verkopen (“The Mobile Shop” mag dus ook niet).

Kleuren zijn erg algemeen, en daarom niet echt geschikt als merk. Hoe kan ik aan een kleur zien wie of wat er mee wordt bedoeld? Bij een woord, een logo of zelfs een bepaald kleurpatroon lukt dat nog wel, maar een paars, oranje, groen of geel vlak zegt niet zo veel. De belangrijkste eis is dus dat die kleur echt uniek is voor jouw bedrijf. Geel voor telefoongidsen was bijvoorbeeld niet onderscheidend genoeg, kreeg de Gouden Gids in juni 2005 te horen. Ook al gebruikt de Gouden Gids die kleur “goudgeel” al jaren, in die branche is geel een gebruikelijke kleur.

Je hebt als bedrijf dus een zware taak: zorg door jarenlang gebruik van die kleur dat mensen die kleur meteen met jou en jou alleen gaan associëren. Libertel probeerde dat met oranje, maar dat lukte niet. Oranje werd door heel veel bedrijven gebruikt, en bovendien was het ook nog eens de nationale kleur van Nederland natuurlijk.

Wie kan laten zien dat die kleur alleen door hem gebruikt wordt, kan die kleur als merk deponeren, mits hij dan maar heel specifiek aangeeft (met bijvoorbeeld het Pantone Matching System) welke kleur hij bedoelt. Daar struikelde KPN met hun groen over in november vorig jaar. Daarnaast moet je de kleur uitgebreid, consequent en eenduiding gebruiken. Het moet echt je huiskleur zijn.

Gezien de strenge jurisprudentie op dit moment lijkt de kans niet heel groot dat dit merk overeind blijft. Maar T-Mobile heeft wel altijd heel consequent die kleur magenta gevoerd, en sprong er daarmee wel uit tussen de andere telecombedrijven.

Arnoud