Ubisoft schakelt in september online-diensten 15 games uit, mag dat?

OpenClipart-Vectors / Pixabay

Ubisoft gaat op 1 september de online-diensten van 15 games ontoegankelijk maken, meldde Tweakers zondag. Zeven PC-titels verliezen ook al hun downloadbare content (dlc), zelfs als die al gekocht is. Opvallend is daarbij dat een aantal van deze games momenteel met korting aangeboden wordt, inclusief aanprijzing van hun ‘innovatieve multiplayermodus’ en extra dlc. Je gaat dan dus terug naar enkel single player modus met de basiscontent. Dat roept natuurlijk de vraag op, eh wat krijgen we nou, kan dat zomaar?

Het afsluiten van diensten voor oudere games kan een manier zijn om het bedrijf in korte tijd financieel gezonder en daarmee aantrekkelijker voor een overname te maken, zo sluit het artikel af. En dat is ook niet zo raar, want het in de lucht houden van online games is een dure kwestie met al die servers en bijbehorende infrastructuur. Maar vanuit spelersperspectief is dit wél raar, want je betaalt voor een spel met de belofte van online tegen anderen spelen (én dlc) en die belofte wordt dan eenzijdig ingetrokken.

Mijn cynische opener is dan altijd, welkom in de diensteneconomie. Want zo’n online game is een dienst, en diensten mag je op zeker moment stoppen. Daar hoef je niet eens een reden voor te hebben (zoals dat het onrendabel is), een voldoende lange opzegtermijn en/of een schadevergoeding is juridisch gezien eigenlijk al genoeg.

Maar sinds een tijdje is een online game juridisch gezien wel iets meer dan alleen een dienst. Er is speciale wetgeving in Boek 7 van het Burgerlijk wetboek voor zogeheten overeenkomsten voor de levering van digitale inhoud en digitale diensten tussen handelaren en consumenten. Dat wil zeggen (art. 7:50ab lid 1 sub a BW):

overeenkomsten waarbij de handelaar digitale inhoud of een digitale dienst aan de consument levert of zich ertoe verbindt die te leveren en de consument een prijs of een digitale weergave van waarde betaalt of zich ertoe verbindt die te betalen ongeacht of de digitale inhoud of digitale dienst volgens zijn specificaties is ontwikkeld;
Hierbij geldt een eigen conformiteitsvereiste, art. 7:50ad BW:
De afgeleverde digitale inhoud of digitale dienst moet aan de overeenkomst beantwoorden.
Deze zin kennen we van conformiteit van gewone producten, wat mensen ook wel de “wettelijke garantie” noemen. Het volgende artikel noemt een aantal criteria om te bepalen of een game voldoet:
  • wat betreft de beschrijving, hoeveelheid en kwaliteit, functionaliteit, compatibiliteit, interoperabiliteit en andere kenmerken, voldoen aan de overeenkomst;
  • van updates worden voorzien als bepaald in de overeenkomst;
  • beschikken over de hoeveelheid, kwaliteit en prestatiekenmerken, onder meer met betrekking tot functionaliteit, compatibiliteit, toegankelijkheid, continuïteit en beveiliging, waarover de digitale inhoud of digitale diensten van hetzelfde type gewoonlijk beschikken en die de consument gezien de aard van de digitale inhoud of digitale dienst redelijkerwijs mag verwachten, rekening houdend met publieke mededelingen die zijn gedaan door of namens de handelaar of andere personen in eerdere schakels van de transactieketen, in het bijzonder in reclameboodschappen of op etikettering.
Die laatste is natuurlijk interessant (hoe langer de tekst, hoe meer een jurist er uit kan halen natuurlijk). Want die term continuïteit gaat precies over dit soort situaties: je moet zo’n dienst kunnen afnemen gedurende de tijd die je mag verwachten bij dit soort games, dit platform et cetera. Daar valt dus heel veel over te discussiëren, maar gezien het doel van de achterliggende Europese regels ligt het voor mij voor de hand dat wat Ubisoft van plan is, er voor zorgt dat de games nonconform worden.

Alleen: wat dan? Artikel 7:50ai (haha, hij zei ai; BW) noemt het in mooi juridische taal:

Beantwoordt de afgeleverde digitale inhoud of digitale dienst niet aan de overeenkomst, dan is de consument bevoegd om nakoming te eisen, de prijs te verminderen in evenredigheid met de mate van afwijking van hetgeen is overeengekomen, of de overeenkomst te ontbinden.
Je geld terug is dus een optie, al zullen weinig mensen gaan procederen over deze bedragen – de proceskosten zijn ordegroottes hoger dan de aanschafprijs. Nakoming eisen is interessanter, er is vast een principiële strijder die maatschappelijke gerechtigdheid wil afdwingen. Dan kom je uit bij lid 2:
De consument is bevoegd om nakoming te eisen overeenkomstig lid 1 tenzij dat onmogelijk is of voor de handelaar onevenredige kosten met zich brengt, rekening houdend met alle omstandigheden van het geval, waaronder: a.de waarde die de digitale inhoud of digitale dienst zou hebben wanneer er geen gebrek zou zijn geweest; b.de omvang van het gebrek.
Ubisoft zal bij de online multiplayer variant meteen wijzen op die “onevenredige kosten”, ze zullen vast kunnen aantonen dat gezien het aantal spelers de kosten van de infrastructuur niet redelijk meer zijn. En dat lijkt dus een winnend argument te zijn op grond van de wet.

Afdwingen dat die gekochte dlc gewoon blijft werken lijkt me dan weer niet iets dat “onevenredige kosten” zou moeten kosten. Ik kan niet echt achterhalen waarom dit überhaupt nodig is, het moet te maken hebben met een serverside controle of je nog recht hebt op die dlc lijkt me. Dan zou het uitzetten van die check de simpele oplossing zijn die Ubisoft dan moet maken. Dat is zeker te verdedigen als “herstellen van het gebrek”, maar ook hier zal echt een principezaak nodig zijn bij de rechter om dat af te dwingen.

(De EULA van Ubisoft is hierbij volledig irrelevant gezien art. 7:50ap BW dat bepaalt dat alle bovengenoemde artikelen dwingend recht zijn en dus niet in de overeenkomst uitgesloten mogen worden. En dat Europees recht geldt, volgt weer uit andere Europese regels.)

Arnoud

Ubisoft trekt betaalde speltoegangkeys in wegens parallelle import, mag dat?

ubisoft-key-spelUbisoft heeft keys ingetrokken die spelers bij niet-officiële retailers hebben gekocht, las ik bij Tweakers. Hiermee zijn deze spelers hun geld kwijt en kunnen ze het spel niet meer spelen. Ubisoft verwijst mensen naar de verkoper, kennelijk met het idee dat je daar maar je geld moet gaan terugvragen. Eh, mag dat, een sleutel even ongeldig verklaren?

Waarom Ubisoft bezwaar heeft tegen niet-officiële retailers, is me niet helemaal duidelijk. Het Tweakersartikel suggereert dat het gaat om activatiesleutels die van buiten de EU komen, waar de prijzen lager zijn. Ik kan me voorstellen dat Ubisoft dat niet leuk vindt, maar dit is wel een érg zwaar machtsmiddel om daartegen te ageren.

Maar is het legaal? Daar ben ik nog niet uit. Er is gewoon niets geregeld voor digitale sleutels of wachtwoorden die toegang geven tot een dienst.

Bij fysieke parallelle import is het vrij duidelijk: je mag zonder toestemming van de merkhouder geen merkproducten importeren van buiten de EU naar een EU-land. Is het eenmaal legaal in de EU op de markt gekomen, dan mag je het opkopen en doorverkopen binnen de EU, ongeacht wat de merkhouder daarvan vindt. Die partij dure parfum bij de Kruidvat ligt daar dus legaal maar er zit die dag een héle boze meneer bij het hoofdkantoor van dat merk. Hetzelfde geldt voor auteursrechten overigens.

In de VS is dat nog liberaler: uitputting geldt wereldwijd, oftewel als het ergens ter wereld geautoriseerd op de markt is gekomen, mag het geïmporteerd naar de VS en daar verhandeld zonder toestemming van de auteursrechthebbende. Voor merken zijn ze dan weer iets strenger, mits het product voor de internationale markt er anders uitziet dan voor de thuismarkt.

Voor diensten is dit eigenlijk nooit aan de orde geweest. Een dienst parallel importeren kán ook eigenlijk niet. Natuurlijk kan een dienstverlener leveren aan een klant in een ander land, maar daar is hij zelf bij dus dat is dan automatisch geautoriseerd.

Specifiek bij softwarediensten als deze kan het echter wél spelen, zoals de Ubisoft-zaak laat zien. En daar zit dus een lacune in de wet, want die zeggen niet of dit mag of niet. Ik ben geneigd te zeggen dat je dan wél sleutels overal mag kopen en inzetten. Wat niet verboden is, dat mag in het recht.

Natuurlijk, daar kun je van afwijken en dat gebeurt in de algemene voorwaarden dan ook vaak. Echter de Terms of Service van Ubisoft benoemen dit niet, hoewel ze wel een gezellige “alles is morgen anders”-clausule hebben:

We behouden ons het recht voor om deze Voorwaarden te wijzigen of een gedeelte of het gehele Puntensysteem te allen tijden te verwijderen, een en ander geheel naar eigen goeddunken, krachtens de voorwaarden die gespecificeerd zijn in artikel 17 hieronder.

Maar ook dan: die regels moeten er wel even zijn voordat je op die basis een sleutel ongeldig mag verklaren.

Dus nee: het mag niet, maar zoals altijd in het consumentenrecht, wat doe je eraan nu ze het toch doen?

Arnoud